Гiсторыя Беларусi

Вопросы - История

Другие вопросы по предмету История




штуршком да абмеркавання еСЮрапейскiх праблем як маючых адзiнае значэнне для кожнай з краiн.

Важная роля СЮ пасляваенным развiццi iнтэграцыйных працэсаСЮ у Заходняй ЕСЮропе належыць Францыi, якая абвяiiла i iмкнулася рэалiзаваць прынцыпу разрадкi мiжнароднай напружанаii, раСЮнавагi, кааперацыi, узаемнай павагi дзяржаСЮ.

Пытанне 55

За гады Вялiкай Айчыннай вайны на Беларусi была амаль поСЮнаiю знiшчана матэрыяльна-тэхнiчная база СЮстаноСЮ адукацыi, навукi i культуры. Але да 1950 г. школьная сетка СЮ рэспублiцы была адноСЮлена. У 1951-1955 гг. адбылося далейшае пашырэнне сярэдняй адукацыi, якое iшло шляхам арганiзацыi новых школ i пераСЮтварэння сямiгодак у сярэднiя школы.

Закон Аб умацаваннi сувязi школы з жыццём i аб далейшым развiццi сiстэмы народнай адукацыi ад 1959 г. прадугледжваСЮ увядзенне СЮсеагульнага 8-гадовага навучання. У 70-я гг. у БССР была СЮведзена СЮсеагульная сярэдняя адукацыя моладзi. У 1977 годзе 98 % закончыСЮшых восем класаСЮ працягвалi вучобу СЮ школе з мэтай атрымання сярэдняй адукацыi.

Новай спробай рэформы школы было прыняцце СЮ 1984 г. дакумента АсноСЮныя напрамкi рэформы агульнаадукацыйнай i прафесiйнай школы. Пашыралася падрыхтоСЮка рабочых кадраСЮ праз прафесiйна - тэхнiчныя вучылiшчы.

Развiвалася вышэйшая школа. Так, у 1945 г. быСЮ адкрыты Беларускi тэатральны iнстытут, у 1951 г. - Гродзенскi сельскагаспадарчы iнстытут, у 1953 г. - Гомельскi iнстытут iнжынераСЮ чыгуначнага транспарту, у 1954 г. - Беларускi iнстытут механiзацыi i электрыфiкацыi сельскай гаспадаркi, а таксама РЖнстытут замежных моСЮ. За 1960-1985 гг. былi адкрыты Мiнскi радыётэхнiчны iнстытут, Вiцебскi тэхналагiчны iнстытут лёгкай прамысловаii, Мiнскi iнстытут культуры, МагiлёСЮскi тэхналагiчны, Наваполацкi i Гомельскi полiтэхнiчныя iнстытуты. У 1969 г. на базе Гомельскага педагагiчнага iнстытута створаны Гомельскi дзяржаСЮны унiверсiтэт. У 1977 г. Гродзенскi педагагiчны iнстытут быСЮ пераСЮтвораны СЮ Гродзенскi дзяржаСЮны унiверсiтэт.

Народная адукацыя адчувала на сябе СЮздзеянне бюракратычнай сiстэмы кiравання, паступова губляла нацыянальныя рысы. У вынiку СЮ сярэдзiне 80-х гг. толькi 23,1 % школ i 19,3 % дашкольных дзiцячых устаноСЮ працавалi на беларускай мове.

Значныя дасягненнi былi зроблены СЮ развiццi навукi. У 1944 г. у Мiнску зноСЮ пачала сваю дзейнаiь Акадэмiя навук БССР. Да канца 1950 г. у рэспублiцы дзейнiчала 77 навуковых устаноСЮ, а СЮ 1958 г - 83. Акадэмiчныя СЮстановы пачалi дзейнiчаць у Гомелi, Магiлёве, Гродне, Вiцебску. БыСЮ адкрыты шэраг новых iнстытутаСЮ СЮ галiне фiзiка-тэхнiчных, хiмiчных, бiялагiчных i iншых навук. У 1985 г. навуковыя даследаваннi i распрацоСЮкi праводзiлi каля 200 акадэмiчных i галiновых iнстытутаСЮ, ВНУ i праектна-канструктарскiх арганiзацый. Беларускiя вучоныя СЮнеслi значны СЮклад у распрацоСЮку фiзiкi элементарных чаiiц, атамнага ядра, квантавай электронiкi, радыёфiзiкi, фiзiкi плазмы, паСЮправаднiкоСЮ i дыэлектрыкаСЮ.

Беларускiя вучоныя СЮдзельнiчалi СЮ навуковых распрацоСЮках, звязаных з развiццём абароннага комплексу i асваеннем космасу. Неаднаразова пабывалi СЮ космасе беларускiя касманаСЮты Пётр Клiмук i Уладзiмiр Кавалёнак.

Далейшае развiццё СЮ пасляваенны час атрымала лiтаратура. Заявiлi аб сабе Я. Брыль, РЖ. Мележ; паэты Р. Барадулiн, П. Панчанка, А. Вярцiнскi, А. РазанаСЮ; драматургi А.Макаёнак. Большаiь празаiчных твораСЮ прысвячалася падзеям Вялiкай Айчыннай вайны. Палiтычная адлiга спрыяла актывiзацыi лiтаратурнай творчаii вызваленых са сталiнскiх заiенкаСЮ С. ГрахоСЮскага, У. ДубоСЮкi, А. Звонака, С. Шушкевiча.

На мяжы 50-60 гг. шырокую вядомаiь атрымалi творы В.Быкава, РЖ. Навуменкi, РЖ. Чыгрынава. Гiстарычная тэма СЮ беларускай прозе знайшла СЮвасабленне СЮ творах У. Караткевiча Дзiкае паляванне караля Стаха, Чорны замак Альшанскi, Зямля пад белымi крыламi, Каласы пад сярпом тваiм.

Значным укладам у скарбонку драматургii зявiлiся песы К. Крапiвы, А. Макаёнка. У пачатку 80-х гг. песамi Выбар, Вечар, Радавыя заявiСЮ аб сабе А. ДудараСЮ.

Далейшае развiццё атрымала тэатральнае мастацтва. У 60-80 гг. павялiчылася колькаiь тэатраСЮ з 11 у 1960 г. да 17 у 1985 г. У гэтыя ж гады пачалi творчую дзейнаiь ДзяржаСЮны ансамбль танца БССР, вакальна-iнструментальныя ансамблi Песняры, Верасы, Сябры, фальклорна-хараэграфiчны ансамбль Харошкi.

У пасляваенныя гады плённа працавалi кампазiтары рэспублiкi. Былi напiсаны опера Алеся Я. Цiкоцкага, Надзея Дурава А. Багатырова, Машэка Р. Пукста. АктыСЮна стваралiся масавыя песнi кампазiтарамi У. АлоСЮнiкавым, Н. СакалоСЮскiм. У наступныя гады СЮ беларускай музыцы зявiлiся новыя iмёны: РЖ.КузняцоСЮ, С. Картэс, Я. ГлебаСЮ, РЖ. Лучанок, Дз. Смольскi.

Шырокай i разнастайнай тэматыкай вызначалася выяСЮленчае мастацтва. Плённа працавалi Ф. Дарашэвiч, В. ВолкаСЮ, Р. Кудрэвiч. Значным укладам у развiццё беларускага i сусветнага мастацтва зявiлiся работы М.Савiцкага Партызанская мадонна, цыкл Лiчбы на сэрцы.

Далейшае развiццё атрымала скульптурнае мастацтва. У партрэтным жанры найбольш выдзяляюцца творы З. Азгура, А. Бембеля, А. Глебава. Значным дасягненнем беларускiх скульптараСЮ стаСЮ завершаны СЮ 1954 г. ансамбль плошчы Перамогi СЮ Мiнску (архiтэктары ансамбля У.Кароль i Г.Заборскi). З. Азгур, А. Бембель, А. ГлебаСЮ i С. СелiханаСЮ выканалi барэльефы для гэтага абелiска-помнiка воiнам Савецкай Армii i партызанам. Адметнай тэндэнцыяй СЮ мастацтве становiцца манументалiзм. У жанры скульптуры гэта прадвызначала з