Дзяржаўная ўстанова адукацыі,,Грынкаўскі вучэбна-педагагічны комплекс дзіцячы сад сярэдняя агульнаадукацыйная школа”
| Вид материала | Документы |
- Т. М. Санько Развіццё лагічнага мыслення, 289.6kb.
- Аддел адукацыі Дзятлаўскага райвыканкама Дзяржаўная установа адукацыі, 540.16kb.
- Да творчых работ па беларусквай мове ў пачатковай школе адносяцца пераказы І сачыненні,, 80.01kb.
- Установа адукацыі “Гуркаўская дзяржаўная агульнаадукацыйная базавая школа Шаркаўшчынскага, 373.8kb.
- Агульныя палажэнні, 503.73kb.
- Ва ў школьнай адукацыі традыцыйна разглядаецца як сістэма знакаў, аперыруючы якімі, 112.79kb.
- План работы дзяржаўнай установы адукацыі "ханявіцкая сярэдняя школа" на 2011-2012 навучальны, 1690.4kb.
- Аддзел адукацыі Нясвіжскага райвыканкама Дзяржаўная ўстанова адукацыі, 218.78kb.
- Аддзел адукацыі Дзяржынскага райвыканкама Дзяржаўная установа адукаціі, 573.28kb.
- Дэкрэт Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь №15 "Аб некаторых пытаннях агульнай сярэдняй, 1406.66kb.
Дзяржаўная ўстанова адукацыі ,,Грынкаўскі вучэбна-педагагічны комплекс дзіцячы сад - сярэдняя агульнаадукацыйная школа”
Н. І. Парамонава
Метадычная скарбонка
З вопыту работы настаўніка беларускай мовы і літаратуры
Грынкі
2010
УДК 372
ББК 74.200
П 12
Аўтар-складальнік
Настаўнік беларускай мовы і літаратуры Дзяржаўнай установы адукацыі
,,Грынкаўскі вучэбна-педагагічны комплекс дзіцячы сад – сярэдняя агульнаадукацыйная школа” Н. І. Парамонава
Рэкамендавана школьным метадычным саветам Дзяржаўнай установы адукацыі ,,Грынкаўскі вучэбна-педагагічны комплекс дзіцячы сад-сярэдняя агульнаадукацыйная школа”
П 12 Парамонава, Н. І.
Метадычная скарбонка: з вопыту работы настаўніка беларускай
мовы і літаратуры ДУА ,, Грынкаўскі ВПК дзіцячы сад – сярэдняя
агульнаадукацыйная школа”/ аўт.-склад. Н. І. Парамонава. –
Грынкі: ДУА ,,Грынкаўскі ВПК дзіцячы сад-сярэдняя
агульнаадукацыйная школа”, 2010. - 42 с.
Выданне змяшчае тэарэтычны матэрыял, распрацоўкі ўрокаў,
заняткаў, мерапрыемстваў па беларускай мове і літаратуры, ма-
тэрыялы па рабоце з вучнямі, якія праявілі здольнасці да выву-
чэння беларускай мовы і літаратуры.
УДК 372
ББК 74.200
© Н. І. Парамонава, 2010
© АфармленнеДУА ,,Грынкаўскі
ВПК дзіцячы сад – сярэдняя
агульнаадукацыйная школа”, 2010
Уводзіны
Рэфармаванне сістэмы адукацыі ў Рэспубліцы Беларусь суправаджаецца істотнымі зменамі. У наш час, калі сучасная школа знаходзіцца ў рэжыме эксперыменту, творчых пошукаў, стан беларускай школы XXI стагоддзя найперш залежыць ад настаўніка. Сённяшнім і будучым настаўнікам неабходна авалодаць сучаснымі тэхналогіямі навучання і выхавання, а таксама кіравацца ў сваёй дзейнасці навуковымі ведамі, у аснове якіх ляжыць назапашаны, сістэматызаваны і апрабаваны метадычнай тэорыяй і практыкай вопыт.
Кожны настаўнік, які хоча дасягнуць высокіх паказчыкаў пры вывучэнні свайго прадмета, заўжды знаходзіцца ў стане творчага пошуку, менавіта творчы падыход з’яўляецца асноваю педагагічнага майстэрства. Вядома, гэта патрабуе ад сучаснага настаўніка пошуку новых метадаў, прыёмаў і формаў навучання.
У сваёй педагагічнай дзейнасці я выкарыстоўваю ўвесь свой вопыт, каб ствараць на ўроку ўмовы для праяўлення і задавальнення пазнавальных і камунікатыўных патрэб вучняў. Менавіта гэтыя патрэбы з’яўляюцца штуршком для ўзнікнення матываў дзейнасці. Значыць, я павінна арыентавацца на патрэбы вучняў, выкліканыя запатрабаваннямі часу. Вядомы расійскі педагог-наватар Л. В. Занковы сцвярджаў, што ўсебаковае развіццё, духоўнае багацце не можа быць дасягнута па прымусу. Сапраўднае духоўнае багацце складаецца тады, калі чалавек сам цягнецца да ведаў, да навукі, да мастацтва. Сучасныя адукацыйныя тэхналогіі – той дзейсны сродак, які дапамагае зрабіць працэс навучання камфортным і даць нашым дзецям разам з акадэмічнымі ведамі цэлы комплекс сацыяльных.
Зразумела, што настаўнік не павінен абмяжоўвацца толькі ўрочнай дзейнасцю. На факультатыўных занятках і курсах па выбары настаўнік мае магчымасць дапоўніць, паглыбіць веды, уменні і навыкі вучняў па прадметах, навучыць самастойнай працы, развіваць творчыя здольнасці школьнікаў. На такіх занятках сумесная праца з вучнямі выклікае ў мяне задавальненне: вучні, якія іх наведваюць, самі выказалі жаданне займацца дадаткова і таму адчуваецца іх зацікаўленасць да вывучэння прадмета.
Пры арганізацыі пазакласнай дзейнасці па беларускай мове і літаратуры мне, як чалавеку дастаткова творчаму, імпануе тое, што няма абмежаванняў у выбары формаў, метадаў і прыёмаў работы. У адрозненне ад урокаў, якія маюць абавязковы характар, у пазакласных мерапрыемствах дзеці ўдзельнічаюць не дзеля адзнакі, а з-за жадання пазнаць цікавае, невядомае. Таму ў аснове пазакласнай дзейнасці павінен ляжаць прадуманы, багаты змест.
Асобае месца ў маёй педагагічнай дзейнасці, як, я ўпэўнена, і ў дзейнасці кожнага настаўніка, займае работа з вучнямі, якія праявілі здольнасці да вывучэння беларускай мовы і літаратуры. Пэўны вопыт работы з такімі школьнікамі паказвае, што без энтузіазму і зацікаўленасці настаўніка і жадання вучняў станоўчыя вынікі гэтай работы немагчымыя. На жаль, гадзіны на работу з такімі вучнямі калі і выдзяляюцца, то іх недастаткова, што і выклікае пэўныя цяжкасці.
У сваёй прафесійнай дзейнасці я імкнуся выкарыстоўваць метады і прыёмы розных сучасных адукацыйных тэхналогій. У адпаведнасці з актуальнымі запатрабаваннямі часу галоўнай задачай любой агульнаадукацыйнай установы з’яўляецца падрыхтоўка адукаванага і творчага чалавека, і для вырашэння гэтай задачы неабходна быць на хвалі часу.
Раздзел 1
Выкарыстанне сучасных адукацыйных тэхналогій на ўроках беларускай мовы і літаратуры і ў пазаўрочнай дзейнасці
Яшчэ ў XVII ст. Я. А. Каменскі ў ,,Вялікай дыдактыцы” адзначаў: ,,Правільна вучыць моладзь – гэта не значыць убіваць у галовы сабраную з аўтараў сумесь слоў, выразаў, думак, а гэта значыць – раскрываць здольнасць разумець рэчы, каб менавіта з гэтай здольнасці, быццам з жывой крыніцы, пацяклі ручайкі (веды)”. Сучасныя метадысты адзначаюць, што ўрок найперш павінен адпавядаць наступным патрабаванням:
1) настаўнік – не транслятар гатовых ведаў, ён аднадумца вучня ў пошуку ісціны, адкрыты для любой інфармацыі, станоўча настроены на
зваротную сувязь;
2) вучань – не пасіўны слухач, ён кіруе сваёй навучальнай дзейнасцю;
3) галоўнае ў працэсе навучання – ацэнка спосабаў дзейнасці школьнікаў, а вынік – не пэўная колькасць ведаў, а набытыя навыкі самастойнай працы, прага самаадукацыі, сфарміраваны вопыт творчай дзейнасці.
Для таго, каб быць паспяховым у сучасным зменлівым свеце, вучні павінны ўмець прасейваць інфармацыю і самім прымаць рашэнні аб тым, што для іх важна, а што не. Становіцца відавочным, што школьнікам неабходна ўмець рашаць складаныя праблемы, крытычна аналізуючы абставіны, прымаць прадуманыя рашэнні на аснове атрыманай інфармацыі.
На ўроках беларускай мовы і літаратуры і ў пазаўрочнай дзейнасці я актыўна звяртаюся да метадаў і прыёмаў тэхналогіі крытычнага мыслення і выкарыстоўваю іх на розных этапах заняткаў. У структуры занятка (у тэхналогіі крытычнага мыслення) вылучаюць тры стадыі: выклік, асэнсаванне, рэфлексія.
На першай стадыі – выклік – вучні атрымліваюць заданне, у час выканання якога яны адзначаюць, што ім вядома або што думаюць пра пэўнае паняцце, падзею, з’яву, заканамернасць і г.д. Роля настаўніка тут заключаецца ў тым, каб стаць правадніком для вучняў, застаўляючы іх разважаць. Прымаецца любое меркаванне, пункт погляду. У такіх умовах адбываецца працэс навучання – працэс сувязі новага з ужо вядомым. На гэтай стадыі настаўнікі могуць прапанаваць скласці кластар, асацыятыўны рад да пэўнага паняцця, звязанага з тэмай урока і г.д.
На стадыі асэнсавання вучні працуюць з вучэбным матэрыялам (часцей – самастойна): падручнікам, тэкстам, іншай інфармацыяй, якую прапануе настаўнік. Загадзя школьнікам ставяцца пэўныя пытанні або паведамляецца аб тых заданнях, якія яны будуць павінны выканаць пасля знаёмства і аналізу прапанаванага матэрыялу. Для арганізацыі работы з тэкстам удалым з’яўляецца прыём ,,Інсерт” (чытанне з алоўкам), прыём ,,Ведаю – Хачу ведаць – Даведаўся”, заданні тыпу ,,Скласці план параграфа”(тэксту), ,,Задай пытанні аднакласніку”(настаўніку) і г.д.
На стадыі рэфлексіі можна выкарыстоўваць прыём ,,Ацэначнае акно” (вучні самі адзначаюць у табліцы, якія веды па тэме занятка імі засвоены добра,якія не зусім зразумелі, што змогуць прымяніць на практыцы, а што - не) або прыём складання сінквейна (вершаванае пяцірадкоўе па тэме ўрока, занятка).
Калі вучні актыўна ўдзельнічаюць у навучальным працэсе, павышаецца іх здольнасць да разважання і разумення.
Шырока на ўроках беларускай мовы і літаратуры, на факультатыўных занятках і курсах па выбары мною выкарыстоўваюцца метады і прыёмы тэхналогіі французскіх педагагічных майстэрняў.
Сутнасць майстэрні раскрываецца праз прынцыпы яе пабудовы, якія не толькі ўяўляюць сабой арганізацыйны пачатак педагагічнай дзейнасці, але адлюстроўваюць філасофію свабоднага, гуманнага і творчага педагога:
*прынцып роўнасці ўсіх удзельнікаў працэсу навучання;
*прынцып дабравольнага ўключэння вучняў у пошукавую дзейнасць, дзеля чаго выкарыстоўваюцца спецыяльныя заданні;
*прынцып дыялагічнасці ва ўзыходжанні да ісціны на аснове спалучэння індывідуальнай і калектыўнай работы, атмасферы супрацоўніцтва, узаемаразумення, развіцця камунікатыўнай культуры вучняў;
*прынцып праблемнасці ў навучанні, якая забяспечваецца праблемным характарам заданняў, што ствараюць сітуацыі парадаксальнасці, супярэчлівасці;
*прынцып варыятыўнасці, магчымасці выбару вучнямі матэрыялу, віду дзейнасці, спосабу прад’яўлення выніек работы;
*прынцып адсутнасці адзнакі выключае спаборніцтва, суперніцтва.
Гэтыя знешнія стымулы ўступаюць месца самаацэнцы, самавыхаванню.
У залежнасці ад тэмы занятка, этапу яе вывучэння, узроўню выкладання і іншых фактараў я выкарыстоўваю розныя метады і прыёмы майстэрні.
На этапе індукцыя (лац. – увядзенне, пабуджэнне) –пачатак майстэрні, ствараецца патрэбны настрой, пачуцці вучняў пры дапамозе розных сродкаў: мелодыі, якая стварае патрэбны фон, рэпрадукцыі, кадраў з фільма, урыўкаў з вершаў, фотаздымкаў і інш.
Этап самаканструкцыя – прадугледжвае самастойнай фармуліроўкі мэты ўрока (занятка), прапанова ўласных гіпотэз вучнямі. У якасці задання для гэтага этапу ўрока вучням можна прапанаваць скласці асацыятыўны рад да пэўнага паняцця, звязанага з тэмай урока, кластар, падумаць над праблемным пытаннем, адказ на якое потым шукаецца разам.
На этапе сацыяканструкцыя – калектыўная работа ў парах, групах; сумесны пошук адказаў на пытанні, абмен ідэямі, стварэнне праектаў.
Этап сацыялізацыя – гэта прадстаўленне работ вучняў і майстра, абмеркаванне розных гіпотэз і пунктаў гледжання. У выніку ўзнікае пытанне: а як павінна быць на самой справе? І адбываецца ўсведамленне няпэўнасці, паяўляецца праблемная сітуацыя.
На этапе разрыў – эмацыянальны канфлікт, новае бачанне праблемы. Вучням прапануецца супаставіць свае гіпотэзы з меркаваннямі навукоўцаў, пісьменнікаў.
На этапе творчая праца – самастойная дзейнасць вучняў па тэме, выкананне пэўнага задання настаўніка.
Рэфлексія – вынікі працы. Рыхтуюцца пытанні агульнага плану, складаецца сінквейн, кластар.
Падрыхтоўка педмайстэрні, безумоўна, патрабуе эмацыянальных і фізічных намаганняў, але такі ўрок або занятак з выкарыстаннем метадаў і прыёмаў тэхналогіі – сапраўднае свята, якое прыносіць задавальненне і вучням, і настаўніку.
Праблема фарміравання ў школьнікаў станоўчай матывацыі да навучання стала асноўнай у педагагічнай дзейнасці настаўнікаў. У вырашэнні гэтай праблемы вядучую ролю адыгрывае выкарыстанне на ўроках метадаў і прыёмаў тэхналогіі дзелавой і займальнай гульні.
Дзелавітасць – неабходная рыса характару для кожнай асобы нашага вірлівага часу. Чалавек, які валодае ёю, звычайна арганізаваны і дакладны ў працы, умее пераадольваць цяжкасці і заўсёды дасягае пастаўленай мэты, знаходзіць рацыянальныя спосабы вырашэння праблем. Ён настойлівы, сур’ёзны, разважлівы.
Першыя асновы дзелавітасці, як вядома, закладваюцца ў сям’і. Але, зыходзячы з рэаліяў часу, галоўную ролю ў вырашэнні гэтай праблемы ўсё ж павінна выконваць сучасная агульнаадукацыйная ўстанова.
Найбольш эфектыўны метад, які далучае школьнікаў да прафесійнай дзейнасці, спрыяе развіццю творчых здольнасцяў і самастойнасці, - гэта ўвядзенне ў адукацыйны працэс сучаснай школы дзелавой гульні. Такі дыдактычны метад актывізуе асобу вучня: дае магчымасць стаць лідэрам, дапамагае запомніць значны аб’ём інфармацыі, наладзіць міжасобасныя стасункі з аднакласнікамі і настаўнікамі.
Дзелавая гульня – разнавіднасць асобасна-арыентаванай педагагічнай тэхналогіі, якая мае на мэце навучыць асобных школьнікаў ці іх групы прымаць рашэнне. Яе можна выкарыстоўваць у час выкладання асобных тэмаў па прадметах, а таксама ва ўсіх тыпах і відах урокаў, у пазаўрочнай дзейнасці.
Прапанаваная педагагічная тэхналогія цікавая для школьнікаў розных узростаў. Гэта эфектыўны і карысны від дзейнасці. Гуляць звычайна хочуць усе вучні, важна толькі ўлічыць іх узроставыя асаблівасці, правільна выбраць форму гульні і арганічна ўключыць яе ў структуру пэўнага занятка.
У педагагічнай літаратуры вызначаюцца розныя тыпы дзелавой гульні: ролевыя, імітацыйныя, арганізацыйна-дзейнасныя.
З вопыту сваёй работы можна адзначыць тое, што звычайна ў вучняў найбольшую цікавасць выклікаюць ролевыя гульні, дзякуючы якім у школьнікаў фарміруюцца некаторыя прафесійныя якасці, лідэрства, развіваецца ўменне кіраваць людзьмі. Поспех залежыць ад здольнасці вучня супрацоўнічаць з аднакласнікамі. Удзельнікі могуць пабываць у ролі настаўніка, экскурсавода, бібліятэкара, карэктара і інш. Такі падыход у выкладанні не толькі разнастаіць змест урока ці занятка, але і раскрые выхаванцам некаторыя аспекты пэўных прафесій. ,,Арфаграфічная эстафета”, ,,Карэктар”, ,,Вучань-настаўнік” - адныя з самых ужывальных ролевых гульняў на ўроках і па мовы, і па літаратуры. Аднак спіс ролевых гульняў зусім не павінен абмяжоўвацца пералічанымі, іх від і змест залежыць ад творчасці і жадання самога настаўніка, ад мэт і задач, якія ставяцца да ўрока. Напрыклад, на такім этапе ўрока, як праверка дамашняга задання, эфектыўным і цікавым будзе правядзенне гульняў ,,Гарачае крэсла” і ,,Разумная парачка”, у час якіх вучні самі павінны фармуляваць і задаваць пытанні па пройдзеным матэрыяле сваім аднакласнікам.
Не менш цікавы і займальны тып дзелавой гульні – імітацыйны, ці сцэнарны, калі ўдзельнікі выступаюць у пэўнай ролі паводле загадзя напісанага сцэнара. Тут няма аб’екта і мадэлі кіравання, як у гульні ролевага тыпу. Звычайна вучань выконвае адну ролю. Напрыклад, вядучага на літаратурным вечары, літаратурнага героя, пісьменніка, вучонага, гістарычнага дзеяча і пад. Як паказвае педагагічны вопыт, дзякуючы ўвядзенню нават элементаў імітацыі, урок становіцца запамінальным і незвычайным. У школьнікаў фарміруюцца артыстычныя здольнасці і цікавасць да прадмета, лепш запамінаецца матэрыял. Узоры такіх урокаў : урок-экскурсія, урок-прэс-канферэнцыя, урок-суд, урок-прэм’ера і пад. Настаўнік можа не будаваць цэлы ўрок па дадзенай мадэлі гульні, а выкарыстоўваць толькі яе элементы.
У час правядзення займальных гульняў тыпу ,,Што гэта за слова?”, ,,Пазнайце па апісанню”, ,,Хто хучэй?” і пад. развіваецца ўвага вучняў, памяць і ўвогуле цікавасць да вывучаемага матэрыялу. Некаторыя з падобных гульняў пабудаваны на жэстах, міміцы і пластычных рухах школьнікаў (пантамімы), дазваляецца ў асобных выпадках выкарыстанне падручных сродкаў.
Метады і прыёмы тэхналогіі дзелавой гульні шырока выкарыстоўваюцца мною ў пазаўрочнай дзейнасці.
Сёння настаўнікам прапануецца самім рабіць выбар у выкарыстанні ў сваёй прафесійнай дзейнасці метадаў і прыёмаў той або іншай тэхналогіі. Галоўнае – жаданне і ўменне самога настаўніка. Я ў сваёй рабоце не абмяжоўваюся выкарыстаннем метадаў і прыёмаў толькі названых вышэй адукацыйных тэхналогій. Пошук новага і эфектыўнага для навучання, спробы і ўкараненне ў практычную дзейнасць – маё крэда як настаўніка.
Раздзел 2
Практычная частка
2.1. План-канспект урока беларускай мовы ў 10 класе
Слайд 1. Тэма. Прыметнік: агульнае значэнне, марфалагічныя прыметы,
сінтаксічная роля
Мэты і задачы: садзейнічаць падагульненню і сістэматызацыі ведаў аб прыметніку як часціне мовы, разрадах прыметнікаў, ступенях параўнання; удасканальваць уменні вызначаць разрады прыметнікаў, утвараць ступені параўнання і правільна ўжываць іх у маўленні; ствараць тэксты з выкарыстаннем прыметнікаў, вызначаць іх род, лік, склон; выхоўваць пачуццё захаплення малюнкамі роднай прыроды.
Абсталяванне: мульцімедыйная прэзентацыя
Ход урока
1. Арганізацыйны момант.
- Сённяшні наш урок прысвечаны прыметніку. Кожны дзень мы выкарыстоўваем сотні прыметнікаў: добры дзень, вясёлы настрой, харошы чалавек і шмат іншых. А ці так добра ведаем, што такое прыметнік? На гэта пытанне мы з вамі дадзім адказ у канцы нашага ўрока.
2. Індукцыя.
Слайд 2. У якасці эпіграфа да ўрока я ўзяла ўрывак з верша М. Багдановіча ,,Зімой”, які, я спадзяюся, вы пазналі, бо верш гэты вучылі на памяць у 5-ым класе. Давайце яго зачытаем.
Эпіграф:
Здароў, марозны, звонкі вечар! Здароў, скрыпучы мяккі снег! Мяцель не вее, сціхнуў вецер, І волен лёгкіх санак бег. Як мары, белыя бярозы Пад сінявой начной стаяць, У небе зоркі, ад марозу
Пахаладзеўшыя, дрыжаць.
Максім Багдановіч
- Думаю, гэты ўрывак выклікаў у вас добры настрой. На працягу ўрока нас будуць суправаджаць выявы зімы – фотаздымкі знаёмых вам мясцін. Маю надзею, што гэта таксама будзе спрыяць вашай працы на ўроку.
3.Самаканструкцыя.
А зараз – за работу!
- Адшукайце і назавіце ўжытыя ў вершы М. Багдановіча прыметнікі. Звярнуць увагу вучняў на словы волен (каротк.форма прым.) і пахаладзеўшыя (дзеепрым.)
- Як адрозніць прыметнік ад дзеепрыметніка?
- Слайд 3. - Якія, на вашу думку, пастаўлены сёння да ўрока мэты і задачы?
Прапаную вам словы-падказкі:
*Паўтарыць …
*Замацаваць...
*Удасканальваць уменні …
Слайд4. Прыметнік як часціна мовы.
- Давайце ўспомнім і паўторым усё вядомае вам пра прыметнік з вывучанага ў папярэдніх класах.
* Агульнае значэнне прыметніка. (Абазначае прымету прадмета)
* Разрады прыметніка паводле значэння. (Якасныя, адносныя і прыналежныя)
* Марфалагічныя прыметы. (Род, лік, склон)
* Сінтаксічная роля. (Азначэнне, выказнік)
Слайд 5. - Давайце больш падрабязна разгледзім з вамі разрады прыметнікаў паводле значэння, іх асаблівасці.
**Якасныя прыметнікі …
**Адносныя прыметнікі …
** Прыналежныя прыметнікі …
- Калі ў каго-небудзь узнікнуць цяжкасці, можна выкарыстаць матэрыял падручніка на стар. 129.
4. Замацаванне.
Слайд 6. Практыкаванне 1
Выпішыце словазлучэнні з якаснымі прыметнікамі. (Самастойная работа)
В
ішнёвы сад, вішнёвыя вочы, залатая восень, учарашні дзень, пяцікілаграмовыя гіра, доўгая дарога, сумленны чалавек, ластаўчына гняздо, зялёны колер.Слайд 7. Правер сябе
Словазлучэнні з якаснымі прыметнікамі:
Вішнёвыя вочы, залатая восень, доўгая дарога, сумленны чалавек, зялёны колер.
Слайд 8. Практыкаванне 2
Назавіце словазлучэнні з прыналежнымі прыметнікамі
Унукава цацка, баброва шапка,чарапахавы суп, Наташын аловак,
мядзведжая паслуга, бабулін шалік, асліная ўпартасць, бусліны клёкат, яблыневы цвет.
Слайд 9. Правер сябе
Словазлучэнні з прыналежнымі прыметнікамі:
Унукава цацка, Наташын аловак, бабулін шалік.
Слайд 10. Хвілінка адпачынку.
Слайд 11. Ступені параўнання якасных прыметнікаў
Праца з матэрыялам падручніка на стар.130-131. Адказаць на пытанні:
- Што было вядома ?
-Аб чым новым даведаліся?
Слайд 12. Практыкаванне 3
Запішыце ў два слупкі словазлучэнні: у першы – ад якіх утвараецца ступень параўнання, у другі – ад якіх нельга ўтварыць ступені параўнання. (Самастойная работа вучняў).
Шырокая рэчка, вядомы пісьменнік,тэлевізійны вечар, салодкія ўспаміны, буланы конь, босы хлопчык, добры настрой, старажытны перыяд, жаўтаваты колер.
Слайд 13. Правяраем. Вусна патлумачыць свой выбар.
Шырокая рэчка тэлевізійны вечар
вядомы пісьменнік буланы конь
салодкія ўспаміны босы хлопчык
добры настрой жаўтаваты колер
старажытны перыяд
С
лайд 14. Практыкаванне 4. Работа на картачках (у парах).У якіх сказах дапушчаны памылкі пры ўтварэнні ступеняў параўнання прыметнікаў? Запішыце правільны варыянт.
1. Самы найлепшы адпачынак – гэта адпачынак на ўлонні прыроды.
2. Сёння выдаўся марознейшы дзень. 3. Зіма – самая прыгожая пара года.
4. Самае найпрыгажэйшае ўбранне дрэвы апранаюць зімой. 5. Летнія дні даўжэйшыя за зімовыя.
Слайд 15. Праверым. Правільны варыянт.
1. Самы добры (найлепшы) адпачынак – гэта адпачынак на ўлонні прыроды.
2. Сёння выдаўся марозны (больш, самы марозны) дзень. 3. Зіма – самая прыгожая пара года. 4. Самае прыгожае (найпрыгажэйшае) ўбранне дрэвы апранаюць зімой. 5. Летнія дні даўжэйшыя за зімовыя.
5.Творчая праца.
Слайд 16. Практыкаванне 5
Складзіце невялікі тэкст на тэму ,, Зіма – чараўніца”. Вызначце род, лік і склон прыметнікаў.
6. Дамашняе заданне.
Параграф 23, практыкаванне 181.
7. Рэфлексія.
- Успомніце, якія мэты і задачы ставіліся намі да ўрока.
Ці дасягнулі мы пастаўленых мэт?
8. Ацэнка работы вучняў на ўроку.