Объяснение сокращений

Вид материалаДокументы
Подобный материал:
1   ...   19   20   21   22   23   24   25   26   ...   70

Depravari, 1) портиться, обеднеть (1. 14 C. 10, 31).- 2) быть подкупленным (1. 2 С. 7, 49).

Depravatio, искажение, негодность (1. 4 pr. C. Th. 16, 6).

Deprecari, 1) просить извинения; deprecatio, просьба о прощении, qui ad amicum domini deprecaturus confugit, non est fugitivus (1. 43 § 1 D. 21, 1); (1. 17 § 5 eod.); deprecatio poenae (1. 37. § 1 D. 4, 4).- 2) просить. deprec. veniam (1. c.), auxilium (1. 2 D. 1, 6). (1. 14 C. 2, 3).

Deprehendere, 1) схватить, depreh: possessionem (1. 10 C. 13, 1); застать кого при совершении кражи, уличить кого на деле; deprehensio, напр. depreh. aliquem in facinore (1. 96 D. 45, 1); in furto, vel in alio flagitio (1. 7 § 1 D. 4, 2); (1. 23 pr. D. 48, 15); (1. 7 § 1 D. 47, 2).- 2) увидеть, alienum pecus in agro suo depreh. (1. 39 § 1 D. 9, 2); (1. 34 D. 20, 1); найти, встретить, cчитать, quae causa cognita ita deprehensa sunt ut etc. (1. 44 D. 4, 4); (1. 28 § 1 D. 9, 2); (1. 7 § 1 D. 5, 3); nulla, nimia culpa deprehenditur (1. 55 § 1 D. 40, 5. 1. 12 D. 48, 3).

Depretiare, понижать цену (1. 22 § 1 D. 9, 2).

Deprimere, 1) давить вниз, угнетать, debitorum mole depressus (I. 16 C. 4, 44); (1. 6 D. 14, 2). - 2) потопить, navis depressa = submersa (1. 7 cf. 1. 4 pr. § 1 eod.); закапывать. dolia in cella vinatia depressa = defossa (1. 3 § 1 D. 33, 6. cf. 1. 8 pr. D. 33, 7).- 3) понижать, depr. aedificium (1. 17 § 2 D. 8, 2); углублять, depr. Rivum, противоп. allevare (l. 9 pr. D. 8, 4); depr. iter, противоп. exaggerare (1. 3 § 15 D. 43, 19); (1. 1 § 8 D. 43, 14); locus depressus, quo aqua decurrit (1. 1 § 2 D. 43, 21), (1. 1 § 3 D. 43, 13).

Depromere, заявить, объяснить, скaзать, sub gestorum testificatione deprom. (1. 11 § 1 C. 2, 7).

Deproperare, поспешно сделать (1. 44 C. 8, 11); спешить (1. 31 C. 1, 4).

Deрugnarе, сражаться, dep. cum bestiis; dep. feram (1. 1 § 6 D. 3, 1. 1.10 pr. D. 48, 6. Gai. I. 13. Ulp. l. 11).

Deputare, 1) назначать, villa cum mancipiis, quae ibi deputabantur; servi in villis deputati (l. 18 § 13 D. 33, 7.1. 3 § 6 D. 33, 9); legata piis actibus deputata (1. un. C. 6, 43); metallorum suppliciis deputari, быть присужденным (1. 1 C. 2, 15); deputati sacrae vestis, императорские гардеробщики (1.7 C. 12, 24). - 2) приписывать, impunitatem deput. consuetudini (1. 3 D. 1, 4). - 3) причислять, iп bonae f. contractibus donationis species non deputatur (1. 22 D. 39, 5).

Deradere, соскабливать, derad. imaginem legatam (1. 12 D. 34, 2).

Derelinquere, 1) оставлять, отказываться, derel. negotia alicuius (1. 6 D. 27, 2), curationem (1. 8 pr. D. 9, 2), accusationem (1. 26 § 1 D. 48, 5), litem (1. 8 § 1 D. 5, 2); derel. iniuriam, не обращать внимания нa = ad animum suum non revocare (1. 11 § 1 D. 47, 10); derel. bona sua, оставлять имущество, противоп. recuperare (1. 2 D. 48, 23); derel. hereditatem, o необходимых наследниках, которые пользуются ius abstinendi (l. 57 pr. D. 29, 2); derelinquere s. pro derelicto habere для обозначения вещей, оставленных собственником, с намерением отказаться от права собственности (§ 47 J. 2, 1. 1. 36 D. 45, 3. tit. D. 41, 7. 1. l. cit.); pro derelicto usucapere (1. 4. 6. 7 eod.); derelinq. fundum (1. 9 pr. D. 4, 2), aedificia, rudera (1. 7 § 2. 1. 15 § 35 D. 39, 2); (1, 7 § 2. 1. 15 § 21 eod.), arborem (1. 2 § 40 D. 43, 8), servum (1. 36 D. 45, 3).- 2) дать, предоставлять = relinquere см. 1. b., semissem derel. alicui (1. 34 D. 38, 2); libertatem servo derel. (I. 7 C. 6, 46); (1. 6 C. 5, 5). - 3) ocтавлять, absurdum est, ipsa origine rei sublata, eius imaginem derelinqui (1. 1 pr. С. 7, 6).

Deridere, насмехаться, eleganter derid. sententiam (1. 10 § 1 D. 3, 5); deridenda loqui (1. 4 § 1 D. 21, 1); derisorius, смешной, conditio deris. (1. 14 D. 28, 7), legatum deris. (1. 71 pr. D. 30).

Derivare, 1) отводить, проводить куда (1. 1 § 10.11, D. 39, 3. 1. 1 § 15. 22 D. 43, 12).- 2) производнть, напр. ехсиsationem (1. 9 C. 9, 46). - 3) употребить на (1. un. C. 11,41).

Derivatio, отведение а) воды (1. 1 § 1 D. 43, 13); b) в граммат. производство, verborum (1. 57 pr. D. 50, 16).

Derogare, 1) отменить что-нибудь из закона, отменить часть закона, против. abrogare (Ulp. 1, 3. 1. 202 D. 50, 16. "Derogatur legi, cum pars detrahitur"); иногда обозн. совершенную отмену закона (1. 1 pr. D. 9, 2); derogatorius, отменительный (1. 2 pr. D. 25, 4). - 2) обессилить, прекратить, privatorum conventio iuri publico non derogat (1. 45 § 1 D. 50, 17. cf. 1. 42 D. 38, 1.1. 13 C. 6, 23); (1. 6 C. 4, 38.1. 2 C. 5, 18. 1. 2 C. 8, 19); privilegiis nihil derog. (1.12 C. 5, 62); (1. 1 § 1 D. 2, 12); in toto iure generi per speciem devogatur, специальный закон может отменить общее положение (1. 80 D. 50, 17. 1. 41 D. 48, 19); ea, quae postea geruntur, prioribus derogant (1. 6 § 2 D. 29, 7); (1. 14 C. 4, 21). Derogatio, вред, убыток, nulla derog. facta fideicommissi petitioni (1. 30 D. 23, 4).

Derogatio, см. derogare s. 2.

Derogatorius, см. derogare s. 1.

Desaevire, свирепствовать, беситься (1. 21 С. 9, 47).

Descendere, 1) сходить, спускаться, in puteum ((1. 3 § 1 D. 11, 3), in certaтina (1. 2 § 5 D. 3, 2).- 2) приступать, прибегать, ad actionem (l. 7 § 1 D. 4, 1. 1. 1 pr. D. 19, 5), ad iudicium Salvianum (1. 2 D. 43, 33), ad Sctum (1. 11 D. 7, 5), ad clausulam (1. 26 § 9 D. 4, 6), ad definitionem (1. 69 § 1 D. 32).- 3) переходить, legitimae tutelae descendunt ad liberos virilis sexus (1. 16 § 1 D. 26,1); (1. 9 § 4 D. 50, 8).- 4) происходить, a.) в тесном смысле; nepotes, pronepotes, caeterique, qui ex his descendunt (1. 120 pr. § 3 D. 50, 16); nepotes, et deinceps descendentes (1. 3 § 6 D. 38, 4); (1. 1 § 2 D. 37, 10); postumi per virilem sexum descendentes (1. 3 pr. D. 28, 3); (1. 68 D. 23, 2); proles descendentium (1. 9 C. 6, 26); b) в пер. см.: проистекать, вытекать: cognatio, quae per feminam descendit (1. 4 § 2 D. 38, 10); actio, quae ex lege XII tab. descendit (1. 23 § 6 D 6, 1); condictio, quae ex lege desc. (1. 28 D. 48, 5), crimen, quod ex lege Julia desc. (1. 29 § 6 eod.); exceptio, quae ex Scto Vellei. desc. (1. 8 0. 4, 29): coercitio, quae desc. sententia (1. 33 D. 48, 19); iudicium, quod ex bona fide desc. (1. 57 § 3 D. 18, 1); (1. 1. § 1. 1. 8 § 3 D. 43, 26); dolus ex contractu descendens (1. 7 § 1 D. 16, 3); causa ex necessitate desc. (1. 1 § 2 eod.), (1. 16 D. 40. 2); (1. 7. 8 D. 17, 2).

Desciscere, отпасть от, religionis cultu et reverentia descisc. (1. 5 C. Th. 16, 7).

Describere, 1) переписывать, tabulae testamenti descriptae, противоп. anthenticae (cf. 1. 1 pr. D. 29, 3); edere est copiam describendi facere (1. 1 § 1 D. 2, 13); (1. 10 § 2 eod.); (1. 9 § 5 D. 48, 13. cf. 1. 45 § 6 D. 49, 14); descriptum et recognitum facere (1. 5 D. 10, 2).- 2) списывать (1. 56 D. 19,2).- 3) распределять, asse descripto=expleto (1. 59 § 1 D. 28, 5). - 4) определять (подать) (1. 8 C. Th. 11, 16).

Descriptio, 1) описание (1. 7 C. 9, 49). - 2) роспись податям (1. 1 C. 10, 22. 1. un. C. 10, 35.1. 1 C. 12, 19.1. 15. 16. C. Th, 13, 3).

Desecare, отсекать, срезывать, desec. fructus (1. 12 § 5 D. 7, 1).

Deserere, покидать, бросать, а) оставлять. des. legationem (1. 1. 2 § 1 D. 50, 7), exercitum (1. 2. 3 D. 48, 4), excubias palatii (1. 10 pr. D. 49, 16); особ. о солдатах: бежать, оставлять знамена; desertor, дезертир (1. 3 pr. § 3. 6. 8. 9. 1. 4 § 9.14.1. 5 pr. § 1-4.1. 14. 15 eod. tit. C. 12, 46); b) слагать с себя, не принимать более участия в чем, des. negotia peritura (1. 17 § 3 D. 13, 6), рирilli negotia (1. 6 D. 27, 2); promissum officium (1. 27 § 2 D 17, 1); (1. 4 § 4 1. 5 § 1 D. 2, 11. cf. 1. 16 D. 2, 8); c) отказаться от предъявления иска, des. litem inchoatam (1. 54 § 1 D. 42, 1. 1. 11 D. 46, 7), querelam (1. 21 pr. D. 5, 2); (1. 31 § 2 D. 3, 5); deserta causa appellationis (1. 6 C. 7, 43), (1. 6 § 3 D. 50, 2); poena desertae accusationis (1. 3 C. 3, 26. 1. 3 C. 9, 6); desertio (1. 1 § 13 D. 48, 16); desertor = qui destitit ab accusatione (1. 1 § 7. 12 eod.); d) оставлять, удаляться от, des. revertendi consuetudinem (1. 5 § 5 D. 41, 1); desertorem studiorum efficere aliquem (§ 2 J. 1, 1); e) отказаться от права, des. usumfructum (1. 3 § 14 D. 43, 16); testamentum desertum = destitutum (1. 7. 8 J. 3, 1); f) опустеть, desertae possessiones; deserta praedia, loca; deserti agri (1. 1. 3. 5. 8. C. 11, 58); (1. 4 C. 7, 32); desertiores partes provinciae (1. 1 § 9 D. 48, 22).

Desertio см. deserere s. a - c.

Desertor см. deserere 8. a c. d.

Deservire, служить к, ad usus s. usibus (1. 39 § 8 D. 30.1. 12 § 19 D. 33, 7. 1. 3 § 7 D. 33, 9).

Deses, праздный, нерадивый (1.2 C. 7, 40).

Desiderare, желать, требовать: desid. ab aliquo, ut caveret, caveri sibi cautionem (1. 7 D. 7, 5. 1. 13 § 11. 1. 20 D. 39, 2); a Praetore vel Praeside desid. in possess. mitti (1. 4 § 9 eod.); (1. 63 D. 6, 1); des. exhiberi rationes, tabulas (1. 3 § 14 D. 10, 4. 1. 3 § 10 D. 43, 5); des integr. restitui, in integr. restitutionem (1. 3 § 1. 1. 11 § 2. 1. 34 § 1 D. 4, 4); damni infecti satis (= satisdari) desid. (1. 35 § 3 D. 3, 3); (l. 6 § 1 D. 2, 13); desid. actionem (1. 5 § 5 D. 9, 3), interdictum (1. 40 pr D. 3, 3); sumtus sibi desid. (1. 27 pr. D. 3, 5).

Desiderium, 1) требование, просьба (1. 1 § 2 D. 3, 1); (1. 9 § 4 D. 1, 16); rescribere ad desiderium alicuius (1. 4. § 5 eod. l. 15 D 2, 4); (1. 11 D. 1, 18).- 2) желание, desideria morientium (1. 4 C. 5, 27).

Desidia, бездействие, нерадение, culpae nomine teneri, i. e. desidiae atque negligentiae (1. 72 D. 17. 2. § 3. J. 3, 14); (1. 26 § 6 D. 9, 4); des. custodis (1. 12 pr. D. 48, 3).

Desidiosus, ленивый (1.18 pr. D. 21, 1).

Designare, означать, отмечать, in actione (de dolo) designari oportet, cuius dolo factum sit (1. 15 § 3 D. 4, 3. cf. l. 14 § 3 D). 4, 2. 1. 7 pr. D. 4, 5); (l. 141 § 5 D 45, 1); testamento design. alicui aliquam nuptiis (1. 101 pr. D. 35, 1).

Designatio, назначение в должность (1. 10 pr. 1. 31 C. Th. 6, 4).

Designator, распорядитель на публичных играх (1. 4 § 1 D. 3, 2).

Desinere, переставать (1. 96 D. 35, cf. 1. 1 pr. 1. 3 § 1 D. 7, 9); (1. 1 D. 41, 7); desin. possidere (1. 3 § 17. 1. 17 § 1 D. 41, 2); (1. 6 § 3 D. 43, 26); (1. 85 D. 28, 5); (1. 21 D. 5, 3).

Desistere, 1) отступать, отказываться, ab officio (1. 13 § 1 C. 12, 19); a tenore legis (1. 5 C. 10, 1); отстать (см. deficere s. 5).- 2) отказаться от предъявления иска (1. 10 D. 5, 1. cf. 1. 20 § 1. 1. 21 D. 4, 4. 1. 8 § 14 D. 5, 2), (1. 13 D. 48, 16. cf. 1. 1 § 1. 7. 14. 1. 2. 4. 6. 12. 15 pr. § 3. 4 eod. I. 2 § 1. 1. 11 § 3. 1. 39 § 6. 1. 40 § 1 D. 48, 5); delator facta denunciatione destitit (1. 10 pr. D. 44, 3. cf 1. 22 § 3 D. 49, 14); is, cuius accusator destiterit (1. 6 § 2 D. 50. 5); (1. 3 § 3 D. 47, 15).- 3) переставать, peregrinari destitisse (1. 7 C. 10, 39).

Desolare, а) оставлять, покидать, desol. curiam (1. 13 C. Th. 12, 1); b) оставлять впусте, loca desolata (1. 10 C. Th. 9, 38); sedes desolati ruris (1. 6 § 3 0. Th. 11, 24).

Desolvere, уплачивать (l. 41 § 9 D. 40, 5).

Desperare, потерять надежду на, отчаяться в, de vita (1. 21 pr. D. 25, 2), probationem (1. 11 C. 4, 1). Desperatio, отчаяние (1. 7 § 2 D. 48, 29).

Despicere, 1) смотреть сверху вниз, locus, ex quo despicitur (l. 1 § 3 D. 43, 21). - 2) презирать (1. 5 pr. C. 12, 34).

Despoliare, ограблять (1. 1. 31 § 7 D. 24, 1); despoliatio = spoliatio (l. 6 C. Th. 9, 17); despoliator = depraedator (1. 28 C. Tb. 16, 2).

Despondere, сговорить, constat, et absenti absentem desponderi posse (1. 4 § 1 D. 23, 1); sibi desp. aliam (1. 11 § 2 D. 24, 2); (1. 27 § 8 D 24, 1); (1. 66 pr. D. 23, 2).

Desponsare, сговаривать (1. 1 C. 5, 1. 1. 1 pr. C. 9, 13).

Destinare, 1) назначать, silvа concidendo, pastui pecudum, destinata (l. 55 § 2 D. 32. 1. 30 § 5 D. 50, 16); (1. 203 eod.); (1. 35 § 3 D. 28, 5.1. 12 § 14 D. 33, 1); locus publici usibus, sepulturae, destinatus (1. 2 § 5. 1. 8 § 2 D. 11, 7. 1. 2 § 5 D. 43, 8.1. 17 pr. D. 50, 16); (1. 50 § 1 D. 5, 1); pecunia calendario destinata (1. 64 D. 32); doti, nuptiis destin. aliquid (1. 7 § 3. 1. 68 D. 23, 3); (1. 21 D. 8, 3); (1. 3 § 1. 5. 6 D. 26, 7); (1. 7 § 1 D. 23, 3); sibi despondere alium vel destinare (1. 11 § 2 D. 24, 2); uxor a patre desponsa destinatave; testamento destinata (l. 36. 66. pr. D. 23, 2); Princeps, qui iudicem destinavit (l. 18 § 4 D. 4, 4).- 2) посылать, ип provinciam destinatus (1. 2 § 3 D. 5, 1); qui ad provincias defendendas destinatur (1. 2 C. 12, 12); (1. 2 C. 11, 73). - 3) намереваться, иметь в виду, destin. domicilium transferre (1. 8 § 9 D. 2, 15); qui destinavit rem petere (1. 24 D. 6, 1); (1. 9 § 5 D. 10, 4); (1. 9 § 5. 7 D. 28, 5); (1. 55 § 41). 26, 7).

Destinatio, решение, определение, quae animi destinatione agenda sunt (1. 76 D. 50, 17); ex sola animi destinatione heredem fieri (1. 6 C. 6, 30), concubinam aestimari (1. 4 D. 25, 7); destinationem dirigere in aliquem (1. 77 § 10 D. 31); contraria destinatione (Gai. 11. 169).

Destituere, 1) пocтавлять, caecus, aversa sella destitutus (1. 1 § 5 D. 3, 1). - 2) уничтожать, не исполнять, destit. supremas defuncti preces (1. 55 § 3 D. 36, 1). - 3) оставлять, покинуть, destit. crimen iudicii publ. = deserere s. c. (1. 3 § 3 D. 47, 15); (1. 4 C. 9, 15); fuga destit. imposita munera (1. 17 C. 4, 44); destitui viris et viribus (1. 3 § 15 D. 50, 4), defensione auxilio (1. 6 C. 7, 43); testamentum destitutum, если никто не приобретает наследства пo завещанию, то оно теряет силу во всем содержании своем (§ 7 J. 3, 1. 1. 38 § 3 D. 28, 6 1. 73 pr. D. 35, 2).

Destitutio, оставление, нерадение (1. 12 C. 11, 58).

Destrictus, destricte (adv.), решительный, старательный, probatissimi et destristissimi defensores (1. 6 C. 1, 55); (1. 5 C. 1, 2); destricte edicere, denegare (1. 13. D. 3, 3. 1. 15 D. 4, 8); destricte probandum est (1. 7 § 8 D. 4, 4); destrictius haberi (1. 1 § 26 D. 48, 18).

Destringere, 1) обнажать меч, destr. ferrum in aliquem (1. un. § 20. Th. 9, 41. 1. 5 C. 10, 11). - 2) обязывать, suariae functioni destricta bona (1. 1 C. Th. 14, 4).

Destructio, разрушение (1. 9 C. 8, 10).

Destruere, 1) ломать, разрушать, domum, opus (1. 65 § 2 D. 30. 1. 22 D. 39, 1).- 2) отменять, отречься от, destr. quod semel remisit creditor (1. 7 § 10 1). 2, 14).

Desuetudo, неприменение известного обычного правила (1. 32 § 1 D. 1, 3. Gai. I. 111. III. 17); iп desuetudinm abire, выходить из употребления (§ 3 J. 1, 5 1. 27 § 4 D. 9, 2. 1. 1 D. 11.1).

Desultor, прыгун (1. 20 pr. D. 19, 5).

Detegere, открывать, обнаруживать, соllusioпem (tit. D. 40, 16). сопiurationem, conspirationem (1. 39 D. 35, 2.1. 13 D. 48, 3. 1. 8 1). 48, 4); error, qui imperitiam detegit (1. 15 D. 2, 1).

Detentare = detinere, a) задерживaть, quos labor publicus officiumve detentat (1. 21 § 5 C. Th. 6, 4); b) иметь, владеть, sиb conductione detent. loca (1. 3 C. Th. 11, 20); detentatio = detentio; detentator = delentor (см. detinere s. 3).

Detentio, detentor см. detinere s. 3.

Deterere, истирать, износить, vestes detritae (1. 22 C. 5, 37.1. 4 C. 6, 72).

Detergere, стирать, чистить, реrticae, quibus araneae deterguntur (1. 12 § 22 D. 33, 7).

Deterior, худший, меньший, deterrimus, напр. deteriorem facere servum = corrumpere (1. 1 pr. § 5. 1. 2. 3, pr. D. 21, 1); (1. 13 D. 6, 1); (1. 35 D. 12, 1); (1. 9 D. 1, 5); (1. 1 § 3 D. 7, 9); (1. 1 pr. § 14 et seq. D. 43, 12); in deteriorem militiam dari (1. 4 § 11 D. 49, 16); nexu conditionis deterrimae adstringi (1. 6 С. Th. 4, 11).

Deteriorare, делать худшим (1. 2 C. 4, 48).

Determinare = definire; oграничивать, определять, determ. iter, viam (1. 13 § 1 D. 8, 3); (1. 15 § 6 D. 29, 1.1. 15 § 7 D. 39, 2); determ. отпem саиsат (1. 6 С. 7, 62); (1. 4 С. 3, 39).

Determinatio, 1) ограничение, предел, determinationis veteris monumenta (1. 2 С. eod.); iter, actus sine ulla determinatione legatus (1.13 § 1 D. 8,3).- 2) определение, постановлениe (1. 15 § 6 D. 29, 1).

Deterrere, страхом отвращать, отклонять, a facinoribus (1. 28 § 15 D. 48, 19); также deterr. aliquid (1. 31 pr. D. 16,3).

Detestabilis, ужасный, quaestus detest. (1. 7 C. 8, 51).

Detesiari, l) = absenti denunciare; detestatio - denunciatio facta cum testatione; detestatum = testatione denunciatum (1. 39 § 2. 1. 40. 238 § 1 D. 50, 16).- 2) detestatus, уличенный в преступлении (1. 35 Th. 16, 5).- 3) detestandus, мерзкий, ужасный, gladiatorium nomen detest. (1. 2 C. Th. 8, 15).

Detexere, соткать (l. 22 D. 34, 2).

Detinere, 1) держать, homo liber detentus; in serfitute detineri (1. 11. 15 pr. D. 4, 6); actio datur in eum, qui detinuit (1. 2 § 9. 1. 3 D. 2, 11); (1. 38 D. 11, 7. 1. 3 § 4 D. 47, 12); detineri in tutela (1. 31 § 3 D. 27, 1). - 2) сохранять, удерживать, ius servitutis - aut usu detineri, aut non utendo deperire (1. 6 § 1 D. 8, 6); ager detentus противоп. alienatus (1. 25 D. 8, 3). - 3) иметь, владеть = tenere s. 2: fines publicos (1. 5 § 1 D. 50, 10); detentio s. detentatio, удержание (1. 15 § 3 D. 4, 6.1. 5 pr. D. 25. 1. 1. 8 § 1 C. 7, 39); commodum detentionis sibi acquirere (1. 8 § 1 C. 7, 39); detentor, s. detentator, фактический владелец (1.29 C. 5. 12.1. 8 § 1 0. 7, 39.1. 10 pr. C. 7, 72. 1. 10 C. 8, 4.1. 5 C. 11, 69). - 4) обязывать, pro ratiociniis obnoxium delineri (1. 3 C. 10, 69).

Detondere, обстригать, lana detonsa (1. § 19 D. 41, 3).

Detorquere, 1) отвращать, отклонять, crimen detorq. in alium (1. 3 § 14 D. 29, 5); вообще предъявлять, обращать, peеitionis detorq. aliquem (1. 20 C. 2, 19).- 2) отнимать, лишать, det. privilegia (1. 5 C. Th. 11, 35), commodum (1. 6 C. Th. 11,36).

Detractio, см. detrahere s. 5.

Detrahere, 1) отрывать, отделять, si vis fluminis partem aliquam ex praedio detraxerit (1. 7 § 2 D. 41, 1); (1. 24 § 3 D. 30), detrah. ex aedibus (1. 41 § 5 eod. 1. 63 D. 24, 1); (1. 43 D. 6, 1), tegulas (1. 18 § 1 D. 19, 1), statuas (1. 24 D. 48, 19); detrah. legatis vel adicere (1. 32 pr. D. 34, 4); (1. 1 § 3 D. 45, 1); pacta, quae detrahunt aliquid emtioni, противоп. quae adicint (1. 72 pr. D. 18, 1); partem detrah. legi (1. 102 D. 50, 16). - 2) oтнимать, legislator detraxit ei connubium (1. 11 pr. D. 24, 2); detrah. insignia militaria (1. 2 § 2 D. 3, 2), fidem (1. 1 § 24 D. 48, 18). -3) oтменять = adimere, напр. conditionem (1. 3 § 9 D. 34, 4).- 4) пропустить, упустить, не упоминать, vis fiebat mentio - postea detracta ext vis mentio (1. 1 D. 4, 2); detracta fundi mentione; detracto verbc (1. 9 § 13. 14 D. 28, 5); detracto arbitrio (1. 69 § 4 D 23, 3); detracta noxae deditione agere, teneri (I. 4 § 3. 1. 5 D. 9, 4). - 5) вычесть = deducere s. 3: legatis s. legatariis detrah. quartam partem (1. 73 pr. § 5 D. 35, 2); (1. 36 § 1.1. 54 D. 7, 1. 1. 17 D. 7, 4. 1. 4. D. 7, 6. 1. 19. D. 33, 2. 1. 66. § 7 D. 45, 1); detractio, вычет, detr. impensarum (1. 1 § 5 D. 37, 7); detr. ex legatis (1. 76 § 1 D. 6, 1); sine ulla detract. soluta legata (1. 15 § 2 D. 35, 2).- 6) влечь, detrahi in carcerem (1. 1 C. 7, 71).

Detrectare, отклонять от себя, отказываться, detrectandi testimonii causa abesse (1. 19 pr. D. 22, 5); (1. 39 § 6 D. 26, 7), onera civilia (1. 6 D. 27, 10), munus militiae (1. 4 § 10 D. 49, 16), fungi munere (1. 9 D. 50, 4); (1. 21 § 3 D. 4, 6). Detrectatio, отказ, неповиновение, abesse sine detrectatione противоп. evitandi criminis causa (1. 15 § 1.2 D. 48, 5).

Detrimentum, убыль, ущерб, особ. потеря имущества, detr. infamiae (1. 1 С. 2, 12); (1. 14 D. 12, 6); (1. 11 D. 11, 3); (1. 5 D. 12, 1. cf. 1. 20 D. 13, 6); (Gai. III. 122); detrimenta fatalium, противоп. augmenta fetuum (1. 3 pr. D. 33, 7).

Detrudere, 1) сталкивать, in carcerem detrud. aliquem (1. 22 D. 4, 2); (1. 3 C. 5, 5); (1. 2 C. 8, 51).- 2) вытеснять: detrudi de via (1. 4 § 27 D. 41, 3), episcopali, loco vel nomine (1. 14 C. 1, 3).

Detruncare, 1) отрубать, nefariorum capita cervicesque detrunc. (1. 7 C. Th. 1, 16).- 2) сломать (1. 11 C.8, 10).

Deunx = 11 unciae (1. 50 § 2 D. 28, 5).

Deurere, сожигать, silvam (1. 29 D. 19, 2); armamenta deusta (1. 6 D. 14, 2).

Deus, Бог, erga deum religio (1. 2 D. 1, 1); per deum iurare (1. 3 § 4. 1. 33. D. 12, 2); (1. 5 § 12 D. 24, 1.1. 4 § 1 D. 48, 13); legata, quae deo relinquuntur (1. 1 § 5 D. 35, 2); (1. 1 § 1 C. 1, 1).

Devagari, бродить (1. 5 C. Th. 1, 10).

Devastare, опустошать, prata devastata (l. 2 C. 11, 50).

Devehere, отвозить, merces (1. 10 § 1 D. 14, 2. 1. 36 pr. D. 28, 5).

Devenire, а) входить, servus qui in fidem alicuius devenit (1. 3 D. 37, 15); b) пeреходить (1. 22 D. 34, 9); (1. 107 D. 40, 3); devenit ad aliquem hereditas (1. 15 D. 20, 6), persecutio (1. 68 D. 50, 17).

Deversorium s. diversorium, 1) постоялый двор (1. 13 § 8 D.7, 1. l. 3 D. 20, 2).- 2) увеселительное место (1. 11 C. Th. 1, 16).

Devertere, 1) заехать к, in caupona gratis devert. (1. 3 pr. D. 4, 9).- 2) сворачивать, a publico itinerе devert. (1. 3 С. Th. 8, 5).

Deverticulum, 1) боковая дорога (1. 33 § 1 С. Th. cit.); devert. fluminis, pукав (1. 45 pr. D. 41, 3.1. 7 D. 44, 3).- 2) = deversorium s. 2. (1. 11 С. Th. l, 16).

Deviarе, сворачивать с дороги, ab itinere solito dev. (1. 25 С. Th. 8, 5); в перен. см.: а iudicio catholicae religionis dev. (1. 2 § 1 C. 1, 5).

Devinсirе, укреплять, lеgеs devinc. religione (Coll. VI, 4 § 6).

Devirginare, лишать девства (1. 21 D. 1, 18).

Devius, 1) в стороне от дороги, боковой, recta navigatione contemta, litora devia sectari (1. 7 C. 11, 1). - 2) блуждающий, fide devius (1. 5 C. Th. 16, 7); devii errores rebaptisantium (1. 3 C. Th. 16, 6).

Devосаrе, 1) призывать, dev. aliquem ad munus (1. 4 C. 10, 60); devocari ad munera (1. 3 C. 10, 42. 1. 1 0. 11, 64), ad obsequium (1. 1 C. 11, 54), ad collationem, ad praebendas operas (1. 4 C. Th. 13, 4). - 2) вести, devocari in irritum (1. 41 C. 7, 16); (1. 1 C. 3, 8).

Devolvi, 1) сваливать, anulus in Tiberim devolutus (1. 23. D. 19, 5); проходить (время), devoluto spatio anni (1. 2 C. 1, 23).- 2) впадать, придти, довести, lumen in aedes devolvi (1. 17 § 2 D. 8, 2); devolvi in hunc orbem, родиться (1. 3. C. 6, 29); devolutus in summam egestatem (1. 7 pr. D. 48, 20); devolvi in tutelae iudicium, actionem, подходить под иск по опеке (1. 9 § 1 D. 26, 7. 1. 1 § 5 D. 27, 5). - 3) переходить, достaваться = deferri s. 2: tutela devoluta ad aliquem (1. 11 § 1 D. 26, 2); (1. 51 D. 5, 1. 1. 1 § 7 D. 37, 9.1. 96 § 4 D. 46, 3. 1. 9 D. 49, 14), ad fiscum (1. 45 § 11 eod. 1. 2 § 1 D. 34, 1); (1. 18 § 3 C. 6, 30): cessio devol. ad sequentem gradum (1. 1 § 9 D. 32); bona devol. ad aliquem (1. 32 eod.); possessio iure successionis devol. ad aliq. (1. 77 § 29 D. 31); dominium devol. ad aliq. (1. 13 § 5 D. 43, 24).