Гiсторыя Беларусi
Вопросы - История
Другие вопросы по предмету История
i.
У 1796 г. Была праведзена адмiнiстрацыйная рэформа. На тэрыторыi Беларусi былi створаны наступныя губернi: Беларуская (у складзе Полацкага i МагiлёСЮскага намеснiцтваСЮ); Мiнская i ЛiтоСЮская.
У 1801 г. у вынiку СЮдасканальвання адмiнiстрацыйнага дзялення Беларуская губерня была разбiта на МагiлёСЮскую i Вiцебскую, якiя СЮвайшлi СЮ склад Беларускага генерал-губернатарства; ЛiтоСЮская губерня - на Гродзенскую i Вiленскую, якiя разам з Мiнскай склалi ЛiтоСЮскае генерал-губернатарства. У губернскiх цэнтрах пачыналi дзейнiчаць органы адмiнiстрацыйнага кiравання па расiйскаму СЮзору. Магнаты i шляхта у сваёй большаii прынеслi прысягу царскай уладзе, не жадаючы губляць уласнаiь.
У Расii СЮзровень развiцця вытворчых адносiн быСЮ вышэйшым. Беларусь i Лiтва СЮ складзе Рэчы Паспалiтай развiвалi свае феадальныя адносiны ва СЮмовах дэцэнтралiзаванай дзяржавы. Сяляне тут фактычна знаходзiлiся СЮ поСЮнай уласнаii феадалаСЮ i амаль не мелi магчымаii апеляваць да дзяржавы. Гэта не толькi СЮзмацняла прыгнёт, але i перашкаджала эканамiчнаму развiццю Рэчы Паспалiтай.
У XVI - XVII стст., калi СЮ ЕСЮропе пачаСЮ развiвацца капiталiзм, у Рэчы Паспалiтай толькi скончыСЮся працэс масавага запрыгоньвання сялян. Рускiя памешчыкi раней пачалi прыстасоСЮвацца да новых умоСЮ гаспадарання, перавялi сялян на больш прагрэсiСЮную форму рэнты - грашовы чынш. У той час сяляне Рэчы Паспалiтай працавалi на паншчыне, што закладвала аснову сурёзных сацыяльна-класавых канфлiктаСЮ.
У Беларусi раней склалася дваранская манаполiя на зямлю. Феадальная зямельная СЮласнаiь у Беларусi раней страцiла сваю залежнаiь ад нясення ваеннай службы. Былi адрозненнi i СЮ формах дваранскага землеСЮладання. Расiя не ведала такой сацыяльнай групы землеСЮладальнiкаСЮ, як дробная шляхта. У Расii збяднелыя памешчыкi служылi СЮ якаii дзяржаСЮных чыноСЮнiкаСЮ. На Беларусi ж збяднелая шляхта прэтэндавала на такiя ж палiтычныя правы, якiя мелi магнаты.
Шляхта карысталася правамi на стварэнне канфедэрацыi (вайсковыя саюзы для абароны сваiх правоСЮ) i мела магчымаiь законна падымаць бунт (рокаш) супраць караля. Што i прывяло да некiруемаii дзяржаСЮнага жыцця Рэчы Паспалiтай.
У Расii, дзе панавала абсалютная манархiя, правiлы палiтычнай гульнi былi зусiм iншыя. Палiтыка царскага СЮрада СЮ дачыненнi да мяiовых феадалаСЮ на першым этапе была памяркоСЮная. Шляхта згубiла толькi правы на канфедэрацыi, на СЮтрыманне прыватнага войска i СЮласных крэпаiяСЮ. АсноСЮная частка шляхты засталася задаволенай сваiм новым становiшчам.
У адносiнах да каталiцкай царквы спачатку таксама праводзiлася аiярожная палiтыка. Дазволена было вольна выконваць каталiцкiя абрады. Маёмаiь каiёлаСЮ, кляштараСЮ заставалася недатыкальнай. А згодна з даравальнай граматай Кацярыны II ад 1774 г., была заснавана Беларуская каталiцкая епархiя. Аднак каталiцкаму духавенству забаранялася хрыiiць у сваю веру праваслаСЮных. Значная частка акаталiчанага насельнiцтва паступова пачала вяртацца СЮ праваслаСЮе.
На гарады Беларусi былi распаСЮсюджаны прынцыпы, абвешчаныя Кацярынай II у "Даравальнай грамаце гарадам" 1785 г. У гарадах адмянялася юрысдыкцыя свецкiх цi духоСЮных феадалаСЮ. Шматлiкiя прыватнаСЮласнiцкiя гарады i мястэчкi былi выкуплены СЮрадам. Кiраванне гарадскiм жыццём канцэнтравалася СЮ прадстаСЮнiчым органе - думе, якая выбiралася з гарадскiх саслоСЮяСЮ. Купецтва атрымала права на стварэнне гiльдый, як гэта было СЮ Расii. "Даравальная грамата гарадам" служыла СЮжо iнтарэсам новага класа - буржуазii.
Указам ад 23 чэрвеня 1794 г. устанаСЮлiвалася мяжа яСЮрэйскай аселаii на тэрыторыi беларускiх, лiтоСЮскiх i часткова СЮкраiнскiх губерняСЮ. У гарадах гэтых губерняСЮ яСЮрэям дазвалялася займацца рамяством i гандлем (займацца земляробствам цi набываць землi iм не дазвалялася). Яны маглi запiсвацца СЮ мяшчанскiя i купецкiя саслоСЮi з умовай, што будуць плацiць дзяржаСЮныя падаткi СЮ двайным памеры СЮ параСЮнаннi з хрыiiянскiм насельнiцтвам.
На беларускiя губернi была распаСЮсюджана расiйская падатковая сiстэма. Унiфiкавалiся розныя дзяржаСЮныя зборы з насельнiцтва: уводзiСЮся падушны падатак i земскi збор. АсноСЮным заканадаСЮчым кодэксам на беларускiх землях да 1840 г. заставаСЮся Статут ВКЛ 1588 г.
АсноСЮная частка дзяржаСЮных зямель разам з сялянамi была раздадзена Кацярынай II расiйскiм дваранам i чыноСЮнiкам. У вынiку гэтых дараванняСЮ удзельная вага расiйскiх памешчыкаСЮ у сярэдзiне XIX ст. склала на Беларусi 1 %, а плошча iх землеСЮладання - 21,7 % .
За СЮдзел у антыСЮрадавай дзейнаii СЮ мяiовай шляхты канфiскоСЮвалiся маёнткi. У 1773 - 1775 гг. канфiскацыi былi накiраваны супраць тых магнатаСЮ i шляхцiцаСЮ, што пасля далучэння не захацелi прынеii прысягу расiйскаму манарху, а пазней - супраць удзельнiкаСЮ паСЮстання Тадэвуша Каiюшкi. У 1812 - 1813 гг. пачалася новая хваля канфiскацый. Урад адбiраСЮ маёнткi СЮ калабарацыянiстаСЮ, якiя супрацоСЮнiчалi з войскам Напалеона.
Пытаненне 27
Пасля перамогi Францыi над Прусiяй у 1807 г. Напалеон i Аляксандр РЖ дамовiлiся СЮ Тыльзiце аб утварэннi ВаршаСЮскага княства. Урад Расii СЮ сваю чаргу абяцаСЮ аднавiць Вялiкае княства ЛiтоСЮскае. У канцы 1811 - пачатку 1812 г. група СЮраджэнцаСЮ Беларусi (М.К.Агiнскi, Ф.К.Любецкi i iнш.) падрыхтавала праект аб адраджэннi Вялiкага княства ЛiтоСЮскага пад пратэктаратам Расii па прыкладу Фiнляндыi.
чэрвеня 1812 г. 450-тысячная армiя Напалеона перайшла гранiцу з Расiяй. У склад яе СЮвайшла значная колькаiь польскiх вайскоСЮцаСЮ (каля 60 - 70 тыс. чалавек). БыСЮ сфармiраваны корпус пад каманда?/p>