Cтиль вещания
Информация - Журналистика
Другие материалы по предмету Журналистика
КУРСАВАЯ ПРАЦА
НА ТЭМУ:
тАЬСТЫЛЬ РАДЫЁРЭПАРТАЖУтАЭ
УВОДЗРЖНЫ
Сярод даследчыкаСЮ няма адзiнства СЮ пытаннi, што СЮяСЮляе сабой рэпартаж. Адны лiчаць, што гэта дынамiчна напiсаная iнфармацыя, якая дае слухачу СЮяСЮленне пра тую цi iншую падзею праз непасрэднае СЮспыманне журналiста. РЖншыя зблiжаюць рэпартаж з карэспандэнцыяй. Думкi i ацэнкi розныя, таму што рэпартаж не кансерватыСЮная форма. Ён знаходзiцца СЮ развiццi, i руху. Змяняюцца прыёмы, метады паднясення матэрыялу. Назiраннi паказваюць, што рэпартаж здзяйсняе рух ад iнфармацыйнаii да сiнтэтычнаii. Такiм чынам, рэпартаж можна назваць жанрам, якi спалучае СЮ сабе, з аднаго боку, строгую дакументальнаiь i абектыСЮнаiь (гэта далучае яго да iнфармацыйных жанраСЮ), з другога боку, маляСЮнiчаiь i эмацыянальнаiь, яркаiь вобразаСЮ, а гэта СЮжо звязана з самай iстотнай прыкметай жанра, якую называюць рэпартажнаiю ва СЮласным сэнсе слова. Мэта радыёрэпартажу- перанеii слухача на маеiа падзеi. Але падзеi баваюць розныя. Напрыклад, дэпутацкi семiнар зяСЮляецца падзеяй статычнай. Зрабiць слухача удзельнiкам статычнай падзеi значыць адштурхнуць яго ад радыёпрыёмнiку. Гаворачы пра рэпартаж, пад падзеяй трэба разумець дынамiчны працэс. Толькi дынамiчная падзея можа стаць падставай для стварэння рэпартажу. Жанр патрабуе ад журналiста тАЬакунуццатАЭ у атмасферу падзеi i праз уласныя адчуваннi данеii сутнаiь таго, што адбываецца. Журналiст вядзе аповяд, ужываючы займеннiк я i дзеясловы бачу, чую, знаходжуся. РЖ гэтым усё сказана. Указанне часу, калi адбылася падзея, апiсанне яе акалiчнаiей, розныя дэталi усё гэта павiнна быць не тАЬпрыблiзнатАЭ, а з абсалютнай дакладнаiю.
У сваёй курсавой я звяртаюся да вывучэння стылю рэпартажу, таму што гэты жанр найбольш прыблiжаны да азначэння тАЬжурналiстыкатАЭ. Ён вымагае заСЮсёды быць у вiры падзей, ён - iнфармацыя i адначасова экспрэсiя. Тут можна цалкам рэалiзаваць свой творчы патэнцыял. Рэпартажы ствараюць людзi з актыСЮнай жыццёвай пазiцыяй, якiм улаiiва заСЮсёды знаходзiць нешта новае, паведамляць пра гэта так, як не перадаiь нiхто iншы. Рэпартаж патрабуе выпрацоСЮкi iндывiдуальнага стылю, каб слухач хацеСЮ слухаць менавiта твае рэпартажы.
Для таго, каб слухач мог адчуць усе нюансы журналiiкага твору, рэпартаж павiнен быць напiсаны зразумелай i яснай мовай. Для выпрацоСЮкi добрага стылю рэпарцёру небходны iнтэлект, здольнаiь кампанаваць дэталi i будаваць асацыятыСЮны шэраг. Акрамя таго, патрэбна практыка i СЮменне выкарыстоСЮваць асноСЮныя прынцыпы, не кажучы пра любоСЮ да мовы i веданне граматыкi. Гэтыя прынцыпы павiнны глыбока СЮкаранiцца i быць натурал нымi, каб праяСЮляцца СЮжо рэфлектыСЮна, нават пад уцiскам жорсткiх тэрмiнаСЮ i абставiнаСЮ.
Менавiта адпаведныя журналiiкiя хваты дазваляюць найбольш трапна перадаць прысутнаiь журналiста на падзеi. Адзiн з такiх хватаСЮ выкарыстанне СЮ рэпартажы дэталяСЮ i падрабязнаiяСЮ. Дэталь, скарыстаная журналiстам, можа надаць рэпартажу нагляднаiь. Менавiта праз рэпарцёра слухач атрымлiвае магчымаiь уявiць сабе рэчы, якiя апiсваюцца журналiстам, адчуць тэмбр i iнтанацыi галасоСЮ людзей. Спецыфiка рэпартажу праяСЮляюцца СЮ яго стылi. Нагляднаiь рэпартажу абумоСЮлiвае выбар стылiстычных сродкаСЮ. Эпiтэты, параСЮнаннi, матафары даюць журналiсту магчымаiь перадаць абставiны падзеi, намаляваць вобраз непасрэднага СЮдзельнiка працэсу, паказаць дэталь, якая журналiста СЮразiла. У рэпартажы не трэба аiярожнiчаць з выкарыстаннем прыметнiкаСЮ, чаго варта пазбягаць СЮ iншых жанрах. Стылiстычныя сродкi рэпартажу павiнны неii элементы эмацыйнаii. Журналiст можа дамагчыся эфекта прысутнаii толькi тады, калi здолее правiльна абраць стылiстычныя сродкi для выказвання сваiх эмоцый, адшукаСЮшы яркiя i дакладныя эпiэты, трапныя параСЮнаннi.
Рэпартаж разнастайны, сiнтэтычны. ГалоСЮнае заключаецца не СЮ вызначэннi жанравай прыналежнаii рэпартажу, а СЮ вывучэннi рэпартажу ва СЮсiм багаццi яго жанравых разнавiднаiей, iндывiдуальных стылiстычных манер, у даследаваннi яго выяСЮленчых рэсурсаСЮ. Вялiкае значэнне для высвятлення прыроды i спецыфiкi рэпартажу мае вывучэнне яго стылю. Тэрмiн стыль таксама мае даволi шырокае тлумачэнне. Стыль зяСЮляецца асноСЮным паняццем стылiстыкi раздзелу мовазнаСЮства, у якiм вывучаюцца функцыянальныя стылi мовы i асаблiваii СЮжывання СЮ iх моСЮных сродкаСЮ. Функцыянальны стыль гэта разнавiднаiь маСЮлення, якая адрознiваецца сiстэмай моСЮных сродкаСЮ i абслугоСЮвае пэСЮную сферу дзейнаii чалавека: навуковую, грамадска-палiтычную, мастацкую, бытавую. [14]
Калi кiравацца класiфiкацыяй В.В.Вiнаградава, то СЮ стылiстыцы тАЬвялiкай, мала даследаванай i нават выразна не аддзеленай ад iншых фiлалагiчных дыiыплiнтАЭ- вылучаецца тры колы даследаванняСЮ: стылiстыка мовы, стылiстыка маСЮлення i стылiстыка мастацкай лiтаратуры. Вывучэнне рэпартажнага стылю адносiцца да стылiстыкi маСЮлення. [10]
На долю стылiстыкi маСЮлення выпадае задача разабрацца СЮ тонкiх адрозненнях семантычнага i экспрэсiСЮна-стылiстычнага характару памiж рознымi жанрамi i вiдамi вуснага i пiсьмовага маСЮлення.
Такiм чынам, стылiстыка маСЮлення вывучае любыя СЮстойлiвыя формы, спосабы, прыёмы выкарыстання мовы СЮ вусным i пiсьмовым маСЮленнi, iншымi словамi, вывучае маСЮленчыя жанры, цi маСЮленчыя стылi, напрыклад, судовую прамову, газетны фельетон, выступленне на мiтынгу. Менавiта СЮ гэтым сэнсе мы говорым пра стыль рэпартажу. У самым агульным плане пад маСЮленчым стылем разумюць больш цi менш устойлiвыя i традыцый