Знешняя палітыка Вяликабрытаніі пасля Другой сусветнай вайны
Дипломная работа - История
Другие дипломы по предмету История
?рміновае пагадненне, які паклаў пачатак адстанаўленню, хоць і ў абмежаваных маштабах, ўзаемавыгадных гандлёвых адносін паміж абедзвюма краінамі. У адпаведнасці з пагадненнем СССР абавязаўся паставіць Англіі да восені 1948 вялікая колькасць ячменю, овса і кукурузы; Англія павінна была расплаціцца за гэтыя прадукты на працягу двухтрох гадоў пастаўкамі машын і сталёвых рэек. Савецкі Саюз падлогупоўнасцю выканаў свае абавязацельствы. Што ж тычыцца ангельскай боку, то па яе пастаўках, прадугледжаных пагадненнем, былі заключаны конгасцінцы толькі на 15,5%.
"План Маршала" нанёс удар і па гэтых слабым парасткамі англасавецкай гандлю.31 сакавіку 1949 быў апублікаваны першы спіс, ўключавший 200 назваў тавараў, экспарт якіх у краіны Усходняй Еўропы быў забаронены пад пагрозай пазбаўлення амерыканскай дапамогі. У пачатку лета 1949 г., ва ўмовах новай хвалі эканамічнага крызісу ў Англіі, тредЮніён сталі патрабаваць пашырэння гандлю з СССР. Бевин пачаў адпаведнай перамовы, і ў выніку ў жніўні быў падпісаны кантракт аб пастаўцы Савецкім Саюзам цвёрдай драўніны ў колькасці, дастатковай для пабудовы 70 тыс. аднакватэрных дамоў, а ў верасні - кантракт на пастаўку Савецкім Саюзам 1 млн. т збожжа. Аднак гэта не змяніла агульнай тенденции - ад сістэматычнага эканамічнага супрацоўніцтва СССР і Великобритания перайшлі да эпізадычна.
Высновы па чале 1
Разгледжаны матэрыял дазваляе зрабіць шэраг высноваў. Другая міравая вайна, шмат у чым прынесла згубныя наступствы для статусу ВялікаБрытаніі як сусветнай дзяржавы. Гэтая вайна шмат у чым паўстала з імкненненя ЗША да сусветнага панавання і нежадання Вялікабрытаніі дапусціць гэтага. У выніку Вялікабрытанія, фармальна якая належала да лагера победителей, паступілася сваім аўтарытэтам на сусветнай арэне, а таксама сваёй імперскай эканомікай. Менавіта разбурэнне апошняй і пераход брытанапейскіх дамініёнаў пад кантроль Злучаных штатаў стала адным з галоўных вынікаў Другой сусветнай вайны. Пры гэтым, Брытанскі ўрад пасля вайны не змагло выкарыстання ваць у сваіх мэтах такога важнага саюзніка, як СССР. Верх тут, веале, узяла англасаксонская культурнамоўная салідарнасць. Аднак, усё гэта не дазволіла Вялікабрытаніі захаваць і абараніць свае пазіцыі на міравой арэне ў ранейшым якасці.
глава 2. Трансфармацыя знешнепалітычная статусу вялікабрытаніі
2.1 Знешняя палітыка Вялікабрытаніі ў 50-60 гады і змены ў знешнепалітычным статусе краіны
У 50х гадах асноўны напрамак знешняй палітыкі Вялікабрытаніі фактычна не змянілася ў параўнанні з першымі пасляваеннымі гадамі. Яе знешнепалітычны курс грунтаваўся на канцэпцыі "трох колаў", сфармуляванай Чэрчылем. Сутнасць гэтай канцэпцыі складалася ў тым, што Англіі нібыта было забяспечана асаблівую ўплыў на ход міжнародных падзей з прычыны яе патройны ролі - галоўнага партнёра ЗША, якая вядзе заходнееўрапейскай дзяржавы і лідэра Садружнасці нацый. Аднак міжнародная абстаноўка 50х гадоў - якая расце моц сацыялістычных краін "усходняга блока", і асабліва СССР, поспехі нацыянальнавызвольнага руху, імкненне амерыканскага імперыялізму да сусветнага панавання, хуткае ўмацаванне пазіцый заходнегерманскіх манаполій - у значнай ступені ўздзейнічала на знешнепалітычны курс Вялікабрытаніі.
Кіруючыя колы Англіі спрабавалі праводзіць знешнюю палітыку на двухпартыйнай аснове, захоўваючы яе пераемнасць паза залежнасці ад таго, якая партыя - Кансерватыўная або Лейбарысцкая - знаходзіцца ва ўладзе.
У перыяд свайго знаходжання ва ўладзе кіраўніцтва Кансерватыўнай партыі працягвала палітыку "халоднай вайны", праводзячы курс на актыўны ўдзел Вялікабрытаніі ў агрэсіўных ваенных блоках, у гонцы ўзбраенняў. Урад Чэрчыля надавала вялікую ўвагу стварэнню атамнай зброі. Першая стадыя ажыццяўлення праграмы атамнага ўзбраення Англіі, пачатага яшчэ ў 1946 г., завяршылася ў кастрычніку 1952 г. выпрабавальным выбухам атамнай бомбы ў паўночнага ўзбярэжжа Аўстраліі. Наступныя выпрабаванні былі праведзены ў 1956 г. Не менш інтэнсіўна вяліся працы па стварэнні вадароднай бомбы, пачатыя ў 1954 г. Яны былі завершаны серыяй тэрмаядзерных выпрабаванняў у Ціхім акіяне ў 1957 г.
Імкненне брытанскага імперыялізму да цеснага абяднанню палітычных, эканамічных і ваенных сіл заходняга свету для барацьбы супраць прасавецкіх рэжымаў, згрупаваных у "сусветную сістэму сациализма" і нацыянальнавызвольнага руху прывяло да ўзмацнення залежнасці Вялікабрытаніі ад ЗША. На яе тэрыторыі зявіліся амерыканскі канскім ваенныя базы. У 1957 г. ангельскай і амерыканскім ўрадамі была ўпершыню сфармуляваная дактрына "ўзаемазалежнасці". Англійскайскія ядзерныя сілы былі абяднаны з амерыканскімі і, як адзначала газета "Таймс", у адпаведнасці з сумесным англаамерыканскім планам нацэленыны супраць абектаў у "камуністычнай Еўропе". 5 красавіка 1955 года 80гадовы Ўінстан Чэрчыль ўручыў каралеве прашэнне аб адстаўцы. На наступных што дзьме дзень фарміраванне новага ўрада было даручана Антоні Ідэн. Ідэн зусім не збіраўся мяняць курс свайго папярэдніка ні ва ўнутранай, ні ў знешняй палітыцы. Але, маючы рэпутацыю "умеранага" палітычнага дзеяча, прыхільніка "дэмакратычнага" рашэнні сацыяльнаных праблем і кампраміснай знешняй палітыкі, ён вырашыў умацаваць пазіцыі цыі свайго ўрада датэрміновымі парламенцкімі выбарамі. У прадвыбарнай праграме ён абяцаў забяспечыць павышэнне жыццёвага ўзроўню насельніцтва, аповесці барацьбу