Гiсторыя Беларусi
Вопросы - История
Другие вопросы по предмету История
Пытанне 1
Прадметам гiстарычнай навукi зяСЮляецца сусветна-гiстарычны працэс, зместам якога ёiь жыццё i дзейнаiь людзей у мiнулым. Прадметам курсу гiсторыi Беларусi зяСЮляецца працэс цывiлiзацыйнага развiцця народа нашай краiны.
Гiсторыя адносiцца да грамадазнаСЮчых навук i выконвае важныя сацыяльныя функцыi. Першай функцыяй гiсторыi, як навукi, зяСЮляецца пазнавальная, альбо iнтэлектуальна-развiваючая функцыя. Другая функцыя гiсторыi - практычна-палiтычная. Гiстарычная навука дапамагае палiтыкам i дзяржаве СЮ выпрацоСЮцы збалансаванай палiтыкi. Да лiку важных можна аднеii i светапоглядную цi патрыятычна-выхаваСЮчую функцыю гiстарычнай навукi. Светапогляд асобы - гэта сiстэма навуковага асэнсавання свету, ролi i меiа чалавека СЮ гэтым свеце. УплыСЮ на светапогляд аказваюць усе навукi, але яны заСЮсёды абапiраюцца на высновы гiстарычнай навукi, якая зяСЮляецца фундаментам усяго грамадазнаСЮства.
Рэалiзацыя гiсторыяй сваiх функцый забяспечваецца навуковай метадалогiяй. Метадалогiя гiсторыi - гэта навука аб спосабах вывучэння i тлумачэння мiнулага. Гiсторыя Беларусi пры даследаваннi карыстаецца тымi ж метадамi, што i СЮсеагульная гiсторыя: сiстэмным, гiсторыка-храналагiчным, статыстычным, параСЮнаСЮчым i iншымi.
Тэорыя гiстарычнага пазнання вырашае праблему сутнаii гiстарычнага працэсу, абгрунтоСЮвае перыядызацыю гiсторыi, вывучае заканамернаii грамадскага развiцця. Прынцыпы гiстарычнага пазнання - гэта навуковыя сродкi, з дапамогай якiх распрацоСЮваюцца тэорыi i канцэпцыi гiстарычнай навукi. АсноСЮнымi прынцыпамi гiстарычнага пазнання зяСЮляюцца абектыСЮнаiь, гiстарызм, сiстэмнаiь i крытычнаiь.
Адна з глабальных праблем гiсторыi як навуковай дыiыплiны - гэта агульнае i адметнае СЮ развiццi Беларусi i свету. Заканамернаii гiстарычнага развiцця, якiя характэрны для краiн свету, улаiiвы i для Беларусi як састаСЮной часткi свету. У той жа час працэс фармiравання i развiцця беларусаСЮ i Беларусi мае свае адметнаii, што i вылучае нас сярод iншых. У падыходзе да гэтай праблемы iснуюць погляды розных школ гiсторыкаСЮ: дарэвалюцыйных рускiх, польскiх, савецкiх, сучасных беларускiх.
Яшчэ адной важнай праблемай курсу ёiь пытанне станаСЮлення нацыянальнай дзяржаСЮнаii i культуры. РЖснуе i цэлы шэраг iншых праблем: фармiравання i развiцця беларускага этнасу, меiа беларусаСЮ i Беларусi СЮ сусветнай супольнаii, канфесiйнага становiшча, дзейнаii палiтычных i грамадскiх арганiзацый i iншыя.
Такiм чынам, курс Гiсторыi Беларусi - гэта навучальная дыiыплiна, якая цесна звязана з усеагульнай гiсторыяй, гiсторыяй дзяржавы i права Беларусi, геаграфiяй, этнаграфiяй, палiталогiяй i канкрэтнай эканомiкай, гiсторыяй палiтычных i прававых вучэнняСЮ, гiсторыямi суседнiх дзяржаСЮ: Польшчы, Расii, Украiны, Лiтвы i Латвii, iншымi гуманiтарнымi навукамi i дыiыплiнамi.
Фармацыйны прынцып, заснаваны на эканамiчнай дэтэрмiнанце гiстарычнага працэсу. Паводле фармацыйнага прынцыпу, у гiсторыi Беларусi выдзяляюцца наступныя перыяды: першабытнаабшчынны лад (100-40 тыс. г. да н. э. VIII ст. н. э.), феадальнае грамадства (IX ст. - 1861 п), перыяд капiталiзму (1861-1917 гг.), эпоха сацыялiзму (з 1917 г.). Панавала заганнае СЮяСЮленне, што сапраСЮдная гiсторыя Беларусi пачынаецца толькi з Кастрычнiцкай рэвалюцыi, а СЮсё, што ёй папярэднiчала, было толькi перадгiсторыяй.
Паводле цывiлiзацыйнага прынцыпу, якi СЮлiчвае кантэкст сусветнага гiстарычнага працэсу, можна вылучыць наступныя перыяды гiсторыi Беларусi:
. Зараджэнне i развiццё старажытнага грамадства (100 тыс. г. т.н. - VI-VIIРЖ ст. н.э.): ад першага зяСЮлення чалавека на сучаснай тэрыторыi Беларусi да распаСЮсюджвання славянскiх плямён на тэрыторыi Беларусi;
. СтанаСЮленне хрыiiянскай цывiлiзацыi Беларусi (РЖХ - сяр. ХРЖРЖРЖ ст.);
. Ад сярэднявечча да Новага часу (сяр. ХРЖРЖРЖ - перш. пал XVII ст.): Беларусь у складзе ВКЛ;
. Пачатак фармiравання сучаснага беларускага этнасу (1569 - канец XVIII ст.): Беларусь у складзе Рэчы Паспалiтай;
. Крызiс феадальных адносiн (канец XVIII ст. - першая пал. ХРЖХ ст.);
. Беларусь у перыяд станаСЮлення буржуазнага грамадства (другая палова XIX ст. - люты 1917 г.);
. Беларусь у перыяд Кастрычнiцкай рэвалюцыi 1917 г. i грамадзянскай вайны;
. Беларусь у мiжваенны перыяд;
. Беларусь у гады Вялiкай айчыннай вайны;
. Беларусь ва СЮмовах супрацьстаяння сусветных супердзяржаСЮ (2-я палова 40-х - 1-я палова 80-х г. XX ст.);
. Беларусь пад час крызiсу i распаду СССР (1985 - 1991 гг.);
. На шляху мацавання суверэнiтэту (1991 - 2010 гг.).
Пытанне 2
Найстаражытным i самым доСЮгiм перыядам у гiсторыi чалавецтва ёiь каменны век. Ён доСЮжыСЮся з часу зяСЮлення чалавека - каля 3 млн. гадоСЮ назад - да V тыс. да н.э., калi яна пачала выкарыстоСЮваць першыя металы. У розных частках нашай планеты каменны век пачаСЮся у розны час. Раней гэта адбылося СЮ Афрыцы, дзе СЮпершыню,як iвярджаюць навукоСЮцы, зявiСЮся чалавек.
Каменны век названы па асноСЮным матэрыялам, з якога чалавек вырабляла прылады працы. Яго СЮмоСЮна дзеляць натры перыяду. Найстаражытны i самы доСЮгi з iх - палеалiт. Гэта назва паходзiць ад грэцкiх слоСЮ palaios - Старажытны i lithos - камень.Наступным перыядам быСЮ мезолит - сярэднi каменны век (mesos - Сярэднi, lithos - камень). Па мезалiту пачаСЮся неалiце (neos - новы i lithos - Камень).
Каменны век - адна з найважнейшых эпох у гiсторыi чалавецтва. На працягу тысячагоддзяСЮ чалавек, спазнаючы свет, ажыццявiСЮ важныя для свайго iснавання адкрыццi. Людзi авалодалi агнём, збудавалi першае жыллё, пашылi ?/p>