Главная / Категории / Типы работ

Гiсторыя Беларусi

Вопросы - История

Другие вопросы по предмету История



склаСЮся значна раней. Гэты напрамак грамадскай думкi разглядаСЮ беларускi народ як адну з частак рускага народа, што адрознiваецца толькi этнаграфiчнымi асаблiваiямi, а тэрыторыю Беларусi - як частку адзiнай вялiкай Русi, адмаСЮляСЮ правы беларускага народа на самастойнае развiццё. У 1911 г. у Пецярбургу СЮзнiкла "Заходне-Рускае таварыства" (у яго склад увайшлi буйныя землеСЮладальнiкi, праваслаСЮнае духавенства, чыноСЮнiкi). Члены таварыства арганiзоСЮвалi лекцыi, навуковыя канферэнцыi, палiтычныя сходы.

Палiтыка царскага СЮрада СЮ адносiнах да Беларусi заставалася ранейшай i была накiравана на СЮмацаванне тут манархiчных парадкаСЮ.

Пытанне 39

Першая сусветная вайна пачалася 1 жнiСЮня 1914 г. ГалоСЮнай яе прычынай зявiлiся супярэчнаii памiж буйнейшымi iмперыялiстычнымi краiнамi. На сусветнай арэне змянiлiся суадносiны эканамiчных i ваенных сiл. Краiны, якiя абагналi СЮ развiццi сваiх канкурэнтаСЮ, дабiвалiся новых рынкаСЮ збыту, новых сфер выкарыстання капiталу. Але СЮ сувязi з тым, што да пачатку XX ст. свет быСЮ падзелены памiж буйнейшымi iмперыялiстычнымi краiнамi, новы яго перадзел мог скончыцца толькi вайной. У канцы XIX - пачатку XX ст. утварылiся два саюзы iмперыялiстычных краiн: Германiя - РЖталiя - АСЮстра-Венгрыя (Траiсты саюз) i Англiя - Францыя - Расiя (Антанта).

Падставай для развязвання вайны зявiлiся супярэчнаii памiж АСЮстра-Венгрыяй i Сербiяй, што СЮзнiклi СЮ вынiку забойства сербскiмi нацыяналiстамi наследнiка аСЮстра-венгерскага трона Франца Фердынанда. АСЮстра-Венгрыя абявiла вайну Сербii. Расiя пачала мабiлiзацыю войска. У сувязi з гэтым Германiя абявiла вайну Расii, а затым i Францыi, захапiла Бельгiю i Люксембург. 3 другога боку, Англiя, каб зберагчы свае каланiяльныя СЮладаннi, абявiла вайну Германii. Разам з Англiяй у вайну СЮступiлi яе дамiнiёны АСЮстралiя, Канада, Новая Зеландыя i калонiя РЖндыя. На баку Антанты выступiла Японiя, а СЮ падтрымку Германii - Турцыя. Пачалася сусветная вайна, якая працягвалася 4 гады i 4 месяцы.

першых дзён вайны шавiнiстычныя настроi ахапiлi СЮсе маёмныя класы, у тым лiку значную частку дробнай буржуазii Беларусi. У самым пачатку вайны СЮ Мiнску, Магiлёве, Вiцебску i iншых гарадах мяiовымi органамi СЮлады былi праведзены "патрыятычныя" сходы. На пачатку вайны шавiнiстычна настроены былi большаiь сялян. Увогуле ж пралетарыят Беларусi адкрыта выступаСЮ супраць iмперыялiстычнай вайны.

У пачатку вайны беларускiя губернi былi абяСЮлены на ваенным становiшчы. Забаранялiся сходы, шэii, манiфестацыi, уводзiлася ваенная цэнзура. Незадаволенаiь насельнiцтва праявiлася СЮ перыяд мабiлiзацыi СЮ чэрвенi -лiпеню 1914 г. У многiх паветах Беларусi адбылiся стыхiйныя выступленнi прызыСЮнiкоСЮ. Разгромы памешчыцкiх маёнткаСЮ адбылiся СЮ Навагрудскiм, Сенненскiм, РЖгуменскiм, Мазырскiм i iншых паветах.

Урад распраСЮляСЮся з удзельнiкамi гэтых выступленняСЮ. БыСЮ разгромлены Палескi камiтэт РСДРП, арганiзацыi СЮ Мiнску, Магiлёве, Брэiе, Вiцебску, Слуцку.

лета 1915 г. значная частка тэрыторыi Беларусi стала арэнай ваенных дзеянняСЮ. У жнiСЮнi 1915 г. пачалося нямецкае наступленне СЮ накiрунку КоСЮна Вiльня - Мiнск. У пачатку верасня 1915 г. расiйская армiя пакiнула Вiльню, Гродна, Брэст i iншыя гарады Заходняй Беларусi. СтаСЮка вярхоСЮнага галоСЮнакамандуючага была пераведзена з Баранавiч у МагiлёСЮ. У кастрычнiку 1915 г. фронт стабiлiзаваСЮся на лiнii Дзвiнск - Паставы - Баранавiчы - Пiнск. Каля паловы тэрыторыi Беларусi апынулася пад нямецкай акупацыяй, у тым лiку населеныя пункты Гродна, Ашмяны, Смаргонь, Лiда, Слонiм, Навагрудак, Баранавiчы, ВаСЮкавыск, Пружаны, Брэст, Кобрын, Пiнск.

У сувязi з наступленнем германскiх войск вялiкая колькаiь бежанцаСЮ пацягнулася на СЮсход. Многiя гiнулi СЮ дарозе. Да восенi 1915 г. бежанцы запоСЮнiлi СЮсю СЮсходнюю частку Беларусi.

На захопленай германскiмi войскамi тэрыторыi Беларусi жыхары ва СЮзроiе ад 15 да 60 гадоСЮ павiнны былi плацiць падушны падатак. Акрамя таго, падатак браСЮся з бальнiц, рынкаСЮ, вiдовiшчных устаноСЮ.

Сяляне захопленых паветаСЮ абавязаны былi здаваць усе зерне, скуры, воСЮну, масла, пражу. Тысячы мiрных грамадзян вывозiлiся на работу СЮ Германiю.

На тэрыторыi Беларусi на СЮсiх прадпрыемствах, што абслугоСЮвалi фронт, працавала вялiкая колькаiь рабочых, мабiлiзаваных з Расii. Усе рабочыя прадпрыемстваСЮ, якiя выпускалi прадукцыю для армii, былi пастаСЮлены пад кантроль ваенных ведамстваСЮ.

У выключна цяжкiм становiшчы апынулася сельская гаспадарка Беларусi. 3-за моцнага заняпаду сельскай гаспадаркi амаль перасталi паступаць на рынак прадметы першай неабходнаii, што выклiкала рост дарагоСЮлi, хуткае знiжэнне жыццёвага СЮзроСЮню народа. Цэны на прадукты харчавання i адзенне на Беларусi да 1917 г. павялiчылiся СЮ 5 - 8 разоСЮ у параСЮнаннi з 1913 г.

Стачкi на Беларусi СЮ гэты час адбывалiся разрознена i, як правiла, у iх удзельнiчала толькi частка пралетарыяСЮ. Масаваii рабочы рух не набыСЮ. Дзейнаii якiх-небудзь палiтычных арганiзацый i плыняСЮ ва Усходняй Беларусi таксама не назiралася. Тлумачылася гэта прыфрантавым становiшчам Беларусi, перанасычанаiю яе тэрыторыi войскамi, палiцыяй, жандармерыяй.

Больш шырокi размах на Беларусi СЮ гады вайны атрымаСЮ сялянскi рух. Ён вылiваСЮся СЮ масавыя пагромы памешчыцкiх маёнткаСЮ, разрабаванне харчовых магазiнаСЮ i лавак. Гэты рух у пачатку вайны ахапiСЮ 20 з 35 паветаСЮ Беларусi i сведчыСЮ аб адвечнай нянавiii сялян да прыгнятальнiкаСЮ. Аднак гэты рух нельга лiчыць рэвалюцыйным. Па сутнаii мелi меiа стыхiйныя пагро