Усталяванне савецкай грамадска-палiтычнай сiстэмы СЮ СССР i БССР
Информация - История
Другие материалы по предмету История
ць рашэннi аднасобна, не параiСЮшыся з акружэннем. Улаiiвы яму стыль кiраСЮнiцтва валюнтарызм выявiСЮ сябе СЮ непрадуманай рэарганiзацыi амаль усiх партыйных i СЮпраСЮленчых структур. Але савецкая палiтычная сiстэма засталася нязменнай.
Ва СЮмовах панавання КПСС паСЮнаСЮладдзе СаветаСЮ было немагчымым у прынцыпе: iх кiраСЮнiцтва абiралася пад партыйным кантролем, пры прамым i непасрэдным удзеле камунiстаСЮ. Разам з тым Саветы СЮсiх узроСЮняСЮ пачалi лепш выконваць свае гаспадарчыя, арганiзацыйныя i культурна-выхаваСЮчыя функцыi. Палажэннi аб сельскiх, пасялковых, раённых, гарадскiх Саветах адлюстравалi iмкненне да развiцця дэмакратыi. Яны заканадаСЮча замацавалi правы i абавязкi дэпутатаСЮ, усталявалi iх недатыкальнаiь. На працягу 1950-х гг. працоСЮныя Беларусi двойчы бралi удзел у выбарах у ВярхоСЮны Савет СССР, двойчы СЮ ВярхоСЮны Савет БССР i тройчы СЮ мяiовыя органы рэспублiкi. За безальтэрнатыСЮны спiс кандыдатаСЮ блоку камунiстаСЮ i беспартыйных галасавала звыш 99% выбаршчыкаСЮ.
Прафсаюзы заставалiся самай масавай грамадскай арганiзацыяй. З 1951 па 1960г. колькаiь яе членаСЮ павялiчылася з 815 тыс. да 1 988 тыс. Па-ранейшаму асноСЮнай сферай дзейнаii прафсаюзаСЮ зяСЮлялася вытворчаiь. Па iх iнiцыятыве з ладзiлiся спаборнiцтвы за званне брыгад выдатнай якаii, за эканомiю iнструментаСЮ, за сумяшчэнне прафесiй, у якiх удзельнiчала 95,2% працоСЮных. З 1958г. разгарнуСЮся рух за званне СЮдарнiкаСЮ i брыгад камунiстычнай працы. З 1962г. за званне майстар-залатыя рукi.
У 1950-я гг. раслi i умацоСЮвалiся камсамольскiя арганiзацыi рэспублiкi. Калi у 1950г. у шэрагах ЛКСМБ налiчвалася 368 тыс. камсамольцаСЮ, то да 1961г. ужо 621 тыс. ЛКСМБ здзяйсняСЮ шэфства над пiянерскай арганiзацыяй, браСЮ удзел у сацыялiстычных спаборнiцтвах. Па заклiку партыi камсамол Беларусi узяСЮ удзел у асваеннi цалiны СЮ Казахстане, Сiбiры, на Алтаi i Урале. Камсамольскiя работнiкi папаСЮнялi кадры партыйна-савецкай наменклатуры БССР. Яе тагачасны кiраСЮнiк РЖ сакаратар ЦК КПБ К. МазураСЮ заСЮсёды аператыСЮна рэагаваСЮ на дырэктывы з Крамля. У 1958г. М. ХрушчоСЮ пад час наведвання БССР высока ацанiСЮ шанцы беларускага народа СЮ пабудове камунiзму.
Поспехi пасляваеннага аднаСЮлення эканомiкi СССР, выкрыццё сталiншчыны, знiшчэнне жалезнай завесы i часовае прыпыненне халоднай вайны, усё гэта i iншае надало савецкаму грамадству моцны iмпульс далейшага развiцця. Але СЮсё гэта i iншае не задавальняла частку партыйнай наменклатуры, якую палохаСЮ працэс дэмакратызацыi грамадства. У вынiку 13 кастрычнiка 1964г. на пасяджэннi Прэзiдыума ЦК КПСС М.Хрушчову былi прадяСЮлены прэтэнзii за развал сельскай гаспадаркi, злоСЮжываннi у кадравай палiтыцы, праявы культу яго асобы. Больш абрунтавана гэта прагучала назаСЮтра, 14 кастрычнiка 1964г. на Пленуме ЦК у дакладзе А.Суслава Аб ненармальным становiшчы, што склалася СЮ Прэзiдыуме ЦК у сувязi з няправiльнымi дзеяннямi Хрушчова. У вынiку апошнi па СЮласным жаданнi ён быСЮ вызвалены ад займаемых пасад.
Такiм чынам, кароткачасоваму перыяду знаходжання М.Хрушчова ва СЮладзе СЮлаiiвы велiчныя i заганныя падзеi, рэзкiя кантрасты, дасягненнi i страты. Як кiраСЮнiк дзяржавы ён наблiзiСЮся да народа i мкнуСЮся палепшыць яго жыццё, але як партыйны дзеяч, ён рабiСЮ гэта СЮ адпаведнаii са сваiмi СЮяСЮленнямi аб народных патрэбах i тымi ж, добра апрабаванымi дырэктыСЮнымi метадамi. ХрушчоСЮскай адлiзе улаiiвы несумяшчальныя супярэчнаii: з аднаго боку выкрыццё сталiншчыны, амнiстыя i рэабiлiтацыя пацярпелых ад яе, з другога адсутнаiь галоснаii, патуранне новаму культу, прапаганда СЮтопii камунiстычнага грамадства. Намаганнямi Хрушчова савецкае грамадства пазбавiлася сталiнiiкiх крайнаiяСЮ, але глыбокiх дэмакратычных пераСЮтварэнняСЮ не адчула.
6. Грамадска-палiтычнае жыццё БССР у 70-я першай палове 80-х г. ХХ ст.
У кастрычнiку 1964г., пасля адстаСЮкi М.Хрушчова першым сакратаром ЦК КПСС быСЮ выбраны Л. РЖ. БрэжнеСЮ, старшынёй СаСЮмiна СССР А.М. Касыгiн. Пасля ХХРЖРЖРЖ зезда КПСС (сакавiк-красавiк 1966) Прэзiдыум ЦК быСЮ iзноСЮ перайменаваны СЮ Палiтбюро, i адноСЮлена назва Генеральны сакратар. Зезд cкасаваСЮ ранейшую пастанову аб забароне абрання адных i тых жа асоб на кiруючыя пасады больш, чым тры разы запар. Адначасова адбывалася далейшая цэнтралiзацыя партыйна-дзяржаСЮнага апарата. Да блiжэйшага акружэння Л.Брэжнева належалi члены Палiтбюро старшыня КДБ Ю. АндропаСЮ, мiнiстр абароны Дз. УiiнаСЮ, мiнiстр замежных спраСЮ А.Грамыка.
Рэальныя рычагi улады засяродзiлiся СЮ наменклатуры. Адначасова СЮ яе асяроддзi СЮкаранiлiся такiя хiбы, як бюракратызм, карупцыя i пратэкцыянiзм. Яе намаганнямi зявiлiся падзаконныя акты, тэлефоннае права. Шэраговыя камунiсты не мелi магчымаii уплываць на дзейнаiь камiтэтаСЮ, тым больш фармiраваць палiтыку партыi.
Саветы як выбарныя органы СЮлады па-ранейшаму заставалiся на другi плане. Сесii ВярхоСЮнага Савета СССР i саюзных рэспублiк адбывалiся з удзелам дэпутатаСЮ, абраных за працоСЮныя або iншыя заслугi, без улiку iх дзелавых якаiей як законатворцаСЮ. Выбарчая сiстэма па-ранейшаму прадугледжвала безальтэрнатыСЮнаiь. Удзел электарата СЮ выбарах пры СЮмелых падлiках быСЮ не менш вынiковым, чым пры Сталiне, бо часам дасягаСЮ 99,96%.
Прафсаюзы зрабiлiся неафiцыйнымi дзяржаСЮнымi структурамi. РЖх функцыi па абарона iнтарэсаСЮ работнiкаСЮ былi дзейснымi СЮ той ступенi, у якой яны не супярэчылi iнтарэсам парткама i адмiнiстрацыi прадпрыемства або СЮстановы.
Камсамолу быСЮ адведзены свой сектар грамадска-палiтычнай, галоСЮным чынам, iдэйна-выхаваСЮ?/p>