Вялікія геаграфічныя адкрыцця
Курсовой проект - География
Другие курсовые по предмету География
ацці свету!" [4]. На наступны дзень Картэс захапіў у палон Мантэсумы. Амаль паўгода ён знаходзіўся ў палоне, а ад яго імя кіраваў краінай Картэс. Паступова сітуацыю ўсвядоміў ацтэкскую ведаць, і арганізавала змову, але адзін з змоўшчыкаў прызнаўся Мантэсумы, а той - Картэсу. Змоўшчыкаў кінулі ў цямніцу. Але непрыемнасці іспанцы наклікалі самі на сябе, калі скінулі з галоўнага храма статую бога Уицилопочтли. Дзесяткі тысяч разюшаных ацтэкаў атачылі палац. У той жа час сярод іспанцаў пачаўся бунт, таму канкістадоры былі незадаволеныя размеркаваннем золата. Тым часам з Веракрус паступіла трывожнае вестка - Веласкес паслаў 900 салдат, з іх 100 кавалерыстаў са строгім загадам арыштаваць Картэса і даставіць яго на Кубу. Узначальваў экспедыцыю адзін губернатара Панфило Нарваес.
Картэс аддаў частку свайго золата салдатам, а потым узяўшы 70 салдат выступіў насустрач Нарваэсу. У Теночтитлане з войскам застаўся Пэдра Альварадо. [5: 342].
Перш за ўсё Картэс падкупіў двух афіцэраў якія прыехалі да яго з ультыматумам - неадкладна здацца. Яны вярнуліся ў лагер Нарваэса, і паабяцалі велізарная ўзнагарода тым, хто пяройдзе на бок Картэса. Нарваес ледзь паспеў бегчы на Кубу. Падмацаванне прыбыла як раз своечасова. У Теночтитлане ўспыхнула паўстанне.
У траўні 1520 ацтэкі звярнуліся да Альварадо з прапановай: у абмен на права выкарыстоўваць храмам яны абяцалі зняць аблогу. Альварадо пагадзіўся, але паставіў умову: у храм прыходзіць без зброі. У дзень свята ў храме сабралася вельмі шмат людзей якія былі верхавінай супольнасці. Пасля пачатку набажэнства Альварадо загадаў знішчыць ацтэкаў, што і было выканана.
Калі па горадзе пранёсся слых аб новым злачынстве іспанцаў, дзесяткі тысяч людзей узяліся за зброю, пачаўся адчайны штурм палаца. Кіраваў паўсталымі пляменнік Мантэсумы Куаутемок, пакляўся загінуць але не дапусціць панавання чужынцаў. Ацтэкі не спалохаліся агнястрэльнай зброі, тысячы гінулі але на іх месца станавіліся ўсё новыя і новыя атрады воінаў. Паспрабаваў выратаваць іспанцаў Мантэсума, які пры ўсіх рэгаліях ўлады выйшаў на балкон, тысячы воінаў ўпалі ніцма. Але Куаутемок з воклічам: "Смерць здрадніку!" Стрэліў з лука. Страла трапіла ў руку. Ацтэкі пагрузіліся і ўсе імкнуліся трапіць у таго, каго яшчэ хвіліну таму лічылі бажаством.
Менавіта ў гэты момант у горад увайшоў Картэс, якога прапусцілі ў палац без перашкод. Іспанцы апынуліся ў пастцы. Гіганцкія страты неслі тлашкаланцами і тотонаки, гінулі і іспанцы. Палонных іспанцаў на вачах таварышаў прыносілі ў ахвяру. Раставалі боепрыпасы і запасы харчавання.30 чэрвеня 1520 канкістадоры забілі Мантэсумы. Картэс трымаў у палоне брата Мантэсумы Куитлаука і пляменніка Кокомацина. Ён прапанаваў ім свабоду ў абмен на свабодны выхад іспанцаў з горада. Але апынуўшыся на волі яны далучыліся да паўсталым. Тады Картэс вырашыў прарывацца з боем. У ноч на 1 ліпеня іспанцы пайшлі на прарыў. Але калі яны дабраліся да каналаў аказалася, што масты разбураныя. Пакуль будавалі пераправу з усіх бакоў ударылі ацтэкскі ваяры. Загінула 800 іспанцаў, было страчана ўсю артылерыю. [4: 198].
Толькі ў пачатку 1521 Картэс сабраў новае войска у якую ўвайшлі 600 іспанцаў, 25 000 тлашкаланцами. На ўзбраенні было 20 коней і 100 гармат войска зноў падышла да сцен Теночтитлану. Пачалася аблога горада. Толькі ў чэрвені пасля баёў з пераменным поспехам Картэс змог прыступіць да штурму. Абложаны горад пратрымалася да 13 жніўня 1521 г, пасля чаго тлатоани Куаутемок быў вымушаны здацца, паспеўшы перад гэтым схаваць усе скарбы. У вайне супраць іспанцаў загінула больш 300 000 ацтэкаў. Зараз у цэнтры Мехіка (Теночтитлану) стаіць помнік апошняму тлатоани Куаутемок.13 Жнівень нацыянальны дзень жалобы ў Мексіцы. Астанкі Картэса знаходзяцца каля сцяны адной з бальніц горада Тескоко.
Аб існаванні легендарнай "залаты" краіны Биру іспанцы даведаліся падчас паходу Бальбоа. Гэтая краіна стала марай Францыска Пісаро, незаконна народжанага свінапаса з Естремандоры. У Амерыцы ён выслужыўся і стаў капітанам арміі, атрымаў у Панаме вялікае маёнтак, але хутка яго апусціў. У лістападзе 1524 сабраўшы невялікі атрад Пісаро з кампаньёнамі (святар Эрнанда дэ Люке і Дыега дэ Альмагра) адправіліся на поўдзень. Але экспедыцыю спасцігла няўдача, падчас нападу на адно з плямёнаў загінула 20 салдат. Экспедыцыя вымушана была вярнуцца. У Панаме прыйшлося ўзяць у кампаньёны мясцовага губернатара.10 Сакавіка 1526 каравэлы зноў адправіліся на поўдзень і дайшлі да инкского горада Тумбес. На адным астраўку непадалёк ад яго Пісаро з 13 спадарожнікамі застаўся чакаць дапамогу па якой адправіліся яго кампаньёны. Толькі ў 1528 годзе з Панамы прыбыў карабель, але без салдат. Губернатар Панамы Пэдра Руіс забараніў арганізоўваць паход асцерагаючыся з Панамы сыдзе ўсё насельніцтва. Пісаро адправіўся ў Іспанію каб дамовіцца з каралём, але яго ў Іспаніі кінулі ў ў турму за стары доўг. Чуткі аб адкрыцці хутка дайшлі да караля.26 ліпеня 1529 г кароль падпісаў з Пісаро пагадненне. Пісаро быў прызначаны генерал-капітанам, г. зн. кіраўніком яшчэ не заваяванай краіны. Люку атрымаў пасаду біскупа, а Альмагра тытул губернатара Тумбес. Грошы на арганізацыю заваёвы знайшліся вельмі хутка. Нават Эрна Картэс уклаў вялікую суму. [15: 39].
З недаверам сустрэлі Пісаро кампаньёны. Бо ён прыбыў з чатырма братамі, пад пагрозай апынулася здзелка аб размеркаванні прыбытку, але Пісаро супакоіў кампаньёнаў.
У студзені 1531 экспедыцыя адправілася ў Перу. У яе складзе было 120 пяхотнікаў. Калі экспедыцыя дабралася да Тумбес, то яна засп