Міжнародныя адносіны Кіеўскай Русі X - нач. XII ст.
Дипломная работа - История
Другие дипломы по предмету История
?)
Ці можна князя Уладзіміра назваць прадаўжальнікам справы Святаслава.
Параўнайце двух князёў - Святаслава і Уладзіміра. Прыдумайце лініі параўнання.
З вялікім зацятасцю і настойлівасцю Яраслаў Уладзіміравіч працягваў знешнюю палітыку свайго бацькі і дэталей. Але ён пашырыў яе маштабы, удасканальваў метады правядзення ў адпаведнасці з якая расце моцай дзяржавы.
Назавіце асноўныя напрамкі знешняй палітыкі Яраслава Мудрага?
Наваднымі пытаннямі трэба накіраваць дзяцей да таго, што пры Яраславе Мудрым актыўна пачынаецца прымяняцца палітыка дынастычных шлюбаў.
Аб дынастычных шлюбах і аб ролі іх у міжнародных кантактах Кіеўскай Русі нам раскажа ... (Імя вучня). (З дыпломнай працы бярэцца 2 кіраўнік. Можна набраць з жадаючых групу якая будзе апрацоўваць матэрыял, г.зн. даецца апераджальнае заданне на дом. Задача дзяцей на падставе дадзенага матэрыялу адлюстраваць выглядзе графаў дынастычныя сувязі якія ўтварыліся пры Яраславе Мудрым. Графы загадзя правяраюцца i заносяцца у прэзентацыю).
Якая выснова аб міжнародным становішчы Русі можна зрабіць на падставе тых дынастычных шлюбаў, якія былі заключаны членамі сямі Яраслава Мудрага з прадстаўнікамі манархічных сямействаў іншых краін?
Такім чынам, наш ўрок падышоў да свайго завяршэння. Давайце падвядзем вынік нашага заняткі.
Як ажыццяўлялася міжнародная палітыка ў Кіеўскай Русі?
У пачатку ўрока перад вамі быў пастаўлены пытанне.
"Чаму мы не павінны забываць палітыку першых рускіх князёў?"
Выкладчык прапаноўвае навучэнцам падвесці вынікі заняткі, вызначыць ступень рэалізацыі пастаўленай вучэбнай мэты. Ацэньвае дзейнасць кожнага вучня на занятку і вучэбнай групы (класа) у цэлым.
Заключэнне
Сацыяльнае, палітычнае і культурнае развіццё Старажытнарускай дзяржавы праходзіла ў цесным узаемадзеянні з народамі навакольных краін. Адно з першых месцаў сярод іх займала магутная Візантыйская імперыя, бліжэйшы паўднёвы сусед ўсходніх славян. Руска-візантыйскія адносіны IX-XI стст. - Гэта складаны комплекс, які ўключае ў сябе і мірныя эканамічныя, палітычныя і культурныя сувязі, і вострыя ваенныя сутыкненні. З аднаго боку, Візантыя была зручным крыніцай ваеннай здабычы для славянскіх князёў і іх дружыннікаў. З іншага боку, візантыйская дыпламатыя імкнулася перашкодзіць распаўсюджванню рускага ўплыву ў Прычарнаморе, а затым паспрабаваць ператварыць Русь у васала Візантыі, асабліва пры дапамозе хрысціянізацыі. Разам з тым існавалі пастаянныя эканамічныя і палітычныя кантакты. Сведчаннем такіх кантактаў служыць вядомае нам па дамове Алега з Візантыяй (911) існаванне пастаянных калоній рускіх купцоў у Канстанцінопалі. Гандлёвы абмен з Візантыяй знаходзіць адлюстраванне ў вялікай колькасці візантыйскіх рэчаў, знойдзеных на тэрыторыі нашай краіны. Пасля хрысціянізацыі ўзмацніліся культурныя сувязі з Візантыяй.
Рускія дружыны, пераплываючы на караблях Чорнае мора, здзяйснялі набегі на прыбярэжныя візантыйскія горада, а Алегу атрымалася нават узяць сталіцу Візантыі - Канстанцінопаль (па-руску-Царград). Менш удалым быў паход Ігара.
У другой палове X ст. назіраецца некаторы руска-візантыйскае збліжэнне. Паездка Вольгі ў Канстанцінопаль, дзе яна была дружалюбна прынятая імператарам, ўмацавала адносіны паміж двума краінамі. Візантыйскія імператары часам выкарыстоўвалі рускія дружыны для войнаў са сваімі суседзямі.
Новы этап адносін Русі і з Візантыяй, і з іншымі суседнімі народамі прыпадае на час княжання Святаслава, ідэальнага героя рускага рыцарства. Святаслаў праводзіў актыўную знешнюю палітыку. Ён уступіў у сутыкненне з магутным Хазарскім каганатам, некалі спаганяюцца даніну з тэрыторыі Паўднёвай Русі. Ужо пры Ігару, у 913, 941 і 944 гг., Рускія дружыннікі здзяйснялі паходы супраць Хазарыі, дамогшыся паступовага вызвалення вяцічаў ад выплаты даніны хазарам. Вырашальны ўдар каганату нанёс Святаслаў (964-965), разграміўшы галоўныя горада каганата і захапіўшы яго сталіцу Саркел. Разгром Хазарскага каганата прывёў да адукацыі з рускіх паселішчаў на Таманскім паўвостраве Тмутараканское княства і да вызвалення з-пад улады каганата Волжска-Камскі балгараў, якія сфармавалі пасля гэтага сваю дзяржаву-1. Дзяржаўнае ўтварэнне народаў Сярэдняга Паволжа і Прыкамя.
Падзенне Хазарскага каганата і прасоўванне Русі ў Прычарнаморе выклікалі занепакоенасць у Візантыі. Імкнучыся ўзаемна аслабіць Русь і Дунайскую Балгарыю, супраць якой Візантыя вяла агрэсіўную палітыку, візантыйскі імператар Нічыпар II Фока прапанаваў Святаславу здзейсніць паход на Балканы. Святаслаў атрымаў у Балгарыі перамогу і захапіў горад Переяславец на Дунаі. Гэты вынік быў нечаканым для Візантыі. Ўзнікала пагроза абяднання ў адну дзяржаву ўсходніх і паўднёвых славян, з якім Візантыі справіцца ўжо не атрымалася б. Сам Святаслаў казаў, што хацеў бы перанесці ў Переяславец сталіцу сваёй зямлі.
Для паслаблення рускага ўплыву ў Балгарыі Візантыя выкарыстоўвала печанегаў. Гэты тюркскі качавы народ ўпершыню згадваецца ў рускай летапісе пад 915 г. Першапачаткова печанегі вандравалі паміж Волгай і Аральскага морам, а затым пад ціскам хазар перайшлі Волгу і занялі Паўночнае Прычарнаморе. Галоўнай крыніцай багацця печанежскія племянной шляхты былі набегі на Русь, Візантыю і іншыя краіны. Тое Русі, то Візантыі час ад часу ўдавалася наймаць печанегаў для нападаў на іншы бок. Так, падчас знаходжання Святаслава ў Балгарыі яны, відаць па падбухторванні Візантыі, зд?/p>