Гiсторыя Беларусi
Вопросы - История
Другие вопросы по предмету История
каланiзацыi грэкаСЮ, потым адбылiся набегi варварскiх плямёнаСЮ ост-, вестготаСЮ, вандалаСЮ у ЕСЮропу, на Рым у прыватнаii. Далей вядомы перамяшчэннi варагаСЮ, датчан з поСЮначы, а з усходу iшлi венгры, балгары, мангалоiдныя плямёны гуннаСЮ, авараСЮ. У канцы сярэднявечча з усходу хлынуСЮ паток мангола-татарскiх плямёнаСЮ, якiя захапiлi Усходнюю i Цэнтральную ЕСЮропу, Сярэднюю Азiю, ЗакаСЮказзе. З Заходняй ЕСЮропы iшлi патокi паломнiкаСЮ i крыжакоСЮ на Блiзкi Усход, Вiзантыю, славянскiя дзяржавы.
Пытанне 6
У VI-VIII стагоддзях славянскiя плямёны засялiлi тэрыторыю Беларусi, на якой да гэтага жылi балты i фiна-угры. У VIII-IX стагоддзях ва Усходняй ЕСЮропе СЮтварылася 13-15 усходнеславянскiх княжанняСЮ. Тэрыторыю Беларусi засялiлi плямёны крывiчаСЮ, дрыгавiчоСЮ, радзiмiчаСЮ. Буйнейшым з iх было племя крывiчаСЮ. Крывiчы падзялялiся на полацкае, смаленскае i пскоСЮскае княжаннi.
Племя дрыгавiчоСЮ пасялiлася памiж Прыпяццю i Дзвiной. Дрыгавiчы мелi сваё княжанне. Дрыгавiчы заснавалi такiя беларускiя гарады як ТураСЮ, Пiнск, Мазыр, Клецк, Капыль. Сталiцай княства быСЮ горад ТураСЮ.
Радзiмiчы засялiлi тэрыторыю паСЮднёва-СЮсходняй Беларусi - Гомельшчыну i МагiлёСЮшчыну. Радзiмiчы жылi самастойна, але плацiлi данiну хазарам. Потым яны былi падпарадкаваны Кiеву.
Палiтычны лад славянскiх плямёнаСЮ, якiя засялiлi тэрыторыю сучаснай Беларусi вызначаСЮся адсутнаiю моцнага дзяржаСЮнай арганiзацыi. Усходнiя славяне вялi памiж сабой няспынныя войны. У 862 годзе частка СЮсходнеславянскiх плямёнаСЮ накiравала сваiх прадстаСЮнiкоСЮ да скандынаваСЮ з запрашэннем варажскiх князёСЮ узначалiць палiтычную СЮладу СЮ славян, каб усталяваць трывалы парадак. Варажскiя князi пачалi СЮладарыць у Кiеве i iншых славянскiх цэнтрах. У 882 годзе варажскi князь Алег, якi кiраваСЮ у НоСЮгарадзе, захапiСЮ КiеСЮ. Алег абяднаСЮ значную частку славянскiх княжанняСЮ у межах адной дзяржавы са сталiцай у Кiеве. Гэтая дзяржава атрымала назву КiеСЮская Русь.
Тэрмiн "Русь" звязваюць са славянiзаваным тэрмiнам, якiм фiны называлi сваiх заходнiх суседзяСЮ-скандынаваСЮ. Паступова гэтае паняцце набыло новы сэнс. З Х стагоддзя тэрмiн "Русь" пачаСЮ ужывацца як назва СЮсёй тэрыторыi КiеСЮскай дзяржавы, дзе правiлi прадстаСЮнiкi скандынаСЮскiх дынастый.
Першае паведамленне пра Полацак датуецца 862 годам, калi варажскi конунг Рурык (Rоrik) аддаСЮ умацаванае Полацкае паселiшча аднаму з сваiх ярлаСЮ (прадстаСЮнiку варажскай знацi) Рагвалоду. АсноСЮным насельнiцтвам полацкай дзяржавы былi крывiчы. Хутка Полацкае княства пашырыла свае межы за кошт зямель лiваСЮ i латгалаСЮ. Гэта выклiкала негатыСЮную рэакцыю з боку наСЮгародскага князя Уладзiмера (Valdemar). Справа СЮ тым, што кiеСЮска-наСЮгародзкi шлях з варагаСЮ у грэкi быСЮ менш эфектыСЮны за яго полацкi варыянт. Праз Рыжскую затоку i Дзвiну можна было нашмат хутчэй выйii СЮ Дняпро i Чорнае мора. Такiм чынам, кiеСЮска-наСЮгародская дзяржава сутыкнулася з моцнай канкурэнцыяй Полацка, якi iмкнуСЮся праклаii новы шлях з Балтыйскага мора СЮ Чорнае.
КiеСЮскi князь Яраполк i наСЮгародскi князь Уладзiмiр адначасова пасваталiся да дачкi Рагвалода Рагнеды. Пасля адказу Рагнеды наСЮгародскаму князю Уладзiмiру СЮ 980 годзе ён пайшоСЮ вайной на Полацк, забiСЮ Рагвалода з сынамi, а Рагнеду прымусова СЮзяСЮ у жонкi. Затым Уладзiмiр забiСЮ кiеСЮскi князя Яраполка i зрабiСЮся кiеСЮскiм князем. Такiм чынам, адбылося абяднанне СЮсiх усходнiх славян у межах КiеСЮскай дзяржавы.
Пасля няСЮдалага замаху Рагнеды Уладзiмiр высылае яе з сынам РЖзяславам на Полаччыну. Для iх быСЮ заснаваны горад ЗаслаСЮе ля Менску. У 1001 г. Уладзiмiр накiраваСЮ РЖзяслава СЮ Полацк. З таго часу СЮ Полацку валадарылi Рагвалодавы нашчадкi. Пасля РЖзяслава СЮ Полацку княжыСЮ яго сын БрачыслаСЮ РЖзяслававiч (1003-1044). БрачыслаСЮ праводзiСЮ незалежную палiтыку, ён пашырыСЮ тэрыторыю дзяржавы за кошт Вiцебска i Усвят.
Росквiт Полацкага княства прыпадае на праСЮленне князя Усяслава Брачыслававiча (1044-1101), якi больш вядомы пад мянушкай Чарадзей. УсяслаСЮ Брачыслававiч паспяхова баранiСЮ суверэнiтэт Полацка СЮ шматлiкiх войнах з КiеСЮскiмi i НаСЮгародскiмi князямi. Апiсанне яго жыцця СЮтрымлiвае рэальныя i фантастычныя рысы. Ён княжыСЮ 57 год з 1044 па 1101. Першыя гады княжання ён займаСЮся унутраным уладкаваннем княства. Затым павеСЮ заваёСЮнiцкiя войны з суседзямi. У 1065 г. УсяслаСЮ аблажыСЮ ПскоСЮ, а СЮ наступным годзе СЮзяСЮ НоСЮгарад, забраСЮшы як вайсковы здабытак царкоСЮную маёмаiь з Сафiйскага сабора, у тым лiку i званы для СЮласнай полацкай Сафii. У адказ тры рускiх князя - РЖзяслаСЮ, СвятаслаСЮ i Усевалад - абядналiся i выступiлi супраць Усяслава. Першым горадам, якi апынуСЮся на iх шляху, быСЮ Менск. Горад быСЮ узяты. Рускiя князi павялi свае войскi далей па рацэ Нямiзе i тут сустрэлiся з войскамi Усяслава 3 сакавiка 1067 г. АСЮтар "Слова пра паход РЖгаравы" пiсаСЮ: "На Немнзе снопы стелют головамi, молотят цепамн булатнымi, на току жнзнь кладут, веют душу от тела. Немнi кровавые брегi не жiтом былi посеяны, а костьмi сынов русскiх". На меiы рэчкi Нямiгi цяпер праходзiць вулiца Нямiга СЮ Мiнску.
Летам 1067 г. Яраславiчы, якiя сталi лагерам пад Оршай, запрасiлi да сябе СЮ шацёр для перагавораСЮ Усяслава з двума сынамi, гарантуючы яму бяспеку, але, парушыСЮшы абяцанне, паланiлi яго, адвезлi СЮ КiеСЮ i пасадзiлi СЮ вязнiцу. У 1068 г. кiеСЮляне паСЮсталi супраць свайго князя РЖзяслава, вызвалiлi Усяслава i абвяiiлi яго вялiкiм князем КiеСЮскай Русi.
ПазбаСЮлены кiеСЮскага прастола, РЖзяслаСЮ звярнуСЮся за дапамогай да польскага караля Баляслава; апошнi з войскамi зявiСЮся пад Кiевам.