Праблема рацыянальнага выкарыстання рэсурсаў
Дипломная работа - Экономика
Другие дипломы по предмету Экономика
абёмаў здабычы вельмі праблематычна, т.к. сучаснаму свету трэба ўсё больш і больш сыравіны і энергіі, а іх скарачэнне абавязкова абернецца сусветным крызісам. Павелічэнне ККД гэтак жа малоперспективен бо для яго ажыццяўлення патрабуюцца вялікія капіталаўкладанні, ды і сыравінныя запасы небязмежныя. Таму прыярытэт аддаецца альтэрнатыўных крыніц энергіі.
3.4 Альтэрнатыўныя крыніцы энергіі
3.4.1 Энергія сонца
У апошні час цікавасць да праблемы выкарыстання сонечнай энергіі рэзка ўзрос, і хоць гэты крыніца таксама ставіцца да аднаўляльных, увага, што ўдзяляецца яму ва ўсім свеце, прымушае нас разгледзець яго магчымасці асобна.
Патэнцыйныя магчымасці энергетыкі, заснаванай на выкарыстанні непасрэдна сонечнага выпраменьвання, надзвычай вялікія.
Заўважым, што выкарыстанне ўсяго толькі 0.0125% гэтай колькасці энергіі Сонца магло б забяспечыць усе сённяшнія запатрабаванні сусветнай энергетыкі, а выкарыстанне 0.5% - цалкам пакрыць патрэбы на перспектыву.
На жаль, наўрад ці калі-небудзь гэтыя велізарныя патэнцыйныя рэсурсы атрымаецца рэалізаваць у вялікіх маштабах. Адным з найбольш сурёзных перашкод такі рэалізацыі зяўляецца нізкая інтэнсіўнасць сонечнага выпраменьвання. Нават пры найлепшых атмасферных умовах (паўднёвыя шыраты, чыстае неба) шчыльнасць патоку сонечнага выпраменьвання складае не больш за 250 Вт/м. Таму, каб калектары сонечнага выпраменьвання збіралі за год энергію, неабходную для задавальнення ўсіх патрэбаў чалавецтва трэба размясціць іх на тэрыторыі 130000 км!
3.4.2 Ветравая энергія
Велізарная энергія рухаюцца паветраных мас. Запасы энергіі ветру больш чым у сто разоў перавышаюць запасы гидроэнергии ўсіх рэк планеты. Увесь час і паўсюль на зямлі дзьмуць вятры - ад лёгкага ветрыку, які нясе жаданую прахалоду ў летнюю спёку, да магутных ураганаў, якія прыносяць незлічоныя страты і разбурэнні. Заўсёды неспакойны паветраны акіян, на дне якога мы жывем. Вятры, што дзьме на прасторах нашай краіны, маглі б лёгка задаволіць усе яе патрэбнасці ў электраэнергіі!
Тэхніка 20 стагоддзя адкрыла цалкам новыя магчымасці для ветраэнергетыкі, задача якой стала іншай - атрыманне электраэнергіі. У пачатку стагоддзя М.Я. Жукоўскі распрацаваў тэорыю ветродвигателя, на аснове якой маглі быць створаны высокапрадукцыйныя ўстаноўкі, здольныя атрымліваць энергію ад самага слабога ветрыку. Зявілася мноства праектаў ветроагрегатов, непараўнальна больш дасканалых, чым старыя ветраныя млыны. У новых праектах выкарыстоўваюцца дасягненні многіх галін веды.
У нашы дні да стварэння канструкцый ветракола звязана - сэрца любой ветраэнергетычнай устаноўкі - прыцягваюцца спецыялісты-самолетостроители, якія ўмеюць выбраць найбольш мэтазгодны профіль лопасці, даследаваць яго ў аэрадынамічнай трубе. Намаганнямі навукоўцаў і інжынераў створаны самыя разнастайныя канструкцыі сучасных ветравых установак.
3.4.3 Энергія зямлі
Здаўна людзі ведаюць аб стыхійных праявах гіганцкай энергіі, таящейся ў нетрах зямнога шара. Памяць чалавецтва захоўвае паданні пра катастрафічныя вывяржэння вулканаў, якія панеслі мільёны чалавечых жыццяў, непазнавальна змянілі аблічча многіх месцаў на Зямлі. Магутнасць вывяржэння нават параўнальна невялікага вулкана каласальная, яна шмат разоў перавышае магутнасць самых буйных энергетычных установак, створаных рукамі чалавека. Праўда, аб непасрэдным выкарыстанні энергіі вулканічных вывяржэнняў казаць не прыходзіцца - няма пакуль у людзей магчымасцяў ўтаймаваць гэтую непакорлівую стыхію, ды і, на шчасце, вывяржэння гэтыя досыць рэдкія падзеі. Але гэта праявы энергіі, таящейся ў зямных нетрах, калі толькі маленечкая доля гэтай невычэрпнай энергіі знаходзіць выхад праз агнядышных жарала вулканаў.
Маленькая еўрапейская краіна Ісландыя - краіна лёду у даслоўным перакладзе - цалкам забяспечвае сябе памідорамі, яблыкамі і нават бананамі! Шматлікія ісландскія цяпліцы атрымліваюць энергію ад цяпла зямлі - іншых мясцовых крыніц энергіі ў Ісландыі практычна няма. Затое вельмі багатая гэтая краіна гарачымі крыніцамі і знакамітымі гейзерамі-фантанамі гарачай вады, з дакладнасцю хранометра вырываюцца з-пад зямлі. І хоць не ісландцамі належыць прыярытэт у выкарыстанні цяпла падземных крыніц, жыхары гэтай маленькай паўночнай краіны эксплуатуюць падземную кацельню вельмі інтэнсіўна. Сталіца - Рэйкявік, у якой пражывае палова насельніцтва краіны, ацяпляецца толькі за кошт падземных крыніц.
Але не толькі для ацяплення чэрпаюць людзі энергію з глыбінь зямлі. Ужо даўно працуюць электрастанцыі, якія выкарыстоўваюць гарачыя падземныя крыніцы. Першая такая электрастанцыя, зусім яшчэ маламагутная, была пабудавана ў 1904 годзе ў невялікім італьянскім мястэчку Лардерелло, названым так у гонар французскага інжынера Лардерелли, які яшчэ ў 1827 годзе склаў праект выкарыстання шматлікіх у гэтым раёне гарачых крыніц. Паступова магутнасць электрастанцыі расла, у строй ўступалі ўсе новыя агрэгаты, выкарыстоўваліся новыя крыніцы гарачай вады, і ў нашы дні магутнасць станцыі дасягнула ўжо вялікай велічыні-360 тысяч кілаватаў. У Новай Зеландыі існуе такая электрастанцыя ў раёне Вайракеи, яе магутнасць 160000 кілават. У 120 кіламетрах ад Сан-Францыска ў ЗША вырабляе электраэнергію геатэрмальная станцыя магутнасцю 500 тысяч кілаватаў.
3.4.4 Энергія сусветнага акіяна
Вядома, што запасы энергіі ў Сусветным акіяне каласальныя. Так, цеплавая (унутрана