Гiсторыя Беларусi
Вопросы - История
Другие вопросы по предмету История
1918 г. у Вiльнi Беларуская канферэнцыя. На ёй абралi Вiленскую беларускую раду, якой БНК здаСЮ свае паСЮнамоцтвы.
Беларускi народны камiтэт ва СЮмовах акупацыi прыкладаСЮ вялiкiя намаганнi, каб звярнуць увагу сусветнай грамадскаii на лёс Беларускага краю, яго культуру, каб абудзiць нацыянальную свядомаiь беларускага народа.
У прадстаСЮнiкоСЮ левай плынi СЮ беларускiм нацыянальным руху, якiя пасля акупацыi Заходняй Беларусi Германiяй працягвалi сваю дзейнаiь у Маскве, былi зусiм iншыя погляды на пытанне аб будучым Беларусi. Адзiн з кiраСЮнiкоСЮ гэтай плынi А.Бурбiс iвярджаСЮ, што ва СЮмовах акупацыi Беларусi не было нiякiх надзей на магчымае нацыянальнае адраджэнне. Як i iншыя прадстаСЮнiкi левай плынi нацыянальнага руху, ён стаяСЮ на пазiцыi паражэння царызму СЮ вайне, лiчыСЮ, што перамога царскай Расii канчаткова паставiць "крыж на вызваленнi Беларусi".
другой паловы 1915 г. галоСЮнымi цэнтрамi беларускага нацыянальнага руху сталi Петраград, Масква, Мiнск, Калуга i iншыя гарады, дзе бежанцы-беларусы СЮтварылi свае суполкi, апорныя пункты па вывучэннi становiшча СЮ Беларусi, згуртаваннi беларускага нацыянальнага руху, прапагандзе беларускай лiтаратуры. У кастрычнiку 1916 г. Мiнiстэрства СЮнутраных спраСЮ Расii дазволiла выданне СЮ Петраградзе i Мiнску беларускiх газет "Дзяннiца" i "Светач".
Газета "Светач", якая выдавалася СЮ Петраградзе рэлiгiйна-клерыкальнымi дзеячамi, прапагандавала iдэi адзiнства беларусаСЮ незалежна ад iх класавай прыналежнаii, заклiкала СЮсе грамадскiя сiлы да ажыццяСЮлення "беларускага нацыянальнага iдэалу". Аднак газета не мела вялiкага СЮплыву на развiццё беларускага нацыянальнага руху. У пачатку 1917 г. яе выданне было спынена.
Газету "Дзяннiца" выдаваСЮ на свае сродкi З.Жылуновiч. Яна адлюстроСЮвала рэвалюцыйна-дэмакратычны характар беларускага нацыянальнага руху. "Дзяннiца" прапагандавала думку, што свабоднае развiццё беларускага народа магчыма толькi СЮ цесным саюзе з рускiм народам. У газеце друкавалiся творы З.Жылуновiча, К. Буйло, К.Чарнушэвiча, Ф.Шантыра. У снежнi 1916 г. "Дзяннiца" перастала выходзiць.
Такiм чынам, першая сусветная вайна абвастрыла СЮсе супярэчнаii СЮ краiне, прывяла да вострага эканамiчнага i палiтычнага крызiсу. Царызм ужо быСЮ няздольны вывеii краiну з гэтага тупiка. Рэвалюцыя СЮ краiне стала непазбежнай.
Пачатак рэвалюцыi паклалi масавыя забастоСЮкi, мiтынгi i дэманстрацыi рабочых 23 лютага 1917 г. у Петраградзе. 25 лютага забастоСЮка стала СЮсеагульнай, а 26 лютага пачалося СЮзброенае паСЮстанне. На бок рабочых пераходзiлi салдаты. Ранiцай 27 лютага на бок рэвалюцыi перайшло 10 тыс. паСЮстаСЮшых салдат, а вечарам iх налiчвалася СЮжо больш за 60 тыс. Рабочыя i салдаты абядноСЮвалiся СЮ баявыя дружыны. 27 лютага гэтыя дружыны захапiлi ГалоСЮны арсенал, тэлеграф, вакзалы, вызвалiлi з турмаСЮ палiтычных зняволеных. Рэвалюцыя СЮ Петраградзе перамагла. 2 сакавiка цар Мiкалай II адрокся ад прастола. Закончылася 300-гадовае панаванне дынастыi Раманавых.
Асаблiваiю рэвалюцыi было тое, што яна непаслядоСЮна вырашыла пытанне аб уладзе.
У той жа дзень, калi быСЮ выбраны Петраградскi Савет (27 лютага), утвораны таксама з дэпутатаСЮ IV ДзяржаСЮнай думы Часовы камiтэт на чале з адным з кiраСЮнiкоСЮ акцябрыстаСЮ М.Радзянкам. Мэта Часовага камiтэта - "навеii парадак у краiне", што азначала СЮзяць усю СЮладу СЮ свае рукi. Але зрабiць гэта не СЮдалося. Пад нацiскам рэвалюцыйных мас Петраградскi Савет выдаСЮ 1 сакавiка 1917 г. загад, паводле якога СЮсе вайсковыя злучэннi пераходзiлi СЮ падпарадкаванне Савета. Тады Часовы камiтэт вырашыСЮ дамовiцца з Петраградскiм Саветам. У ноч з 1 на 2 сакавiка 1917 г. Часовы камiтэт запрасiСЮ на сваё пасяджэнне прадстаСЮнiкоСЮ Петраградскага Савета. Эсэра-меншавiцкiя лiдэры, не абмеркаваСЮшы гэтага пытання на пасяджэннi Савета, прапанавалi Часоваму камiтэту ДзяржаСЮнай думы СЮтварыць Часовы СЮрад. 2 сакавiка на аснове пагаднення памiж Часовым камiтэтам Думы i меншавiцка-эсэраСЮскiм кiраСЮнiцтвам Петраградскага Савета быСЮ утвораны буржуазны Часовы СЮрад на чале з князем Г. Львовым. Пасаду мiнiстра замежных спраСЮ заняСЮ лiдэр кадэтаСЮ П.МiлюкоСЮ, вайсковых спраСЮ - лiдэр акцябрыстаСЮ А.ГучкоСЮ. Сацыялiст А.Керанскi заняСЮ пасаду мiнiстра юстыцыi i адначасова зяСЮляСЮся намеснiкам старшынi Петраградскага Савета.
Так утварылася СЮ краiне двоеСЮладдзе, перапляценне дзвюх дыктатур: з аднаго боку - дыктатура буржуазii, якую СЮвасабляСЮ Часовы СЮрад, з другога - рэвалюцыйна-дэмакратычная дыктатура пралетарыяту i сялянства - Саветы рабочых i салдацкiх дэпутатаСЮ.
Пытанне 41
3 24 на 25 кастрычнiка 1917 г. у Петраградзе пачалося СЮзброенае паСЮстанне, якое СЮзначалiСЮ Ваенна-рэвалюцыйны камiтэт (ВРК), створаны пры Петраградскiм Савеце. Кiравала паСЮстаннем партыя бальшавiкоСЮ. 25 кастрычнiка Часовы СЮрад быСЮ скiнуты. 28 кастрычнiка II Усерасiйскi зезд СаветаСЮ абвяiiСЮ Савецкую СЮладу СЮ цэнтры i на меiах.
АпоСЮднi 25 кастрычнiка бальшавiкi Мiнска па вайсковым радыё атрымалi паведамленне аб перамозе СЮзброенага паСЮстання СЮ Петраградзе. Мiнскi Савет, дзе пераважалi бальшавiкi, абвяiiСЮ сябе СЮладай. 3 турмаСЮ былi вызвалены салдаты, арыштаваныя за антываенныя выступленнi i з iх быСЮ сфармiраваны Першы рэвалюцыйны полк. Былi створаны ваенна-рэвалюцыйныя камiтэты (ВРК), якiя абапiралiся на салдацкiя масы. СупрацiСЮленне бальшавiкам аказаСЮ Камiтэт выратавання рэвалюцыi на чале з Т. Калатухiным. НеСЮзабаве у Мiнску i на Заходнiм фронце СЮладу у свае рукi СЮзяСЮ ВРК. Ён распуiiСЮ Камiтэт выратава?/p>