Праблемы бяспекі Міжземнамор'я ў 90-я гады
Дипломная работа - Экономика
Другие дипломы по предмету Экономика
яюць арсеналы ядзернай зброі. На сёння ядзернай зброі засяроджана ў 5 дзяржавах свету (пастаянных членаў Савета Бяспекі ААН-ЗША, Расіі, Вялікабрытаніі, Францыі, Кітая). Першыя дзве маюць па некалькі дзясяткаў тысяч ядзерных зарадаў, астатнія - у межах адной тысячы ядзерных зарадаў кожная. Гэта зброя можа быць дастаўлена да мэты з дапамогай транскантынентальных ракет, якія запускаюцца з стацыянарных установак або ракетамі сярэдняга радыусу дзеяння з мабільных установак, ракетамі з надводных і падводных караблёў ваенна-марскіх флатоў, бамбавікамі, якія нясуць ядзерныя бомбы. Безумоўна, калі б чалавецтва скараціла выдаткі на ваенныя патрэбы і пайшло па шляху ядзернага раззбраення - планета Зямля стала б больш спакойным месцам для жыцця. У канцы XX ст. міжнародная абстаноўка ў свеце паступова змяняецца ад канфрантацыі да ўзаемаразумення і супрацоўніцтва. Але на жаль, на планеце ўсё яшчэ захоўваюцца пункту патэнцыйных міжнародных або міжнацыянальных канфліктаў. Толькі ад заканчэння Другой сусветнай вайны да пачатку 90-х гадоў адбылося больш за 30 міжнародных і каля 90 ўнутрыдзяржаўных канфліктаў, у якіх загінулі дзясяткі мільёнаў людзей. І калі ў міжнародных канфліктах суадносін загінуўшых грамадзянскіх і ваенных прыблізна роўнае, то ў грамадзянскіх і нацыянальна-вызваленчых войнах грамадзянскага насельніцтва гіне ўтрая больш, чым вайскоўцаў [5, с. 25].
У 80-90-я гады XX стагоддзя. працягваліся ваенныя канфлікты на Блізкім Усходзе і ў раёне Персідскага заліва, не сціхалі вайна ў Афганістане, сутыкнення ў Індакітаі, Лацінскай Амерыцы, грамадзянскія вайны ў Усходняй (Эфіопія, Судан, Самалі Паўднёвай і Цэнтральнай (Ангола, Мазамбік, Бурундзі, Дэмакратычная Рэспубліка Конга) Афрыцы , на тэрыторыі былой Югаславіі і прасторах СНД [5, с. 25].
На Балканах канфлікты адбываюцца перманентна на працягу стагоддзяў, хоць асабліва інтэнсіўна ў апошняе дзесяцігоддзе. Тэрмін балканізацыя увайшоў у геапалітычнага дыскурсу як тэрмін, які пазначае зону асабліва вострых і працяглых канфліктаў. Канфлікты час ад часу ўспыхваюць і ў іншых зонах, дзе еўрапейцы могуць бачыць пагрозу сваім жыццёвым інтарэсам - Палестына, Каўказ, Малдова, Кіпр і г.д.. Але, у адрозненне ад усіх іншых канфліктаў, урокі якіх варта ўлічваць пункту гледжання фармавання еўрапейскай бяспекі, косаўскія падзеі ствараюць яшчэ і асаблівую прававую сітуацыю, паколькі адзначаныя умяшаннем ва ўнутраныя справы суверэннай дзяржавы ўзброеных сіл іншых дзяржаў без абавязковай у такіх выпадках санкцыі Савета Бяспекі ААН. Пасляваенная Еўропа неаднаразова сутыкалася з падобнымі рэчамі, але ўпершыню такую ??акцыю ажыццяўляюць краіны НАТО, прычым для краіны, якая традыцыйна не належала Заходняга блока дзяржаў.
Геапалітычны кантэкст падзей на Балканах сапраўды па жаданні можна тлумачыць у напрамку аднаўлення канфрантацыйнай логікі біпалярнага свету. Але ці мае сэнс таксама задумацца над больш глыбокім падставай канфліктнай сітуацыі - падставай, на якое можа абапірацца уласна ўкраінскае бачанне працэсаў, якія адбываюцца працэсаў. Такая сітуацыя патрабуе асэнсавання з пункту гледжання міжнароднага права, які ўступае тут у супярэчнасць з рэальнай міжнароднай палітыкай. Гэта, зразумела, вельмі важна для працэсаў фармавання надзейных і легітымных сістэм рэгіянальнай і нацыянальнай бяспекі.
Балканы - гэта канфліктны геапалітычнае прастора, на якім адбываецца частае і інтэнсіўнае дзяжурства падзей. Дэстабілізуючы цэнтр існуе ў Албаніі, што спрыяе ажыўленню албанскага нацыяналізму і ў Косава. Балгары-македонскія спрэчкі і значная колькасць албанцаў у Македоніі - патэнцыйная небяспека для рэгіёну. Хранічная напружанасць у адносінах Грэцыі і Турцыі праз тэрытарыяльныя вады ў Эгейскім моры і ў сувязі з праблемай Кіпра - таксама імкнецца над сістэмай міжнародных адносін на Балканах. У выніку дзеянняў НАТА Балканы становяцца зонай асаблівай увагі альянсу: вялікі ваенны кантынгент міратворчых сіл НАТА знаходзіцца ў Босніі, дадатковыя кантынгенты размешчаны ў Албаніі і Македоніі, Венгрыі ўздоўж сербскай мяжы размешчаны базы, а ў берагоў Чарнагорыі варта Шосты флот ЗША.
Часам у косаўскіх падзей праводзяць аналогіі з падзеямі ў Чачні або ў Курдыстану, але гэта можна рабіць толькі да пэўнага мяжы. Чачэнская сітуацыя, як лічылася, так і лічыцца ўнутранай справай самай РФ. Гэтак жа і з курдскай праблемай, зяўляецца ўнутранай справай Турцыі. Тут, як і ў многіх іншых выпадках еўраатлантычнае супольнасць звычайна брала на сябе толькі ролю назіральніка. У Босніі НАТА ўжо больш грунтоўна ўключыўся ў канфліктнай сітуацыі - на ўзроўні ўдзелу ў міратворчых аперацыях, але па мандаце АБСЕ і са згоды РБ ААН. Акрамя таго, у Босніі мы маем не толькі міжэтнічную, але і міждзяржаўнае супрацьстаянне (Сербіі і Харватыі), што само па сабе выводзіць канфлікт у ранг міжнароднага. У Косава ўнутраны міжэтнічны канфлікт перарастае ў міжнародны шляхам яго паступовай эскалацыі, следствам непасрэднае ўмяшанне НАТО.
Сярод прычын канфлікту - няздольнасць кіраўніцтва СРЮ своечасова вызначыць палітычную лінію па Косава, рэалізаваць на практыцы палітыку нацыянальна-культурнай аўтаноміі, спрагназаваць асноўныя напрамкі абвастрэння сітуацыі і паўплываць на лідэраў апазіцыі, прыхільнасць кіраўніцтва СРЮ да сілавых метадаў рашэння канфлікту. На характар ??канфлікту ўплываюць і сурёзныя эканамічныя праблемы ў Югаславіі, звязаныя з наступствамі эканамічнай блакады, спыненнем інвестыцый і замарожванне югаслаўскіх рахункаў за яе межа?/p>