Шумер і Акад
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
°снае гаспадарка. У сярэдзіне III тысячагоддзі да н. э. жрэцтва ўзурпаваў палітычную ўладу.
Жрацы - кіраўнікі асобных шумерскіх гарадоў-дзяржаў - мелі свае дружыны.Узбраенне шумерскіх воінаў складалася з кароткага дзіды з медным наканечнікам і меднага сякерка на доўгай дзяржальні. Акрамя таго, у іх меліся медныя кінжалы і каменныя булавы. Усё гэта было зброя ўдарнага дзеяння. У якасці ахоўнага ўзбраення шумерскай воін меў медны шлем, ваўняную вопратку з нашытымі на яе меднымі пласцінкамі і скураны, акаваная меддзю шчыт. Дружына Шумера быў ужо вядомы лад. Першая шэраг ладу несла вялікія шчыты, кожны шчыт прыкрываў некалькі чалавек.
Для вядзення бою ўжываліся чатырохколавыя баявыя калясьніцы, запрэжаныя чатырма муламі. Экіпаж калясьніцы складаўся з двух чалавек - вазніцы і ваяра; апошні быў узброены кідальных дзідамі, запас якіх змяшчаўся ў калчане, прымацаваным да перадку калясьніцы.
Ірыгацыйныя каналы Шумера былі не толькі сродкам арашэння палёў, але і зручнымі шляхамі паведамленні, што спрыяла абяднанню краіны. Авалоданне шляхамі паведамлення спрыяла цэнтралізацыі палітычнай улады ў краіне. Аднаму з кіраўнікоў, абапіраючыся на племянную ведаць, удалося пераадолець супраціў жрэцтва і зацвердзіць дэспатыю, падпарадкаваўшы сабе значную частку плямёнаў Шумера. Следствам палітычнай цэнтралізацыі было ўзнікненне цэнтралізаванай ўзброенай арганізацыі. Воін атрымліваў зямельны надзел, за карыстанне якім ён абавязаны быў выступаць у паход з адпаведным зброяй.Акрамя гэтых воінаў, мелася невялікае пастаяннае войска, якое ўзбройваліся за кошт кіраўніка, які абяднаў плямёны Шумера.
У III тысячагоддзі да н. э. у сярэднім цячэнні Тыгра і Еўфрата склалася рабаўладальніцкае дзяржава Акад. У першай чвэрці III тысячагоддзі да н. э. на чале Акад стаў Саргон I, які, абапіраючыся на шырокія масы свабодных, абяднаў Шумер і Акад. Абяднанне спрыяла змене асновы ўзброенай арганізацыі. Ваенная моц новай дзяржавы была гэтак вялікая, што да Саргона звярталіся за ваеннай дапамогай гандлёвыя калоніі семіты, якія знаходзіліся ў Малой Азіі. Да часу праўлення ўнука Саргона I ставіцца 1. Дакументальна засведчаныя ваенны дагавор аб узаемадапамозе, зняволены "Шумерам і Акад" з Царкоў дзяржавы Элам, які знаходзіўся ў паўднёва-заходняй частцы цяперашняга Ірана.
Шумеры
Шумер, першы з прабывалых на тэрыторыі Старажытнай Вавілон (у сучасным Іраку) народаў, якія дасягнулі ўзроўню цывілізацыі. Верагодна, яшчэ ок. 4000 да н.э. шумеры прыйшлі на багністую раўніну (Старажытны Шумер) у вярхоўях Персідскага заліва з усходу або спусціліся з гор Элама. Яны асушылі балоты, навучыліся рэгуляваць разлівы рэк і асвоілі земляробства. З развіццём гандлю з Іранам, Эламом, Асірыяй, Індыяй і раёнамі Міжземнаморскага ўзбярэжжа шумерскія паселішчы ператварыліся ў квітнеючыя гарады-дзяржавы, якія да 3500 да н.э. стварылі спелую цывілізацыю урбаністычнай тыпу з развітымі металаапрацоўка, тэкстыльныя рамяством, манументальнай архітэктурай і сістэмай лісты.
Шумерскія дзяржавы былі тэакратый, кожнае з іх разглядалася як здабытак мясцовага бажаства, прадстаўніком якога на зямлі зяўляўся вярхоўны жрэц (patesi), надзелены рэлігійнай і адміністрацыйнай уладай. Найбольш важнымі цэнтрамі ў гэты ранні гістарычны перыяд былі горада Ур, Урук (Эрэх), Ума, Эриду, Лагаш, Ниппур, Сиппар і Акад - семіцкай дзяржава на поўначы Месапатаміі.Гарады пастаянна ваявалі паміж сабой, і калі нейкаму гораду ўдавалася захапіць некалькі суседніх, то на кароткі тэрмін ўзнікала дзяржава, якое мела характар невялікі імперыі. Аднак прыкладна ў сярэдзіне III тысячагоддзі да н.э. семіцкіх плямёны з Аравійскага паўвострава, засялілі паўночныя вобласці Вавілон і ўспрыняў шумерскую культуру, настолькі ўзмацніліся, што пачалі складаць пагрозу для незалежнасці шумераў. Ок. 2550 да н.э. Саргон аккадском заваяваў іх і стварыў дзяржаву, якая цягнулася ад Персідскага заліва да Міжземнага мора.Прыблізна пасля 2500 да н.э. аккадском дзяржава прыйшла ў заняпад, і для шумераў наступіў новы перыяд незалежнасці і працвітання, гэта эпоха 3. дынастыі Ура і ўзвышэння Лагаша пад уладай Гудзееў. Яна скончылася ок. 2000 да н.э. з узмацненнем Аморейского царства - новага семіцкай дзяржавы са сталіцай у Вавілоне; шумеры назаўжды страцілі незалежнасць, а тэрыторыя ранейшых Шумера і Акад была паглынутая дзяржавай Хамурапі.
Хоць народ шумераў знік з гістарычнай сцэны і ў Вавілон перасталі гаварыць на шумерскай мове, Шумерская сістэма лісты (клінапіс) і шматлікія элементы рэлігіі склалі неадемную частку вавілонскай, а пазней асірыйскай культуры. Шумеры заклалі асновы цывілізацыі значнай часткі Блізкага Ўсходу, успадкаваныя ад іх спосабы арганізацыі гаспадаркі, тэхнічныя навыкі і навуковыя звесткі згулялі выключна важную ролю ў жыцці іх пераемнікаў.
Правіцеляў Месапатаміі
Ніжэй прыводзяцца кароткія звесткі аб самых значных кіраўніках Месапатаміі.
Урукагина (каля 2500 да н.э.), кіраўнік шумерскага горада-дзяржавы Лагаша.Перад тым, як ён зацараваў ў Лагаше, народ пакутаваў ад празмерных падаткаў, спаганяецца прагнымі палацавымі чыноўнікамі. У практыку ўвайшлі незаконныя канфіскацыі прыватнай уласнасці. Рэформа Урукагины складалася ў адмене ўсіх гэтых злоўжыванняў, у аднаўленні справядлівасці і дараваньні свабоды для народа Лагаша.
Лугальзагеси (каля 2500 да н. Э.), Сын кіраўніка шумерскага горада-дзяржавы умы, які стварыў недаўгавечныя імперыю шумераў. Нанёс паразу лагашскому кіраўніку Урукагин