Праблемы бяспекі Міжземнамор'я ў 90-я гады
Дипломная работа - Экономика
Другие дипломы по предмету Экономика
нфлікты. Добра вядомая так званая "тресковая вайна". Такія сутыкнення адбываюцца паміж Іспаніяй і Англіяй, паміж Балгарыяй і Нарвегіяй, паміж Іспаніяй і Партугаліяй, паміж Расеяй і Японіяй.
Сёння адбываецца інтэнсіўнае дзяленне прыродных рэсурсаў сусветнага акіяна.
Канфлікты з-за забруджвання атмасферы.
Больш за канфліктаў ўзнікае ў выніку пранікнення праз межы дзяржаў забруджанай атмасферы. Такія канфлікты часта адбываюцца ў Еўропе і Паўночнай Амерыцы. Вінаватымі забруджвання атмасферы многіх краін у Еўропе зяўляюцца Англія і Нямеччына. Кіслотныя дажджы-таксама адна з прычын канфліктных сітуацый паміж дзяржавамі ў Еўропе. У Швецыі прыкметы моцнага падкісленай выяўленыя ў 25 тыс. азёр, у выніку чаго была атручаная рыба. Паводле ацэнак спецыялістаў Швецыі, 90% забруджвальных рэчываў, выпадаючых з атмасферы, што паступаюць з-за мяжы [27, с. 92].
Англія, адна з галоўных забруджвальных краін, штогод выкідвае ў паветра 3,5 млн. т. аксіду серы, прыкладна 1 млн. т. якога "экспартуецца" у Ісландыю, Швецыю, Данію, Фінляндыю, Нарвегію [27, с. 92].
Велізарнай катастрофай з экалагічнымі наступствамі была аварыя на Чарнобыльскай АЭС. Радыёактыўныя аблокі за кароткі час распаўсюдзіўся на тысячы км. ад месца аварыі. У паўночнай Швецыі пасля катастрофы назіралася шматразовае (у 10-15 разоў) павышэнне радыеактыўнасці мяса некаторых жывёл. У Ленінградскай вобласці выяўлены плямы радыеактыўнага забруджвання лясных і балотных тэрыторый.
Канфлікты з-за забруджвання марскіх вод.
Асабліва часта ўзнікаюць у апошні час. Часцей за забруджвальных рэчываў зяўляецца нафту. Плямы яе хутка мігруюць і адчувальна парушаюць марскія экасістэмы.
Экалагічныя канфлікты ў моры ўзнікаюць і ў выніку ваенных дзеянняў. Ваенныя аперацыі паміж Іракам і Іранам у Персідскія заліве ў 1993 г. прывялі да разбурэння нафтавых свідравін. Ўтварылася вялікая нафтавая пляма, якая дасягнула ўзбярэжжа шэрагу дзяржаў: Кувейта, Саудаўскай Аравіі, Арабскіх эміратаў. Забруджванне прывяло да гібелі рыбы, птушак, дэльфінаў, чарапах [27, с. 95].
Міжнародныя канфлікты ўзнікаюць таксама з-за забруджвання азёр, рэк. Многія дзяржавы забруджваюць не толькі свае, але і вадаёмы суседзяў.
Пры эканамічных канфліктах часам цяжка знайсці вінаватага. Стратэгія барацьбы з глабальнымі забруджваннямі навакольнага асяроддзя ўключае: па-першае, збор інфармацыі аб забруджванні, па-другое, вывучэнне наступстваў забруджвання, па-трэцяе, прыняцце мер па нейтралізацыі або ліквідацыі крыніц забруджвання [27, с. 97].
2.4 Ваенныя канфлікты
Працэс ўзаемадзеяння грамадства і прыроды прыйшоў такі колькаснай і якаснай грані калі паўстаў феномен ўзаемадзеяння ўсяго чалавечага грамадства з усёй прыродай планеты. Навукова-тэхнічная рэвалюцыя прывяла, з аднаго боку, да фарміравання ў чалавецтва ўсёабдымнай сістэмы ведаў і тэхналогій, з другога - да павелічэння антрапагеннага ўздзеяння на прыроду. Сфарміраваліся складаныя гаспадарчыя сістэмы, уплыў якіх распаўсюджваецца на ўвесь свет. Як вынік - расце ўзаемасувязь і ўзаемазалежнасць гаспадарчай і палітычнай жыцця краін і народаў свету. Сутнасць гэтых працэсаў і зяў спараджае глабальныя праблемы, ёсць праблемы, якія тычацца ўсяго чалавецтва. Яны ахопліваюць усе аспекты адносін паміж дзяржавамі сусветнай супольнасці, паміж грамадствам і прыродай, фарміравання умоў жыццядзейнасці чалавецтва. Глабальныя праблемы патрабуюць і глабальных рашэнняў. Для гэтага неабходна шырокае міжнароднае супрацоўніцтва і каардынацыя намаганняў усяго чалавецтва ў розных сферax: палітычнай, эканамічнай, навуковай, адукацыйнай і да т.п..
Навукоўцы налічваюць некалькі дзесяткаў праблем, якія па сваёй ўсёабдымнай можна лічыць глабальнымі. Найважнымі з іх зяўляюцца: праблема захавання міру на Зямлі, забеспячэнне паступальнага і прапарцыянальнага развіцця гаспадаркі свету, экалагічная і праблема забеспячэння жыццядзейнасці і якасці жыцця чалавека [14, с. 113].
Праблема захавання міру на Зямлі - найважнейшая, паколькі падчас ўзнікнення глабальнага вайсковага канфлікту ў свеце, шпігаванага ядзернай зброяй і ядзернымі тэхналогіямі (АЭС і да т.п.), усе іншыя праблемы губляюць сэнс. Немагчымасць абмежаванага ўплыву ядзернага інцыдэнту на навакольнае асяроддзе ярка прадэманстравала катастрофа на Чарнобыльскай АЭС (1986 год).
Жорсткая рэальнасць заключаецца ў тым, што ніколі яшчэ ў гісторыі чалавецтва не хавалася такая колькасць смяротнай зброі, яго дастаткова, каб некалькі разоў знішчыць усё жывое на Зямлі, ці саму планету.
У пачатку 90-х гадоў краіны свету трацілі на ваенныя патрэбы больш за 1 трлн. даляраў у год. Гэта раўнялася абёму працы ўсяго сусветнага рынку паслуг або жа велічыні, што супастаўная з 3. Абароту сусветнай знешняга гандлю. Амаль палову сродкаў на ваенныя патрэбы ў свеце марнуюць дзве краіны - ЗША і Расія. У некаторых дзяржавах ваенныя выдаткі перавышаюць 1/10 іх ВУП. Гэта перш за ўсё тыя краіны, якія ўвесь час ўцягнутыя ў ваенны супрацьстаянне (КНДР, большасць дзяржаў зоны Персідскага заліва і інш.) Нямала небагатых па даходах на душу насельніцтва краін свету ўкладваюць ў ваенную сферу сродкаў больш, чым у сацыяльную сферу (Кітай, Пакістан, Іран, Ірак, Сірыя, Куба, Ветнам і інш.) [14, с. 115]. На задавальненне попыту на ваенныя тавары і паслугі, па ацэнцы ЮНЕСКА, працуе 50 млн. чалавек, у распрацоўках ваеннага характару прымаюць удзел паўмільёна вучоных і канструктараў, або 1/5 навуковых работнікаў свету.
Асабліва вялікую небяспеку ўяўл