Узнікненне і характэрныя рысы Егіпецкай Дзяржавы

Курсовой проект - История

Другие курсовые по предмету История

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Курсавая праца на тэму:

 

Узнікненне і характэрныя рысы Егіпецкай Дзяржавы

 

План

 

Увядзенне

Раздзел 1. Адукацыя, развіццё і гібель Егіпецкага дзяржавы

.1 Адукацыя Егіпта

.2 Гісторыя развіцця

.3 Згуба дзяржавы

Раздзел 2. Грамадскі лад Егіпта

.1 Панавальныя пласты насельніцтва

.2 Сяляне і рамеснікі

.3 Рабы

Раздзел 3. Дзяржаўны лад Егіпта

.1 Апарат кіравання

.2 Узброеныя сілы

.3 Судовыя органы

Раздзел 4. Крыніцы і характэрныя рысы правы

.1 Крыніцы права

.2 Права ўласнасці

.3 Грамадзянскае права

.4 Шлюбна-сямейнае і спадчыннае права

.5 Крымінальная права

Заключэнне

Выкарыстаная літаратура

 

 

Увядзенне

 

Егіпет, як і іншыя ўсходнія дзяржавы паўсталі ў спрыяльных прыродных умовах, іх вялікія паўнаводныя рэкі "абумовілі хуткі пераход чалавецтва ад качавога аселага земляробчай ладу жыцця". У Егіпце здаўна навучыліся выкарыстоўваць паводкі Ніла і выкарыстоўваць яго ўрадлівы глей. Ствараліся цэлыя ірыгацыйныя сістэмы для арашэння. Узняцце ўзроўню вады на рацэ Ніл забяспечвала арашэння гэтых зямель і таксама пакрыцця пластом ўрадлівага глею.

Дасягнуўшы пэўнага грамадска-эканамічнага развіцця утвараецца дзяржава і сістэма права. Спачатку, працэс адукацыі егіпецкага дзяржавы ішоў так: спачатку ўтварыліся 2 царства Паўночнае і Паўднёвае. У III тысячагоддзі да нашай эры прайшло абяднанне двух царстваў ў адзіную дзяржава, якое называлі Егіпет. Першым фараонам якой стаў Менес.

На тэрыторыі адукаванага дзяржавы пражывалі плямёны лівійцаў, нубійцы, севит.

Пасля войнаў, пераможцы - егіпцяне ператваралі захопленых людзей у ваеннапалонных, якіх называлі рабамі. Іх выкарыстоўвалі там, дзе была самая цяжкая праца: будаўніцтва пірамід, храмаў, ірыгацыйных сістэм.

Да ўзнікнення 1. Грамадства і дзяржавы, г.зн. да зяўлення першабытнаабшчыннага ладу, абумовіла развіццё рабства, высокапрадукцыйнае землеўладання, узнікненне прыватнай уласнасці.

З развіццём сельскай гаспадаркі стала выгадна выкарыстоўваць працу ваеннапалонных, што прывяло да ўзнікнення прыватнай уласнасці, сацыяльнага дзялення грамадства, вылучэнні радавой шляхтай і пераход яе паступова ў класавы эксплуатацыйны клас.

Перад узнікненнем дзяржавы склалася даволі развітая арганізацыя кіравання, якую Ф. Энгельс назваў ваеннай дэмакратыяй. "Вакол правадыра складаецца дзяржаўны апарат, які складаўся з членаў яго сямі, слуг, так фарміруецца яна з старажытных сістэм дзяржаўнага кіравання." Першыя дзяржавы "номы", яны займалі тэрыторыю некалькіх паселішчаў і былі хутчэй не дзяржавамі, а ваенна-дэмакратычнымі арганізацыямі. "З-за асаблівых прыродных умоў номы старажытныя самастойныя дзяржаўныя адукацыі, размяшчэнні ў даліне Ніла ці дэльты Ніла - гняцецца да абяднання, што прывяло да адукацыі буйных царстваў."

Прыблізна ў канцы IV тыс. да нашай эры ўзнікаюць два буйныя царства: Верхні і Ніжні Егіпет, якія пазней абядналіся. Егіпцяне праводзілі актыўную знешнюю палітыку з Пярэдняй Азіяй па Суэцкага канала, па Нілу - з краінамі Афрыкі, морам - з Аравіяй.

Гісторыя Егіпта, у тым ліку дзяржавы і права была падзелена на тры вялікіх перыяду:

1)Старажытнае царства (каля 3000 - 2400 гг да н.э.)

2)Сярэдняе царства (2160 - 1750 гг да н.э.);

)Новае царства (каля 1600 - 1100 гг да н.э.).

Далей надыходзіць у гісторыі егіпецкага дзяржавы перыяд заняпаду. У 1206 г. на Егіпет наступаюць адзін за адным замежнікі, унутры дзяржавы ўзнікаюць паўстання, улада становіцца бяссільнай і паступова прыходзіць у заняпад. З прычыны гэтых падзей краіна распадаецца на два царствы, ёсць дзве часткі. На поўдні пануюць жрацы, а на поўначы - фараоны.

У перыяд Позняга царства (да I ст. Да н.э.) Егіпет пачаў павольна падаць. Пачынаюцца нашэсця заваёўнікаў на егіпецкую дзяржаву, эфіопамі, асірыйцамі. Затым у VI ст. да н.э. на краіну напалі персы і заваявалі яе. Такім чынам, Егіпет апынуўся пад уладай персаў (525 г. да н.э.).

У 322 г. да н.э. падчас кіравання Аляксандра Македонскага канчаецца гісторыя Егіпта, як дзяржавы.

Егіпет пакінуў шмат помнікаў сваёй культуры (напрыклад піраміды, пісьмовыя помнікі), з якіх можна атрымаць уяўленне аб дзяржаве. З пісьмовых крыніц нам вядомыя "Аналы Тутмаса III" запісаныя на сценах храма Амона-Ра ў Фівах, таксама сачыненні жраца Монефона на грэцкай мове (IV-III стст. Да н.э.), якія апісваюць гісторыю Егіпта з старажытных часоў. Захаваліся таксама архівы юрыдычных тэкстаў і дакументаў з храма цара Неферика "Павучанне" фараонаў, якія ўтрымліваюць інфармацыю аб дзяржаўным прыладзе.

Таксама ўяўленне аб прыладзе дзяржавы ў Старажытным Егіпце даюць і творчасць антычных гісторыкаў: Герадота, Даодора сіцылійскага, Плутарха, Страбона.

Да нас дайшлі праявы рэлігійнага характару - "Кніга Мёртвых", "Мэмфіскія богословный трактат", - які змяшчае абрады, загаворы, якія дазвалялі памерламу прайсці ўсе цяжкасці, дамагчыся вечнага спакою.

Захаваліся прадметы матэрыяльнай культуры: старажытныя пахавання мумій, прадметы побыту, храмы, што дазваляла вывучыць побыт і культуру і міжнародныя сувязі Егіпецкага дзяржавы.

Егіпет - гэта загадкавая дзяржава, не можа разгадаць з вонкавага боку. Ключом да разгадкі зяўляецца ўнутраная жыццё Егіпта, ёсць грамадскі і дзяржаўны лад, гісторыя развіцця грамадства, права, культура ... Калі мы