Cтиль вещания
Информация - Журналистика
Другие материалы по предмету Журналистика
ныя спосаб, манера выяСЮлення, агульнапрынятая маСЮленчая форма, спосабы абяднання маСЮленчых адзiнак, пабудовы мовы. Таму, якiмi б рознымi i непадобнымi адзiн на аднага нi былi iндывiдуальныя манеры радыёрэпарцёраСЮ, у жанры рэпартажу абавязкова ёiь агульнае, устойлiвае, пастаяннае. Гэтае тыповае i СЮстойлiвае i вывучае стылiстыка маСЮлення.
Стылiстыка маСЮлення павiнна выпрацоСЮвааець свае метады аналiзу. Пры гэтым ужо вылучаецца галоСЮны накiрунак максiмальная СЮвага да маСЮленчай структуры жанра.
Стылiстычны аналiз рэпартажу, як i iншых жанраСЮ, павiнен таксама СЮключаць у сябе вывучэнне кампазiцыi, маСЮленчай пабудовы твораСЮ, якая мае адносна СЮстойлiвы характар. Асобныя элементы маСЮлення часта маюць ярка падкрэсленую стылiстычную афарбоСЮку i прызначэнне.
Наша задача разгледзець стыль рэпартажу: выявiць агульныя кампазiцыйна стылiстычная рысы жанру (незалежна ад iндывiдуальнай манеры журналiста, тэматыкi, зместу), назiранне за функцыянальным выкарыстаннем моСЮных адзiнак, якiя ствараюць жанр, вылучэнне тыповых асаблiваiей СЮ гэтым выкарыстаннi, даследаванне маСЮленчай структуры рэпартажу.
Рэпартажы бываюць падарожныя, прынагодныя, спартыСЮныя, ваенныя, судовыя i iнш. Трэба памятаць, што калi аСЮэнтычны матэрыял спалучаееца з белетрыстыкай, а гэта дапушчальна, тады рэпартаж пачынае межаваць з формамi мастацкай лiтаратуры. Прыёмы апавядальнай прозы СЮжывалiся i цяпер часта СЮжываюцца тымi, хто дасканала валодае iнструментарыем рэпарцёра.
Адным з важных фактараСЮ , СЮто вызначаюць характар, стылiстычную афарбоСЮку, зяСЮляецца пазiцыя вытворцы маСЮлення. Вядома, што любое маСЮленне мае свайго вытворцу, але граматычныя формы, спосабы яго выяСЮлення абмежаваныя. Так, у беларускай мове маСЮленне можа веiiся ад 1-й i 3-й асобы, але фактычна прамоСЮца выступае заСЮсёды як 1-я асоба, нават калi фармальна маСЮленне пабудавана СЮ 3-й асобе. Форма маСЮлення ад 1-й асобы больш натуральная, звычайная. РЖ граматычна займеннiк я дамiнуючая, зыходная форма. Усе астатнiя СЮласныя займеннiкi функцыянiруюць i iснуюць толькi СЮ сувязi з я i адносна я. Так, уласны займеннiк 2-й асобы адзiночнага лiку ты - называнне субяседнiка гаворачым; ён абазначэнне любой 3-й асобы (не я i не ты) пры звяртаннi да слухача. МаСЮленне можа веiiся ад любой з трох граматычных асоб. РЖх каардынацыя i складае аснову маСЮлення. Улiчваючы дамiнуючую ролю я (вытворцыы маСЮлення) у фармiраваннi маСЮлення, можна паклаii гэтую прыкмету СЮ аснову класiфiкацыi цi тыпалогii маСЮлення, i вылучыць наступныя яе тыпы:
- РЖ тып маСЮленне вядзецца ад першай асобы. Адбываецца супадзенне
вытворцы маСЮлення з аСЮтарскiм я. Такi тып выкарыстоСЮваеца СЮ размоСЮным стылi, лiстах, дзённiках, часткова СЮ публiцыстыцы. РЖРЖ тып маСЮленне выдзецца ад 3-й асобы: вытворца маСЮлення фармальна
(але не фактычна) не СЮдзельнiчае СЮ маСЮленнi. Вытворца маСЮлення i граматычная катэгорыя не супадаюць;
- РЖРЖРЖ тып змешаны: маСЮленне адбываецца ад 1-й i 3-й асобы;
- IV тып апавяданне адбываецца ад iмя 2-й асобы.
У публiцыстыцы маСЮленне стылiстычна адносна аднароднае вядзецца галоСЮным чынам ад 3-й асобы, але я прысутнiчае СЮ большай цi меншай ступенi, у залежнаii ад жанра, тэмы i iншых фактараСЮ. Тая цi iншая ступень падкрэслiвання аСЮтарскага я служыць спосабам зрабiць мову разнастайнай, змяняць яе эмацыянальны тонус, мадальнаiь, гэта адзiн з галоСЮных выяСЮленчых сродкаСЮ. [14]
Рэпартаж належыць да РЖРЖРЖ тыпу маСЮлення. Гта азначае, што аповяд у iм вядзецца ад 3-й цi 1-й асобы, але фактычны вытворца маСЮлення вядомы гэта аСЮтар, журналiст. У залежнаii ад характару рэпартажу ён так цi iнакш праяСЮляе сябе СЮ маСЮленнi.
Сёння ранiцай Мiнск нагадвае хутчэй не святочны горад, а зону баявых дзеянняСЮ цi стыхiйнага бедства. Прспект Ф.Скарыны ад цырка да плошчы Незалежнаii i прылеглыя да яго вулiцы перакрыты мiлiцэйскiмi кардонамi. Прайii можна толькi па спецыяльным пропуску. У метро на станцыях КупалаСЮская i Кастрычнiцкая цягнiкi не спыняюцца. Пасажыры вымушаны падымацца на паверхню, каб дабрацца СЮ iншы раён гораду. Я сам прабiраСЮся на плошчу Незалежнаii дварамi. На шляху пераадолеСЮ некалькi платоСЮ. А тым часам на галоСЮнай плошчы краiны пачынаецца СЮрачысты парад. Мiнiстр абароны генерал А.ЧумакоСЮ далажыСЮ Прэзiдэнту, што яго падначаленыя да параду гатовыя. [тАж] Пасля прамовы перад урадавай трыбунай праязджае баявая тэхнiка. (Радыё тАЬСвабодатАЭ) У прыведзеным урыСЮку з рэпартажу пра пачатак святкавання СЮ горадзе добра падкрэслiваецца, што сам рэпарцёр знаходзiцца на меiы падзеi. АСЮтар толькi фiксуе падзеi, не аналiзуючы iх. Такi тып рэпартажу аператыСЮны: рэпарцёр паслядоСЮна выкладае факты, убачанае i пачутае.
Сёння я рэпарцёра зрабiлася амаль галоСЮнай стылёвай рысай жанра, вызначае i iншыя яго характарыстыкi. У чым жа спецыфiка рэпарцёрскага я як стылёвай асаблiваii рэпартажу?
Перш за СЮсё, у параСЮнаннi з белетрыстыкай, я рэпарцёра-журналiста не лiтаратурная маска, не вобраз апавядальнiка, не спосаб стылiзацыi. Тут я аСЮтара, складальнiка i расказчыка непасрэдна супадаюць, i гэта надае аповяду асаблiвы дух публiцыстычнаii, вiдавочнаii i дакументальнаii таго, што адбываецца i апiсваецца. Гэта не мастацкае апiсанне, якое дапускае выдумку, зрух у часе, белетрызацыю, а дакладны, дакументальны аповяд. Аднак рэпарцёр не можа быць толькi бясстрасным назiральнiкам, якi халодным вокам фiксуе падзею. Традыцыйнае аСЮтарскае я журналiста, не прымаючага удзел у п?/p>