Рамантычнай скрыпiчны канцэрт 1800-1870-я гады
Дипломная работа - Разное
Другие дипломы по предмету Разное
ншаная гармонiя, аккордовый суправаджэнне, пункцiрнай рытм, падкрэсленне декламационных iнтэрвальныя хадоСЮ у мелодыi, з moll i iнш.)
Рэпрыз - g moll, у партыi скрыпкi, узмацняецца речитативность. Развiццё другой частцы адрознiваецца iмправiзацыйнай; iмкненнем да меладычнай шыраты, цякучаii, бясконцаii; пазбяганне паСЮторнаii, рытмiчнай перыядычнаii, метрычнага акцэнтаванне; тонкай дэталiзацыяй, напаСЮненнем выразнаiю i значнаii за СЮсё меладычнага матэрыялу (правобраз "бясконцай" мелодыi Вагнера). четырехтактовым пераход - звязак фармуе тэматычны матэрыял, рыхтуе вобразны настрой фiналу. Другая i трэцяя i часткi iдуць без перапынку (iмкненне канструктыСЮнага адзiнства цыклу).
Фiнал - напiсаны СЮ форме ронда. Найменш яркi у тэматычным стаСЮленнi. АсноСЮная тэма (рэфрэн) - па сутнаii СЮяСЮляе сабой агульныя формы руху (iнтанацыйна вырастае з элементаСЮ П.П. РЖ ч.), мае энергiчны характар, рытм паланэза. Эпiзод - пабудаваны на 3-х тэмах: першая тэма (iнтанацыйна роднасная тэме П.П. першай частцы i асноСЮнай тэмай другi), другая - пабудавана на двух элементах: а) скерцозно-фантастычны у аркестры (пiццыката струнных), б) танцавальны , трэцяя тэма (а сарргиссио) - абядноСЮвае Триольный арпеджований рух з гамоподибнимы хроматизованимы пасажамi легат.
У фiнале ярка дэманструецца тэхнiчная спрыт салiста (двайныя ноты, арпеджовани i гамоподибни вiртуозныя пасажы, шырокiя скачкi, tr, лятучыя рыскi, тэмбр адной струны i да т.п.).
Схема ронда:>E > E1 (A dur, fis moll, h moll ...) >dur 1 тэма 2 тэма 3 тэма варыяцыя, якая абядноСЮвае элементы 1, 2 тэмы,dur h moll-A dur h moll выкарыстоСЮвае тэматычныя элементы II часткi
R > EИИ (A dur, fis moll, h moll ...) R > E >
Fis dur варыяцыя (элемент 1. Тэмы), D dur 1 тэма 2 тэма 3 тэма
скерцозний элемент 2. Тэмы СЮ аркестры, Триольный рух з трэцяй тэмы)
EИИИ > Кода_________
на матэрыяле рэфрэн
Так, скрыпiчны канцэрт Шумана працягвае лiнiю эвалюцыi лiрыка-песеннага канцэрта, распачатую Мендэльсона. Гэта твор пры наяСЮнаii важных наватарскiх элементаСЮ (монотематизма; новы тып мелодыкi; рысы поэмности - абяднанне II i III часткi) у цэлым больш схематычным, чым раннiя скрыпiчныя кампазiцыi Шумана - 2 санаты i Фантазiя З dur для скрыпкi з аркестрам.
Генрык Венявский
Адным з лепшых твораСЮ Г. Венявського ёiь Другi Канцэрт,d-moll, ор.22, прысвечаны выдатнаму iспанскай скрыпачу Павел Сарасате.
Упершыню гэты канцэрт быСЮ выкананы Венявским па рукапiсы 27 лiстапада 1862 СЮ сёмым канцэрце РМО пад кiраСЮнiцтвам А. Рубинштейна. Аднак Венявский працягваСЮ над iм працаваць яшчэ восем гадоСЮ, i толькi СЮ 1870 годзе канцэрт быСЮ выдадзены. У iм iндывiдуальны стыль Венявского атрымлiвае найбольш поСЮнае выраз. Глыбокая паэтычнаiь i сардэчнаiь музыкi, арганiчнаiь i цэласнаiь формы, багацце фактуры, прыгажоiь мелодыi робяць яго адным з любiмых твораСЮ скрыпiчнай лiтаратуры. У музыцы канцэрту можна прасачыць дабратворны СЮплыСЮ як твораСЮ Ф. Шапэна, ды i рускай класiкi, а менавiта П.И. Чайовсього.
Па жанру - гэта рамантычны лiрычны канцэрт, дзе скрыпка сола не супрацьпастаСЮляецца аркестра, а нiбы вылучаецца з яго, злiваецца з iм (вытокi гэтага жанру - у канцэртах Бетховена, Мендэльсона).
У адрозненне ад А.В. Етана, Львова, Й. Иоахима i iншых кампазiтараСЮ, якiя iмкнулiся адыii ад класiчнай трьохчастинности канцэртнага цыкла i цi пашырыць яго да чатырох частак (А. В. етан - канцэрт №4), цi звузiць да одночастинности ( Л. Шпор - канцэрт №8, А. РОетан - канцэрт №5, А. Львов "Канцэрт у форме драматычнай iэны"), Венявький пiша свой канцэрт у традыцыйнага трох часткай канцэртнага цыклу (да двайны экспазiцыi). Аднак форма яго мае некалькi асаблiваiяСЮ, улаiiвых рамантычным творам.
Упершыню СЮ гiсторыi скрыпiчнай лiтаратуры ён праводзiць праз усе часткi адну i тую ж тэму, якая атрымлiвае СЮ кожнай з iх новае СЮвасабленне. Гэта выклiкана iмкненнем Венявского СЮвасобiць у канцэрце пэСЮную праграму, пра што сведчаць не толькi выказваннi самога Венявского, але i канкрэтнаiь, выразнаiь, рэльефнаiь музычных вобразаСЮ.
Асаблiваii формы выяСЮляюцца СЮжо СЮ першай частцы канцэрта. Яе будынак далёка адыходзiць ад схемы класiчнага сонатного allegro i хутчэй нагадвае адзiн з вiдаСЮ "вольнай" рамантычнай формы.
Канцэрт пачынаецца вялiкiм аркестравым уступленнем, дзе выкладаюцца i распрацоСЮваюцца асноСЮныя тэмы першай частцы. Скрыпка сола СЮступае з першай тэмай, якi выказвае рамантычна СЮзнёслай усхваляванаiь i, разам з тым, жалобную смутак. Тэма надзвычай выразная, iнструментальна-гнуткая i адначасова напеСЮнаiю. Яе адразу падхоплiваюць альт з iх змрочным тэмбрам, узмацняючы настрой трывогi, турботы 9приклад №34).
Гэтая тэма атрымлiвае СЮ першай частцы сiмфанiчны развiццё, якi засяроджаны СЮ трох хвалях, якiя падводзяць да кульмiнацыi.
Першая хваля завяршаецца гарачым iмправiзацыйным скрыпiчным пасажаСЮ, другая - варьируемым ажурным выкладаннем тэмы, пераходзiць у вiртуозныя фигурации скрыпкi, на фоне якiх iнтанацыi галоСЮнай тэмы гучаць у аркестры.
Паступова фигурации динамизуються, ператвараюцца СЮ iмклiвую стыхiйна вiртуозную iмправiзацыю. Храматычнай пасаж СЮнiз падводзiць да трэцяга падзелу - найбольш усхваляванага i драматычнага (прыклад №35).
Прыклад №37
Сярэднi эпiзод "Раманс", больш усхваляваны, кантрастуе з лiрыкай 1. Тэмы. Са сваiм драматычным зместам ён пераклiкаецца з галоСЮнай тэмай першай частцы. Важнае значэнне для драматургii канцэрту мае другая тэма першай частцы. РЖ СЮ сольнай партыi i асаблiва СЮ аркестры на фоне гара