Гiсторыя Беларусi
Вопросы - История
Другие вопросы по предмету История
?аннем князя Ю.ПанятоСЮскага. Князь Дамiнiк Радзiвiл за свой кошт сфармiраваСЮ уланскi полк.
Па распараджэннi Напалеона быСЮ утвораны Часовы СЮрад пад назвай "Камiсiя Вялiкага княства ЛiтоСЮскага". Дзейнаiь Камiсii распаСЮсюджвалася на Вiленскую, Гродзенскую, Мiнскую губернi i Беластоцкую воблаiь. Для Вiцебскай i МагiлёСЮскай губерняСЮ было вызначана асобнае, т. зв. "польскае праСЮленне". Аднак у хуткiм часе ранейшае адмiнiстрацыйнае дзяленне было заменена на французскi лад, галоСЮныя пасады занялi французскiя военачальнiкi i iнтэнданты. Шляхта, якая нядаСЮна прысягала на вернаiь Расiйскай iмперыi, амаль усюды сустракала французскiя войскi як вызвалiцеляСЮ.
ГалоСЮны план Напалеона - разграмiць рускую армiю на Беларусi - не быСЮ выкананы. Французская армiя, складзеная з прадстаСЮнiкоСЮ заваяваных краiн, пачала развальвацца: знiжалася дыiыплiна, пашыралiся марадзёрства, дэзерцiрства. Напалеон разумеСЮ, што толькi новыя перамогi могуць выратаваць яго армiю ад дэмаралiзацыi.
лiпеня 1812 г. армii Баграцiёна i Барклая дэ Толi злучылiся пад Смаленскам, а 2 - 5 жнiСЮня адбылася Смаленская бiтва, у якой Напалеон страцiСЮ больш за 14 тыс. чалавек. Пасля Смаленска рускую армiю СЮзначалiСЮ М.РЖ. КутузаСЮ. 26 жнiСЮня адбылася бiтва ля в. Барадзiно. Сфармiраваныя на Вiцебшчыне чатыры палкi 3-й пяхотнай дывiзii абаранялi на Барадзiнскiм полi Баграцiёнавы флешы. 24-я пяхотная дывiзiя, складзеная з ураджэнцаСЮ Мiнскай губернi, змагалася каля батарэi РаеСЮскага.
КутузаСЮ з мэтай захавання армii загадаСЮ пакiнуць Маскву, якую неСЮзабаве занялi французы. Не дачакаСЮшыся адказу Аляксандра РЖ на прапановы аб мiры, Напалеон у пачатку кастрычнiка 1812 г. пачаСЮ адступаць з Масквы на Смаленск па спустошанай мяiоваii.
кастрычнiка 1812 г. рускiя войскi СЮвайшлi СЮ Полацк, 26 кастрычнiка Вiцебск, 4 лiстапада - Мiнск.
Завяршальны СЮдар быСЮ нанесены па французах пры iх пераправе праз Бярэзiну каля в. Студзёнка, што недалёка ад Барысава, пасля чаго напалеонаСЮская армiя фактычна перастала iснаваць.
У гонар перамогi над войскамi Напалеона СЮ вайне 1812 г. былi пастаСЮлены памятныя знакi СЮ Вiцебску, Полацку, Кобрыне, в. Студзёнка (каля Барысава), в. Кляiiца (Расонскi р-н Вiцебскай вобл.), в. СалтанаСЮка (каля Магiлёва).
Вайна прынесла Беларусi вялiкiя страты. У беларускiх гарадах колькаiь насельнiцтва зменшылася СЮ 2 - 3 разы. Прыйшла СЮ заняпад сельская гаспадарка. Амаль напалову скарацiлiся пасяСЮныя плошчы i пагалоСЮе жывёлы.
Сяляне аказалiся падманутымi СЮ сваiх спадзяваннях атрымаць вызваленне ад прыгоннай няволi пасля разгрому армii Напалеона.
У адносiнах да беларускай арыстакратыi царскi СЮрад быСЮ больш аiярожным. Напрыклад, Камiнскi, якi СЮзначальваСЮ створаную Напалеонам "Камiсiю Вялiкага княства ЛiтоСЮскага", захаваСЮ пасаду старшынi СЮ мiнскiм галоСЮным судзе, В.Гецэвiч, член савета СЮ Вiльнi, стаСЮ мiнскiм вiцэ-губернатарам.
Пытанне 28
Найбольш значнай падзеяй у ЕСЮроне СЮ XIX ст. была прамысловая рэвалюцыя, якая СЮяСЮляла сабой даволi працяглы i вельмi складаны працэс пераходу ад рамесна-мануфактурнай вытворчаii, Ш заснаванай на ручной працы, да фабрычна-заводскай, засна-ванай на выкарыстаннi машын.
Аснову прамысловай рэвалюцыi склалi менавiта гэтыя новыя сродкi працы - машыны, пасля СЮкаранення якiх у вытворчаiь i наладжвання iх сiстэматычнага СЮзнаСЮлення з да-памогай iншых машын можна было гаварыць аб ажыццяСЮ-леннi прамысловай рэвалюцыi СЮ той цi iншай краiне.
Шырокае выкарыстанне машын дало значны штуршок длн развiцця многiх галiн прамысловаii i перш за СЮсё металургiчнай. У канцы XVIII - пачатку XIX ст. вельмi хутка пачынаюць будавацца першапачаткова чыгунаплавiльныя, а потым i сталелiцейныя заводы. Развiццё металургiчнай пра-мысловаii выклiкала таксама вельмi аначны падём у ву-гальнай прамысловаii, якая хутка развiвалася СЮ Англii i Белыii, а потым i СЮ iншых заходнееСЮрапейскiх краiнах i ЗША. Такiм чынам, у вынiку прамысловай рэвалюцыi пачынаецца развiццё цяжкай прамысловаii. СастаСЮной часткай прамыс-ловай рэвалюцыi было СЮдасканаленне наземнага i марскога транспарту, без якога не змаглi б хутка развiвацца нрамыс-ловаiь i сельская гаспадарка. Таму сапраСЮдны рэвалюцый-ны пераварот у галiне транепарту адбыСЮся СЮ вынiку чыгунач-нага будаСЮнiцтна СЮ краiнах Заходняй ЕСЮропы i ЗША.
Чыгуначнае будаСЮнiцтва садзейнiчала фармiраванню агуль-нанацыянальных унутраных рынкаСЮ у краiнах Заходняй ЕСЮропы i ЗША, што вельмi станоСЮча СЮплывала на вытворчаiь прамысловай i сельскагаспадарчай прадукцыi.
Прамысловая рэвалюцыя азначала таксама змены СЮ арганiзацыi вытворчаii, iнакш кажучы - стварэнне фабрычна-заводскай сiстэмы. У XVIII ст. у Англii, у XIX ст. - у iншых краiнах Заходняй ЕСЮропы i ЗРЖПА мануфактура замяняецца фабрычнай вытворчаiю, што прывяло да стварэння буйной iндустрыi, якая забяспечвала хуткае развiццё вытворчых сiл i рост вытворчаii.
Важнейшым сацыяльным вынiкам прамысловага пераваро-ту зяСЮлялася тое, што ва СЮсiх краiнах фармiруюцца два новых грамадскiх класы прамысловая буржуазiя i пралетарыят, памiж якiмi СЮзнiкае класавая барацьба СЮ розных формах.
Прамысловы пераварот аказаСЮ вялiкi СЮплыСЮ на развiццё сельскай гаспадаркi. Значна павялiчылiся плошчы апрацоСЮ-ваемых зямель i iх прадукцыйнаiь, з кожным годам узрас-тала вытворчаiь пшанiцы, бульбы, аСЮса i цукровых буракоСЮ, а таксама прадукцыi жывёлагадоСЮлi.
У сельскагаспадарчую вытворчаiь паступова СЮкаранялi-ся тэхнiчныя навiны: сеялкi, жняяркi, касiлкi, сенаварушылкi i г.