Знешняя палітыка польскай дзяржавы ў 1933-1939 гг.
Дипломная работа - История
Другие дипломы по предмету История
?асць ўрада "санацыі" задаволіць патрабаванні гітлераўцаў, Польшча пад уплывам разгортвання антыфашысцкага руху ў краіне адказала на патрабаванні нацысцкай Германіі. 5 мая 1939 польскі ўрад дало афіцыйны адказ на нямецкую мемарандум. У ім прызнавалася зацвярджэнне нямецкага ўрада адносна таго, што англа-польскае камюніке аб узаемным прадастаўленні гарантый супярэчыць і не сумяшчальна з нямецка-польскай дэкларацыі, а таксама выконвалася гатоўнасці пачаць перамовы па ўрэгуляванні ўзаемаадносін на прынцыпах добрасуседства.
Але Гітлер імкнуўся не да ўрэгулявання адносінаў і да вайны з Польшчай. 3 красавіка ён выдаў дырэктыву аб падрыхтоўцы нямецкіх войскаў да нападу на Польшчу да 1 верасня 1939 года, а 11 красавіка падпісаў "План Вайс" - план ваеннага разгрому Польшчы. 23 траўня на нарадзе вышэйшых кіраўнікоў вермахта Гітлер заявіў, што "польскі пытанне абыйсці немагчыма, застаецца адзінае рашэнне - пры першай магчымасці напасці на Польшчу" 1. Пачынаючы з чэрвеня 1939 года Германія праводзіць вялікія мабілізацыйныя мерапрыемствы. Нямецкія ваенныя злучэння падцягваліся да польскай мяжы. Сама ж Нямеччына была зацікаўлена ў тым, каб яе вайна з Польшчай засталася лакальнай, г.зн. не перарасла ў вайну сусветную. Таму нямецкая дыпламатыя пачатку праяўляць актыўнасць у адносінах з Англіяй і СССР, імкнучыся да таго, каб у выпадку вайны Германіі з Польшчай яны заставаліся нейтральнымі.
Сітуацыя кардынальна змянілася з падпісанне 23 жніўня 1939 г Савецка-германскага пакта, якім Польшча практычна пририкалася на згубу - яна павінна быць падзелена паміж Масквой і Берлінам па лініі рэк Нараў-Вісла-Сан. Германія атрымала магчымасць пачаць ваенныя дзеянні па рэалізацыі падрыхтаванага яшчэ ў красавіку 1939 года план "Вайс" - план нападу на Польшчу.
верасня 1939 нямецкія войскі ўварваліся на тэрыторыю Польшчы, пад лозунгамі абароны нямецкага меншасцяў у Польшчы і ліквідацыі парушэнняў германскіх межаў.
Існуе пункт гледжання, што яшчэ ў пачатку верасня Гітлер, аналізуючы ўсе магчымыя варыянты нямецкай палітыкі ў адносінах да Польшчы, не выключаў магчымасці стварэння "канчатковай" польскай марыянеткавага дзяржавы, з якім ён мог бы весці перамовы аб заключэнні "усходняга свету" 2. Аднак актыўная мабілізацыя савецкай арміі і ўвод яе войскаў на тэрыторыю Польшчы, ліквідавалі верагоднасць стварэння "канчатковай марыянеткавага дзяржавы".
У гэты ж час Германія звярнулася да СССР з прапановай аддаць ёй Віленскую вобласць, якая ўваходзіла ў склад Польшчы, а па пакту Молатава-Рыбентропа належанное СССР. 25 верасня Сталін у адказ на гэта высунуў іншая прапанова - аддаць Германіі ў абмен на Літву ваяводства Люблін і ўсходнюю частку тэрыторыі Варшаўскага ваяводства. Германія пагадзілася на гэтую прапанову. Канчаткова гэтае рашэнне было зафіксавана ў сакрэтным пратаколе да дамовы "Аб межах і дружбе" ад 28 верасня 1939 г
Прынцыпы палітыкі ў дачыненні да польскіх земляў, якія былі ўключаныя ў склад Германскай імперыі былі ўжо вызначаны Гітлерам і ніяк не ўзгадняліся з паняццем польскай дзяржаўнасці. 12 Кастрычніка 1939 ваенная адміністрацыя на тэрыторыях акупаванай Польшчы была заменена грамадзянскай, у сілу ўступілі "асноўныя прынцыпы" нацысцкай палітыкі.
Такім чынам, можна зрабіць выснову, што адносіны паміж Польшчай і Германіяй на працягу 1933-1939 гадоў прайшлі два этапы:
1)1933-1934 гады - перыяд польска-германскага збліжэння;
2)1934-1939 гады - паступовае абвастрэнне адносін паміж Варшавай і Берлінам, якія скончыліся нападам апошняга на Польшчу і пачатку другой сусветнай вайны.
"Санацыйныя" урад Польшчы на працягу 1933-1939 гадоў у адносінах з Германіяй прытрымліваўся курсу на збліжэнне. Спробы Польшчы ўмацаваць "сяброўскія" адносіны з нацыскай Германіяй тлумачылася негатыўным стаўленнем "санацыйныя" ўрада да Савецкага Саюзу, імкненне ў выпадку паспяховай нямецкай экспансіі задаволіць тэрытарыяльныя прэтэнзіі за кошт Літвы, Чэхаславакіі і СССР. Польскія палітыкі не распазналі сапраўдных знешнепалітычных планаў гітлераўскай верхавіны. Бек і яго дыпламаты лічылі, што гітлераўская экспансія будзе ажыццяўляцца ў паўднёва-ўсходнім кірунку, за што неўзабаве жорстка паплаціліся.
Стратэгічнае становішча Польшчы на шляху "нямецкага паходу на Ўсход" абумоўлівала знешнюю палітыку Германіі ў 1 палове 30-х гадоў: Гітлеру неабходна было забяспечыць нейтральнае стаўленне польскага ўрада на пачатковыя стадыі падрыхтоўкі да вайны. З гэтай мэтай і была падпісана "дэкларацыя аб невыкарыстанні сілы паміж Польшчай і Германіяй" ў 1934 годзе - дакумент, які ў пэўнай меры і падрыхтаваў хуткую гібель польскай дзяржавы. Як павядзе сябе Польшча ў далейшым: ці стане яна паслухмяным "памочнікам" нацысцкай Германіі, у рэалізацыі паходу на Усход", або прыйдзецца знішчыць яе супраціў сілай, для Нямеччыны прынцыповага значэння не мела.
Такім чынам, можна зрабіць выснову, што менавіта знешняя палітыка "санацыйныя" ўрада, накіраваная на збліжэнне з Германіяй (нават шляхам значных тэрытарыяльных саступак) фактычна прывяла краіну да страты незалежнасці ў 1939 годзе.
Раздзел III. Асноўныя напрамкі развіцця польска-савецкіх адносін у 1933-1939 гг.
знешняя палітыка польшча савецкі
У знешняй палітыцы Польшчы 1933 - 1939 гг Важнае месца належыць Савецкаму Саюзу. Польска-савецкія адносіны ў названы перыяд насілі складаны, часам супярэчлівы характар. Абсалютная большасць гісторыкаў, вывучалі пытанне польс?/p>