Адрасаты любоўнай лірыкі С. Ясеніна
Дипломная работа - Литература
Другие дипломы по предмету Литература
ключала дыялогу, сутыкнення пазіцый. Прароцтва і хуліганства ў вершах гучалі ва ўнісон.
Матэрыялам, для дадзенай дыпломнай працы паслужыла паэзія С. Есенина, успаміны сучаснікаў пра яго, літаратуразнаўчыя працы пра творчасць паэта. Прадмет даследавання - вобразы Ясенінская жанчын. У яго лёсе, у яго характары, як і ў любым іншым мужчынскім, менавіта яны служаць свайго роду лакмусавай паперкай і момантам ісціны. Будзем ўзірацца толькі ў тых, хто быў з ім побач параўнальна доўга і значыў шмат. Аналіз твораў прысвечаных жанчынам, з якімі Ясенін спрабаваў звязаць свой лёс, але не знайшоў спакою, так моцна жаданага ім, ўтрымліваецца ў працы.
Мэтай, гэтага даследавання зяўляецца асвятленне творчасці Ясеніна ў сувязі з яго жыццёвымі перажываннямі, лёсам; вызначэння, які ўплыў аказалі жанчыны, з якімі Ясенін спрабаваў звязаць свой лёс на яго паэтычны творчасць.
Дасягненне меркаванай мэты звязана з рашэннем прыватных задач:
) разгледзець матывы любоўнай лірыкі С. Есенина і выявіць стылістычныя асаблівасці яго паэзіі;
) вызначыць новыя падыходы да аналізу твораў Ясеніна, да вывучэння яго жыццёвых і філасофскіх арыентацый.
Метады даследавання, абапіраюцца на прынцыпы гісторыка-функцыянальнага, параўнальна-супастаўляльнага, семантыка-стылістычнага вывучэння літаратурных зяў. Дыпломная праца складаецца з ўвядзення, трох кіраўнікоў, заключэння, спісу выкарыстанай літаратуры.
1. Адрасаты любоўнай лірыкі С. Ясеніна
З самых ранніх вершаў у лірыцы Ясеніна - тэма кахання. Першапачаткова яна гучала ў творах фолклорно-паэтычнага, часам стилизаторского характару, Напрыклад Перайманне песні:
Ты паіла каня з жмень ў нагоды,
Адлюстроўваючыся, бярозы ламаліся ў сажалцы.
Я глядзеў з акенца на сіні хустку,
Кучары чорныя змейно церабіў ветрык.
Мне хацелася ў мігценні пеністыя бруй
З пунсовых вуснаў тваіх з болем сарваць пацалунак.
Тут стылізаваныя ўсе элементы верша, і аўтарскае я непазбежна ўспрымаецца як традыцыйнае я народнай лірычнай песні.
У вершах пра каханне, якія адносяцца да 1918-1919 гадоў, пазначыліся ўжо чыста Ясенінская матывы, зліваюцца разам паэзію кахання з паэзіяй прыроды, якія перадаюць высокую адухоўленасць пачуцці і яго цнатлівай. Такое верш Зялёная прычоска..., пабудова на параўнанні дзяўчыны з тонкай, зазірае ў сажалку бярозкай, яе кос - з галінамі, прасякнутым месяцовым грабеньчыкам; далей варта аповяд самай бярозкі пра тое, як аднойчы, зорнай ноччу, да яе падышоў пастух:
Месяц клалі цені,
Ззялі рунь.
За голыя калені
Ён абдымаў мяне.
Адзін з бліжэйшых сяброў паэта, літаратар Георгій Усцінаў, нездарма пісаў, што элементы эротыкі цалкам адсутнічалі ў вершах Ясеніна. " Былі, зрэшты, такія элементы, - дадае ён, - але зусім цнатліва, я б сказаў дзіцячаму-цнатліва характару, накшталт: "А хлопчык-вецер па самыя плечы загалі на бярозку падол" ці пра тую ж бярозку і пра пастушкі: " За голыя калені ён абдымаў яе "... [24]. У такім духу, верагодна, павінна была быць вытрыманая задуманая Ясеніна ў пачатку 1918 года (але не ажыццёўленая) кніга Вершы пра каханне.
1.1 Нізкі дом з блакітнымі аканіцамі Не забыць мне цябе ніколі...
Ганна Аляксееўна Сардановская нарадзілася ў вёсцы Мощены Разанскай губерні. У 1896 годзе. Бацькі яе настаўнічаў у вёсках Разанскай губерні. У сямі было чацвёра дзяцей. Неўзабаве пасля нараджэння Ганны памірае яе бацька. Маці з дзецьмі пераязджае ў сяло Дединово у Разанскай губерні. З 1906 годзе разам са сваёй сяброўкай Марыяй Бальзамовой паступае ў Разанскае жаночае епархіяльнае вучылішча. Заканчвае вучылішча ў 1912 годзе і ў хуткім часе пачынае працаваць настаўніцай у школе.
У школе вёскі Дединова Ганна знаёміцца з тутэйшым настаўнікам Олоновским Уладзімірам Аляксеевічам. З часам іх знаёмства перарастае ў сяброўства якая выліваецца ў больш блізкія адносіны. У 1920 годзе Сардановская выходзіць замуж за Уладзіміра Аляксеевіча. Іх шчаслівы шлюб апынуўся нядоўгім. 8 красавіка 1921 г. пры родах ва ўзросце 25 гадоў Ганна памерла нарадзіўшы двух дзяцей, адзін з якіх памірае разам з ёй пры родах а другога, Барыса - выхоўвае бацька.
Ганна Сардановская была пахавана на могілках вёскі Дединова разам са сваёй маці.Дом сьвятара Івана Якаўлевіча Смірнова стаў другім родным домам Ясеніна. Іван Якаўлевіч настаяў, каб Сярожу пасля заканчэння земскай школы адправілі ў Спас-Клепиковскую настаўніцкую школу а не да бацькі ў Маскву, дзе той служыў прыказчыкам. У Смірноўскі доме пастаянна збіралася моладзь, ладзіліся гульні, ставіліся спектаклі, звінела гітара, гучалі песні, вершы. А там, дзе моладзь, там вядома ж закаханасць, раманы, і пошукі, парывы, спрэчкі...
У доме з блакітнымі аканіцамі Ясенін і сустрэў сваё першае каханне, гарэзную, чарнавокая Смуглянка Анюту Сардановскую. Гэта да яе ставяцца радкі:
У 15 гадоў
Ўзлюбіў я да пячонак
І салодка думаў,
Толькі адасобіцца,
Што я на гэтай
Лепшай з дзяўчынак,
Дасягнуўшы ўзросту, ажанюся.
Дзівоснае час полуотрочества, полуюности! Дзівосныя доўгія летнія вечары, бясконцыя, зімовыя ночы, калі кіпенне душы, размовы, прыцягненне-адштурхванне, сарамлівая і таму яшчэ больш гарачая і нястрымная закаханасць. Ганна Сардановская! Ганна Сардановская! Яе імя ўжо вядомы паэт возьме для лепшай сваёй паэмы. А тады - закідваннем пачуццяў, радасці і сумневы - і радкі, радкі, радкі... (?/p>