Объяснение сокращений

Вид материалаДокументы
Подобный материал:
1   ...   17   18   19   20   21   22   23   24   ...   70

Decorus, приличный, красивый, decora facies civitatis (1. 6 C. 8, 12).

Decrescere, уменьшаться, противоп. crescere (1. 40 D. 15, 1. 1. 24 § 3 D. 39, 3), отнимать, прот. accrescere (l. 4 D. 5, 4. 1. 13 § 3. 4 D. 28, 5).

Decretalis см. decernere s. 2 и 3.

Decretum см. decernere s. 2 и 3.

Decumbere, ложится (1. 2 § 4 D. 2, 11).

Decuria, муниципальный совет, сенат = curia (1. 25 § 1 D. 29, 2. 1. 3 § 4 D. 37, 1).

Decuriales (urbis Romae), канцелярские чиновники римс. сената; распределялись на несколько клаесов (decuriae) (tit. C. 11, 13); leges decuriales, императорские указы, касающиеся этих чиновников (1. 2 eod.).

Decurio, 1) член курии (см. s. 2), сенатор в муниципальн. городах и колониях (1. 239 § 5 D. 50, 16. tit. D. 50, 2. C. 31 - 34), (Gai. II. 195). Decurionatus, должность сенатора (1. 2 § 8. 1. 3 рг. § 2. 1. 7 § 3.1. 12. 13 § 2 D. cit.).- 2) председатель т. н. silentiarii, тайных советниковимператора (tit. C. 12, 16).- 3) десятник, начальник декурии (1. 1. С. Th. 7, 12).

Decurionatus, см. decurio s. 1.

Decurrere, 1) бежать вниз, течь, decurrens aqua. (1. 6 pr. D. 39, 3). - 2) ??poбегaть, per omnina vestigia decurrendum est (1. 9 C. 9, 41). - 3) прибегaть, пpиступать, d. ad emtionem (1. 37 D. 21, 1), ad actionem (1. 5 pr. D. 11, 6. 1. 1 § 18 D. 16, 3), ad fidem aiicuius (1. 9 § 2 D. 2, 13).- 4) приходить, ex varia statutorum diversitate ad id decursuт est (1. 4 C. 10, 11); eos. huс decursum est, дошло до того, что (1. 2 § 1 D. 38, 2. 1. 55 pr. D. 40, 4. 1. 3 pr. D. 49, 14); decurr. in unam sententiam (1. 1 § 3 D. 2, 14); decurr. ad heredes (1. 4 pr. D. 34. 1).- 5) пepexoдить, изменяться, humani iuris conditio semper in infinitum decurrit. et nihil est in ea, quod stare perpetuo possit (1. 2 § 18 C. 1, 17).- 6) совершать, оканчивать, stetisse per aliquem, quo minus lis suo Marte decurrat (1. 13 § 9 C. 3, 1); solemnitates decursa (1. 2 C. 1, 13), decursis hastis, с публичных торгов, et proscriptione habita (1. 6 C. 10, 3); проходить о времени (1. 2 C. 5, 1).

Decus, 1) украшение (1. 2 C. 11, 2); decora marmorum (1. 16 C. Th. 15, 1). - 2) честь, слава, honestioris personae decore et iure privari (1. 2 C. 5, 9); contra decus saeculi versari (1. 3 C. 12, 23).

Decutere, oтнимать: сапопi поп decutitur aliquid, канон (подать) не уменьшается (1. 10 C. 10, 47).

Dedecorandus, dedecorosus, бесчестный (1. 2 С. Th. 6, 14. 1. 13 С. Тh. 16, 5).

Dedecus, бесчестие (1.10 D. 4, 6.1. 3 § 5 D. 37, 4).

Dedere, отдавать, сдавать; deditio, сдача, передача, похае s. ad noxam dedere, когда раб передавался в собственность тому лицу, которому был причинен вред (1. 1 § 14 - 16 D. 9, 1. 1. 2 рг. 1. 8. 11. 14. 17. 19 D. 9, 4); похае deditio, deditio ipsius corporis, quod deliquit (1. 1.4 § 3. 1. 5 pr. 1. 16. 21. § 2 cod. 1. 37 § 1 D. 9, 2 1. 5 § 3 D. 11, 3); hostibus se dedere, сдаваться (1. 4. 17 D. 49, 15. 1. 17 D. 50, 7); dedi tormentis v. interrogationibus (1. 16 C. 9, 47); (1. 4 C. 10, 44); deditum esse, прeдаваться, посвящать себя, malis artibus (1. 1 § 5 D. 11, 3), desidiae (1. 25 § 1 D. 22, 3).

Dedicare, 1) посвящать, жертвовать (1. 9 § 1 D. 1, 8. 1. 61 D. 2, 14. 1. 12 D. 27, 10), in sacrum dedic. (1. 3 D. 44, 6).- 2) назначать что-нб. для какой-либо цели, auri quantitas ad coemtionem frumentariam dedicata (1. 2 C. 11, 23).

Dedignari, отвергать (1. 17 C. 7, 4. 1. 28 C. Th. 11, 1).

Dediticii, т. е. народы, покоренные с оружием в руках, которые поэтому должны были подвергнуться самым тяжелым требованиям, особ. выдаче оружия. Закон Aelia Sentia постановил, чтобы вольноотпущенники, которые за тяжкия престунления были наказаны, не могли приобрести права римскаго гражданства и уподоблялись т. н. dediticii (Gai. I, 12. 13-15. 25. 27. 67. 68. III. 74... 76. Ulp. I. 5. 11. VII. 4. XX. 14, XXII, 2. § 3 J. 1, 5); dediticius (adi.), относящийся к этому роду отпущенников, dedit. libertas, conditio (tit. C. 7, 5); dedit. liberti (1. 1 C. 7, 6).

Deditio см. dedere.

Deducere, 1) уводить, отводить, deduc. colonias s. colonos (1. 239 § 5 D. 50, 16. 1.1 § 7. 8 D. 50, 15); deduci (in) domum, или просто, deduci, ввод жены в дом мужа (1. 5 § 10 D. 13, 6. 1. 5. D. 23, 2. 1. 68. 69 § 3 D. 23, 3.1, 66 рг. D. 24, 1.1. 13 § 8 D. 48, 5); deduci iп hortos (1. 66 § l D. 34, 1).- 2) приводить, доводить, deduc. furem ad Praesidem (1. 58 § 1 D. 47, 2); deduci ad supplicium (1. 19 D. 48, 19); in vincula (1. 2 § 5 D. 49, 14); (1. 4 pr. D. 48, 4); (1. 10 D. 47, 9); deduci in servitutem (1. 7 pr. D. 41, 1), in servilem causam (1. 3 § 1 D. 4, 5), in assusationem (1. 9 C. 9, 2); (1. 78 pr. D. 3, 3); causa in conditione iurisiurandi deducta, дело зависит от подтверждения присягою (1. 39 D. 12, 2); in censum deduc. aliquid, представить что-нб. для оценки, как предмет имущества (1. 64 D. 41, 1); ad licitationem rem ded., довести до публичной продажи (1. 6 D. 10, 2); rem s. litет ?п iudicium deduc., предъявлять, подавать иск о чем, ходатайствовать (1. 12 D. 2, 14.1. 66 D. 3, 3.1. 31 § 2 D. 3, 5.1. 22. 23 D. 26, 7.1. 4. 11. § 7 D. 44, 2.1. 1 С. 3, 9: здесь resin iudicium deducta = lis contestata); касательно отдельных предметов ?п ?иdicium deducere обозначает: делать предметом иска, in iudicium s. in iudicio deduci: cделатьься предметом исковаго притязания (1. 3 рг. D. 2, 10. 1. 17 D. 3, 5. 1. 30 D. 10, 2. - 1. 51 § 1 eod. 1. 18 D. 10, 3.-1. 28 § 4 D. 12, 2. - 1. 11 § 1 D. 19, 1); (1. 11 § 5 D. 44, 2); (1. 21 рг. eod. 1. 90 D. 45, I); тоже-самое обозн. deducere, deduci ?п controversiam, in litem (1. 17 pr. D. 16, 3. 1. 31 § 1 D. 46. 2); deduci in actionem s. in actione (l. 27 § 3 D. 6, 1. 1. 7 § 14 D. 6, 2. 1. 37 D. 17, 2.1. 13 pr. D. 40, 12), in petitionem (1. 7 § 5 D. 44, 2), in intentionem condemnationemve (1. 2 pr. D. 44, 1); deduci in causam s. in causa fideicommissi, сделаться предметом фидеикоммисса (1. 3 pr. D. 33, 7. 1. 15 § 6 D. 35, 2. 1. 25 § 3 D. 36, 1), in obligationem, сделаться предметом обязательства (1. 75 § 1. 8. 1. 109. D. 45,1); in stipulationem s. in stipulatum (1. 76 § 1. 1. 89. 103. 125. 136 eod.), in cautionem (1. 24 pr. D. 33, 2. cp. 1. 25 § 4 D. 22, 3), in aestimationem (1. 81 § 4 D. 30), in compensationem (1. 8. 15 D. 16, 2). - 3) вычесть, deducitur de peculio, si quid dominus servi nomine obligatus est (1. 9. 8 D. 15, 1); deduc. quod sibi debetur (1. 11 § 7 eod. 1. 36 pr. D. 5, 3). impensas (1. 38 eod.); (1. 36 § 5 eod. 1. 7 pr. D. 24, 3); (1. 46 pr. 1). 7, 1. 1. 1 § 4.1. 3 § 1 1. 5. 6 § 1 D. 7, 2); fundum deducto usufr. dari iubere (1. 26 pr. D. 33, 2); deducto aere alieno (1. 125 D. 50, 16). Deductio, вычет, deductio impensarum (1. 41 § 1 D. 31); privilegium s. ius deductionis (1. 5 § 7 D. 14. 4. 1. 14 § 1 D. 15, 1); deductionem pati (1. 38 § 2 eod.), (Gai. IV. 65 - 68). - 4) (diducere), разделять (1. 3 § 2. 1. 5 § 1 D. 6, 1); in tres partes hereditatem ded. (1. 13 § 3 D. 37, 4). - 5) растянуть, ferri materies, quae facile deducatur ignibus (1. 1 C. 11, 9).

Deductio, см. deducere s. 1 и 3.

Deesse, 1) o лицах: а) не присутствовать, особ. в суде, не явиться в определенный срок, si contra emtorem iudicatum est, quod defuit - ad iudisium non adfuit (1. 55 pr. D. 21, 2); (1. 27 § 4 D. 4, 8); (1. 2 § 41 D. 38, 17); (1. 6 C. 9, 2); (1. 13 pr. D. 4, 4. 1. 73 § 3 D. 5, 1. 1. 5 pr. D. 48, 19); deesse cognitioni (1. 27 § 1 D. 40, 12. 1. 7 D. 47, 9); b) уклоняться, non deesse dejensioni (1. 21 § 3 D. 4, 6). - 2) o вещах, правах, качествах: недоставать, не быть, evenit ut quod alteri superest, alteri desit (1. 1 pr. D. 18. 1); (1. 14 § 1 D. 7, 8); (1. 9 § 3 D. 21, 2); animus deest in furioso (1. 2 § 1 D. 3, 3).

Defectio, упадок (l. 31 C. Th. 11, 1).

Defectus, ненаступление, неисполнение (см. deficere s. 2).

Defendere, 1) отражать, def. incendium (1. 7 § 4 D. 43, 24); vim vi def. (1. 45 § 4 D. 9, 2).- 2) защищаться а) вообщ. обеспечивать, adversus periculum naturalis ratio permittit se defendere (1. 4 eod); (1. 7 C. 8, 51); (1. 8 pr. D. 1, 8); defendi exceptione s. per except. (1. 28 § 6. 8 D. 12, 2. 1. 17 § 1 D. 24, 3.1. 16 D. 44, 4. 1. 141 § 5 D. 45, 1); b) утверждать (1. 14 D. 2, 11. 1. 77 D. 6, 1. 1. 2 § 1 D. 7, 4. 1. 67. 71. D. 21, 2); benigna interpretatione potest defendi (1. 9. D. 23, 4); non ineleganter defendi poterit (1. 42 D. 28, 5); fortiter, fortius defendi potest (1. 2 § 2 D. 10, 2. 1. 85 D. 32); c) защищать пред судом, предетавлять когo-либо на суде (1. 33 § 2 D. 3, 3. § 3 eod. cf. 1. 17 D. 46, 7. 1. 35 § 3 D. 3, 3.1. 51 § 1 eod. 1. 63 D. 5, 1. 1. 10 D. 26, 7.-1. 2 § 3 D. 42, 4. 1. 52 D. 50, 17. 1. 2 D. 49, 4. 1. 31 § 7 D. 3, 5), litem (1. 78 pr. D. 3, 3), publicum negotium (1. 8 pr. D. 50, 7); def. aliquem de appellatione (1. 1 D. 49, 4); dotis nomine, evictionis nomine (1. 42. 49 pr. D. 5. 1), omnium actionum nomine (1. 37 pr. D. 3, 3), (1. 39 pr. eod.); defendi in capitali crimine (1. 8 § 1 D. 40, 9); (1. 8 D. 4, 1); (1. 28 D, 17, 2.1. 11 § 21 D. 32. 1. 1 § 9 D. 33, 4); тк. касательно предмета спора и защиты, permittendum erit possessori hereditatis, partem hereditatis defendere, parte cedere (1. 8 D. 5, 4); (1. 40 D. 3, 5); defendere servum (1. 3. 4 D. 2. 9. 1. 6 D. 6, 2), aedes, fundum (1. 9 pr. D, 39, 2.1. 9 § 1 D. 44, 2).- 3) = vindicare, a) предъявлять претензию на что, домогаться чего, si oleum tuum quasi suum defendat Titius (1. 9 § 3 D. 4, 3); res quasi donatas def. (1. 53 § 1 D. 24, 1); (1. 7 § 1 D. 5, 3); sibi def. servitutem (1. 8. § 4 D. 8, 5), usumfr., possessionem (1. 4 D. 43, 17); ex servitute defendi; in libertatem def. aliquem (1. 32 D. 40, 12. 1. 25 C. 8, 45); b) отмстить за, def. mortem s. necem alicuius (1. 21 § 1 D. 29, 5.1. 50 § 2 D. 30. 1. 18 § 1. 1. 20. 21. D. 34, 9. 1. 11 pr. D. 48, 2. 1. 29 § 2 D. 49, 14).

Defensaculum, защита (1. 2 C. Th. 10, 15).

Defensare, защищать (1. 2 C. 12, 41. 1. 5 C. Th. 2, 1. 1. 134 D. Th. 12, 1).

Defensio, 1) защита: а) представительство на суде (1. 21 § 3 D. 4, 6. 1. 34 § 3 D. 12, 2.1. 33 § 4 D. 3, 3. § 2 eod.); def. civitatis, id est, ut syndicus fiat (1. 1 § 2. 1. 16 § 3 D. 50, 4); cautio defensionis (1. 7 § 4 D. 33, 4); legitimae defensionis persona (1. 3 C. 4, 46); b) особ. ведение дела на суде, rei suae def. (1. 54 D. 6, 1); (1. 4 § 3 D. 49, 1); (1. 102 D. 45, 1); c) требование, признание права, def. libertatis (1. 1 C. 7, 18).- 2) причина защиты, средство защиты, напр. exceptionis def. temporaria, perpetua; def. iuris, quae causam incertam habet (1. 56. D. 12, 6); (1. 76 § 1 D. 18, 1); pluribus defens. uti (1. 5 D. 44, 1); (1. 43 D. 50, 17); (1. 8 C. 2, 44); auditis delensionibus iudicare (1. 8 C. 7, 43). - 3) cyдебное преследование преступления, следствие, ubi quis necatus est - heredi def. mortis incumbit (1. 5 § 3. D. 29, 5).

Defensor, защитникъ, представитель, а) вообще, напр. appellantur tutores quasi tuitores atque defensores (1. 1 § 1 D. 26, 1); (1. 21 C. 5, 37); defensor idonetis (Gai. IV. 101); defens. ecclesiarum, церковный староста (l. 23. C. 6, 23); defens. civitatum s. locorum, чиновники в провинциальных городах, которые обязаны были защищать граждан от притязаний наместников,-были полицейскими чиновниками и имели юрисдикцию по маловажным делам (tit; C. 1, 55. Nov. 15. (ecdu ); так же называются defensores plebis (l. 1 un. C. 1, 57); b) првдставитель на суде, особ. а) представитель корпорации (1. 18 § 13 D. 50, 4): def. тип?сърит v. cuiusvis corporis (1. 34 § ? D. 12, 2); def. rе?риbl?cae (1. 1 § 13 D. 49, 4. 1. 10 § 4 D. 50, 5); b) тот, кто заступал в суде ответчика без уполномочения, прот. procurator (1. 9 § 6. 1. 34 § 3 D. 12, 2), def. absentis vel praesentis (1. 42 § 2 eod.); litem subire quasi def. (1. 20 pr. D. 11, 1); (1. 74 § 2 D. 5, 1); def. alienae litis (1. 46 § 2 D. 3, 3); (1. 2 § 5 D. 16, 1).

Deferre, 1) относить куда заноcить, iп oppidum, in civitatem def. aliquid (1. 12 § 1 D. 7, 8.1. 2 D. 50, 11); (1. 5 § 4. 1. 9 § 1 D. 10, 4.1. 9 § 1. 3 D, 39, 2); (1. 3 C. 4, 33).- 2) предлагать, предоставлять, def. alicui facultatem, privilegium (1. 1 C. 9, 9), optionem (1. 79 D. 36, 1), conditionem (см. cond. s. 3), iurisdictionem (1. 6 D. 2, 1), restitutionis auxilium (1. 26 § 9 D. 4, 6): defertur alicui honor (1. 10. 11. pr. D. 50, 4); onus alicui delatum (1. 2 C. 10, 60); actio alicui delata (1. 64 § 6 D. 24, 3); iusiurandum deferre alicui, предлагать кому исполнение присяги, delatio iurisiurandi, предложение присяги (1. 3. 5 § 3. 4. 1. 6. 7. 9 § 3 -7. 1. 16-20. 34. 37. D. 12, 2); bоn. possessio defertur alicui (1. 2 § 4 D. 37, 11. 1. 2. § 1. 1. 19 pr. D. 38, 2. 1. 227 pr. D. 50, 16); quibus bon. possessionem detulit Praetor (1. 1 pr. D. 38, 9); si lex deferat bon. possessionem (1. un. § 2 D. 38, 14); hereditas defertur, открывается наследетво, т. е. кто-ниб. получает право на наследетво (1. 151 D. 50, 16); (1. 2 рг. D. 10, 2); (1. 35 pr. D. 29, 2. 1. 9 D. 38, 16); successio defertur alicui, наследство переходит к кому-нб. (1. 91 D. 50, 17); intestati iure deferri bопа (1. 42 § 1 D. 38, 2); (1. 2 D. 49, 17); (1. 8 D. 35, 3. 1. 6 § 3 D. 36, 1. 1. 1 pr. D. 38, 9); (1. 1 pr. D. 38, 3); 1). 2 § 1 D. 10, 2); deferri касается и отдельных предметов открывшагося наеледства, напр. fundus iure hereditario delatus (1. 37 D. 18, 1), то же назначенных отказов, напр. legatum servo delatum dominus potest repudiare (1. 7 D. 30), или назначения опеки (1. 7 pr. D. 4, 5. cf. 1. 1 pr. 1. 3 pr. 1. 6 D. 26, 4); tutela ex testamento delata (1. 45 pr. D. 27. 1); cura delata (1. 41 pr. eod.).- 3 ) oбъявлять, а) имущество для оценки (1. 4 рr. § 5- 7 D. 50, 15. 1. 7. 8 С. 8, 54); b) (потеп s. aliquem) def., обвинять кого в преступлении (1. 10 D. 37, 14. 1. 3 D. 48, 2.1. 7. § 2 D. 48, 4. 1. 15 § 4 D. 48, 5. 1. 5 § 11 D. 25, 3); такой смыслиыеют выражения causam alicuius def., напр. milites, qui causas alienas deferre под posssunt (1. 13. D. 48, 2); также crimen def. (1. 27 § 7 D. 48, 5): delatio criminum, донос о преступлении (1. 30 C. 9, 9); delator criminis, обвинитель (1. 20 C. 9, 1); c) deferre, delatio, особ. доносить о конфискациях, саusат def. fisco, ad aerarium (1. 21 D. 48, 2. 1. 13 pr. 1. 42 § 1 D. 49, 14); (1. 18 § 8 eod.); rem def. (1. 18 § 9 eod.); (1. 16. 18 pr. § 1 seq. eod.); deferre se nemo cogitur, quod thesaurum invenerit (1. 3 § 11 eod.); (1. 15 § 3 eod.); (1. 5 § 20 D. 34, 9. cf. 1. 16 D. 49, 14); delationes fiscales (1. 25 eod.); delator, доносчик, указатель таких преступлений, которые влекли за собой конфискацию имущества (1. 22 § 3. 1. 4. 16. 18 § 5. 1. 23. 24. 44 eod.); vасantiит bопоrит delator (1. 10 pr. D. 44, 3); delatorius, касающийся доносчика, ему свойственный, delat. curiositas (l. 6 D. 22, 6).

Defessus, уcталый: def. senectus (1. 7 C. 12, 58).

Deficere s. defici, 1) недоставать: si cibaria defecerint in navigatione (1. 2 § 2 D. 14, 2); (1. 35 pr. D. 12, 2).- 2) не иметь места, не быть, deficit actio, exceptio (1. 5 § 12 D. 9, 3.1. 21 D. 19, 5.1. 31 § 18 D. 21, 1. 1. 2 § 5 D. 39, 3. 1. 1 § 1 D. 47, 4), interdictum (1. 3 § 13 D. 43, 19), anxilium Scti (1. 4 C. 4, 29); (1. 49 D. 10, 2); (1. 2 pr. D. 29, 6); defecta intentio (1. 20 C. 4, 19); deficit s. deficitur conditio, defecta conditio (1. 28 § 3 D. 28, 5. 1. 48 § 1 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 35, 1. cf. conditio s. 2. c.); отсюда defectus conditionis, ненаступление условия (1. 28 pr. D. 28, 2. 1.5 D. 28, 3. 1. 28 § 4 D. 28, 5.1. 27 § 1 D. 28, 7); deficit conventio (1. 2 D. 20, 4); особ. об отпавших отказах и о наследственной доле, deficit, quod ei relictum est; pars (legati) deficit s. defecit (1. 55 pr. I. 57. 59 D. 31); fideicommissum deficiens (l. 60 eod.); pars defecta s. deficiens (1. 31 D. 35, 1. 1. 78 D. 35, 2); deficere также o назначенных наследниках, которые не хотят или не могут принять наследства, ип parte deficientis esse heredem (1. 5 D. 28, 5); deficientium partes accipere (1. 53 § 1 D. 29, 2); (1. 8 D. 34, 1); (1. 78 D. 35. 2); (1. 57 § 2 D. 36,1).- 3) оставить, defici, нeдоставать, не хватать, defici actione, не иметь иска (1. 1 D. 14, 3); defici accusatore marito (1. 14 pr. D. 40, 9); deficere facultatibus ad munera vel honores (1. 4 § 1 D. 50, 4); fide veri deficere (1. 4 C. 1, 18); aequitas suggerit, etsi iure deficiamur (1. 2 § 5 D. 39, 3); iure civili deficere, не быть в состоянии сослаться на гражданское право (1. 6 § 1 D. 37. 1. 1. 2 D. 38, 8); iure deficit testamentum (1. 12 С. 6, 23); defici conditione (1. 8 § 7 D. 28, 7. 1. 31 D. 35, 1. 1. 13 pr. D. 40, 7).- 4) истощаться, испортиться: homo defectae senectutis; aetate defectus (1. 12 § 3 D. 7, 1. 1. 3 § 7 D. 29, 5); (1. 7 C. 11, 58); отсюда defectio praediorum, упадок, падение недвижимых имуществ (1. 12 eod.); defici facultalibus, обеднеть (1. 33 D. 23, 3); также просто deficere: si debitores defecerint (1. 3 § 8 D. 49, 14); cautio defecit, представленное обеспечение оказывается недостаточным (1. 73 D. 35, 1); defecta потina, долговые требования против несостоятельного должника (1. 11 § 1 D. 22, 1). - 5) отложиться, отпасть (1. 5 § 1 D. 4, 5.1. 3 § 21 D. 49, 16).- 6) умереть, plerique, dum torquentur, deficere solent (1. 8 § 3 D. 48, 19); (1. 21 C. 9, 22).

Defigere, 1) втыкать, вбивать, virgas (1.3 § 3 D. 47, 7).- 2) прикреплять, def. domicilium, поселиться (1. 5 C. 10, 39).- 3) пленять чем, прельстить (Paul. V. 23 § 15. 1. 3 C. Th. 9, 16).

Definire, 1) ограничивать, заключать в пределы; aratro def. (1. 239 § 6 D. 50, 16).- 2) вообще определять, def. mercedem (1. 25 pr. D. 19, 2); tempus lege defin. (1.3 D. 41, 3); (1. 3 § 3 C. 8, 34); iuris auctoritate def. (1. 2 C. 6, 38); (1. 30 D. 31); regulariter definire, поставить что за правило (1. 9 D. 5, 3. 1. 25 § 5 D. 7, 1. 1. 3 § 1. D. 25, 1); definitio, правило, определение: Catoniana regula sic definit - quae definitio in quibusdam falsa est (1. 1 pr. D. 34, 7); (1. 202 D. 50, 17); iuris defin. (1. 4 C. 7, 34); (1. 4 C. 6, 38); (Gai. II. 94. 235).- 3) решать; causa dejinienda per iudicem (1. 9 C. 3, 1); definitio, судебное решение, приговор: editio gestorum seu relationis vel definitionis (1. 12 § 1 C. 12, 19); definitiva sententia, oкончательный приговор (1. 12 pr. С. 4, 1. 1. 10 С. 7, 64).

Definitio см. definire

Definitivis см. definire

Defixus, определенный (1. 29 С. Th. 7, 4).

Deflectere, отклонять, отвращать, defl. animos (1. 1 С. Th. 9, 30); отступать defl. a iustitia (1. 17 C. 9, 41).

Deflere, оплакивать (1. 3 С. 12, 43).

Defluere, 1) стекать (1. 1 § 20 D. 39, 3. 1. 2§ 13 D. 43, 8).- 2) проходить (1. 3 C. 3, 11. 1. 5C. Th. 2, 4).- 3) переходить к кому (1. 2 C. Th 8, 18).

Defodere, вскапывать, закапывать (1. 76 pr. D. 18, 1. 1. 17 pr. 18 pr. D. 19, 1).

Deformare, обезображивать, ..cicatricibus def. servum (l. 17 § 1 D 7, 1); ne ruinis urbs deformetur (1. 2 § 17. 1. 7 D. 43, 8); обесчестить, deformatus = nota deformi affectus (1. 15 C. Th. 9. 40); deformatio, обезображение (1. 4 C. Th. 7, 13. 1. 19 C. Th 15, 1).

Deformis, безобразный, def. rиinae (1.5 C. 8, 12); постыдный, def. ministeria (1. 6 C. 12, 1); deformitas, безобразие (1. 7 D. 1, 18. 1. 3 D. 9, 1.1. 7 D. 9, 3); бесчестие (1. 8 C. Th. 7, 13).

Defraudare, обманывать, defraudari dominio (§ 2 J. 2, 9), commodo dotis (1. 45 D. 24, 3). Defraudator = fraudator (Gai. IV, 65).

Defringere, отламывать (Gai. IV, 17).

Defrutum, отваренный морс (1. 9 pr. 1. 16 § 1 D. 33, 6. 1. 12. § 10. D. 33, 7. Paul. III. 6. § 77).

Defuga, тот, кто уклоняется от своей обязанности: curiae v. соllegii def. (1. 3 С. Th. 12, 19).

Defugere, уклоняться, не исполнять, def. curiam (I. 38 С. 10, 31), munus (1. 11 С. Th. 13, 5); особ. defugere для обозначения продавца (auctor), который уклоняется от принятия участия в процессе, предъявленном покупщиком против третьего лица по эвикции (1. 39 § 5 D. 21, 2. 1. 85 § 5. 1. 139 D. 45, 1).

Defunctorie s. perfunctorie, поверхностно, слегка (1. 21 § 2 D. 29, 5. 1. 2 § 32 D. 38, 17. 1. un. D. 5, 69).

Defungi, 1) совершать, def. munere accusandi (1. 1 § 6 D. 48. 16), operula (1. 3 D. 50, 14).- 2) отделываться, освобождаться (I. 1 § 1 D. 47, 6): def. noxae deditione (1. 37 § 1 D. 9, 2); (1. 11 § 12 D. 19, 1). - 3) = vita defungi s. fungi, умереть (1. 26 § 5 D. 23, 4. 1. 40 pr. D. 29, 1); capita defuncta (1. 68 § 2 D. 7, 1); defunctus, покойник, successio in universum ius, quod def. habuit (1. 24 D. 50, 16); (1. 59 D. 50, 17).

Degener, 1) незаконный (1. 12 C. 5, 27).- 2) негодный (1. 1 § 4 C. 7, 6).- 3) постыдный, позорный, degen. morte gladium subire (1. 1 C. 12, 46).

Degеrе (sc. vitam), проводить, проживать, degere in provincia, civitate, agro (1. 35 § 8 D. 4, 6. 1. 2 C. 3, 19); (1. 15 C. 6, 21); (1. 18. C. 5, 4); (1. 6 C. 4, 61).

Deglabrare, очистить, снять кору (1. 5 pr. D. 47, 6).

Degradare, отрешать кого от должности (1. 1 С. 12, 30).

Degustare, 1) пробовать; degustatio, пробование (1. 1 pr. 4 pr. § 1 1.15 D. 18, 6); в пер. см. degust. liberales litteras (1. 1 С. Th. 13, 4). - 2) коснуться (1. 1 C. Th. 16, 10).

Dehinc, потом (1. 3 С. 9, 45).

Dehonestare, обесчестить (1. 1 § 5 D 50. 13).

Dehonorare, позорить (l. 8 С. Th. 11, 39).

Deiectio, см. deicere, s. 3.

Deiector, см. deicere s. 1.

Deierare, клясться (1. 21 § 2 D. 9, 4).

Deicere, 1) сбрасывать, низвергать (1. 1 pr. D. 9, 3. § 3 eod ); deiector = qui deiecit (1. 5 § 4 eod ); actio, quae competit de еffusiset deiectis (1. 5 § 5 eod.j; dei. onus, trabem, ramum (1. 7 § 2 1. 11 § 4. 1. 31 D. 9, 2); tegulae vento deiectae (1. 24 § 4 D. 39, 2).- 2) paзрушать, dei. terminos (1. 4 § 4 D. 10, 1), vierdaria, vineas, arbusta, arbores (1. 13 § 4. 5. D. 7, 1. I. 2 D. 7, 6), navis instrumentum, отрубить снасти (1. 3 D. 14, 2). - 3) вытеснять из владения; deiectio, изгнание, вытеснение: vi, аrтis dei. aliquem de possessione, solo, fundo etc. (1. 1 pr. § 1 seq. 1 2. seq. D. 43, 16); (1. 1 § 34 eod.); (1. 15 § 23 D. 39, 2); (1. 60 pr. D. 7, 1); dei. aliquem gradu = degradare (1. 3 § 20 D. 49, 16); gradus deiectio, отрешение от должности (1. 3 § 1 eod.).- 4) пpoгнать (1. 2 pr. C. 1, 27). - 5) быть загнанным, унесенным: navis deiecta (l. 7 D. 14, 2).

Deinceps, 1) сряду, один за другим: et deinceps, затем, дальше (1. 51 D. 50, 16); nepotes et deinc. descendentes (1. 3 § 6 D. 38, 4); filius. nepos, vel. deinc. impuberes (1. 3 § 10 D. 26, 4); (§ 2 J. 2. 19); (§ 5 J. 1, 11); (1. 195 § 2. D. 50, 16); nurus, pronurus et deinc. (1. 2 § 3 D. 2, 8).- 2) впредь (1. 3 C. 1, 4 1. 1 C. 1, 30).