Программа гражданско-патриотического воспитания «Я гражданин Республики Беларусь»

Вид материалаПрограмма
Маленькія грамадзяне вялікай краіны.
Гчыць песня “Люблю свой край” Пасля песні з’яўляецца НЕСЦЕРКА
Вядучы: Добры дзень, сябры! Дзень добры, Несцерка!Несцерка
I тур – ІНТЭЛЕКТУАЛЫ
Iii тур - мудрыя дарадцы
Падвядзенне вынікаў
Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь
Гляджу я – зямля расцвітае
Гучыць гімн рэспублікі беларусь)
Подобный материал:
1   2   3
жение

МАЛЕНЬКІЯ ГРАМАДЗЯНЕ ВЯЛІКАЙ КРАІНЫ.


(Турнір знаўцаў роднага краю)


Гучыць гімн Беларусі

Урачыстае свята пачынаецца



1. Як і кожны ў маёй старане,

Я багацце нязмернае маю.

Ды не ў грошах,

Не ў золаце – не!

У любові да роднага краю.


2. Між лясамі ды азёрамі –

Васільковыя палі –

Я не ведаю, не ведаю

Прыгажэйшае зямлі.


3. На свеце існуе такая краіна,

Дзе хвоі ажно дастаюць аблачыны,

Дзе рэкі, азёры ў суседстве з лясамі

Напоўнены салаўёў галасамі.

У гэтай краіне ўзгоркі, раўніны

Улетку пакрыты густой зелянінай.


4. Ляночак цвіце з небам сінім у згодзе,

Тут песні і казкі з легендамі ходзяць.

Сяброў дарагіх запрашаюць у госці,

Тут людзі не схільныя крыўдзіць кагосьці.

У гэтай краіне ля хатаў буслянкі,

А ў хатах пяшчотна гучаць калыханкі.

Ра дзімаю нашай край гэты завецца,

Хай нашай Радзіме шчасліва жывецца!


Твой родны край, твая Айчына,

Жыццё тваё і гонар твой,

І ты яе запомні імя,

Як неба, сонца і зару.

Твая зямля, твая Радзіма

Названа светла – Беларусь.

Гчыць песня “Люблю свой край”

Пасля песні з’яўляецца НЕСЦЕРКА


Несцерка:

Добры дзень, сябры. Эге, колькі тут вас сабралася! Не раўняючы, як дроў у лесе… Але ж не такі Несцерка чалавек, каб людзей спужаўся...

Толькі ж дзе я апынуўся? Як тут ясна, як тут вясна. Браткі мае любыя! Гэта ж я на фэст трапіў.

Вядучы:

Добры дзень, сябры! Дзень добры, Несцерка!


Несцерка:

Добры дзень! Прабачце, сябры, ці не сустракалі тут вучонага шкаляра? Можа, тут зноў павінен адбыцца дыспут, дзе я з гэтым шкаляром спрачацца буду?

Вядучы:

Ну, Несцерка, усе мы памятаем, як спрытна ты пасароміў шкаляра на панскім дыспуце. Але што шкаляр! На гэты кірмаш прыйшлі эрудыты – знаўцы роднага краю. Я думаю, табе цікава будзе з імі пазнаёміцца.


Несцерка:

Э – РУ – ДЫ – ТЫ? Што ж гэта за вучоныя? Бачылі мы гэтых

вучоных! Акрамя вучонасці трэба, браце, яшчэ і розум меці.


Вядучы:

А вось гэта мы зараз і ўбачым! У нас тут сёння свята. Нашы пяцікласнікі пасвячаюцца ў “Маленькія грамадзяне”. Разам з вамі, сябры, і Несцеркам мы адправімся ў падарожжа, паглыбім свае веды аб нашым краі, яго багацці і прыгажосці.

А памочнікам у нашым падарожжы будзе вось гэта кветачка

( макет “васілька”, на кожным пялёстку якога напісаны кожны тур гульні). Чаму менавіта яна? Вы ўсе ведаеце, што васілёк з’яўляецца сімвалам Беларусі, пагэтаму мы і выбралі яго нашым спадарожнікам.

I тур – ІНТЭЛЕКТУАЛЫ

Вядучы:

Гэты конкурс дапаможа нам убачыць, як нашы маленькія сябры ведаюць некаторыя моманты з гісторыі Беларусі, сваёй мясцовасці.


  1. З якімі краінамі мяжуе Беларусь? ( Польша, Расія, Украіна, Латвія, Літва )
  2. Назавіце беларускага асветніка і першадрукара.( Ф.Скарына )
  3. Калі мы адзначаем Дзень незалежнасці РБ?
4. Колькі абласцей у РБ? Назавіце іх. ( Гродзенская, Гомельская, Магілёўская, Віцебская, Мінская )

5. Назавіце помнік сотням беларускіх вёсак, тысячам людзей, якія спалены і знішчаны ў гады вайны. ( Хатынь)

  1. Калі мы адзначаем Дзень канстытуцыі РБ? ( 15 сакавіка )



ІІ ТУР ЭКСПАНАТЫ:

1. Крамянёвая сякера

Як называецца экспанат?

Для чаго ён ужываецца?

2. Цэп

Як называецца гэта прылада працы?

Як выкарыстоўвалі цэп нашы продкі?

3. Пранік

Назавіце гэту прыладу працы.

Для чаго выкарыстоўвалі яе нашы продкі?

  1. Посцілка

Якая сувязь існуе паміж гэтым экспанатам і працай жанчын у мінулым?

III ТУР - МУДРЫЯ ДАРАДЦЫ

Вядучы:

Беларусы заўсёды мелі схільнасць да трапнага, выразнага слова. Гэта яскрава адлюстравана ў народных выслоўях, прыказках і прымаўках. Гэтыя дасціпныя выказванні здзіўляюць сваёй змястоўнасцю, мудрасцю, глыбінёй думкі.

Вось і наш Несцерка нёс вам мех з прыказкамі. Але мяшок парваўся і прыказкі пасыпаліся і перамяшаліся.

ЗАДАННЕ КАМАНДАМ: скласці прыказкі.


  1. Жыць – Радзіме служыць.



2. Усякай птушцы сваё гняздо люба.


3. Родная зямелька як зморанаму пасцелька.


4.Усюды добра, а дома лепей.


5. Няма смачнейшай вадзіцы, як з роднае крыніцы.

6. На чужыне і камар загіне.

7. Дзе радзіўся, там і прыгадзіўся.

8. Чужая старонка без ветру сушыць.


9.У родным лесе і куст родны



10. У чужой старонцы не так свеціць і сонца.


11.Чалавек без Радзімы, што салавей без песні.


12. Добра працуеш - Радзіму мацуеш.


Вядучы:

Пакуль каманды выконваюць заданне, мы прапануем балельшчыкам інтэлектуальную размінку, якая называецца “ НАРОДНЫЯ ПРЫКМЕТЫ”.


Побач з загадкамі, прымаўкамі і прыказкамі шырока ўжываліся ў народным асяроддзі прыкметы і павер’і. Яны былі чалавеку штодзённымі дарадцамі, падсказкамі, як паводзіць сябе ў пэўных жыццёвых сітуацыях.

Прыкметы, прадказваючы характар надвор’я, асаблівасці ураджаю, самаадчуванне чалавека, дапамагалі людзям засцерагчыся ад прыроднай стыхіі, своечасова пасеяць або сабраць ураджай. Сціплыя, дакладныя прыкметы лёгка запаміналіся і беражліва перадаваліся з пакалення ў пакаленне.

Мы прапануем вам, шаноўныя балельшчыкі, прадоўжыць народныя прыкметы:


  1. Шмат жалудоў на дубах – на цёплую зіму.
  2. Вялікія мурашнікі ўвосень – на суровую зіму.
  3. Птушкі ўюць гнёзды на сонечным баку дрэва – на халоднае лета.
  4. Камары таўкуць мак – на пагоду.
  5. Шмат ягад улетку – на халодную зіму.
  6. Камары і мошкі моцна кусаюцца – на дождж.
  7. З бярозы цячэ многа соку – на дажджлівае лета.


ПАДВЯДЗЕННЕ ВЫНІКАЎ


Министерство образования Республики Беларусь

Отдел образования Барановичского райисполкома

ГУО «Колпеницкая базовая общеобразовательная школа»





Педагог-организатор

Санюк Е.Н.



  1. Снова распускаются цветы,

В майский день так хочется поверить,

Что красивые и светлые мечты

Словно солнца свет ворвутся в двери.


  1. Зажигаются радостью лица

В это светлое майское утро!

За окном заливаются птицы,

Отливает листва перламутром.


  1. По всей стране, от края и до края,

Нет города такого, нет села,

Куда бы ни пришла Победа в мае –

Великого девятого числа.


  1. Немыслимо красивая,

Немыслимо счастливая,

В салютах и цветах –

Такая, как в мечтах, Победа.

  1. Слава вам, храбрые, слава, бесстрашные,

Вечную славу поёт вам народ!

Смерть сокрушившие, доблестно павшие,

Память о вас никогда не умрёт!

  1. Вечная слава и вечная память

Павшим в жестоком бою!

Бились отважно и стойко с врагами

Вы за Отчизну свою!

  1. Сегодня мы отмечаем замечательный, радостный праздник – День Победы нашего народа в Великой Отечественной войне над фашистской Германией.

Путь к победе был трудным и долгим.

Война длилась четыре страшных года – 1418 дней и ночей.

Это была священная народная война. Она стала тяжелейшим, трагическим испытанием для нашей Родины.

  1. Прошла война, прошла страда,

Но боль взывает к людям:

Давайте, люди, никогда

Об этом не забудем.

  1. Пусть память верную о ней

Хранят, об этой муке

И дети нынешних детей,

И наших внуков внуки.

  1. Затем, чтоб этого забыть

Не смели поколенья.

Затем, чтоб нам счастливей быть,

А счастье – не в забвенье!

  1. Отгремела война, залечила земля свои раны,

Лишь окопов следы кое-где, словно шрамы, видны.

Кто в сраженьях мужал, те сегодня уже ветераны.

И в солдатском строю их места занимают сыны…


  1. Победа! Это не только радость, но и скорбь.

Сколько жён не дождалось мужей, павших на поле битвы!

Сегодня мы склоняем головы перед памятью миллионов погибших защитников Отечества.


  1. Это было много лет назад.

Но земля хранит безумство боя,

Помнит взрывы танковых гранат.

Помнит тех, кто умирали стоя!

  1. Помните, через века, через года, помните!

О тех, кто уже не придёт никогда, - помните!

Люди, покуда сердца стучатся, помните,

Какой ценой завоевано счастье, пожалуйста, помните!
  1. Поклонимся великим тем годам,

Всем нашим командирам и бойцам,

Всем маршалам страны и рядовым –

Поклонимся всем мёртвым и живым,

Всем тем, кого нам забывать нельзя,

Поклонимся, поклонимся, друзья.

Всем миром, всем народом, всей землёй

Поклонимся за тот великий бой.


16. Всё помнится, ничто не позабыто,

Всё помнится, никто не позабыт

И днём, и ночью в чаще из гранита

Святое пламя трепетно горит.

Неугасима память поколений

И память тех, кого так свято чтим,

Давайте, люди, встанем на мгновенье

И в скорби постоим и помолчим.



  1. Ветераны войны, не забыть им былые походы,

И могилы друзей, и покрытые пеплом поля.

Не забыть никогда гимнастерок, пропахших от пота,

И фашистских знамён, что бросали под стены

Кремля.

  1. Уважаемые ветераны!

Кто сказал, что вы стали ненужными,

Постарели, мол, фронтовики,

И усилия ваши натужные,

На подъем вы уже нелегки!

Враки это! Солдаты не старятся,

Лишь мужают и крепнут в годах,

И на радость чужую не зарятся,

И несут на уставших плечах

Груз своих и забот государственных,

Что-то будет еще впереди?

И не ждут они слов благодарственных,

И сильней их душой не найти.

В праздник чести солдатской и доблести

Мы желаем вам силы, друзья,

Говорим вам с любовью и гордостью –

Победить вас вовеки нельзя!

  1. Затянулись давно ваши раны,

И снарядов не слышится вой.

Вы сегодня от радости пьяны,

От того, что вас чтут, ветераны,

Ветеранов второй мировой.

  1. Спасибо вам за то, что мы живем,

Что светит солнце, радуются дети.

Война ушла кошмарным давним сном.

За будущее мы теперь в ответе.

Друг за друга и брат за брата

Будем мы стоять в бою,

Защищать всё, что сердцу свято,

Свой дом и Родину свою.

  1. Вам, ветераны яростных сражений,

Чья молодость закалена в бою,

Приносим мы любовь и уважение,

И светлую признательность свою.

  1. За то, что вы геройски воевали,

За то, что шли сквозь 1000 смертей,

За то, что никогда не забывали

О долге перед Родиной своей.


  1. С праздником Великой Победы вас,

Уважаемые ветераны!

Счастья и мира вам на долгие годы!

Поздравляем с этим праздником большим

И желаем вам здоровья от души,

Только света, только мира и тепла,

Чтобы жизнь прекрасною была!

  1. Желаем вам счастья, здоровья!

Пусть сбудутся ваши мечты.

И с искренней нашей любовью

Примите живые цветы.

  1. Спасибо вам, ветераны, -

Солдаты минувшей войны

За ваши тяжёлые раны,

За ваши тревожные сны.

  1. За то, что Отчизну спасли вы,

Сыновьему долгу верны,

Спасибо, родные, спасибо,

От тех, кто не знает войны!

  1. А сейчас настало время торжественной,

волнующей минуты для самых молодых участников нашего праздника.

Пионерская дружина Колпеницкой школы принимает в свои ряды пополнение. Это ребята 4 класса.


(торжественное обещание)

  1. Право повязать галстуки предоставляется нашим гостям и уважаемым ветеранам.


29. Пионер! К делам на благо Родины, к добру и справедли-

вости, будь готов!

Дети: Всегда готов!


30.От всей души мы поздравляем

всех с Великим праздником.

Пусть здоровье ваше будет крепким,

сердца – горячими.

Пусть над нашей Родиной всегда будет мирное небо.


31.Войны не хотим мы нигде, никогда,

Пусть мир будет в мире везде и всегда.

Пусть мирное солнышко утром встаёт

И мирных людей на работу зовёт.


Міністэрства адукацыі Рэспублікі Беларусь

Аддзел адукацыі Баранавіцкага райвыканкама

ДУА «Каўпеніцкая базавая агульнаадукацыйная школа»





Педагог-арганізатар

Санюк А.М.





Гляджу я – зямля расцвітае,

І песня ўзлятае сама:

Мне лепей ад роднага краю

Нічога на свеце няма.

А. Бачыла


Чытач: АЙЧЫНА – гэта краіна, дзе чалавек нарадзіўся і жыве, грамадзянінам якой ён з’яўляецца.

Чытач: Як убачу ў полі жыта,

Залатыя каласы,

Ці бясконцы лён блакітны,

Ці адчую рай лясны –

Клічуць родныя мясціны,

Паўстае ў харастве

Край жаданы, край адзіны,

Дзе з’явіўся я на свет.

М.Пазнякоў.


Чытач: Для ўсіх нас, беларусаў, нашай Айчынай з’яўляецца Рэспубліка Беларусь, або проста – Беларусь.

Якая прыгожая назва ў нашай краіны – БЕЛАРУСЬ! Адкуль жа пайшла такая назва? Існуе шмат легенд аб узнікненні гэтай назвы.


Чытач: Вось адна з іх.


Здарылася гэта даўно, калі свет, у якім мы жывём, толькі зачынаўся. Зямлі тады яшчэ не было. Усюды стаяла мёртвая вада, а пасярод вады тырчэў нібы камень, нібы што. Раптам насунулася навальніца і давай страляць маланкамі проста ў камень. Ад вогненных стрэл пырснулі з каменя тры іскрынкі – белая, жоўтая і чырвоная. І папалі якраз у ваду. Закіпела, скаламуцілася вада, і ўвесь стары свет памуціўся, аж нічога не стала відаць. Калі ж навальніца прайшла, то ў свеце шмат чаго змянілася: вада адступілася, а ўсюды распасцерлася зямля. І неўзабаве і ў вадзе, і на зямлі завялося жыццё. Усюды з’явіліся рыбы, птушкі, усякія звяры. Потым і чалавек з’явіўся. Праўда ніхто не ведае, ці ён тут нарадзіўся, ці прыйшоў аднекуль. Праз нейкі час першы жыхар завёў свае чалавечыя парадкі. Ці доўга ён так жыў, ці мала, але меў ён ужо сваю сялібу, меў многа жонак, а яшчэ больш дзяцей. А прозвішча меў ён – Бай.

Калі прыйшоў час памерці, паклікаў Бай да сябе сыноў і падзяліў усю сваю маёмасць. Нікога не пакрыўдзіў, толькі пра аднаго сына – пра Белаполя забыўся. Белаполь якраз на паляванне пайшоў, а разам з ім былі любімыя бацькавы сабакі – Стаўры і Гаўры. Вярнуўся Белаполь з палявання, а браты яму кажуць: “Перад смерцю бацька падзяліў сваю маёмасць.

А табе ён пакінуў сваіх любімых сабак. Ды яшчэ наказаў, каб ты іх пусціў па волі: аднаго - у правы бок, а другога – у левы; колькі яны зямлі аббягуць у дзень, дык гэтая ўся зямля твая будзе…” Тады пайшоў Белаполь і злавіў дзвюх птушак, прыляцеўшых адну з паўднёвага мора, другую з заходняга. Адпусціў ён першую птушку на поўдзень ды крыкнуў аднаму сабаку: “Злаві яе!” Пасля падкінуў другую птушку на захад і загадаў другому сабаку: “Хапай яе!..”

Як паляцелі тыя птушкі: адна ў адзін бок, другая ў другі…Як пабеглі сабакі за птушкамі, дык ажно зямля закруцілася…Як пайшлі тыя сабакі, дык і да гэтага часу не вярнуліся, а па іх слядах дзве рэчкі працягнуліся, у адзін бок прайшла Дзвіна, а ў другі бок – Дняпро.

Вось у гэтых абшарах і пачаў Белаполь заводзіць свае лады. Ад Белаполя бяруць свой пачатак людзі,

імя якім – БЕЛАРУСЫ.

І да сённяшняга дня яны жывуць каля Дзвіны і Дняпра, зямельку аруць ды жыта сеюць.


Чытач: Белая Русь мая!

Чыстая ты мая!

Родная ты мая!

Белыя гоні бульбы,

Белыя косы дзяўчат.

Воблакаў белых над Бугам

Вечны парад.

Белых грыбоў кашолкі,

Белыя плечы бяроз,

Белыя россыпы золкіх

Чыстых світальных рос.

Белых туманаў плыні,

Белыя вершы буслоў.

Ціхая завадзь Бялыніч,

Рык белавежскіх зуброў.

Вейкі рамонкаў белых,

Белыя грывы завей.

Чыстыя душы смелых,

Простых тваіх людзей.

У.Скарынкін


Чытач: Наша краіна размешчана ў самым цэнтры Еўропы. Яе плошча дасягае больш двухсот сямі тысяч квадратных кіламетраў. Працягласць яе з поўначы на поўдзень – пяцьсот шэсцьдзесят кіламетраў, а з захаду на ўсход – усяго на 90 кіламетраў больш, чым з поўначы на поўдзень. Беларусь знаходзіцца на перакрыжаванні еўрапейскіх шляхоў. Суседзямі Беларусі з’яўляюцца Расія, Украіна, Польшча, Літва і Латвія.

Самая большая граніца ў нас з Расіяй. Яе працягласць амаль тысячу кіламетраў.


Чытач: Мяжуе з Польшчай, Украінай,

Расіяй, Латвіяй, Літвой.

Твой родны край, твая Айчына –

Жыццё тваё і гонар твой.

І ты яе запомні імя,

Як неба, сонца і зару.

Твая зямля, твая Радзіма

Названа светла – БЕЛАРУСЬ. Ю.Свірка


Чытач: Беларусь падзелена на шэсць абласцей: Брэсцкая, Віцебская, Гомельская, Гродзенская, Магілёўская і Мінская.

Вобласці падзелены на раёны, а раёны – на сельскія Саветы.

Самае вялікае багацце Беларусі – гэта людзі. Вядомы беларускі пісьменнік Уладзімір Караткевіч пісаў аб іх так:


Чытач: “Жывы, разумны, працавіты і вольналюбівы беларускі народ! Беларус адрозніваецца шчодрасцю, гатоўнасцю заўсёды прыйсці на дапамогу ў бядзе.”


Чытач: Усяго нас, жыхароў Беларусі, больш дзесяці мільёнаў чалавек. Побач з беларусамі жывуць у нашых гарадах і сёлах рускія, палякі, украінцы, літоўцы, яўрэі, татары і выхадцы з іншых краін. Усе мы – грамадзяне Рэспублікі Беларусь.

Беларусь – незалежная дзяржава. І як любая незалежная дзяржава мае свае дзяржаўныя сімвалы. Гэта герб, сцяг, гімн.

Дзяржаўны герб Рэспублікі Беларусь нагадвае зялёны контур нашай краіны, накладзены на залатыя промні ўзыходзячага над зямным шарам сонца. Вышэй контура размешчана пяціканцовая чырвоная зорка. Герб абрамлены вянком з залатых аржаных каласоў, пераплеценых справа кветкамі канюшыны, злева – ільну. Каласы абвіты чырвона-зялёнай стужкай, на якой знізу напісана “Рэспубліка Беларусь”.

Герб Рэспублікі Беларусь сімвалізуе дзяржаўную волю народа, ён выкарыстоўваецца ўсімі дзяржаўнымі органамі. Усе важнейшыя дакументы змяшчаюць адлюстраванне Дзяржаўнага герба.

Дзяржаўны герб Рэспублікі Беларусь уяўляе сабой зялёны абрыс Рэспублікі Беларусь у залатых промнях сонца, што ўзыходзіць над зямным шарам. Паверх абрысу змешчана пяцівугольная чырвоная зорка. Герб у вянку залатых каласоў, якія пераплялі справа кветкі канюшыны, злева – ільну. Каласы спавіты чырвона-зялёнай стужкай, па нізу якой залатым колерам зроблены надпіс “Рэспубліка Беларусь”.

Чытач: Дзяржаўны флаг Рэспублікі Беларусь – сімвал дзяржаўнага суверэнітэту краіны – уяўляе сабою прамавугольнае палотнішча, якое складаюць дзве каляровыя гарызантальныя паласы: уверсе паласа чырвонага колеру шырынёю 2/3 і ўнізе – зялёнага колеру ў 1/3 шырыні флага. Каля дрэўка размешчаны беларускі нацыянальны арнамент – чырвоныягеаметрычныя элеметы на белым полі, якое складае 1/9 даўжыні флага – 1:2. флаг прымацоўваецца да дрэўка (флагштоку), якое афарбавана ў залацісты (вохра) колер.

Яшчэ адным сімвалам нашай краіны з’яўляецца Дзяржаўны гімн. Словы гімна напісалі Міхаіл Клімковіч і Уладзімір Карызна, музыку – Несцер Сакалоўскі. Гімн неабходна слухаць і выконваць стоячы.

(ГУЧЫЦЬ ГІМН РЭСПУБЛІКІ БЕЛАРУСЬ)

Чытач: Кожны грамадзянін Беларусі, кожны беларус павінен любіць сваю Радзіму, паважаць свой народ, людзей, з якімі сустракаецца, рабіць усё неабходнае для развіцця сваёй Айчыны.


Чытач: Гонар за сваю Радзіму і павага да яе застанецца з намі на ўсё жыццё…

Чытач: Крочаць гісторыі вехі,

Рэхам клічуць здаля.

Толькі адна ты на векі

Ў сэрцы людскім, зямля.

Лёсам з табою адзіным

Я буду жыць, Беларусь,

Мінулым сваёй краіны

І славай яе ганарусь!

Шлях мой зямны, Айчына,

На схіле кожнай вярсты.

Толькі ты за плячыма,

Наперадзе – толькі ты!