Рамантычнай скрыпiчны канцэрт 1800-1870-я гады
Дипломная работа - Разное
Другие дипломы по предмету Разное
?рабуе пэСЮнага майстэрства ад выканаСЮцы.
У музыцы канцэрту (асаблiва СЮ першай часткi) ясна адчуваецца сувязь з творамi Паганiнi, Эрнста i РОетан. Гэта i любiмы прыём скачка на дециму, якi iдзе ад Паганiнi, i пасажы - "спружыны", якiя iмклiва развiваюцца да кульмiнацыйнага гуку, i паменшаныя септаккорды, i "размалёСЮка" асобных элементаСЮ тэмы аккордовым выкладаннем, орнаментовка i г.д.
Асаблiва важная падабенства iнтанацый i структуры многiх асноСЮных тэм канцэрту, што надае яму асаблiвую змястоСЮнаii. Магчыма, тут паСЮплывала творчаiь Лiста, упадабаны iм прынцып монотематизма. Асаблiва блiзкiя адзiн аднаму. Тэмы першай частцы i фiналу i тэма другой часткi, якiя развiваюць адно настрой, адзiн вобраз.
Можна прасачыць падабенства асобных лiрычных i драматычных iнтанацый таксама i СЮ галоСЮнай тэме канцэрту i СЮ другой тэме.
ЗмацоСЮвае тэму канцэрту i выкарыстання СЮ кодзе фiналу iнтанацый i тэхнiчных прыёмаСЮ па распрацоСЮцы першай частцы (гэта штрых, ужыты СЮ "Скерца-Тарантэла").
Звяртае на сябе СЮвагу падабенства iнтанацый у галоСЮных тэмах 1. Частак шэрагу рамантычных канцэртаСЮ. Гэта тлумачыцца падабенствам iх вобразаСЮ, настрояСЮ. Рамантычным канцэрту СЮлаiiвы "наступальны характар асноСЮнага элемента тэмы, звязаны з вобразам героя, якi крок за крокам пераадольвае велiзарныя перашкоды i iвярджае сваё "я". У шматлiкiх канцэртах асноСЮным элементам галоСЮнай тэмы ёiь паступальны рух уверх па трох ступенях. Характэрны для гэтых тэм i высокi яркi рэгiстр, частае СЮжыванне падваенне - актавы, децима.
Гэтак жа характэрна i ход СЮнiз на павялiчаную кварту падвышанага чацвёртай ступенi, што стварае "дэманiчны настрой".
РЖнварыянтнай рысы практычна СЮсiх рамантычных канцэртаСЮ - яркая характеристичнисть Тэматызм, узбагачанага романсовом, опернымi i речитативно-деламацийнимы жанравай прыкметах, экспансiя каларутарнае "bel cantьного" элемента, РЖнтанацыйная пераканаСЮчаiь, пастаянны прынцып контрастирования. Меладычная рэльефнаiь партыi салiста арганiчна спалучаецца з вiртуознаiю як прыкметай высокага прафесiйнага СЮзроСЮню выканаСЮцы.
СЮрапейскай рамантызм скрыпiчнай канцэрт
Раздзел IV. Тып лiрычнаму песеннага рамантычнага канцэрту
Рамантычны канцэрт адлюстроСЮвае характэрную для Хихст. тэндэнцыю лиризации iнструментальных жанраСЮ з апорай на песенна - романсовая аснову. Тып лiрычнаму песеннага канцэрту пачынае Л. Шпор, а яго паслядоСЮнiкамi выступаюць Ф. Мендельсон, Ш. Берио, Р. Шуман, Г. Венявський.
Людвiг шпор (1784-1859) - Парадаксальна творчая постаць ХIХ ст. Музыка, якi свядома арыентаваСЮся на досвед XVIII стст., Нязменны прыхiльнiк музыкi Моцарта, нястомны прапагандыст спадчыны вялiкага Баха, ён карыстаСЮся вялiзнай павагай кампазiтараСЮ-сучаснiкаСЮ i шчырай любоСЮю шырокай аСЮдыторыi.
Да пачатку творчай актыСЮнаii шпора музычны рамантызм не iснаваСЮ нават у якаii рэальнай перспектывы, а ор. 1 кампазiтара храналагiчна супадае з першымi гадамi спелага венскага перыяду Бетховена - апошняга буйнога прадстаСЮнiка перыяду Асветнiцтва i яго трыСЮмфальнага завяршэння. Шпор быСЮ цiкавы для сваiх сучаснiкаСЮ тым, што яго творы былi сугучныя з iх уласнымi iмкненнямi, пачуццямi, светапоглядам. РЖ тым не менш "Мiнулае" невядома i вiдавочна нагадвае пра сябе СЮ музыцы шпора, з прычыны чаго без пераасэнсавання гэтага феномену пазнання мастацкага свету кампазiтара немагчыма.
Выбар музычнага матэрыялу абумоСЮлены, па-першае, асаблiвым значэннем скрыпiчнага жанру для кампазiтара - скрыпача, па-другое, яго роляй каталiзатара творчага станаСЮлення музыкi, па-трэцяе, сiстэматычным звароту да яго шпора з першых кампазытарскiх шляхоСЮ да перыяду сталага, упiсваючыся СЮ шырокiя храналагiчныя рамкi: Першы канцэрт А-dur, ор.1 напiсаны СЮ 1802 годзе, Пятнаццаты - е-mol, ор.128 - у 1844.
Аналiз пятнаццацi скрыпiчных канцэртаСЮ шпора сведчаць аб тым, што музычнае "Мiнулае" ахоплiвае розныя бакi кожнага з гэтых твораСЮ.
Разнастайнаiь спосабаСЮ пералому музычнага "мiнулага" у скрыпiчных канцэртах шпора, пронизанисть iмi СЮсiх твораСЮ дадзенага жанру, праграмнае тлумачэнне iх значэння дазваляе думаць яго стойкай, арыгiнальна-iндывiдуальнага "тэмай" творчаii шпора, што дае магчымаiь пранiкнення СЮ сутнаiь яго мастацкага свядомаii. На фоне рамантычнага мастацтва XIX стагоддзя. дадзенае СЮлаiiваiь СЮспрымаецца як спецыфiчная форма iснавання рамантычнай праблематыкi, звязанай з стратай лiрычным "героем" пачуццё цэласнаii з навакольным светам. Для шпора гэтым светам заСЮсёды заставалася Музыка, якой ён аддана служыСЮ на працягу СЮсяго жыцця.
Сiнтэз мастацтваСЮ у Восьмым скрыпiчных канцэртаСЮ Л. Шпора
З пункту гледжання працэсу станаСЮлення музычнага рамантызму, асаблiвую цiкаваiь маюць зявы, якiя адносяцца да яго Вiцiка. Да зявам такога роду ставiцца рознабаковая дзейнаiь выдатнага нямецкага музыкi Л. Шпора (1784-1859). Яго iмя - фенаменальна адоранага скрыпача - вiртуоза, капельмайстра, заснавальнiка нацыянальнай скрыпiчнай школы Хихст. 5. Недаследаваную часткай творчаii шпора застаюцца яго iнструментальныя творы, у тым лiку, скрыпiчныя канцэрты. Такiм чынам, актуальнаiь выбранай тэмы i яе навiзна абумоСЮлены адсутнаiю навуковых публiкацый, прысвечаных iнструментальнай, творчаii шпора.
Своеасаблiвым рашэннем прынцыпу сiнтэзу мастацтваСЮ адзначаны шпоривський Восьмы скрыпiчны канцэрт, а-Mol, ор.47, якi мае незвычайны загаловак: "У форме вакальнай iэны". Ва СЮмовах iнструмент