Міжнародныя адносіны Кіеўскай Русі X - нач. XII ст.
Дипломная работа - История
Другие дипломы по предмету История
вывучэння і ацэнкі падзей, аналіз, метад параўнання папярэдняга і наступнага матэрыялу па тэме даследавання.
Гісторыка - генетычны, гісторыка - тыпалагічны, гісторыка - сістэмны метады далі магчымасць дэталізаваць, аналізаваць, абагульніць матэрыялы навукова - даследчай працы.
Комплекснае выкарыстанне агульнанавуковых і адмыслова - гістарычных метадаў працы з гістарычным матэрыялам дазволілі аўтару стварыць абектыўную карціну развіцця падзей старажытнарускай гісторыі і ўнесці пэўны ўклад у вывучэнне тэмы.
Навукова - практычная значнасць даследавання.
Асноўныя палажэнні даследавання могуць знайсці прымяненне ў навучальным працэсе, пры вывучэнні тэмы пры падрыхтоўцы вучэбных дапаможнікаў і спецкурсаў. Практычная каштоўнасць работы складаецца таксама ў сістэматызацыі і размежаванні матэрыялу па гісторыі міжнародных адносін.
Структура працы абумоўлена тэмай, мэтай і задачамі даследавання. Дыпломная праца складаецца з ўвядзення, трох кіраўнікоў, заключэння, спісу выкарыстанай літаратуры і прыкладанняў. Спіс літаратуры па тэме: "Міжнародныя адносіны Кіеўскай Русі X - пач. XII стст. Налічвае 59 найменняў.
1. Станаўленне старажытнарускай дыпламатыі
.1 Асваенне гандлёвага шляху з варагаў у грэкі. Змест і значэнне руска - візантыйскіх дагавораў Алега і Ігара
З сярэдзіны IX стагоддзя на поўнач ад Смаленска ў Ноўгарадзе ўтворыцца цэнтр на чале з Рурыкам. Асаблівая ўвага створанае дзяржава стала надаваць міжнародных сувязях з паўднёвымі краінамі. І раней многія даследчыкі (у асноўным купцы і воіны) прывозілі з далёкіх краін дзіўныя тавары, але яшчэ больш натхняла на складаны шлях па рэках ў Чорнае мора дзіўныя апавяданні там пабылі. Чароўны і багаты Царград, пасля апісанняў падарожнікаў, вабіў да яго як магніт.
Ужо ў 866 годзе Аскольд і Дзір робяць паход на Константинопль, які не прыносіць ім поспеху. З грознай сілай, якая прыйшла з поўначы па Дняпры, метадычна прадпрымае спробы выхаду на найбагацейшыя гандлёвыя шляхі Чорнага мора, сталі лічыцца. Ужо ў 867 годзе патрыярх Фоцій у Канстанцінопалі заснаваў 1. Епархію для славян і варагаў, якія прынялі хрысціянства.
Праз 19 гадоў пасля паходу па Дняпры да мора варажскіх дружын Аскольда і Дзіра князь Алег у 882 годзе прадпрымае новы паход. Гэта ўжо не выведка і не гандлёвае прадпрыемства. Гэта прадуманае мерапрыемства па дзяржаўнаму прыладзе народаў, якія пражываюць уздоўж Дняпра. Адна з задач - поўны кантроль над Вялікім водным шляхам і варагаў у грэкі, г.зн. кантроль за гандлем паміж поўначчу і поўднем.
Звернемся цяпер да паходу Алега 907 г. Паводле "Аповесці мінулых гадоў", гэта была камбінацыя кавалерыйскага рэйду праз булгары і марскі аперацыі. У апошняй, як кажуць, удзельнічала 2000 лодак. Рускія дасягнулі Канстанцінопаля адначасова з сушы і з мора, і ўскраіны імперскай сталіцы былі бязлітасна разрабаваныя. Грэкі заступілі доступ да ўнутранай часткі Канстанцінопаля - Залатога рога, з якога - ланцугамі, але па гісторыі летапісца, Алег загадаў паставіць лодкі на колы і такім чынам па крайняй меры частка рускай эскадры дабралася осуху да размешчаным вышэй багаццяў Залатога Рога. Грэкі запыталі свету, пагадзіўшыся плаціць даніну і заключыць гандлёвы саюз, выгадны для рускіх. Перад адыходам ад Канстанцінопаля Алег, паводле падання, паставіў свой шчыт на вароты горада.
Прамога згадванні аб гэтай кампаніі ў візантыйскіх крыніцах няма, і многія гісторыкі выказваюць сумнеў адносна сапраўднасці рускага апавядання.
Лепшым доказам праўдзівасці апавядання "Аповесці мінулых гадоў" зяўляецца ўтрыманне руска-: візантыйскіх дагавораў 907 г. і 911 г. (Гл. дадатак 1) Пра першы ў "Аповесці" ёсць толькі кароткае згадванне, адносна другога - поўны тэкст-Дакладнасць апошняга відавочная, паколькі славеснае афармленне рускага тэксту робіць абсалютна ясным, што гэта - пераклад з грэцкага, які дэманструе ўсе рысы фармальнага стылю візантыйскіх дакументаў падобнага тыпу. Такім чынам, змест абодвух дагавораў гэтак выгадна рускім, што ні адзін візантыйскі імператар таго часу не пагадзіўся б падпісаць такі дакумент без прымусу, звязанага з ваенным паразай.
Дагавор даваў рускім пэўныя льготы. Яны атрымалі ад грэкаў аднаразовую кантрыбуцыю па 12 грыўняў на кожнага воіна і даніна на карысць падпарадкаваных Алегу князёў, якія сядзелі ў галоўных гарадах Русі. Грэкі абавязваліся забяспечваць рускіх купцоў, якія знаходзіліся ў Візантыі, прадуктамі харчавання на працягу шасці месяцаў, забяспечваць іх карабельным рыштункам. Купцам дазвалялася жыць у прадмесці Канстанцінопаля (каля царквы св. Маманта), уваходзіць у горад без зброі, але не больш чым па 50 чалавек праз адны вароты і ў суправаджэнні візантыйскага чыноўніка.
У 911 г. дагавор 907 г. быў дапоўнены. Ён вызначаў прававыя нормы ў адносінах рускіх з грэкамі, якімі трэба было кіравацца ў выпадку ўзнікнення спрэчак паміж імі. Бакі неслі адказнасць за здзейсненыя злачынствы - забойствы, бойкі і крадзяжы, абавязваліся аказваць дапамогу адзін аднаму пры няшчасных выпадках у моры. Нейкія пагаднення, верагодна, былі заключаны паміж Кіевам і Канстанцінопалем і ў ваеннай вобласці. Вядома, што ў 911 г. 700 рускіх дружыннікаў ваявалі ў складзе візантыйскага войскі з Крыцкім арабамі.
Заключэнне дагавораў Русі з Візантыяй было актам вялікай гістарычнай важнасці, паколькі яны паказалі сілу маладога ўсходнеславянскага дзяржавы. У дамовах знайшло адлюстраванне шмат бакоў грамадскага жыцця Русі - грамадскі лад, п?/p>