Учебник латинского языка. Lingua Latina / Сост. К. А. Тананушко. Минск: Харвест, 2007. 448 с

Вид материалаУчебник

Содержание


Указательные местоимения (pronomĭna demonstratīva)
Относительные местоимения (pronomĭna relatīva)
Вопросительные местоимения (pronomĭna interrogatīva)
Отрицательные местоимения (pronomīna negatīva)
Неопределенные местоимения (pronomĭna indefinīta)
Genetīvus characteristĭcus (родительный характеризующий)
Предложения для чтения и перевода
Подобный материал:
1   ...   4   5   6   7   8   9   10   11   ...   49

Занятие 9. Указательные местоимения. Относительные местоимения. Вопросительные местоимения. Отрицательные местоимения. Неопределенные местоимения. Genetīvus characteristĭcus

Указательные местоимения (pronomĭna demonstratīva)


is, ea, id тот, он

hic, haec, hoc этот (указывает на близкий предмет)

ille, illa, illud тот (указывает на отдаленный предмет)

iste, ista, istud этот, тот (указывает на предмет, который относится ко 2 лицу)

īdem, eădem, ĭdem тот же самый

ipse, ipsa, ipsum сам




sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

is

ea

id

ei (ii)

eae

ea

gen.

ejus

eōrum

eārum

eōrum

dat.

ei

eis (iis)

acc.

eum

eam

id

eos

eas

ea.

abl.

eo



eo

eis (iis)







sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

hic

haec

hoc

hi

hae

haec

gen.

hujus

horum

harum

horum

dat.

huic

his

acc.

hunc

hanc

hoc

hos

hac

haec

abl.

hōc

hāc

hōc

his







sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

ille

illa

illud

illi

illae

illa

gen.

illīus

illōrum

illārum

illōrum

dat.

illi

illis

acc.

illum

illam

illum

illos

illas

illa

abl.

illo

illā

illo

illis







sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

iste

ista

istud

isti

istae

ista

gen.

istīus

istōrum

istārum

istōrum

dat.

isti

istis

acc.

istum

istam

istum

istos

istas

ista

abl.

isto

istā

isto

istis







sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

īdem

eădem

ĭdem

eīdem

eaedem

eădem

gen.

ejusdem

eorundem

earundem

eorundem

dat.

eīdem

eisdem (iisdem)

acc.

eundem

eandem

ĭdem

eosdem

easdem

eadem

abl.

eōdem

eādem

eōdem

eisdem (iisdem)







sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

ipse

ipsa

ipsum

ipsi

ipsae

ipsa

gen.

ipsīus

ipsōrum

ipsārum

ipsōrum

dat.

ipsi

ipsis

acc.

ipsum

ipsam

ipsum

ipsos

ipsas

ipsa

abl.

ipso

ipsā

ipso

ipsis

Примечание. Указательные местоимения могут употребляться в значении личного местоимения 3-го лица.

Относительные местоимения (pronomĭna relatīva)


qui, quae, quod который, какой, кто, что




sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

qui

quae

quod

qui

quae

quae

gen.

cujus

quorum

quarum

quorum

dat.

cui

quibus

acc.

quem

quam

quod

quos

quas

quae

abl.

quō

quā

quō

quibus

Примечание. Предлог cum употребляется с относительным местоимением слитно и пишется после него: quōcum с которым, quācum с которой, quibuscum с которыми.

Вопросительные местоимения (pronomĭna interrogatīva)


qui?, quae?, quod? который?, какой?, кто?, что?

quis? кто?

quid? что?




sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

qui?

quae?

quod?

qui?

quae?

quae?

gen.

cujus?

quorum?

quarum?

quorum?

dat.

cui?

quibus?

acc.

quem?

quam?

quod?

quos?

quas?

quae?

abl.

quō?

quā?

quō?

quibus?







sg.




m, f

n

nom.

quis?

quid?

gen.

cujus?

dat.

cui?

acc.

quem?

quid?

abl.

quo?

Примечания:

1. Местоимения quis? кто? quid? что? изменяются только в единственном числе.

2. Предлог cum употребляется с вопросительным местоимением qui?, quae?, quod? слитно и пишется после него: quōcum? с которым?, quācum? с которой?, quibuscum? с которыми?

Отрицательные местоимения (pronomīna negatīva)


nemo никто

nihil ничто




m, f

n

nom.

nemo

nihil (nil)

gen.

nemĭnis (nullīus)

hihĭli (nullīus rei)

dat.

nemĭni (nulli)

nulli rei

acc.

nemĭnem

nihil (nil)

abl.

nemĭne (nullo)

nihilo (nullā re)

Примечание. Отрицательные местоимения изменяются только в единственном лице.

Неопределенные местоимения (pronomĭna indefinīta)


quis (qui), quae (qua), quid (quod) кто-нибудь, что-нибудь, какой-нибудь

alĭquis (alĭqui), alĭqua, alĭquid (alĭquod) кто-нибудь, что-нибудь, какой-нибудь

quisquam, --, quicquam (quidquam) кто-нибудь, что-нибудь

quidam, quaedam, quiddam (quoddam) кто-то, что-то, какой-то, некоторый, один

quispiam, quaepiam, quidpiam (quodpiam) кто-то, что-то, какой-то, некоторый, один

quisque, quaeque, quidque (quodque) каждый, всякий

unusquisque, unaquăque, unumquidque (unumquodque) каждый, всякий

quilĭbet, quaelĭbet, quidlĭbet (quodlĭbet) каждый, всякий

quivis, quaevis, quidvis (quodvis) каждый, всякий




sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

quis (qui)

quae (qua)

quid (quod)

qui

quae

qua (quae)

gen.

cujus

quorum

quarum

quorum

dat.

cui

quibus

acc.

quem

quam

quid (quod)

quos

quas

qua (quae)

abl.

quō

quā

quō

quibus

 




sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

alĭquis (alĭqui)

alĭqua

alĭquid (alĭquod)

alĭqui

alĭquae

alĭqua

gen.

alicŭjus

aliquōrum

aliquārum

aliquōrum

dat.

alicui

aliquĭbus

acc.

alĭquem

alĭquam

alĭquid (alĭquod)

alĭquos

alĭquas

alĭqua

abl.

alĭquō

alĭquā

alĭquō

aliquĭbus

 




sg.

pl.




m, f

n

m, f

n

nom.

quisquam

quicquam (quidquam)

quiquam

quaequam

gen.

cujusquam

quorumquam

dat.

cuīquam

quibusquam

acc.

quemquam

quicquam (quidquam)

quosquam

quaequam

abl.

quoquam

quibusquam

 




sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

quidam

quaedam

quiddam (quoddam)

quidam

quaedam

quaedam

gen.

cujusdam

quorundam

quarundam

quorundam

dat.

cuīdam

quibusdam

acc.

quendam

quandam

quiddam (quoddam)

quosdam

quasdam

quaedam

abl.

quodam

quadam

quodam

quibusdam

 




sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

quispiam

quaepiam

quidpiam (quodpiam)

quipiam

quaepiam

quaepiam

gen.

cujuspiam

quorumpiam

quarumpiam

quorumpiam

dat.

cuipiam

quibuspiam

acc.

quempiam

quampiam

quidpiam (quodpiam)

quospiam

quaspiam

quaepiam

abl.

quopiam

quapiam

quopiam

quibuspiam

 




sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

quisque

quaeque

quidque (quodque)

quique

quaeque

quaeque

gen.

cujusque

quorumque

quarumque

quorumque

dat.

cuīque

quibusque

acc.

quemque

quamque

quidque (quodque)

quosque

quasque

quaeque

abl.

quoque

quaque

quoque

quibusque







sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

quilĭbet

quaelĭbet

quidlĭbet (quodlĭbet)

quilĭbet

quaelĭbet

quaelĭbet

gen.

cujuslĭbet

quorumlĭbet

quarumlĭbet

quorumlĭbet

dat.

cuilĭbet

quibuslĭbet

acc.

quemlĭbet

quamlĭbet

quidlĭbet (quodlĭbet)

quoslĭbet

quaslĭbet

quaelĭbet

abl.

quolĭbet

qualĭbet

quolĭbet

quibuslĭbet

 




sg.

pl.




m

f

n

m

f

n

nom.

quivis

quaevis

quidvis (quodvis)

quivis

quaevis

quaevis

gen.

cujusvis

quorumvis

quarumvis

quorumvis

dat.

cuīvis

quibusvis

acc.

quemvis

quamvis

quidvis (quodvis)

quosvis

quasvis

quaevis

abl.

quovis

quavis

quovis

quibusvis

Примечания:

1. Формы с quis (qui), quae (qua) употребляются как существительные и прилагательные, с quid -- как существительные, с quod -- как прилагательные.

2. В местоимениях, производных от quis (qui), quae (qua), quid (quod), склоняется только эта часть; приставки и суффиксы (alĭ-, -quam, -dam, -piam, -que, -lĭbet, -vis) остаются неизменными.

3. Местоимения quis (qui), quae (qua), quid (quod) и alĭquis (alĭqui), alĭqua, alĭquid (alĭquod) в nom./acc.pl.n имеют формы qua (quae) и alĭqua.

4. Местоимение quidam, quaedam, quiddam (quoddam) в acc.sg.m, f имеет формы quendam, quandam, в gen.pl. -- quorundam, quarundam, quorundam.

5. В местоимении unusquisque, unaquăque, unumquidque (unumquodque) склоняются части unus, a, um и quis, qua, quid (quod).

Genetīvus characteristĭcus (родительный характеризующий)


Обозначает лицо или отвлеченное понятие, которому принадлежит определенное действие или состояние, выраженное подлежащим в форме инфинитива. Употребляется в качестве именной части сказуемого, выраженного глаголами sum, videor, putor, habeor. Форма est (erat, fuit) с genetĭvus characteristĭcus переводится с помощью слов “свойственно кому-либо”, “является чьей-либо обязанностью” и т.п.

Discipŭli errare est.

Ученику свойственно ошибаться.

Предложения для чтения и перевода


Прочитайте и переведите предложения, выпишите словарные формы и сделайте грамматический разбор каждого слова.

1. Ea intellĕgo. 2. Eam video. 3. Eas faciunt. 4. Eos diligĭmus. 5. Intellegitisne ea? 6. Nihil sentio. 7. Quid sentis? 8. Amīcus id negat. 9. Cara ea est. 10. Discis illos libros. 11. Ea eas juvat. 12. Ea eos terrent. 13. Easdem littĕras mittit. 14. Habentne eōrum libros? 15. Habesne ejus librum? 16. Hoc facĕre debēmus. 17. Hunc ego dilĭgo. 18. Id nemĭni manet. 19. Illam femĭnam video. 20. Is eam amat. 21. Cara ei ea est. 22. Cara mihi ea est. 23. Consilia ejus bona sunt. 24. De ejus poena dicit. 25. De eōrum sententiis cogĭto. 26. Debēmus haec mala fugĕre. 27. Dicit vera illa puella. 28. Haec femĭna bona est. 29. Haec magistra gloriam habet. 30. Hi viri patriam dilĭgunt. 31. Idem officium habent magistri. 32. Ille puer libros amat. 33. Illi agricŏlae silvam caedunt. 34. Illi gloriam dare debeo. 35. Illi puĕri libros legunt. 36. Injuriam ei puĕro facis. 37. Magistra has puellas juvat. 38. Multa agit illa femĭna. 39. Pecunia illis est deus. 40. Pueros terrent haec pericŭla. 41. Quid nunc amāre debēmus? 42. Quid tibi dicit medĭcus? 43. Stultum est hoc consilium. 44. Vita ejus cara est. 45. Anĭmus tyranni illos viros culpat. 46. De nobis ille bene sentit. 47. De poena eōrum cogitāmus hodie. 48. Debent ad illam terram venīre. 49. Dicunt de isto tyranno eădem. 50. Filiam meam ei viro trado. 51. Haec magistra gloriam habēre debet. 52. Haec non intellĕgunt isti nautae. 53. Haec pericŭla eum non terrent. 54. Haec sunt verba earundem feminārum. 55. Illae puellae dicĕre vera amant. 56. Mihi cara est ejus vita. 57. Morbi acerbi in eos cadent. 58. Natūra illīus est nimis dicĕre. 59. Nemĭni carus est iste tyrannus. 60. Nunc haec mala debēmus fugĕre. 61. Quid de ejus consilio sentis? 62. Quid de his malis sentis? 63. Quid est magnum pericŭlum hodie? 64. Regīnam audīre hic popŭlus amat. 65. Sentimusne de hoc bello eădem? 66. Totus anĭmus ejus acerbus est. 67. Cur ei puĕri ad januam stant? 68. Discis illos de Graeca philosophia libros. 69. Femĭna illa huic viro gratias agit. 70. Femĭnae illae his viris gratias agunt. 71. Fortūna, quem nimis fovet, stultum facit. 72. Hic vir est illi viro carus. 73. In eā silvā multae bestiae sunt. 74. Ista cura tua est, non mea. 75. Isti agricŏlae hos nautas non vident. 76. Quid de amicitia sentit philosophia ejus? 77. Quid est bonum remedium tuōrum malōrum? 78. Quid sentitis de his, amici mei? 79. Semper amant dicĕre vera illae puellae. 80. Vera de malis illa regīna dicit. 81. Illa femĭna huic viro haec verba dicit. 82. Illi femĭnae hic vir multam pecuniam debet. 83. Natūra ejus loci idonea ad proelium est. 84. Romāni in eā pugnā multos inimīcos occīdunt. 85. Sine mora ad vos easdem littĕras mittunt. 86. Stultum est studium gloriae in hac terrā. 87. Haec regīna agĕre multas horas in agris amat. 88. In hoc libro antīquo sunt pauci loci mali. 89. Debent ad illam terram venīre, quod pericŭla mala fugiunt. 90. Tua verba bene intellĕgo, verba eōrum autem stulta sunt. 91. Fabŭlam de lupo et agno narrā eis puĕris, mi fili! 92. Filia illīus viri puella bona et pulchra est; eam amo. 93. Quid est bonum? Quid est verum? Quid est vitae gloria? 94. Is medĭcus filiam meam curat; ejus artificium notum est; ei credo. 95. Ex eādem epistŭlā multă novă de vitā amīci mei in Hispania cognosco. 96. Belgae proxĭmi sunt Germānis, qui trans Rhenum incŏlunt et quibuscum continenter bellum gerunt. 97. Illi agricŏlae hic vir multam pecuniam debet, quoniam ille huic multa officia agit. 98. Haec sapientia -- vidēre bonum et verum et pulchrum -- est philosophiae donum et deōrum.