Актуальныя праблемы выкладання лексікі беларускай мовы нямецкамоўным навучэнцам
Дипломная работа - Педагогика
Другие дипломы по предмету Педагогика
?х пашыраных ва ўжываннi выразаў (формы прыцягнення ўвагi, прывiтання, развiтання, падзякi). Этыкетныя формы не ствараюцца ў маўленнi, бо для кожнай сiтуацыi ўжо iснуе набор гатовых выразаў - формул маўленчага этыкету. Пры гэтым неабходна ўлiчваць сiтуацыю зносiн (афiцыйнасць-неафiцыйнасць), танальнальнасць зносiн (павышана ветлiвы тон, нейтральлны, знiжаны), характар адносiн з суразмоўцам (пры гэтым улiчваецца ступень знаемства, узрост суразмоўцы, сацыяльны статус, уравень адукацыi). Варта ўлiчваць i нацыянальную спецыфiку маўленчага этыкету, што праяўецца ў своеасаблiвасцi плана выражэння, семантычна-эквiвалентных формулах маўленчага этыкету. Нацыянальная спецыфiка праяўляецца ў разнастайнасцi форм маўленчага этыкету, прызначаных для якой-небудзь жыццевай сiтуацыi.
Асноўнай катэгорыяй камунiкацыйнага аспекта ў выкладаннi замежных моў становiцца тым самым маўленчае дзеянне ў яго абумоўленасцi мэтай камунiкацыi. У залежнасцi ад мэты камунiкацыi выдзяляюць розныя тыцы маўленчых дзеянняў. Мэтазгоднай можна лiчыць такую класiфiкацыю:
1.функцыя маўленчага дзеяння складаецца ў камунiкацыйным кантакце ў тым, каб:
прывiтацца: Добры дзень - Guten Tag!; Добрай ранiцы - Guten Morgen; Здароў, Прывiтанне - Hello! Пака, Да пабачэння - Tschus!
Пазнаемiцца цi пазнаемiць каго-небудзь: Darf ich mich vorstellen?
Адказаць на прадстаўленне: Ich freue mich, Sie kennenzulehrnen, Sich angenehm- Вельмi рад!
Спытаць, як справы: Як чуешся? Як маешся? Як дуж-здароў - Wie gehts?, Was macht die Abeit?
Выказаць пажаданнi агульнага характару: Alles Gute!, Viel Erfolg! Viel SpaB! - Поспехаў!; Mein Got! - Божа мой!; Got sei dank - Дзякуй богу!; Es lebe! - Няхай жыве!
Адказаць на ўдзячнасць - Keine Ursache! - Дзякуй!; Nicht zu danken!, Gern geschehen! - Няма за што!
Развiтацца: Auf Wiedersehen!, Sich verabschiede mich! - Пакуль!, Бывай!, Да спаткання! Да пабачэння!
2.функцыя маўленчага дзеяння выяўляецца ў арганiзаванай камунiкацыi:
Yпачаць размову з незнаемымi: Entschuldigung, darf ich Sie fragen? Knnte ich Sie kury sprechen? - Прабачце, Магу я ў Вас запытаць?
YПапрасiць паўтарыць сказанае: Wie bitte? Wiedercholen Sie bitte! Darf ich Sie bitten die Zahlen nochmal zu nennen? -Што Вы сказалi? Што абазначае гэта слова, выраз?
Yвыказаць свой пункт погляду: Ich bin der Meinung, daB… Es scheint mir, daB… Ich glaube eher, daB… Ich wrde sagen, daB.. - Мне здаецца... На маю думку... Па-мойму
Yпрывесцi прыклад: Als Beispil kann ich sagen… Ein gutes Beispil ist… - Напрыклад, У якасцi прыкладу можна прывесцi...
3.функцыi маўленчых дзеянняў абмежаваны рамкамi тэарытычнай пазнавальнай дзейнасцi:
Yпапрасiць даць iнфармацыю: Wrden Sie mir bitte sagen…. Sind Sie so nett und sagen Sie… - Скажыце калi ласка, Будзьце ласкавыя сказаць мне...
Yспытаць чые-небудзь меркаванне: Was wrden Sie sagen? Was glauben Sie dazu? Wie finden Sie? - Як Вы думаеце? Якое Ваша меркаванне?
Yзгадзiцца: Ich bin mit Ihnen einverstanden. Ich bin der gleichen Meinung. Ich glaube, Sie haben Recht - Так, але, вядома! ага! Згодзен! Не пярэчу, безумоўна, несумненна
Yнезгадзiцца: Ich wrde das kaum behaupten, Unsere Meinungen gehen auseinander - Пратэстую! Пярэчу! Нiколi! Адмоўна! Нiяк! Нi ў якiм разе!
Yвыказаць адсутнасць свайго меркавання: Ich kann nicht dazu sagen, Ich weiB gar nicht! - Не ведаю, мабыць.
Yвыказаць няўпэўненасць: Ich bin nicht sicher, Davon bin ich nicht berzeugt - мабыць, здаецца, можа быць, магчыма, вiдаць.
Зразумела, што прапанаваная класiфiкацыя не зяўляецца вычарпальнай. Так, як i немагчыма прдбачыць у прыўладнай класiфiкацыi ўсе рэальныя жыццевыя камунiкацыйныя сiтуацыi. пры гэтым неабходна памятаць, што нормы этыкету неабходна выкарыстоўваць не толькi ў тыповых сiтуацыях, але i з усiмi людзьмi.
.Навучанне маўленчым відам дзейнасці ў працэсе выкладання лексікі беларускай мовы
Маўленне - форма зносін, якая склалася гістарычна, апасродкавана мовай. Тэрмін маўленне выкарыстоўваецца ў трох значэннях: маўленне як працэс зносін, здольнасць да дзейнасці, якая заўсёды звязана з называннем паняццяў словамі. Такое называнне можа быць у думках (унутранае маўленне) або услых (знешняе маўленне), а таксама маўленне як вынік дзейнасці ў выглядзе вуснага паведамлення.
У апошнія гады было зроблена ўдакладненне да паняцця маўленне. А іменна: маўленне як працэс (маўленчая дзейнасць). Выкладчык і навучэнцы на занятках сутыкаюцца з трыма групамі зяў, якія зяўляюцца асновай зместу навучання. Гэта сама мова як сродак зносін, маўленне як спосаб зносін, якія рэалізуюцца ў выглядзе тэкстаў і зяўляюцца вынікам камунікацыі, і маўленчая дзейнасць.
Маўленчая дзейнасць - актыўны і мэтанакіраваны працэс перадачы або прыёму зносін. Асноўнае - сфарміраваць маўленчыя ўменні: гаварэнне, слуханне, чытанне, пісьмо.
Маўленчыя ўменні - здольнасць ажыццявіць маўленчую дзейнасць у працэсе зносін. Кожнае маўленчае ўменне складаецца з мікраўменняў або пэўных маўленчых дзеянняў.
У працэсе зносін увага моўцы скіроўваецца на змест, але гэта магчыма толькі тады, калі пэўныя аперацыі аўтаматызаваны, г.зн. сфарміраваны пэўныя маўленчыя навыкі.
Маўленчы навык - здольнасць выконваць аўтаматызаваную маўленчую аперацыю. Фарміраванне маўленчага навыка - асноўнае ў навучанні няроднай мове. Агульнае дыдактычнае правіла фарміравання ўменняў заключаецца ў тым, што навучыцца маўленчай дзейнасці можна толькі ў працэсе гэтай дзейнасці, таму выкладчык павінен стымуляваць да маўлення.
Вылучаюць наступныя стадыі маўленчых навыкаў: 1) арыентаваная стадыя (адбываецца ўсведамленне навучэнцамі моўных аперацый), 2)стан- дартызаваная стадыя - падразумявае ўстойлівасць у выкананні маўленчых аперацый, 3) варіраваная стадыя прадугледжвае тое, што маўленчыя аперацыі могуць пераносіцца ў іншыя кантэксты і сітуацыі.
.1Навучанне гаварэнню
Цэнтральнае месца ў працэсе навучання бел