Творчасць Дастаеўскага і Гюго
Дипломная работа - Литература
Другие дипломы по предмету Литература
?рацы: раскрыць жанравае своеасаблівасць твораў Віктара Гюго Апошні дзень асуджанага да смяротнага пакарання і Ф.М. Дастаеўскага Запіскі з Мёртвага хаты", "рахманая, вырашыць праблему прыналежнасці іх да пэўнага жанру, а таксама выявіць жанравае ўплыў творчасці Гюго на творчасць Дастаеўскага (на прыкладзе вышэйназваных твораў).
Для дасягнення гэтай мэты неабходна вырашыць наступныя задачы:
. Дамагчыся дакладнасці ў вызначэнні такога паняцця, як літаратурны жанр.
. Выявіць крытэрыі размежавання жанраў.
. Разгледзець асаблівасці, наватарства творы Віктара Гюго Апошні дзень асуджанага да смяротнага пакарання ў гісторыка-літаратурным ключы.
. Разабрацца ў жанравай праблематыцы Запісак з Мёртвага хаты" і апавядання рахманая Ф.М. Дастаеўскага.
. Правесці параўнальны аналіз вышэйназваных твораў Гюго і Дастаеўскага.
. Ўсталяваць ступень уплыву французскага аўтара на творчасць Ф.М. Дастаеўскага.
. Асэнсаваць глыбіню, стыль мастацкага мыслення, своеасаблівасць творчага падыходу Дастаеўскага-мастака.
У адпаведнасці і выкладзенымі мэтай і задачамі кваліфікацыйная праца складаецца з:
Увядзення.
Кіраўнікі 1, прысвечанай разгляду асноўных пунктаў гледжання на паняцце жанр літаратурны.
Кіраўнікі 2, якая распавядае аб прынцыпах новай літаратуры, выкладзеных Віктарам Гюго, і яго аповесці Апошні дзень прысуджанага да смерці.
Кіраўнікі 3, якая вывучае жанравае своеасаблівасць Запісак з Мёртвага хаты" і апавядання рахманая Ф.М. Дастаеўскага.
Кіраўнікі 4, у якой праводзіцца параўнальны аналіз вышэйназваных твораў і раскрываецца ступень уплыву творчасці В. Гюго на творчасць Дастаеўскага.
У працэсе напісання дадзенай дыпломнай працы я абапіралася на досыць вялікая колькасць даследаванняў навукоўцаў, літаратуразнаўцаў, крытыкаў, ушчыльную якія займаюцца вывучэннем творчасці Дастаеўскага і Гюго.
Нельга не згадаць манаграфію В.М. Захарава Сістэма жанраў Дастаеўскага, у якой ён праводзіць глыбокае, шырокае даследаванне жанравай своеасаблівасці Запісак з Мёртвага хаты, раскрываючы традыцыі і наватарства вялікага рускага пісьменніка.
В.М. Захараў вывучае функцыю аповяду ў структуры твораў Дастаеўскага, прасочвае храналогію Запісак, лічачы, што Фёдар Міхайлавіч тыпізаваных сваю асцярожны лёс праз стварэнне выдуманага ладу умоўнага расказчыка Аляксандра Пятровіча Горянчикова, што не дазваляе аднесці Запіскі да мемуарах. Захараў лічыць, што ствараючы мастацкі твор, Дастаеўскі не прэтэндаваў на фактаграфічную вернасць: яго даследаванне катаргі было мастацкім, а не навуковым . Таму Дастаеўскі ўводзіць умоўнага апавядальніка (невядомага), стварае мастацкую храналогію знаходжання героя на катарзе, змяняе прозвішчы многіх арыштантаў .
Даследаваўшы велізарная колькасць навукова-крытычных прац, Захараў прыходзіць да высновы, што Запіскі з Мёртвага хаты варта аднесці да арыгінальным жанрах".
Яшчэ адзін літаратуразнаўца, які вывучае творчасць Дастаеўскага, гэта Г. Фридлендер. Яго манаграфіі былі вельмі актуальныя для дадзенай дыпломнай працы, паколькі Фридлендер разглядае творчасць Дастаеўскага праз прызму сусветнай літаратуры. У кнізе пад назвай Дастаеўскі і сусветная літаратура ён цэлы раздзел прысвячае Дастаеўскаму і Гюго. Фридлендер піша: Адна з асаблівасцяў Дастаеўскага складалася ў тым, што ён не глядзеў на сваю мастацкую працу, як на плён адных толькі ўласных творчых высілкаў, але бачыў у ёй працяг калектыўнай працы пісьменнікаў розных краін і эпох, праява агульных па сваім сэнсе тэндэнцый і заканамернасцяў развіцця нацыянальнай і сусветнай літаратуры . Гаворачы пра ўплыў творчасці Гюго на літаратурны светапогляд Дастаеўскага, Фридлендер развівае думку аб тым, што гэтыя пісьменнікі падымалі падобныя шмат у чым агульначалавечыя праблемы. Не выпадкова формулай ізгоя грамадства , прымененай ўпершыню да герояў Гюго, Дастаеўскі праз некалькі гадоў скарыстаецца ў перыяд работы над Злачынствам і пакараннем , аднясучы гэта вызначэнне ў чарнавіках рамана да Раскольнікавым і Соні, а адной з задач Ідыёта ён будзе лічыць малюнак лёсу miserablей (адрынутых - Г.Ф.) усіх саслоўяў . Адрынутымі таксама можна назваць і насельнікаў катаргі, людзей, у сілу акалічнасцяў выдраных з грамадства і звыклага кола людзей. Нездарма астрог названы Мёртвым домам. Пасылаючы зняволеных на катаргу,царская адміністрацыя хацела б назаўсёды замураваць іх у сценах астрога, пахаваць іх жыўцом .
У літаратурных ключы разглядаў творчасць Дастаеўскага і К.Г. Щенников. Ён называе Запіскі з Мёртвага хаты своеасаблівым мастацкім даследаваннем кардынальных філасофска - сацыялагічных праблем. Даследчык таксама падымае праблему дабра і зла ў чалавеку, як яе разумеў Дастаеўскі. У Цыдулках з Мёртвага хаты аўтар і яго двайнік Горянчиков ацэньвалі ўзровень сучаснай цывілізацыі псіхалогіяй катаржнікаў і катаў, - лічыць ён.
Щенников разглядае творчасць Дастаеўскага ва ўзаемасувязі з творчасцю іншых, рускіх і замежных пісьменнікаў. Ён кажа аб блізкасці Дастаеўскага і Гюго ў паэтыцы і стылі, у веры ў сілу маральнага пачатку ў чалавеку, аднак лічыць, што героі Дастаеўскага складаней, псыхалягічна і ярчэй, чым у Гюго.
Т.С. Карлавага звяртаецца да структурнаму вобразу Мёртвага хаты, на яе думку, метафара Мёр