Знешняя палітыка СССР перыяду 30-х гадоў
Дипломная работа - История
Другие дипломы по предмету История
?яў адбыліся на тэрыторыі былога дзяржавы СССР зявіліся і іншыя меркаванні па дамове. Яго ўжо перасталі лічыць ідэальным. Зявіліся нават публікацыі, якія раскрываюць дамову з чыста адмоўнага боку. Падобныя крайнасці перашкаджаюць дасягненню ісціны. Пры разглядзе дагавора важна зыходзіць з гэтай рэальнасці, якая была пры яго падпісанні, а не кіравацца разважаннямі выведзенымі з кантэксту часу.
Што тычыцца заходніх публікацый, то ў іх прасочваецца дзве тэндэнцыі. Адны навукоўцы імкнуцца разабрацца ў сэнсе падзей таго надзвычай складанага перыяду. Іншыя зяўляюцца актыўна выкарыстоўваюць дагавор для негатыўнай ацэнкі знешняй палітыкі СССР.
Сучасныя айчынныя гісторыкі ў сваю чаргу імкнуцца эфектыўна выкарыстоўваючы ўжо апублікаваныя дакументы і матэрыялы стварыць абектыўную карціну мінулага.
Пасля гэтага, як улада ў Нямеччыне захапіла партыя, якая выяўляла інтарэсы самых агрэсіўных слаёў манапалістычнага капіталу, галоўнай мэтай якіх было ўсталяванне сусветнага планавання германскага імперыялізму. Адразу пасля прыходу да ўлады ў 1933 г. фашысты пачалі рыхтавацца да пераразмеркавання свету.
Згодна з першачарговай планам аперацыя па забеспячэнню "жыццёвай прасторы" фашысты планавалі пачаць у 1942-1945 гг, але спрыяльная сітуацыя, якая склалася наблізілі пачатак аперацыі. Па-першае, мілітарызацыя Германіі, хуткі рост яе ўзброеных сіл стварылі для гітлераўцаў ўнутраныя цяжкасці: краіне пагражаў фінансава-эканамічны крызіс, які мог выклікаць незадаволенасць насельніцтва. Самы просты і хуткі спосаб прадухіліць зяўленне цяжкасцяў гітлераўцы ўгледжвалі ў пашырэнні эканамічнай базы за кошт захопу тэрыторый іншых краін, а для гэтага трэба было пачаць вайну.
Па-другое, да больш хуткага пераходу да агрэсіўных акцыям Нямеччыну і іншыя фашысцка-милитариськи дзяржавы падштурхоўвала падатлівасць ім з боку кіруючых калоў англа-фашысцкімі-амерыканскага лагера. Без загадана адбылося ўварванне войскаў Германіі ў Рэйнскую дэмілітарызаваную зону ў сакавіку 1936 г. Калі летам 1936 пачалася Італа-Германская экспансія ў Іспанію, заходнія дзяржавы заявілі аб сваім "нейтралітэце". Не сустрэў супраціву з боку заходніх дзяржаў і напад Японіі на Кітай у ліпені 1937 г. [3, 65]
У адпаведнасці з прынятай ваенна-палітычным кіраўніцтвам канцэпцыі заваёў Германія планавала нанесці паслядоўныя ўдары па супернікам з мэтай разгрому іх аднаго за адным, спачатку слабых, а пазней і моцных. Мелася на ўвазе выкарыстанне не толькі ваенных мер, але і розных метадаў з арсенала палітыкі, дыпламатыі і прапаганды з задачай не дапусціць абяднання супернікаў Германіі.
Ведаючы агрэсіўныя намеры фашысцкай Германіі заходнія дзяржавы імкнуліся накіраваць яе агрэсію супраць СССР. Іх прапаганда акцэнтавала ўвагу на слабасці Чырвонай Арміі. Аналагічныя тэзісы сустракаліся і ў нямецкай прэсе. Але германскі генеральны штаб у 1938-1939 гг (у адрозненне ад 1940-1941 гг) ацэньваў Чырвоную Армію як сурёзнага суперніка, сутыкненне з якім лічыў ў дадзены момант часу немэтазгодна. Савецкія ваенныя сілы ваеннага часу - адзначалася напрыклад у зводныя 12-га аддзела генштаба ад 28 чэрвеня 1939 г. - у лікавым аспекце ўяўляе сабой гіганцкую ваенную машыну.
Характэрнымі ў гэтым пытанні зяўляюцца погляды генералаў - начальніка штаба вярхоўнага галоўнакамандуючага вермахта В. Кейтель і галоўнакамандуючага сухапутнымі войскамі В. Браўхіча. На пытанне Гітлера, чым скончыцца справа, калі рэйх нападзе на Польшчу, а Францыя і Англія прыйдуць яе на дапамогу, генералы адказалі, што Нямеччына "разабе" Польшчу на працягу месяца, Кейтель лічыў таксама, што Германія разграміў пазней таксама Францыю і Англію . У выпадку ж канфлікту з Савецкім Саюзам, то, на думку Браўхіча, яна "церпіць паразу". [31; 273]
З пачаткам 1939 г. у Германіі разгарнуліся інтэнсіўная падрыхтоўка ваеннага паходу супраць Польшчы. Быў распрацаваны план "Вайс". Ён прадугледжваў нанясенне "нечаканых моцных удараў" і дасягненне "хуткіх поспехаў". Распараджэннем начальніка штаба вярхоўнага галоўнакамандуючага ўзброеных сіл Германіі В. Кейтель ад 3 красавіку 1939 ўкаранення плана "Вайс" павінна было пачацца "ў любы час" пачынаючы з 1 верасня 1939 г. палітычная кіраўніцтва Германіі імкнулася "па магчымасці ізаляваць Польшчу", не дапускаць ўмяшанне ў польскія справы Англіі, Францыі і Савецкага Саюза. [31; 273]
красавіка 1939 года Гітлер заявіў аб разрыве польска-нямецкай дэкларацыі аб ненападзе і дружбе 1934 і англа-германскага марскога пагаднення 1935 22 мая паміж Германіяй і Італіяй быў падпісаны ваенны саюз ("сталёвы пакт"). У Германіі ў гэты час праводзіліся мабілізацыйныя мерапрыемствы. 23 мая Гітлер правёў нараду кіруючага складу ўзброеных сіл Германіі, на якім быў дадзены аналіз ваенна-палітычнай сітуацыі і пастаўленыя задачы вермахта.
Фюрэр патрабаваў ад яго быць у поўнай гатоўнасці да ваеннага ўварвання ў Польшчу "... Польскі пытанне, - сцвярджаў Гітлер, - абыйсці немагчыма і застаецца толькі адзін варыянт - пры першай магчымасці напасці на Польшчу ". Пры гэтым улічвалася магчымасць і вайны з Захадам, у першую чаргу з Англіяй і Францыяй. [31; 274]
Мироприемства, якія праводзіла Германія па падрыхтоўцы нападу на Польшчу не былі сакрэтам для ўрадаў Англіі, Францыі, СССР і іншых дзяржаў. У свеце адчувалася небяспека фашысцкай агрэсіі. Менавіта ў такіх рэаліях пачаліся трохбаковыя перамовы паміж Англіяй, Францыяй і СССР.
Першыя кантакты паміж удзельнікамі перамоў на прадмет з?/p>