Вялікія геаграфічныя адкрыцця
Курсовой проект - География
Другие курсовые по предмету География
жадалі заводзіць гаспадарку, займаючыся толькі рабаваннем. Насельніцтва Антыльскіх выспаў масава зьнішчаць і закабалювалось ў рабства. Яго хапіла толькі на 20 гадоў пасля чаго прыйшлося завозіць чарнаскурых рабоў. Ідальга не сядзелася на месцы, разрабаваўшы 1 востраў, яны перабіраліся на іншы. Пасля ліквідацыі Калумба ад спраў у Амерыку рынулася маса авантурыстаў, хоць былі сярод іх і вучоныя. Адзін з іх - чалавек імя якога атрымаў ўвесь кантынент, Америго Веспучы, які адправіўся ў Амерыку ў складзе экспедыцыі Охеды. Усяго Веспучы прыняў удзел у чатырох экспедыцыях, выказаў меркаванне што гэта не Азія, а новы кантынент, і падрабязна апісаў свае падарожжа. А тым часам сітуацыя ў калоніях была вельмі цяжкай. Золата на Антыльскіх астравах было мала, ідальга хутка спускалі свае плантацыі, індзейскія рабы хутка выміралі. На Эспаньола прыйшлося ўвесці забарону пакідаць востраў даўжнікам. На адной з каравэлы, якая накіроўвалася на мацерыковую калонію (цяпер Панама) выявілі аднаго з ідальга-даўжнікоў па прозвішчы Васка Нуньес дэ Бальбоа. Па дарозе ідальга падняў на караблі бунт, а падабраўшыся да калоніі захапіў там улада, і арганізаваў экспедыцыю для пошуку Ціхага акіяна.1 верасня 1513 г. 200 канкістадораў адправіліся ў неўміручасць. Толькі 29 верасня некалькі дзесяткаў салдат перасёк Панамскі пярэсмык, дасталіся Ціхага акіяна. Абрабаваўшы мясцовых індзейцаў, экспедыцыя вярнулася ў калонію, дзе Бальбоа арыштавалі як мяцежніка і пакаралі смерцю. Але яго прыклад не спыніў іншых шукальнікаў прыгод.
лютым 1517 100 канкістадораў на трох каравэла пад камандаваннем Эрнандэс дэ Кордовы адправіліся ў экспедыцыю і адкрылі дзяржава Майя. Але да майя дайшлі чуткі пра каланізацыі Кубы, і яны напалі на висадившихся іспанцаў. Толькі забітымі экспедыцыя страціла 70 чалавек. [7: 76]
У красавіку 1518 у Юкатана адправілася новая экспедыцыя ў складзе 240 чалавек на чатырох каравэла пад камандаваннем Хуана Грихальвы. Экспедыцыя прасунулася далей чым папярэдняя і дабралася да краіны ацтэкаў Ценачтытлан, там іх прынялі за богаў і шчодра надарылі золатам. Пасля вяртання экспедыцыі Грихальва жорстка пакаралі за тое, што ён не заваяваў багатую краіну. Іспанцы адразу жа сталі рыхтавацца да заваявальныя паходы. Кіраўніком прызначылі маладога двараніна Эрна Картэса. Выбар губернатара Эспаньолы Дыега Веласкеса быў невыпадковы. Эрна Картэс паспеў паваяваць супраць Гранады, праславіўся жорсткасцю пры пакарэнні Кубы. Атрымаў ва ўзнагароду вялікае маёнтак, але гаспадаркай займацца не жадаў. Маёнтак было хутка закладзены, а Картэс ўлез у даўгі. Веласкес не адпускаў яго на мацярык, тады Картэс арганізаваў змову супраць Веласкеса, але яго здрадзілі і арыштавалі. Але ён збег на волю, праз некалькі дзён трапіўся. На гэты раз яго трымалі на караблі, але ён зноў збег. Пасля чаго, зявіўся ў палацы Веласкеса і папрасіў прабачэння, тады і быў прызначаны камандзірам экспедыцыі.
Але калі ўсё было гатова да адплыцця Веласкес вырашыў ліквідаваць Картэса, сябры паведамілі Картэса загадзя і ён загадаў караблям адплываць. Каравэлы ўжо выйшлі ў моры калі ў порт прыбылі салдаты арыштаваць дзяржаўнага злачынцу Картэса. Экспедыцыя спынялася ў партах Трынідад і Гавана дзе папоўнілася правізіяй і людзьмі. Мясцовыя губернатары атрымалі загад арыштаваць Картэса, але гарадскія гарнізоны не мелі такіх сіл. Экспедыцыя Картэса налічвала 518 пяхотнікаў, 110 матросаў, 14 артылерыстаў і 200 індзейцаў для дапаможных прац.
красавіка 1519 г экспедыцыя дайшла да ўзбярэжжа Мексікі. Адразу ж быў заснаваны горад Веракрус. Мясцовы кіраўнік па загадзе з Теночтитлану шчодра адарыў іспанцаў золатам і рабамі, Картэс заявіў, што іспанцы хварэюць хваробай ад якой адны лекі - золата і ён павінен сустрэцца з кіраўніком Теночтитлану тлатоани Мантэсумы. Спалоханы тлатоани загадаў затрымаць замежнікаў дорачы ім золата. [19: 89].
Тут у лагеры Картэса пачаўся разлад, частка ідальга патрабавала вяртання дадому, пачаліся крывавыя бойкі пасля знаёмства з ацтэкскай гарэлкай - кулі. Тады Картэс загадаў спаліць каравэлы. Картэс пазнаў, што шматлікія плямёны імперыі ацтэкаў гатовы да паўстання і вырашыў скарыстацца гэтым. Апошнюю каравэлы ён загрузіў золатам і накіраваў у Іспанію да караля Карлу V з лістом у якім паведамляў аб тым, што ён заваяваў "залатую краіну", і перашкоды што аказваў яму Веласкес.
У сярэдзіне жніўня 1519 канкістадоры пачалі наступ на Ценачтытлан. Да іспанцаў далучыліся арміі двух плямёнаў: тотонаков і тлашкаланцами. Першай ахвярай стаў горад Чолула. Уступіўшы ў горад Картэс сабраў на плошчы ўсю гарадскую ведаць, і загадаў яго перастраляць. Пасля гэтага ў горадзе знішчылі ўсіх ад малога да вялікага, а сам горад спалілі. Тлатоани Мантэсума гэтак жа лічыў гэта пасланцы Бога Кецалькоатль і загадаў не аказваць ім супраціву.8 лістапада 1519 года Картэс ўступіў у Ценачтытлана. Пры гэтым Картэс сказаў: "Адгэтуль пачнецца заваёва імперскіх уладанняў, менавіта тут знаходзіцца месца, якое дябал зрабіў сваім галоўным сховішчам, і калі гэты горад скорыцца нам, і падпарадкуецца без працы, то без працы будзе заваяваная і іншыя" [8]. Іспанцы ўступілі ў велічнага горада, насельніцтва якога налічвала каля 120 000 чалавек (у той час Лондан - 40 000, Парыж - 65 000). Іспанцам адвялі палац Ашаякатля, дзе ўжо была прыгатавана раскошны вячэру, на адной са сцен Картэс заўважыў свежую мур. Калі сцяну разбілі то знайшлі дзве вялізныя пакоі напоўнены золатам. Як потым успамінаў Берналь Дыяс: "Я быў яшчэ маладым чалавекам, але мне здалося, што там сабраныя ўсе баг