AZƏrbaycanşÜnasliğIN
Вид материала | Документы |
СодержаниеAzərbaycan romantizmində Глагольные времена азербайджанского языка на уровне сложного синтаксического целого |
- AZƏrbaycanşÜnasliğIN, 12064.5kb.
ЛИТЕРАТУРА
- Гусейнов Чингиз. Избранное. М.: Художественная литература, 1988, с.3-7.
- Гусейнов Чингиз. Не дать воде пролиться из опрокинутого кувшина. Роман. Кораническое повествование о пророке Мухаммеде. М.: Вагриус, 2003, 511 с.
Zeynalova Sevinc
AZƏRBAYCAN ROMANTİZMİNDƏ
MİLLİ-MENTAL DƏYƏRLƏRİN İNİKASI PROBLEMİ
Yaradıcılığında Qərb mövzusu, qərb obrazı qabarıq şəkildə canlandırılan sənətkarlarımızdan biri də romantizmin böyük nümayəndəsi Hüseyn Caviddir (1882-1941). Azərbaycan dramaturgiyasında xüsusi mərhələ yaradan böyük dramaturqumuz H.Cavidin yaradıcılığında Avropa həyatından bəhz edən əsərləri də əsas yer tutur.Onun yaradıcılığının formalaşmasında, bədii-estetik keyfiyyətinin yüksəlməsində türk mühitinin və yaradıcı şəxsiyyətlərinin böyük rolu olmuşdur . Məlum olduğu kimi H.Cavid 1903-cü ilin iyul ayında ali təhsil almaq üçün İstanbula getmişdir. Lakin İstanbulda Cavid ağır xəstələndiyi üçün təhsilini davam etdirə bilmir, 1904-cü ildə Naxçıvana qayıdır, sağaldıqdan sonra isə 1905-ci ilin mart-aprel aylarında Bakıya gəlir. Türkiyədə olduğu müddətdə o, Əbdül Həmid rejiminin irticaçı mahiyyətini dərk etmiş, fikir və söz azadlığının boğulduğunu tənqid etmişdir.
Türkiyədə təhsil aldığı illərdə H.Cavid ədəbi fəaliyyətini də davam etdirmişdir. Lakin Cavid doğma vətəna qayıtdıqdan sonra Türkiyə həyatından bəhs edən “Uçurum” və “Afət” pyeslərini yazdı və bu əsərlərdə türk zadəganlarının faciyəli, miskin həyatını, mövcud ictimai quruluşun ziddiyyətlərini və eybəcərliklərini kəskin tənqid etdi.
“Uçurum” (1917) faciəsinin mövzusunu H.Cavid Türkiyədə təhsil aldığı illərdə müşahidə etmiş və əsərdə gənc türk zadəganlarının həyatını, Avropa burjua əxlaq düşkünlüyünu və bu əxlaqsızlığın qurbanı olan günahsız bir ailənin faciəsini təsvir etmişdir. Əsərin qəhrəmanı zadəgan sinfinə mənsub rəssam Cəlaldır. Cəlal ailəsinin, arvadı Göyərçinin etirazına və yalvarışlarına məhəl qoymayaraq Fransaya gedir. Fransada olduğu müddətdə o, mütərəqqi ideyaları mənimsəmək əvəzinə, işvəkar Anjelinin füsünkar gözəlliyinə vurulur. Yurdunu – yuvasını, doğma ev – eşiyini və istəkli Göyərçinini tənha qoyub Parisin süslü salonlarında rəqqasə Anjellə xoşbəxt günlər keçirir. Cəlal üçün bu firəng qızı “ Gözəllik sərgisində bir lətif çiçəkdir”. Bütün var – yoxunu mənən sönük və əxlaqca yüngül xasiyyət olan Anjelinin barmağındakı üzüklərə, boynundakı incilərə xərcləyən Cəlal təmamiilə onun quluna çevrilir. Bütün bu qiymətli qaş-daşları Anjel üçün təkcə Cəlal deyil, “Moskvadan gələn qraflar”, “İranlı şahzadələr” bu cazibədar xanıma hədiyyə etmişlər. Professor Timuçin Əfəndiyev düzgün qeyd edir ki, “Cəlalın Anjelə aludə olması, çirkinliklərini görə bilməməsi və yaxud görmək istəməməsi, ondan ayrıla bilməməsi onun bir şəxsiyyət kimi zəifliyindən irəli gəlir” (1). Filosof Əkrəmin Cəlala dediyi sözlər və Cəlalın ona cavabı deyilən fikrə bir aydınlıq gətirir:
Əkrəm : Şu əfsunçu qadından uzaqlaşmasan əgər,
Öyündüyün istedad, sənət, daha həp sönər.
Cəlal: Ah, bu sözlər nə lazım! Mümkün deyil, qəhr olsam
Məhv olsam belə, heyhat! Mən Anjeldən ayrılmam! (2)
Getdikcə Cəlalın sənətkar şöhrəti aşağı düşür və o, mənəvi düşkünlüyə düçar olur. Onun faciəsi xalqına və vətəninə arxa çevirməsidir. Həddindən çox şöhrətpərəst olması, süni gözəlliyə aludə olması onu uçuruma gətirib çıxarır.
H. Cavid haqqında maraqlı tədqiqatın müəllifi Məsud Əlioğlu Cəlal obrazını səciyyələndirərək yazırdı: “ Onun (Cəlalın - S. Z) öz təmiz və məsum ailəsini, elini və torpağını atıb “yad məmləkətlərin” havasına uymasının səbəbi gününü xoş keçirmək, özünün dili ilə desək, “heykəllər, madonnalar və parlaq nümunələr” görmək həsrəti deyildir. Cəlal bir şəxsiyyət kimi öz elinə, ana yurduna arxa çevirmişdir; milli simasını itirmişdir. Vətənsiz, xalqsız və idealsız qalmışdır.”(3). Əlbəttdə, biz bu məqalədə bütövlükdə “ Uçurum” faciəsini təhlil etməyi qarşımıza məqsəd qoymamışıq. Əsas məqsədimiz əsərdə süni avropalaşmanın və yad təsirlərin milli mənəviyyata vurduğu zərərləri aşkarlamaqdır. Sənətşünaslıq doktoru, professor Mehdi Məmmədov Cəlal obrazını təhlil edərək yazmışdır:
“Cəlalın sənətkar saymazlığı onu mənəvi düşkünlüyə gətirir, bu düşkünlük, məqsədsizlik, amalsızlıq isə onu həm rəssam, həm vətəndaş kimi tamam müflis edir. O, Avropanın işığına, fəzilətinə deyil, səfahətinə və zülmətinə qərq olduğu üçün tələf olur.... O, pyesin sonunda atıldığı uçuruma çoxdan, hər gün addım – addım yaxınlaşmışdır. Cəlal özünün məhəbbətinə xəyanət elədiyi kimi, sənətinə də xəyanət eləmiş, ikiqat günah işlətmişdir”(4).
Əsərdə Uluğ bəy obrazı müəllifin fəlsəfi görüşlərinin bir növ ifadəçisinə çevrilir. Əsərin əvvəlində bu müdrik qoca Cəlalla Yıldırımı Fransaya yola salarkən Qərb mədəniyyətinin eybəcərliklərindən uzaq olmağa, əsl elm və mədəniyyətə yiyələnməyə çağırır:
Haydı, yavrum, gedin, uğurlar olsun!
Gedin böyük Tanrı sizə yar olsun!
Fəqət bilməli ki, bir çox yigitlər,
Şu yıldızlı yolda olmuşlar hədər.
Əvət, bilməli ki, Firəng elləri
Həm bəslər, həm soldurur əməlləri;
Avropada işıq da var, zülmət də,
Orda səfalət də var, fəzilət də(5).
Yeri gəlmişkən qeyd edək ki, tənqidçi Mustafa Quliyev Cavidin Avropa mədəniyyətinə münasibətindən danışarkən onu “ panislamizm tendensiyasını” və “feodal əhvalını” təbliğ etməkdə günahlandırırdı: “Avropa burjuaziya mədəniyyətinin Türkiyə gəncliyinə olan mənfi təsirini irəli sürərək, müəllif (H. Cavid – S.Z) özü belə sezmədən panislamizm tendensiyasını və feodal əhvalını inkişaf və təqdir etmişdir”(6).Lakin tənqidçinin bu fikirləri fikrimizcə qeyri – elmidir. Uluğ bəyin aşağıdakı monoloqu əslində deyilən fikrin əsassız olduğunu bir daha təsdiq edir:
O gün ki, İstanbulda
Gənclik fransızlaşdı,
Getdikcə türk evladı
Uçuruma yaqlaşdı.
Yurdumuza sardıqca
Düşkün Paris modası,
Hər kəsə örnək oldu
Sərsəm firəng ədası.
Sərxoşluq, iffətsizlik
Sardı bütün gəncləri….
Avropadan fəzilət,
Himmət, ciddiyyət, vüqar
Dururkən yalnız çürük
Bir züppəlik aldılar(7).
Əsərdə Uluğ bəy heç də Qərb mədəniyyətinin əleyhinə çıxmır, gəncləri qabaqcıl nailiyyətlərdən öyrənməyə, yüksək mədəniyyətə yiyələnməyə çağırır. O, gənclərin mənəviyyatını zəhərləyən yüngül əxlaq tərzini, köhnəlmiş adət və vərdişləri tənqid edirdi. Cəlal kimi gənclərin milli əxlaqı simalarından uzaq düşməsi, Uluğ bəyi ən çox narahat edən məsələ idi.
Cavidin fikrincə, insan öz – özünü ruhən “ həbs” etdiyi kimi, özü də mənəvi həbsxanadan cahillik və nadanlıqdan xilas olmalıdır. “İnsan və cəmiyyət” probleminin həllində Cavid şərdən xilas olmağı mövcud ədalətsiz quruluşu kökündən məhv edib onun yerinə yeni qanunlarla bütün insanları xoşbəxt yaşadacaq bir cəmiyyət yaratmaqda görürdü”(8).
Ümumiyyətlə, görkəmli dramaturq öz əsərlərində Avropa mədəniyyətinə və elminə daim yüksək qiymət vermişdir. Çağımızda H.Cavid yaradıcılığında Avropa mövzusunun konseptual tədqiqi hələ ki, ədəbiyyatşünaslığımızda öz əhatəli həllini tapmayıb.
ƏDƏBİYYAT
1. Əfəndiyev T. Hüseyn Cavidin ideyalar aləmi, Bakı , Yazıçı, 1985, s. 109
2. Cavid H. Seçilmiş əsərləri, I cild, B., 1968, s.288
3. Əlioğlu M. Hüseyn Cavidin romantizmi, B., 1975, s.90
4.Məmmədov M. Acı fəryadlar, şirin arzular, B., 1983, s. 73
5. Cavid H. Əsərləri beş cilddə, II cild, “ Lider nəşriyyat” B.,2005, s. 286
6. Quliyev M. Hazırki türk ədəbiyyatı və tarixi haqqında, “ Maarif və mədəniyyət”, 1926, №12, s. 25
7. Cavid H. Əsərləri, beş cilddə, II cild, “ Lider nəşriyyat” B., 2005, s.339
8. Ismayılov Ə. Dünya romantizm ənənələri və H. Cavid, B, 1983, s. 173
РЕЗЮМЕ
Основной темой исследования является выявление европейского веяния в творчестве известного азербайджанского драматурга 20-30х годов Гусейн Джавида. Последователь прогрессивных традиций в литературе, он один из тех, кто смело использовал тему запада в своих произведениях.
SUMMARY
This article deals with revealing Western and European theme in Huseyn Cavid creativity regarding to tragedy “Uchurum”. Huseyn Cavid is generally known as a dramatist and one of the esteemed writers of the 1920s and 1930s. He is considered to be one of the progressive writers who revived and investigated this theme in his creativity.
XÜLASƏ
Məqalə Azərbaycan dilində mürəkkəb sintaktik bütöv səviyyəsində nisbi və taksis mənaların reallaşmasına həsr edilib. MSB çərçivəsində hərəkətin öncəgəlmə, eynizamanlılıq və sonragəlməni bildirən nisbi mənaların ifadə üsulları və onlardan bu cür istifadə üçün fon yaradan zaman formaları o cümlədən taksis kateqoriyası və nisbi zaman kateqoriyasının əlaqəsi təhlil olunur.
Rəqəmlər «Tapmacalar» kitabında (Tapmacalar, «Şərq-Qərb», Bakı, 2004) tapmacaların sıra nömrəsini göstərir (7)
1
22 Беляева В.А. Сложносокращенные слова в лексико-графическом и когнитивном аспектах на материале русского и английского языков. Автореф. дис…. канд.филол.наук. Барнаул, 2003. С.4.
33 Заботкина В.И. Новая лексика современного английского языка. М.,1989. С.35.
44 Ярмашевич М.А. Этапы развития аббревиатурных процессов в английском языке // Гуманитарный клуб: Электр. журнал науч. публик. филфака СГУ. Саратов, 2001. С.1.
55 Русская грамматика. М., 1982. С.139.
66 Заботкина В.И. Указ. соч. С.36; Arnold I.V. The English word. M., 1986. P.134-145.
77 Arnold I.V. Указ. соч. Р.139-140.
88 Там же. Р.135-136.
99 Там же. Р.137.
1010 Трейгис И.Э., Тышлер И.С. К вопросу о классификации сокращенных единиц в современном английском языке (на материале словаря сокращений Блувштейна) // Язык и общество. Саратов, 1977. С. 160-161.
1111 Там же.
1212 Алексеев Д.И. Указ. соч. С. 7-8.
1313 Щелок Т.И. Графические сокращения как предел семантической целостности слова (на материале графических сокращений русского и немецкого языков). Автореф. дис. … канд. филол. наук. Барнаул, 2003. С.8.
1414 Санников В.З. О русских графических сокращениях // О современной русской орфографии. М., 1964. С. 61.
1515 См. Лашкова Г.В. Особенности функционирования терминов-сокращений // Семантические процессы и их проявление в языках разного типа. Саратов, 1985. С.65-70.
1616 Лашкова Г.В. Указ. соч. С.66-68.
1718 Суперанская А.В., Подольская Н.В., Васильева Н.В. Общая терминология: Вопросы теории. М.,1989. С. 14.
1819 Кобрин Р.Ю. О понятиях «терминология» и «терминологическая система» // Татаринов В.А. История отечественного терминоведения. Т. 3. Аспекты и отрасли терминологических исследований (1973-1992): Хрестоматия. М., 2003, С. 35-40.
1920 Реформатский А.А. Что такое термин и терминология // Вопросы терминологии. М, 1961. С.47-48.
2021 Хижняк С.П. Юридическая терминология: Формирование и состав. Саратов, 1997. С. 10, 24.
2122 Максименко Е.С. Национально-культурная специфика отраслевых терминосистем (на материале английской и американской юридической терминологии). Саратов, 2004. С. 21.
2223 Канделаки Т.Л. Семантика и мотивированность терминов. М, 1967. С.38.
2324 Хижняк С.П. Англо-американская терминология права: Социолингвистический аспект возникновения и развития. Саратов, 1997. С. 35.
2425 Винокур Г.О. Избранные работы по русскому языку. М., 1959. С.7.
2526 Реформатский А.А. Указ. соч. С.47-49.
2627 Суперанская А.В. Терминология и номенклатура // Проблематика определений терминов в словарях разных типов. Л., 1976. С.77-78.
2728 Капанадзе Т.Л. О понятиях «термин» и «терминология» // Развитие лексики современного русского языка. М., 1965. С.83.
2829 Рейцак А. Терминология и номенклатура // Вопросы разработки научно-технической терминологии. Рига, 1973. С.86.
2930 Моисеев А.И. К определению терминов в словарях // Проблематика определения терминов в словарях разных типов. Л, 1976. С.244.
3031 См. Толикина Е.Н. Некоторые лингвистические проблемы изучения термина // Лингвистические проблемы научно-технической терминологии. М., 1970. С.53.
3132 Лингвистический аспект стандартизации терминологии. М., 1993. С.13.
3233 Там же. С.23.
3334 Лотте Д.С. Основы построения научно-технической терминологии. М., 1961. С.22, 62-99; Толикина Е.Н. Указ. соч. С.57-58.
3435 Толикина Е.Н. Синонимы или дублеты? // Исследования по терминологии. М, 1971. С.86-89.
3536 Гринев С.В. Введение в терминоведение. М., 1993. С.109.
3637 Там же. С.110.
3738 Там же. С.110-111.
3839 Там же.
3940 Там же. С.155.
40 Azərbaycan Respublikası Konstitusiyası 21-ci maddəsi: "Azərbaycan Respublikasının Dövlət dili Azərbaycan dilidir. Azərbaycan Respublikası Azərbaycan dilinin inkişafını təmin edir".
41 Чиковани Н. Единый Кавказ: исторически обусловленная реальность или иллюзии? “Центральная Азия и Кавказ”, No. 5, 2005. стр. 53.
42 Символ веры, принятой армянской церковью, есть учение о единосущности, т.е. монофизитизм. Это основное различие армянской церкви от других христианских церквей. Что касается других различий, то это, в первую очередь, - не признание армянской Церковью Халкедонского собора. См. Амирьянц И.А. Армяне Москвы [религиоведение]. Москва. Народы и религии. Институт этнологии и антропологии. М.1997. сс. 134-144.
43 Валовая Т. Постсоветское пространство в эпоху прагматизма. “Российская Газета”. 10.08.2005.
44 Колеров М. "Ближнее зарубежье" России и "задний двор" США. ИА “Regnum” 07.02.2008. www.regnum.ru/news/953883.phpl
45 Нурани. Интервью с Послом России В. Истратовым. “Эхо”. No. 49 (1530) Сб., 17 Марта 2007.
46 Гусейнов Г. Карта нашей Родины “граница на замке”: превращения идеологемы. Опубликовано на Сайте Центра независимых социологических исследований. Выпуск 7. Кочующие границы. Материалы международного семинара. Под ред. Бредниковой О., Воронкова В. Санкт-Петербург, 1999. 160 с. socres.spb.ru/gusein_r.php
47 Программа Радио Свободы “Лицом к лицу”. Адамишин А., бывший министр РФ по делам сотрудничества со странами СНГ. 05.07.98.
48 Валовая Т. Постсоветское пространство в эпоху прагматизма. “Российская газета”. 10.08.2005.
49 Злобин Н.В. Второй новый мировой порядок: Геополитические головоломки / Николай Злобин. – М.: Эксмо, 2009, с. 179.
50 Исмаилов Э., Кенгерли З. Кавказ в глобализирующемся мире: новая модель интеграции. “Центральная Азия и Кавказ”, No. 2 (26), 2003. с. 139.
51 Даниелян Э. Топонимика на копье. “Голос Армении”. 30.03.2006; Габриелян Р. Закавказье или Южный Кавказ. “Шрджадардз журнал онлайн”. Май 2004. tan.com/shrjadardz/ru/04may.php
52 Исмаилов Э, Полухов Э. Противостояние "старых" и "новых" игроков на политической карте Кавказа. “Центральная Азия и Кавказ”, No. 4, 2004. с. 48.
53 См. Чиковани Н. Единый Кавказ: исторически обусловленная реальность или иллюзии? “Центральная Азия и Кавказ”, No. 5, 2005.
54 См. Гаджиев К.С. Геополитика Кавказа. М.: Международные отношения, 2001. с. 44-45.
55 Наджафов Э. Южный Кавказ: тернистый путь к безопасности. М., “Научная книга”, 2005. с. 10.
56 П.Хиндемит «Искусство музыкальной композиции» 1937г, цит. по: М.Уэйд-Мэьтюз, У.Томпсон Энциклопедия «Классическая музыка». М, Эксмо, 2008 стр.474
57 М.Уэйд-Мэьтюз, У.Томпсон «Классическая музыка», Энциклопедия, М, Эксмо, 2008, стр.478
59 Арановский М. Г. Симфонические искания. Проблемы жанра симфонии в советской музыке 1960-1975 годов. Исследовательские очерки. Л., 1979, с 53
1 Вах: Бенвенией Э. Общая лингвистика. M., 1974, с. 12
2 Селверстова О.Н. Местоимения в языке и речи. М., 1988, с.37
3 Коцнельеон С.Д. Типология языка и речевое мышление, Л., 1972, с.147
1 Вах: Бенвенист Э, Общая лингвистика. М, 1974, с.286
2 Богородитский B.A. Введение в татарское языкознание в связи с другими тюркскими языками. Изд. 2-е. Казань, 1953, с. 166.
3 Паранджи Фируза. Местоимение в письменных памятниках Азербайджанского языка (XHI-XIX в). Баку, 1978, s.6; S.Əlizadə. Orta əsrlərdə Azərbaycan yazılı dili. Bakı, 1985, s.42.
1 Рамстедт И. Введение в алтайское языкознание. Морфология, М., 1957, с.76-78.
2Поцелуевский А.П. Происхождение личных и указательных местоимений (материалы к истории туркменского языка). Ашхабад, 1947, с.27.
3 Исламов M. Местоимения в диалектах и говорах Азербайджанского языка. Баку, 1973, с.6.
4 T.İ.Hacıyev, K.N.Vəliyev «Azərbaycan dili tarixi», Maarif nəşriyyatı, Bakı, 1983, səh.187
5 Mirzəzadə H. Azərbaycan dilinin tarixi morfologiyası. Bakı, Azərtədrisnəşr, 1962, s.168
1 Богородитский В. А. Этюды по татарскому и тюркскому языкознанию. Казань, 1933; А.Н.Кононов. Грамматика современного турецкого литературного языка. М..-Л., 1956.
2 Исламов М. Местоимения в диалектах и говорах азербайджанского языка. Баку, 1973, s.12.
3 Rəcəbli Ə. Göytürk dilinin morfologiyası, s.211
1 Кононов A.H. Грамматика современного узбекского литературного языка. М.. Л., I960, с.173.
2 Дмитриев H.K. Строй тюркских языков восточная литература. Изд. М., 1962
3 Баскаков Н.А. Каракалпакский язык. Тот II. Изд. AHSSR. Москва, 1952.
1 Ə.Rəcəbli. Göytürk dilinin morfologiyası. Bakı, 2002, s.l 19-201.
60 Цитаты из произведений Анара приводятся по следующему изданию: «Сочинения в трех томах» (Баку: Юрд, 2005) с указанием тома и страницы.