Объяснение сокращений

Вид материалаДокументы
Подобный материал:
1   ...   12   13   14   15   16   17   18   19   ...   70

Commutare, 1) совершенно изменять, переменять (I. 76 D. 5, 1. 1. 23 D. 7, 8. 1. 17 D. 34, 4). - 2) менять (1. 8 §24 D. 2, 15); commutatio, мена (1. 7 C. Th. 13, 1).

Соmоеdus, актер (1. 22 §1 D. 9, 2. Gai. III. 212).

Compactum, coглашениe (1. 3 C. 7, 53).

Compar, paвный, одинаковый, comp. judices, противоп. maius tribunal (Nov. 23 c. 4).

Comparare, l) приготовинть, производить, составлять: ad obligationem comparandam actum interponere (1. 2 § 5 D. 12, l); utilem actionem comp. (1. 1 D. 13, 4). actio non ideo comparata etc. (1. 17 D. 6, 2); more majorum ita comparatum (1. 5 D. 2, 1); praejudicium comp. (1. 4 C. 1, 18. 1. 6 C. 7, 16). - 2) co6ирaть, pecuniam (1. 45 § 10 D. 49, 14), exercitum (1. 3 D. 48, 4). -3) приoбретать, в особ. на основании купли-продажи (1. 14 § 5 D. 4, 2. 1. 25 § 1 D. 5, 3. 1. 70 D. 6, 1). - 4) сравнивать, соmр. rationes (1. 6 § 1 D. 2, 13); (1. 18 D. 26, 2. 1. 31 pr. D. 39, 5). - 5) равняться (1. 32 § 9 D. 4, 8. 1. 152 § 2D. 50, 17).

Comparaticius, служащий для приобретения (нпр. одежды), aurum comp. (1. 2 С. 12, 40).

Comparatio, 1) приобретение, покупка (1. 3 § 2 D. 26, 7. 1. 44 pr. D. 41, 3. 1. 21 pr. D. 50, 1); в особ. приобретение прав: comp. proprietatis (1. 27 D. 7. 4), dominii (Paul. III, 6 § 28). - 2) сравнение (1. 17 § 2 D. 1, 7. 1. 16 D. 42, 5).

Comparator, приобретатель, покупaтель (Paul. II, 17 § 15. 1. 1 C. 10, 21).

Comparere, показываться, являться, находиться (I. 7 § 3 D. 26, 10. 1. 10 § 2 D. 29, 3. 1. 6 § 2 D. 29, 5. 1. 47 § 4 D. 30).

Compascere, вместе пасти: jus compascendi s. compascuum (1. 20 § 1 D. 8, 5).

Compati = pati (Coll. ХIII. 3).

Compatronus, тот, который отпускает на волю вместе с другим общего раба, сопатрон (1. 3 § 4. 5. 1. 5 § 4 D. 26, 4. 1. 1 § 5 D. 38, 5).

Compedes, оковы (1. 9 D. 4, 6. 1. 45 § 1 D. 49, 14); compeditus, окованный (1. 7 § 7 D. 4, 3).

Compellere, 1) сгонять в одно место, отводить: aquam comp. ex flumine (1. 1 § 4 D. 43, 21). - 2) принуждать, compelli ad praestationem, solutionem (1. 50 pr. D. 5, 1. 1. 103 D. 46. 3), adire hereditatem (1. 2 § 2 p. 28, 6. 1. 14 § 3. D. 36, 1).

Compendiarius, кратчайший: via compend. (1. 4 § 1 D. 43, 19).

Compendiosus, coкращенный: leх romp. (1. 4 C. 6, 60); comp. tractatus, sermo (§ 3 J. 3, 7. § 4 J. 3, 9); также о времени: краткий; comp. interitus ususfr. (1. 13 C. 3, 34); compendiose (adv.), в короткое время. скоро: соmр. decidere lites (1. 12 C. 3, 1).

Compendium, 1) сокращение, краткость: comp. orationis (l. 66 § 3 D. 31); substitutio compendio facta (I. 8 C. 6, 26); comp. temporis (1. 17 § 1 D. 49, 17); itineris (1. 16 pr. D. 50, 7). - 2) выгода (1. 29 D. 4, C. 1. 65 § 6. 1. 71 § 1 D. 17, 2. 1. 8. D. 22, 6).

Compensare, 1) заменять, одно другим покрывать: luсrит, commodum compens. cum damno (1. 23 § 1 D. 17, 2. 1. 42 D. 19, 1); dolus ab utraque parle, s. inter utramque partem compensandus (1. 3 § 3 D. 2, 10. 1. 57 § 3 D. 18, 1); compensatio, зачет, способ погашения обязательства (Gai. IV. 61-68. Paul. II. 5 § 3. II. 12 § 3. § 30 J. 4, 6. tit. D. 16, 2. C. 4, 31. 1. 1 D. cit. 1. 76 D. 50, 16). - 2) зачислять, зачесть; compensatio, зачисление, включение в счет: fructus comp. usuris (1. 65 pr. D. 6, 1. 1, 1 § 3 D. 20; 1); habita compensatione fructuum restituere (1. 52 § 1 D. 2, 14); citra ullam compens. retinere (1. 39 § 14 D. 26, 7); comp. in causam judicati (1. 23 § 1 D. 12, 6), in dotem (1. 22 § 3 D. 24, 3), pro impensis necessariis (1. 5 § 2 D. 25, 1).

Comperendinus dies, срок судебного решения, назначенный на третий или дальнейший день (Gai. IV, 15).

Comperire, 1) узнавать, получать верное известие или сведение (1. 14 D. 1, 18. 1. 9 § 3 D. 2, 15. 1. 16 § 1 D. 39, 4. 1. 6 D. 48, 6). - 2) открыть, отыскать, res furtiva comperta apud aliquem (1. 8 C. 2, 12).

Compescere, удерживать, обуздывать (1. 1 pr. D. 2, 7. 1. 35 § 5 D. 4, 6).

Competere, 1) требовать что-нибудь судебным порядком = vindicare; competitio = petitio, vindicatio; competitor = реtitor (I. 27 § 6. 1. 29 pr. 30. 31 С. Th. 10, 10). - 2) пренадлежать, actio competit alicui (1. 54 D. 50, 16); competens, компетентный, надлежащий: comp. actio (1. 1 § 18 D. 16, 3), judex (1. 19 pr. D. 2. 1. 1. 20 D. 46, 7. 1. 5 § 5 D. 49, 5), tribunal (1. 35 § 2 D. 3, 3); приличный, удобный, сообразный: sententia boni viri arbitrio competens (1. 31 § 1 D. 39, 5); comp. remedium (1. 7 D. 1, 18), cautela (1. 21 D. 5, 1), munus (1. 3 § 6 D. 50, 4), tempus (1. 6 C. 12, 38); debiti quantitas cum usuris competentibus (1. 3 C. 7, 46); poena legibus competens (1. 3 C. 12, 38); competenter (adv.) надлежащим обpaзом, comp. puniri (1. 16 D. 22, 5), consuli (1. 22. § 9 D. 24, 3).

Competitio, 1) жалоба (1. 5 C. 11, 57). - 2) = petitio (см. competere s. 1).

Competitor, 1) соперник а) по должности (1. 3. §. 2 D. 50, 2); b) comp. matrimonii (1. 20 C. 5, 4). - 2) истец, который взыскивает bona vacantia в пользу казны (1. 2 С. Th. 10, 9. 1. 30 С. Th. 10, 10).

Compilаrе, ограбить: compil. horrea (I. 55 pr. D. 19. 2), sacra publica (l. 9 § 1 D. 48, 13).

Compingerе, сколачивать, сбивать, tabulis comp. navem (I. 83 § 5 D. 45, 1).

Compitum, перекресток, распутие (1. 12 §3 С. 8, 10).

Complacitum, соглашение (1. 14 С. Th. 11, 16).

Complacitus, приятный (1. 25 pr. C. 8, 54).

Complanare, выравнивать, уравнивать (1. 3 § 2 D. 39, 3); разрушать до основания (1. 10 С. 1, 5).

Complecti, 1) обнимать, окружать (1. 1 § 1 D. 2, 13. 1. 21 § 1 D. 4, 6. 1. 45 D. 24, 3. 1. 178 D. 50, 16). - 2) схватить: radicibus terram complexa planta (Gai. II. 74).

Complementum, дополнение, compl. accusationis (1. 3 C. Th. 9, 24).

Complere, довершать, оканчивать: compl. annum s. annos (1. 1 § 3 D. 3, 1. 1. 1 D. 40, 1), aetatem puberem (1. 41 § 7 D. 28, 6), diem natalem (1. 3 § 3 D. 4, 4); (1. 71 D. 36, 1. 1. 10 § 1 D. 39, 4); completur possessio, longi temp. praescriptio (1. 30 pr. D. 4, 6. 1. 10 C. 7, 33); compl. emtionem (1. 4 C. 4, 49); ante conditionem completam (1. 31 § 1 D. 31); post completum assem, после дележа всего наследства (1. 41 § 5 D. 28, 6).

Completio, исполнение, совершение: completiones accipere instrumenta (pr. J. 3, 23); compl. chartarum (l. 1 § 7 C. 1, 27); operis (1. 15 pr. C. 8, 38).

Complex, член (I. 21 pr. C. Th. 6, 4).

Complexio, соединение (1. 22 C. Th. 16, 2).

Complexus, 1) товарищество (1. 8 § 1 C. Th. 8, 4. 1. 3 § 4 C. Th. 13, 9). - 2) соединение (1. 142 D. 50, 16).

Comploratio, оплакивание (1. 6 C. Th. 13, 5).

Complures, многие (1. 94 D. 32. 1. 10 § 16 D. 42, 8).

Componere, 1) складывать, а) прикладывать, lapides (1. 27 § 33 D. 9, 2. 1. 25 § 11 D. 34, 2); b) coединять, utraque legata (l. 18 pr. D. 29, 1): c) собирать, leges in unum comp. (1. 2 § 2. 36 D. 1, 2); comp. sarcinulas (1. 15 § 3 13. 4, 6); d) приводить в порядок, устраивать, нпр. Penates, домашние дела (1. 2 С. 9, 3); patrimonium pupilli ita compositum etc. (1. 18 pr. D. 26, 7); e) составлять, совершать, postremas voluntates (1. 5 C. 6, 22); codicillos (1. 8 C. 9, 22), libellos (1. 74 D. 47, 2), stipulationes (1. 53 D. 45, 1), compromissum (1. 21 § 6 D. 4, 8), rationem legis Falc. (1. 77 D. 35, 2. 1. 2 § 5 D. l, 2); f) обрабатывать, сочинять: edictum Praetoris (1. 2 § 44 eod. ). - 2) поставлять, leges comp. pro rostris (1. 2 § 4 eod. ) - 3) хранить, сберегать: foenum comp. in villa (1. 11 § 4 D. 19, 2); fructus comp. in capsellis (1. l2 § 1 D. 33, 7). - 4) уcтановить, опрeделить: persona de cujus aetate compositum est (1. 12 pr. C. 3, 33). - 5) прекращать спор, примирить спорящих (1. 230 D. 50, 16); соmр. aliquos (1. 13 § 3 D. 7, 1). - 6) сравнивать (1. 2 C. Th. 5, 1. 1 2 С. Th. 6, 10).

Comportare, в одно место собирать, сносить (1. 8 pr. D. 33, 7),

Compos, участвующий в чем, обладающий: с. mentis (1. 13 § 1 D. 1, 18. 1. 32 § 6 D. 33, 2. 1. 43 D. 44, 7); c. dotis suae (l. 2 pr. С. Th. 3, 16).

Compositio. 1) составление: verborum, расположение (1. 28 pr. С. 6, 23. 1. 1 § 9 С. 6, 51), juris, сборник прав (1. 1 § 9 cit. 1. 2 §5 D. 1, 17). - 2) примирение, прекращение, casus amicabili сотposit. sopiti (1. 22 § 1 С. 1, 2); соmр. criminis (1. 6 pr. D. 48, 16). - 3) соединение (1. 7 § 1 С. Th. 5, 1).

Compositor, автор: compos. juris епиcleati (1. 4 C. 6, 28).

Comprehendere, 1) обхватывать, обнимать, содержать в себе: соmprehensum testamento (I. 2 D. 28, 7. 1. 104 pr. D. 30. ), Scto (1. 1 pr. D. 16, 1); (I. 53 D. 45, 1. 1. 77 D. 50, 17). - 2) запирать: inter angustias comprehensus (§ 6 J. 4, 18). - 3) поймать, comprehendi furem (1. 7. § 2 D. 47, 2. pr. J. 4, 2); compreh. possessionem (l. 23 pr. D. 41, 2).

Comprimere, 1) сжимать, compr. aquam, прудить (1. 1 § 1 D. 39, 3). - 2) лишать девства (1. 20. 25 C. 9, 9). -3) обуздывать (1. 1 C. Th. 2, 5. 1. 43 C. Th. 12, 1).

Comprobare, 1) одобрять, утверждать (I. 32 pr. I). 5, 2); comprob. quae acta gestaque sunt ab aliquo (1. 1 pr. D. 1, 19. 1. 27 pr. D. 3, 3); non totum, sed partem gestae rei comprob. (I. 47 D. 4, 68); (1. 35 D. 1, 3); comprob, sententiam (1. 3 § 6 D. 28, 2. 1. 2 §4 D. 28, 6). - 2) доказывать (1. 3 D. 34, 9); idoneis documentis comprob. (1. 29 C. 8, 54).

Compromissarius, см.

Compromittere, взаимно обязаться, подчиниться приговору посредника: coraprom. in aliquem (arbitrum) de aliqua re, s. controversia (1. 7. 9. 13 § 1. 1. 17 § 5 и след. 1. 19 pr. 1. 30. 32 § 5. 15 и след. D. 4, 8); роепaт coraprom., установить денежный штраф в случае нарушения обещания (I. 3 § 2. I. 11 § 2 eod. ); compromissum (subst.), соглашение тяжущихся сторон, которым они обязывались подчиняться приговору избранного ими третейского судьи (1. 1. 2. 14. 16 § 1. 1. 21 § 4 и след. 1. 25. 43. 45 eod. ); (1. 21 § 6 eod. l. 11 § 2. 1. 31 eod ); comprommissarius judex, посредник для третейского разбора (1. 41 eod. 1. 4 D. 26, 5).

Compulsio, 1) принуждение (1. 14 § 6 D. 36, 1). - 2) взыскание (I. 4 C. 11, 47).

Compulsor, взыскатель, сборщик податей (1. 2 С. 12, 61).

Computare, 1) сосчитывать, определять: comp. totum damnum (l. 18 D. 46, 8), rationem (1. 47 § 1 D. 2, 14. 1. 82 D. 35, 1. 1. 41 § 7. 1. 47 § 2 D. 40, 5); tempora, annos comput. ex die aliquo (1. 38 § 1 D. 4, 6. 1. 13 D. 22, 3. 1. 16 D. 27, 1); annum comput. utilem (l. 6 § 14 D. 42, 8); (1. 1 § 3 D. 49, 4). - 2) причислять, включать в счет: comp. iп quartam Falc. (1. 20. 24 § 1. 1. 30 § 7 D. 35, 2), in rationem donationis (1. 9 § I D. 39, 5), in fructum (1. 7 § 12 D. 24, 3); foetus comput. fructibus (1. 10 § 3 D. 23, 3); usuras comp. in sortem (1. 58 § 4 D. 26. 7); in bonis computari (1. 32 D. 35, 2. 1. 49 D. 50, 16). - 3) принимать в у важен u e, comp. ccientiam alicuius (1. 6 D. 27, 6); (1. 64 D. 50, 17).

Computatio, 1) счисление: pecunia, quae ex computat. colligitur (1. 47 § 2 D. 40, 5); venire in computat. legis Falc. (1. 30 § 9. 1. 60 pr. D. 35, 2); (1. 5 pr. D. 50, 16), (1. 7 § 4 D. 11, 6. 1. 23 D. 48, 10. 1. 1 § 1 D. 49, 8). - 2) уплата (Ulp. II, 11. Gai. II, 265).

Conamen, предприятие (1. 1 C. 7, 24).

Conari, пpeдпринимать (1. 45 D. 26, 7).

Conatus, покушение, намерение, con. injuriae (1. 1 § 2 D. 2, 2).

Concamerare, сводить (1. 1 C. 8, 10): concameratio, свод (1. 31 D. 32).

Concedere, 1) позволять, уступать, передавать: conc. servitutem, habitationem. rem alii fruendam, operas alii fruendas; rem s. jus precario, gratis alii conc. (1. 12 § 2. 1. 16 D. 7, 1. 1. 8. 11. 12 § 6 D. 7, 8)5 (1. 20. § 1. 1. 21 D. 8, 2. 1. 2. 3 § 3 1. 14. 20 pr. D. 8, 3); actiones alicui conc. (1. 44 § 1 D. 36, 1); bona creditoribus conc. (1. 8 § 1 D. 28, 1). - 2. освободить (1. 28 § 6 p. 34, 3); conc. poenam (1. 2 C. 2, 2), vectigalia (1. 6 C. 4, 61) - 3) оставить, castra conc. (1. 3 D. 48. 4). - 4) пepexoдить, ех parte actoris in partem rei conc. (1. 212 D. 50, 16); in fatum conc., умирать (см. fatum s. 2), naturae (1. 1 C. 6, 56).

Conceptaculum, хранилище, вместилище (1. 2 C. Th. 15, 2).

Conceptio, 1) составление: conc. jurisjurandi (1. 34 § 5. 8 D. 12, 2); libellorum inscriptionis (l. 3 pr. D. 48, 2); в торжественных исковых формулах (Gai. IV, 46. 160. 1. 47 §1 D. 3. 6). и стипуляциях (§ 7 J. 3, 15. 1. 56 D. 24, 3. 1. 5 § 1 1. 132 D. 45, 1. 1. 1 § 4 D. 45, 3). - 2) зачатие (1. 7 § 2 D. 1, 9. 1. 30 § 6 D. 29, 2. Gai. I. 89), medicamentum ad concept. dare (1. 3 § 2 D. 48, 8).

Concertatio, борьба (I. 3 § 4 D. 43, 16), опор (1. 2 § 6 C. Th. 10, 12).

Concessio, согласие (1. 20 pr. D. 8, 3. 1. 4 § 1 D. 15, 1. 1. 1. pr D. 29, 1).

Concha, 1) жемчужная раковина (1. 19 § 18 D. 34, 2). - 2) череп раковинный (1. 17 pr. D. 33, 7).

Conchylium, род пурпуровой улитки (1. 4 С. 11, 8); conchyliolegulus, ловец пурпуровых улиток (1. 15 С. 11, 7).

Concidere, разрубать, перерезывать: lignum concisum (1. 55 pr. D. 32): conc. testamentum (1. 1 § 3 D. 28, 4).

Concidere, рушиться (1. 8 С. Th. 8, 12. 1. 3 С. Th. 14, 4).

Conciliabulum, 1) сборище (1. 2 § 1 С. Th. 16, 1. 1. 5 С. Th. 16, 5. 1. 1 С. Th. 16, 8). - 2) местечко (Paul. IV, 6 § 2).

Conciliarе, 1) уравнять, сближать (1. 6 § 10 D. 3, 5). - 2) склонить (1. 60 § 1 D. 17, 1). - 3) достигать, приобретать: concordiam pretio conc. (1. 3 pr. D. 24. 1). - 4) собрать (1. 12 С. Th. 12, 12).

Concilium, собрание: catholicum conc., христианская церковь (1. 2 С. 1, 2).

Concinnare, выдумывать, вводить в обман (1. 3 С. 1, 7).

Concinnator, виновник (1. 9 8 2 D. 1, 16).

Concinnitas, обман (Nov. 36).

Concio, собрание (1. 19 pr. I). 48, 6).

Соnсipеrе, 1) пустить корни: radiсem conc. (1. 3 § 3 D. 47, 7). - 2) словами выражать, составлять, edictum (1. 1 § 1 D. 13, 6), instrumentum (1. 8 D. 1, 5), libellos (1. 9 § 5 D. 48, 19. 1. 1 § 4 D 49, 1); causam conditionaliter conc. (1. 17 § 3 D. 35, 1); (1. 16 D. 28, 3); conditiones in non faciendo conceptae (1. 7 pr. D. 35, 1); в особ. обозн. а) составление иска, возражения, при соблюдении предписанных форм и обрядов: formula iп jus - iп fасtит сопcepta (Gai. IV, 45. 46. 60. 131); ita concipi exceptionem (Gai. IV, 119); actionem conc. in bonum et aequum (1. 8 D. 4, 5), in dolum (1. 9 3 1 D. 27, 6), poenae nomine (1. 9 § 8 D. 42, 5); replicationem in factum conc. (1. 15 pr. D. 35, 2); b) точное определение слов, произносившихся при заключении договора (стипуляции) (1. 14 § 2. 3 D. 34, 5. 1. 71 D. 45, 1); соnсipеrе относится также к другим соглашениям, conc. риrе iп diem, inutiliter (1. 4 § 3 D. 2, 14. 1. 45 D. 24, 3. 1. 16 § 5 D. 46, 1); verborum obligatio inter absentes concepta (§ 12. J. 3, 19); obligationem conc. in futurum (1. 35 D. 5, 1. 1. 1 § 1 D. 20, 1); (1. 17 § 5. 1. 56 § 1 D. 2, 14); solutionem conc. in diem (1. 1 § 2 D. 2, 13); doli mali mentionem in rem conc. (1. 5 pr. D. 7, 9). - 3) найти, отыскать: res furtiua concepta apud aliquem (§ 4 J. 4, 1); (Gai. III, 186. J. cit. ). - 4) заключать, ех (некоторые читают sex) verbis concipi (1. 29 § 1 D. 28, 2). -5) наполнять: imbribus concipi cisternas (1. 1 § 4 D. 43, 22). - 6) зачать (1. 5 § 2. 1. 11. 18 D. 1, 5. 1. 11 § 2. 3. D. 6, 2. 14 § 1 D. 21, 1), filios filiasve conc. atque edere (1. 220 § 3 D. 50, 16); filius ex adulterio conceptus (I. 1 § 9 D. 37, 10) - 7) сделать, привести, fraude creditorum conceptum (1. 32 pr. D. 16, 1).

Concitare, побуждать (1. 4 § 6 D, 47, 8. 1. 1 § 1. 1. 3 D. 48, 4); concitatio, волнение (1. 15 § 4 D. 47, 10); concitator, поджигатель (1. 16 D. 49, 1).

Conclamare, призывать (1. 11 C. 6, 59).

Conclamatio, общий крик (1. 5 C. 1, 12).

Conclave, комната (1. 28 D. 8, 2. 1. 1. § 28. 29. D. 29, 5).

Concludere, 1) запирать, замыкать: a) в тесн. смысле: filius raptus atque conclusus (1. 6 D. 48, 6); locus concl. (1. 59 D. 50, 16); b) в пep. см. oграничивать: sententia certis finibus conclusa (1. 7. 9 C. 7, 45), actio sex mensium temporibus, anno, conclusa (1. 2 C. 4, 58); legata stricta concl. (§ 3 J. 2, 20). - 2) oбнимать, plures causas una quantitate concl. (1. 5 § 2 D. 46, 7). - 3) составлять , judicium non ad id, quod interest, sed quanti ea res est, concl. (1. 1 § 4 D. 2, 3).

Conclusio, определение, legis concl. (1. 8 § 2 C. Th. 8, 4).

Concordare, соглашаться: concordantes vir et uxor (1. 32 § 19 D. 24, 1); matrimonium concordans, bene concordatum (1. 1 § 5 D. 43, 30. 1. 11 § 11 D. 48, 5).

Concordia, согласие, единодушие (1. 27 D. 23, 4. 1. 3 pr. D. 24, 1. 1. 1 § 8 C. 1, 17).

Concremare, сжигать (1. 2 C. 3, 35).

Concrescere, вместе вырастать uxоr marito concrescat (1. 28 C. 5, 4).

Concubinatus, т. е. пожизненное сожитие неженатого человека с незамужней женщиной, имевшее целью consortium totius vitae, но лишенное affectio maritalis, супружеского чувства. Concubina, наложница (tit. D. 25, 7. С. 5, 26. 1. 49 § 4 D. 32); non affectione uxoris habita, sed magis concubinae (1. 3 § 1 D. 24, 1); concubinam ex sola animi destinatione aestimari oportet (1. 4 D. 25, 7. Paul. II, 20 § 1).

Concubitus, соитие (1. 15 D. 35, 1).

Conculcatio, вымолочение (1. 14 § 1 C. 3, 34).

Concumbere, иметь соитие с кем (1. 6 D. 1, 6).

Concupiscere, сильно желать (1. 11. 15 С. Th. 6, 4).

Concurator, сопопечитель (§ 1 J. 1, 24. 1. 19 D. 26, 7).

Concurrere, 1) сбегаться, стекаться (1. 1 С. 4, 60. 1. 12 С. 6, 35). - 2) сходиться (1. 45 § 3 D. 9, 2). - 3) совпадать, а) о лицах, которые имеют одинаковые права: conc. in pignus s. in pignore (1. 84 § 12 D. 30), iп hereditatem (1. 16 pr. D. 5, 2); (1. 14 § 2 D. 7, 8); (1. 2 § 2 D. 37, 11); b) о правах, преимуществах, которые предоставляются известным лицам совместно, duae obligationes in ejusdem persona, de eadem re concurr. (1. 10 C. 19, 1); (1. 43 § 1 D. 50, 17): actiones de eadem re concurrentes (1. 30 eod. 1. 5 § 1 D. 9, 2); (§ 2 J. 1, 11); privilegia - si eiusdem tituli fuerint, concurrant (1. 32 D. 42, 5. § 6. J. 2, 20), (1. 19 pr. D. 43, 26); plura delicta concurrentia (1. 2 pr. D. 47, 1); si in idem tempus concurrant sponsalia (l. 13 § 2 D. 3, 2); (1. 3 C. 3, 1); conc. in unum (1. 57 § 1 D. 23, 2. 1. 68 § 1 D. 30), in unam aequalitatem (1. 8 D. 2, 14). - 4) соответствовать, равняться, о деньгах: quod concurrit cum summa, прот. quod excedit (1. 53 pr. D. 30); (1. 34 § 5 D. 31); concurrentem pecuniam compensari placuit (1. 58 § 3 D. 36, 1); compensatio - quoad concurrentes quantitates (1. 4 C. 4, 31): concurrens apud utrumque quantilas (1. 11 D. 16, 2). - 5) быть согласным: сопс. cum veritate (1. 30 § 4 D. 29, 2).

Concursus, 1) сток: aquarum conc. (1. 2 § 7 D. 39, 3); стечение (1. 5 pr. D. 48, 6. 1. 4 pr. D. 48, 7). - 2) совпадение одинаковых прав, равных притязаний (1. 1 § 3. 1. 3 pr. D. 7, 2. 1. 34 § 10 D. 30. 1. 80 D. 32. 1. 15 § 18 D. 39, 2).

Concussio, вынуждение угрозами (tit. D. 47, 13).

Concutere, 1) разрушать, terrae motu concussum aedificium (I. 59 D. 19, 2). - 2) conc. aliquem, угрозами вынуждать (см. concussio), sub praetextu adjuvantium militares viros ad concutiendos homines procedere (1. 6 § 3 D. 1, 18); sui quis a judice fuerit concussus (1. 4 C. 9, 27).

Condecet, как следует (l. 2 § 3 C. Th. 3, 8).

Condecorare, украшать (1. 1 C. 5, 27).

Condemnare, 1) oсуждать, присуждать, прот. absolvere (1. 16 § 3 D. 20, 1); condemnare aliquem, condemnari aliqua re (1. 9 § 7 D. 4, 2. 1. 3 D. 10, 1. 1. 6 § 9 D. 10, 3), s. alicujus rei (1. 16 D. 15, 3. 1. 2 D. 21, 2. 1. 22. 55 pr. D. 42, 1), s. (in) aliquid (1. 27. 55 § 1 eod. 1. 45 D. 46. 1. 1. 9 § 8. 1. 14 § 3 D. 4, 2); (1. 1 § 4 D. 49, 8); (1. 21 pr. D. 20, 4). - 2) быть причиною осуждения, достигать осуждения (1. 6 § 5 D. 3, 2. 1. 2 pr. D. 26, 7. 1. 2 pr. D. 48, 5. 1. 33. D. 23, 3).

Condemnatio, осуждение, присуждение, прот. absolutio (1. 27 D. 10, 2. 1. 1 D. 42, 1)); condemn. tanti s. in tantum, quanti intersit possidere, quanti interfuit actoris, restitui (1. 6 D. 43, 16. 1. 8 § 4 D. 43, 26); omnis causae nomine condemn. (1. 68 I). 6, 1); quadrupli, tripli condemn. (1. 14 § 4. 9 D. 4, 2); certae pecuniae (Gai. IV. 49. 52); по древнему праву обозн. ту часть формулы, по которой судья получает право осуждать или освобождать ответчика, согласно с заключением, выведенным из самого дела (Gai. IV, 39. 43. 44. 48. 52. 57. 68. 73. 86. 119. 182).

Condere, 1) скрывать, беречь: fructus conditi (1. 5 § 9 D. 27, 9); in condito habere (1. 97 D. 32); corpus (terra) condere, хоронить (1. 14 § 3. 1. 1. 39 D. 11, 7. 1. 88 § 1 D. 31); condita (subst.), зaпac хлеба (tit. C. 10, 26. 1. 4. 5. C. 12, 38). - 2) основывать, учреждать; cond. civitates, regna (§ 11 J. 2, 1. 1. 5 D. 1, 1), testamentum (1. 7. 27 C. 6, 23); cond. leges (Gai. I. 7. IV. 30).

Condicere = denunciare, объявлять (§ 15 J. 4, 6); во время законных исков (legis actiones) форма процесса наз. legis actio per condictionem начинается тем, что истец in jure приглашал ответчика явиться на 30-й день к претору для выбора судьи. Установленная законом Силия и Кальпурния condictio была введена для взыскания определенной денежной суммы (certa ресunia) и затем для каждой определенной вещи (res certa) (Gai. IV, 12. 18. 19); после уничтожения законных исков выражение condicere обознач. предъявление иска о dare oportere a condictio сам иск (§ 15 J. cit. ); certi condictio, когда дело идет о certum (1. 9 D. 12, 1. pr. J. 3, 15); certum s. certi condicere (1. 28 § 4 D. 12, 2 1. 17 § 2 D. 25, 2); incerti condictio, incertum s. incerti condicere, когда предметом взыскания было incertum (1. 16 § 2 D. 4, 4. 1. 5. § 1 D. 7, 5. l. 35 D. 8, 2. l. 12 D. 46, 2); condictio triticiaria, когда дело идет о предоставлении всякого другого определенного предмета (нпр. triticum, зерновой хлеб), кроме суммы денег (tit. D. 13, 3). В ближайшем смысле слова condictio u condicere обозначают все личные иски, основанные на jus civile (§ 15 J. cit. ), in personam actiones, quibus dare, facere, oportere intenditur, condictiones appellamus (1. 25 pr. D. 44, 7), особ. применяется condictio к тем случаям, когда истец требует возврата предмета, который находится в руках ответчика без справедливого основания или когда истец требует прекращения договора, так как причина (causa), вызвавшая соглашение сторон, на деле не существует (1. 3 D. 12, 7); (1. 5§ 1 D. 19, 1); incerti condictione consequi, ut promissione liberetur (l. 46 pr. D. 23, 3); (1. 2 § 3 D. 39, 5); condictio liberationis (1. 1 C. 2, 5); condictio indebiti, иск o возврате не должно уплаченного (tit. D. 12, 6. C. 4, 5. 1. 1 § 1 D. cit. Gai. II. 283. III. 91), condictio causa data, causa non secuta, s. ob causam datorum, если одно лицо дало что-л. другому в расчете на будущее действие (causa futura), которое служит основанием передачн, и действие это не наступит, то посредст. иска ob causam datorum данное требуется обратно (tit. D. 12, 4. С. 4, 6); condictio ob turpem causam, если кто-л. уплатил другому за известное действие или бездействие, исполнение которого бесчестно для получившего, то можно было требовать уплаченного обратно посредст. иска ob turpem causam; но если действие, о котором условлено между лицами, бесчестно для обеих сторон, то обратное требование данного не имеет места; condictio ob injustam causam прилагалось ко всем случаям обогащения из правонарушения или из законом не одобряемой сделки (tit. D. 12, 5. C. 4, 7 и 9); condictio furtiva, иск собственника украденной вещи против вора (tit. D. 13, 1. С. 4, 8. Gai. II. 79. IV. 4. 8); condictio sine causa допускалось в случаях безосновательных приобретений на счет другого (tit. D. 12, 7).