Дзейнасць Карла Густава Юнга і яе навуковае значэнне. Значэнне вучэнні К.Г. Юнга аб архетыпах ў розных галінах навукі
Курсовой проект - Философия
Другие курсовые по предмету Философия
Дзейнасць Карла Густава Юнга і яе навуковае значэнне. Значэнне вучэнні К.Г. Юнга аб архетыпах ў розных галінах навукі
Уводзіны
Актуальнасць тэмы. Постаць Карла Густава Юнга - адна з буйных фігур ХХ стагоддзя. Аглядаючы ўсе стагоддзі і падводзячы вынікі стогадовых пошукаў вучоных у галіне псіхалогіі, можна з упэўненасцю сказаць, што сярод найбольш выбітных мысляроў мінулага можна назваць швецарського псіхолага і псіхіятра, культуролага і археолага Карла Юнга. Бо менавіта ён прымусіў пераацаніць шмат навуковых сцвярджэнняў сваімі глыбіннымі навуковымі падыходамі да мінулага чалавецтва.
Але фігура Карла Юнга даволі доўгі час была амаль невядомая широколу грамадскасці ўкраінскую интелигекнции і пра яе ведалі невялікая частка савецкіх і ўкраінскіх навукоўцаў псіхолагаў і філосафаў [34, 35, 16, 17]. Веды аб псіхалогіі Юнга зводзіліся да таго, што ён прапрацаваў ідэі Фрэйда і выявіў іх у вызначаным сваім бачанні. Савецкая гісторыя псіхалогіі ня вывучала ўсе погляды Юнга таму, што ён даволі блізка падышоў да псіхалагічнаму вывучэнню несвядомага, гэта значыць таго, чаго савецкая навука тады пазбягала. Акрамя таго, доктар Юнг у сваім вучэнні аб архетыпах вылучыў такія архетыпы як архетып мудраца, Бога, душы, Аніма, Анимус г.д., чаго савецкая псіхалагічная навука таксама пазбягала праз атеистичнисть палітыкі тагачаснага дзяржавы. Так і застаўся Юнг вядомы ўсім свеце, а зусім невядомы ўкраінскай псіхалагічнай навуцы. Менавіта па гэтай прычыне актуальная гэтая фігура для вывучэння тэалогіі, псіхолагамі, рэлігіязнаўцаў.
Ступень даследаванні дадзенай праблемы. Постаць Карла Густава Юнга і яго псіхалагічныя працы ў савецкай гісторыі псіхалогіі не вывучаліся зусім або вывучалася часткова [36, 37]. Больш абектыўна да творчасці К.Г. Юнга падышлі савецкія філосафы, якія рыхтавалі артыкул пра Юнга ў філасофскай энцыклапедыі (у прыватнасці С. Аверинцев) [16, с. 600-602].
Каб ацаніць гэтую праблему варта толькі высветліць, ці ёсць творы Карла Густава Юнга ва ўкраінскім перакладзе, бо менавіта гэты факт зяўляецца доказам таго, наколькі глыбока ўкраінскія навукоўцы-псіхолагі добра ведаюць яго працы. На жаль, твораў Карла Густава Юнга ва ўкраінскім перакладзе яшчэ няма. А адсюль можна казаць толькі аб частковым вывучэння твораў вялікага даследчыка украінскімі вучонымі. Першым сярод сучасных украінскіх філосафаў, хто пачаў вывучаць творчасць забароненых украінскіх і замежных навукоўцаў быў наш Івана-Франкоўскі даследчык, кандыдат філалагічных навук, дацэнт, ганаровы доктар Івана-Франкоўскай тэалагічнай акадэміі бацька Ян Козовик у сваёй працы Гісторыя філасофіі, якая выйшла ў выдавецтве Новая Зара. Сярод іх ён вылучыў погляды К.Г. Юнга, у першую чаргу як філосафа, меў свае асаблівыя погляды.
Звярнуў увагу на погляды Юнга як псіхолага доктар псіхалагічных навук, прафесар Прикарпатского нацыянальнага універсітэта імя Васіля Стефаника Віктар Пятровіч Москалец, які ў калектыўным працы Псіхалогія суіцыду, якая выйшла ў выдавецтве Плай ў 2002 годзе [11, с. 25], вылучыў архетыпы К. Юнга як своеасаблівы генетычны фактар ??суіцыдальных паводзін чалавека з мэтай іх уліку для папярэджання самагубства чалавека і з пункту гледжання псіхалогіі релгии ў сваім падручніку Псіхалогія рэлігій [5], якая выйшла 2005 годзе ў выдавецтве названага універсітэта.
Сярод іншых выданняў варта адзначыць досыць фундаментальны праца па гісторыі псіхалогіі доктара псіхалагічных навук, прафесара Кіеўскага нацыянальнага універсітэта імя Тараса Шаўчэнкі Уладзіміра Андрэевіча Роменця (1926-1998) і кандыдата псіхалагічных навук, дацэнта гэтага ж універсітэта Ірыны Пятроўны Маноха Гісторыя псіхалогіі ХХ стагоддзя [14]. Параўнанне дадзенай працы з працай амерыканскіх даследчыкаў Д. Шульц і С. Шульц Гісторыя сучаснай псіхалогіі [20, с. 437-445] паказвае, што хоць украінскія даследчыкі шырэй і глыбей падышлі да вывучэння навуковага спадчыны Юнга [14, с. 390 - 407], але і амерыканскія навукоўцы толькі ўспамінаюць пра тое, што Юнг займаўся вывучэннем архетыпа Бога, украінскія навукоўцы адзначаюць яго стаўленне да рэлігіі наогул. Амерыканскія аўтары самавітага монограифии Л. Хьелл і Д. Зиглер Тэорыя асобы толькі ўспамінаюць адным радком на шэраг архетыпаў у тым ліку і пра архетып Бога [19, с. 200-201], г.зн. такой важнай галіне творчасці К.Г. Юнга як вывучэнне ім псіхалогіі рэлігіі і гісторыі культуры фактычна сурёзную ўвагу навукоўцаў - украінскіх і замежных - не надавалася. Але менавіта гэты ўчастак творчасці К. Юнга за ўсё цікавіць тэолагаў і філосафаў. А таму лічым, што гэты кірунак яшчэ будзе мець даследчыкаў у будучыні.
Сучаснымі псіхолагамі больш даследаваны дасягнення Юнга для яго вывучэння интровертизму і екстравертизму [20, с. 443]., Яго вывучэнне особисгости [19, с. 204-206], архетыпы сацыяльнай жыцця [3].
Мэта даследавання. Высветліць ўклад швейцарскага навукоўца Карла Густава Юнга яго вучэннем аб архетыпах у развіццё псіхалогіі Рэлігія галіны навукі.
Задачы даследавання:
1)Вывучыць дзейнасць К.Г. Юнга, вызначыўшы прычыны яго адрозненняў у псіхааналітычнай тэорыі з З. Фрэйдам.
2)Прааналізаваць асноўныя псіхалагічныя працы К.Г. Юнга і вызначыць кірункі яго даследчай дзейнасці.
)Вылучыць тыя кірункі яго даследаванняў, найбольш неабходнымі для святароў (г.зн. для тэолагаў).
)Вызначыць на