Лютаўская і Кастрычніцкая рэвалюцыі 1917 года
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
ЗМЕСТ
УВОДЗІНЫ
. Лютаўскай рэвалюцыі
1.1 Прычыны і перадумовы РЭВАЛЮЦЫІ: ЭКАНАМІЧНЫЯ, ПАЛІТЫЧНЫЯ, САЦЫЯЛЬНЫЯ
.2 Рэвалюцыйныя падзеі ЛЮТАГА 1917 года ў Петраградзе
.3 АДУКАЦЫЯ НОВЫХ ОРГАНАЎ УЛАДЫ
.4 Адрачэнне МІКАЛАЯ II ад пасаду
.5 Двоеўладдзе
.6 НАЦЫЯНАЛЬНЫ ПЫТАННЕ ПАСЛЯ ЛЮТАГА
. РАСІЯ вясной-летам 1917 ГОДА
.1 ПАЛІТЫЧНЫЯ ПАРТЫІ ПАСЛЯ ЛЮТАГА
.2 "Красавіцкі тэза"
.3 Красавіцкі І Чэрвеньская Крызіс улады
.4 Ліпеньскі Крызіс улады. ДЗЯРЖАЎНАЕ Нарада
.5 выступленьня генерал Карнілава
. КАСТРЫЧНІЦКАЯ РЭВАЛЮЦЫЯ
.1 АПОШНІ этап крызісу ЎЛАДЫ
.2 САЦЫЯЛЬНА-ЭКАНАМІЧНАЯ СІТУАЦЫЯ
.3 ПАДРЫХТОЎКА І ПРАВЯДЗЕННЕ ўзброенага паўстання ў Петраградзе
.4 II зезд Саветаў. Дэкрэт аб СВЕЦЕ, ЎЛАДЫ І ЗЯМЛІ
.5 УСТАЛЯВАННЕ НОВАЙ ЎЛАДЫ У МАСКВЕ І НА МЕСЦАХ
. ВЕРСІЯ "НЯМЕЦКАГА ФІНАНСАВАННЯ" РЭВАЛЮЦЫІ
ЗАКЛЮЧЭННЕ
Спіс выкарыстанай літаратуры
УВОДЗІНЫ
Па сваёй сутнасці гісторыя Расіі зяўляецца адной з самых багатых і разнастайных на падзеі ва ўсім свеце. Бо якая краіна, такая ў яе і гісторыя. Гэта пры тым, што яшчэ шмат чаго застаецца нявывучанымі, шмат што наогул невядома. Аднак пры ўсім велічы, гісторыя Расіі таксама адна з самых трагічных у свеце. У кожным перыядзе гісторыі нашай краіны адбываліся сумныя, часам цяжкія па сваіх наступствах, часам страшныя падзеі. Немалая колькасць такіх здарылася ў XX стагоддзі, асабліва ў першай яго палове, стагоддзі, які стаў цяжкім не толькі для нашай краіны, але практычна і для ўсёй Еўропы.
Змест тэмы дадзенай працы як раз ўяўляе сабой серыю трагічных падзей, якія адбыліся ў Расіі ў першай чвэрці XX стагоддзя, у 1917 годзе. Гэтымі падзеямі зяўляюцца дзве рэвалюцыі (а таксама ўсе шматлікія зявы, звязаныя з імі), якія здарыліся ў лютым і кастрычніку 1917 года і атрымалі ў часы Савецкага Саюза назвы буржуазна-дэмакратычнай і сацыялістычнай рэвалюцый адпаведна. Гэтыя падзеі адбыліся за даволі кароткі прамежак часу (па сутнасці, кастрычніцкая рэвалюцыя стала вынікам лютаўскай), але прынеслі ў краіну каласальныя змены, ажыццявілі радыкальны пераварот за ўсё, што стваралася да гэтага некалькімі стагоддзямі. Расійская імперыя перастала існаваць, і краіна пачала будавацца па-новаму.
Ацэнак ўсім гэтым падзеям існуе велізарная колькасць: для адных гэта нацыянальная катастрофа, якая прывяла да Грамадзянскай вайне і ўсталяванню ў Расіі таталітарнай сістэмы праўлення (альбо, наадварот, да гібелі Вялікай Расеі як імперыі); для іншых - найвялікшая прагрэсіўнае падзея ў гісторыі чалавецтва, які аказаў велізарны ўплыў на ўвесь свет, а Расіі дазволіла абраць некапіталістычным шлях развіцця, ліквідаваць феадальныя перажыткі і непасрэдна ў 1917 годзе хутчэй за які выратаваў яе ад катастрофы. Паміж гэтымі крайнімі кропкамі гледжання ёсць і мноства прамежкавых.
Таму мэтай і задачамі дадзенай працы адпаведна зяўляецца неабходнасць разгледзець і апісаць асноўныя падзеі, звязаныя з гэтым перыядам; даць ім абектыўную ацэнку і зрабіць высновы аб дадзеным перыядзе ў гісторыі Расіі і яго наступствах з пункту гледжання агульнай, распаўсюджанай версіі дзвюх рэвалюцый 1917 года.
1. Лютаўскай рэвалюцыі
.1 ПРЫЧЫНЫ І ПЕРАДУМОВЫ РЭВАЛЮЦЫІ: ЭКАНАМІЧНЫЯ, ПАЛІТЫЧНЫЯ, САЦЫЯЛЬНЫЯ
лютаўская кастрычніцкая рэвалюцыя
Рэвалюцыя ў лютым 1917 года стала следствам сістэмнага крызісу расійскай імперскай дзяржаўнасці ў пачатку XX стагоддзя. Таксама важную ролю адыгрывала ня завяршэнне працэсу трансфармацыі Расійскай імперыі ў канстытуцыйную манархію еўрапейскага ўзору, працэс пачаты маніфестам 17 кастрычніка 1905 г., а менавіта: адсутнасць у грамадства магчымасці ўплываць на ўладу - абмежаванасць магчымасцяў Дзяржаўнай думы і непадкантрольнага ўрада (і ў той жа час абмежаванасць паўнамоцтваў урада). Натуральна узмацняўся крызіс імператарскай улады.
У гэтых умовах палітыка не магла выказваць інтарэсы не тое што большасці, але і колькі-небудзь значнай часткі насельніцтва, што і выклікала стыхійны незадаволенасць, а абмежаванні на публічнае выказванне пратэсту прывялі да радыкалізацыі нават парламенцкай апазіцыі.
Таксама Лютаўская рэвалюцыя зявілася следствам няўдач рускага ўрада ў ходзе Першай сусветнай вайны. Але не вайна зявілася прычынай ўсіх супярэчнасцяў, якія былі тады ў Расеі, вайна іх агаліла і паскорыла падзенне царызму. Вайна фарсіравала крызіс самадзяржаўнай ладу.
За 2,5 гады вайны ў Расеі змянілася 4 старшыні Савета міністраў, 6 міністраў унутраных спраў, 4 міністра ваенных спраў, 4 міністра юстыцыі, 4 міністра земляробства, 3 міністра замежных спраў. З міністраў, якія перажылі ў гэты перыяд "міністэрскую чахарду" можна адзначыць толькі дваіх: марскога - адмірала І.К. Грыгаровіча (1911-1917) і міністра фінансаў - П.Л. Барка (1914-1917).
лютаўская кастрычніцкая рэвалюцыя расія
Вайна ўразіла сістэму гаспадарчых сувязяў - перш за ўсё, паміж горадам і вёскай. У краіне абвастрылася становішча з харчаваннем, рашэнне аб увядзенні "продразверстка" не выправіла становішча. Кошты імкліва раслі (да канцы 1916 года - больш чым у тры разы ў параўнанні з даваенным часам), апярэджваючы рост даходаў насельніцтва. Вышэйшая дзяржаўная ўлада апынулася таксама дыскрэдытавана ланцугом скандалаў вакол Г.Е. Распуціна і яго акружэння, якіх называлі тады "цёмнымі сіламі". Да 1916 абурэнне распутинщиной дасягнула ўжо расійскіх узброеных сіл - як афіцэрства, так і ніжніх чыноў. Аднак, па многіх версіях, скандалы, звязаны?/p>