Знешняя палітыка Вяликабрытаніі пасля Другой сусветнай вайны

Дипломная работа - История

Другие дипломы по предмету История

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ЗНЕШНЯЯ ПАЛІТЫКА ВЯЛИКАБРЫТАНІІ ПАСЛЯ ДРУГОЙ СУСВЕТНАЙ ВАЙНЫ

Змест

 

Уводзіны

Глава 1. Вынікі другой сусветнай вайны і знешняя палітыка велікабрытанія

1.1 Развіццё знешнепалітычнага працэсу ў першай палове ХХ стагоддзя як фарміраванне перадумоў яго развіцця пасля Другой сусветнай вайны

1.2 Вынікі другой сусветнай вайны і змяненне статусу Вялікабрытаніі на сусветнай арэне

Высновы па чале 1

глава 2. Трансфармацыя знешнепалітычная статусу вялікабрытаніі

2.1 Знешняя палітыка Вялікабрытаніі ў 50-60 гады і змены ў знешнепалітычным статусе краіны

2.2 Распад Брытанскай імперыі і фарміраванне Брытанскага Содружества

Высновы па чале 2

Глава 3. Внешняя палітыка вялікабрытаніі на сучасным этапе

3.1 Палітыка вялікабрытанія ў адносінах з наднацыянальнымі інтэгруюць структурамі

3.2 Знешнепалітычная пазіцыя Вялікабрытаніі ва ўмовах "Pax Americana"

Высновы па чале 3

Заключэнне

літаратура

Уводзіны

 

Мы, якія жывуць на мяжы xx і xxi стагоддзя, ужо можам падвесці вынікі мінулага стагоддзя. Вынікі гэтыя несуцяшальныя - нягледзячы на экстэнсіўны рост навукі, эканомікі і культуры, неабходна прызнаць, што еўрапейская цывілізацыя ўвайшла ў стан крызісу.

Зрэшты, гэта не дзіўна. Крызісная прырода цывілізацыі вядомы-на даўно, - уласна кажучы, марксізм быў тэорыяй кіраванага крызісу, спробай атрымаць ад максімальна няўстойлівага стану. Марксісты досыць падрабязна даследавалі "рэвалюцыйныя" (а на справе - крызісныя) перыяды гісторыі і прыйшлі да высновы, што для еўрапейскай цывілізацыі ха-рактерно цыклічна-крытычнае развіццё, пры якім крызісы паўтор-юцца з зайздроснай сталасцю, пры гэтым моц іх нарастае. Гэты працэс бясконцы, аднак у працэсе развіцця структура соцыюму набывае але-выцці якасць, якое дазваляе сістэме "ўпісаць" крызіс у сябе і далей выкарыс-карыстаць гэты цыклічны працэс сабе на карысць.

З іншага боку, калі прааналізаваць развіццё цывілізацыі ў гэтым стагоддзі, то мы атрымаем істотна іншую карціну. Мы вымушаны будзем прызнаць, што XX стагоддзе быў стагоддзем агульнага крызісу ўсёй еўрапейскай циви-лизации.

Перш за ўсё, неабходна адзначыць геапалітычныя змены: з сямі вялікіх еўрапейскіх дзяржаў пачатку стагоддзя (Вялікабрытаніі, Германіі, ЗША, Францыі, Расіі, Аўстра-Венгрыі і Італіі) толькі ЗША пазбеглі "крызісу перабудовы". Акрамя геапалітычных змяненняў, адбыліся і іншыя - напрыклад, культурныя. У свядомасці мас цэнтрам сусветнай культуры сталі ЗША. Такім чынам, нескладана заўважыць, што цэнтр цяжару зяў, вызнача-ляющих жыццё цывілізацыі, перамясціўся за акіян. З мультицивилизации, якая складаецца з некалькіх узаемадапаўняльных структур, еўрапейская циви-лизация становіцца амерыканскай моноцивилизацией.

Нескладана заўважыць, што толькі адна дзяржава атрымала выгаду ад усіх трох сусветных войнаў (і ад незлічонай колькасці лакальных) - гэта, зноў жа, ЗША. Для ўсіх астатніх сусветныя вайны прынеслі жахлівыя пакуты, эканамічныя катастрофы, крушэнне сацыяльных інстытутаў - разбурэнне асноў цывілізацыі. Такім чынам, адзіным пераможцам фактическі стогадовага сусветнага канфлікту апынуліся ЗША. Не дзіўна, што цяпер ЗША сталі носьбітам ўсіх цывілізацыйных прыярытэтаў еўрапейскіхскай цывілізацыі.

З усіх імперый лёс Вялікабрытаніі найбольш трагічная. Германія і Францыя засталіся эканамічна незалежнымі, і са стварэннем Еўрасаюза маюць рэальны шанец ўтварыць новы антыамерыканскі блок. Італія засталася пры сваіх інтарэсах (толькі трохі прайграўшы ў калоніях), а АвстроВенгрыя была монстрам з сярэдніх стагоддзяў, першапачаткова нежыццяздольныным. Лёс Расіі сумная, аднак і яна мае шанцы заняць належнае "месца пад сонцам" у еўрапейскай супольнасці. Але Брытанія страціла ўсё, што было назапашана стагоддзямі. І шанцаў на адраджэнне ў яе няма.

Напалеон сказаў калісьці, што Англія ніколі не зможа стаць Концінентальной дзяржавай і што калі яна зробіць такую спробу, гэта будзе азнаямленчае чать яе крушэнне. Другая Сусветная вайна ператварыла Брытанію ў перадавой апора ЗША - у краіну, сілы якой складаюць ядро наземных сіл блока НАТА. Так з лідэра сусветнай палітыкі Брытанія стала малодшым партнёрам былой калоніі. Аналізу знешнепалітычных аспектаў гэтага працэсу і прысвечана дадзеная праца.

Мэтай дадзенай працы зяўляецца аналіз знешняй палітыкі Великобритании ў другой палове ХХ стагоддзя на фоне распаду Імперыі і асаблівасцяў трансфармацыі незалежнай знешняй палітыкі Брытанскай імперыі ў полiтику сатэліта Злучаных штатаў Амерыкі.

Для рэалізацыі мэты працы аўтарам вылучаны шэраг задач:

вяликабрытанія знешняя палітыка вайна

1. Аналіз перадумоў і прычын дэмантажу імперскай сістэмы брытанскага валадарства, і ўвязка формаў і праяваў знешняй палітыкі Вялікабрытаніі ў названы перыяд як яе наступстваў.

. Разгляд асаблівасцяў ажыццяўлення Вялікабрытаніяй знешняй палітыкі пасля Другой сусветнай вайны на фоне ўскладняецца знешнепалітычнай абстаноўкі і знешніх уплываў.

. Разгляд асаблівасцяў ажыццяўлення Вялікабрытаніяй знешняй палітыкі пасля Другой сусветнай вайны на фоне ўнутранага крызісуса эканомікі і каланіяльнай сістэмы.

Актуальнасць і навізна працы складаецца, перш за ўсё, у спробе сістэматызацыі комплексу поглядаў па названай праблем?/p>