Лютаўская і Кастрычніцкая рэвалюцыі 1917 года
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
?зеяньні бальшавікоў "знутры". Левыя эсэры абвясцілі аб стварэнні новай арганізацыі - партыі левых сацыялістаў-рэвалюцыянераў (ПЛСР).
Ленін адразу ж прапанаваў II зезду Саветаў прыняць Дэкрэты аб міры, аб зямлі і аб уладзе. Дэкрэт аб міры абвясціў выхад Расеі з вайны. Зезд звярнуўся да ўсіх ваяваў урадам і народам з прапановай ўсеагульнага дэмакратычнага свету, г.зн. свету без анексій і кантрыбуцый.
У аснову Дэкрэта аб зямлі былі пакладзены 242 мясцовых сялянскіх наказу I зезду Саветаў. Сяляне патрабавалі адмены прыватнай уласнасці на зямлю, устанаўлення ўраўняльнага землекарыстання з перыядычнымі перадзелу зямлі. Гэтыя патрабаванні ніколі не вылучаліся бальшавікамі, яны былі складовай часткай эсэраўскіх праграмы. Але Ленін выдатна разумеў, што без падтрымкі сялянства ўтрымаць уладу ў краіне наўрад ці ўдасца. Таму ён перахапіў у эсэраў іх аграрную праграму. І сяляне пайшлі за бальшавікамі. Улада пераходзіла да Саветаў рабочых, салдацкіх і сялянскіх дэпутатаў. Зезд выбраў новы склад УЦВК. У яго ўвайшлі 62 бальшавіка і 29 левых эсэраў. Пэўную колькасць месцаў было пакінута і іншым сацыялістычным партыям. Выканаўчая ўлада перадавалася Савету народных камісараў (СНК) на чале з Леніным. СНК павінен быў дзейнічаць да склікання Устаноўчага сходу.
.5 УСТАЛЯВАННЕ НОВАЙ ЎЛАДЫ У МАСКВЕ І НА МЕСЦАХ
Вестка аб ўзброеным паўстанні ў Петраградзе данеслася да Масквы раніцай 25 кастрычніка. Маскоўскія бальшавікі стварылі партыйны цэнтр, які ўстанавіў каравулы бальшавіцкіх настроеных салдат у паштамта і тэлеграфа, зачыніў рэдакцыі буржуазных газет. Увечары сабраўся абяднаны пленум Маскоўскіх Саветаў рабочых і салдацкіх дэпутатаў. На ім быў абраны ВРК, які складаўся з бальшавікоў і меншавікоў, які адразу ж выдаў загад аб падпарадкаванні сабе Маскоўскага гарнізона і прывядзенні яго ў баявую гатоўнасць.
У гэты ж час на пасяджэнні гарадской думы быў створаны Камітэт грамадскай бяспекі, які правёў мабілізацыю афіцэраў і юнкераў ваенных навучальных устаноў для барацьбы з бальшавікамі.
Асноўная барацьба разгарнулася за Крэмль, дзе знаходзіўся Арсенал. ВРК адправіў у Крэмль сваіх камісараў. Але спроба вывезці зброя не атрымалася, так як крэпасць была блакаваная атрадамі юнкераў. Адціснуўшы паўсталых ад пошты і тэлеграфа, яны пазбавілі гарнізон Крамля сувязі з ВРК. Раніцай 28 кастрычніка, мяркуючы, што горад цалкам знаходзіцца ў руках Камітэта грамадскай бяспекі, крамлёўскі гарнізон здаўся без бою, пасля чаго быў расстраляны. У членаў Камітэта ўзнікла ідэя стварыць у Маскве замест арыштаванага ў Петраградзе новы ўрад, склікаўшы для таго экстраны зезд грамадскіх арганізацый, органаў мясцовага самакіравання і Саветаў.
ВРК звярнуўся да надзвычайных мерам.28 кастрычніка пачалася ўсеагульная палітычная стачка рабочых маскоўскіх заводаў і фабрык. Тэрмінова было склікана сход прадстаўнікоў воінскіх частак гарнізона. Яно заявіла аб падтрымцы ВРК і непрызнанні распараджэнняў штаба акругі і Камітэта грамадскай безопасности.29 кастрычніка становішча ў Маскве змянілася ў карысць паўстанцаў. Было прынята рашэнне аб артылерыйскім абстрэле апорных пунктаў праціўніка, у тым ліку і Крамля. Агонь адкрылі больш за 20 гармат рознага калібра. У кіраўніцтве маскоўскіх бальшавікоў былі і людзі, якія прапаноўвалі бамбаваць Крэмль з паветра, выкарыстоўваючы аэрапланы. Сустрэчны абстрэл паўстанцаў з крамлёўскіх гармат вялі і юнкера. Днём 2 лістапад Крэмль апынуўся ў шчыльным кольцы асяроддзя. Старшыня Камітэта грамадскай бяспекі накіраваў у ВРК ліст, у якім паведамлялася, што пры "дадзеных умовах Камітэт лічыць неабходным ліквідаваць у Маскве ўзброеную барацьбу, перайшоўшы да мер барацьбы палітычнай". Гэта азначала капітуляцыю.
Перамога бальшавікоў у Петраградзе і Маскве спрыяла ўстанаўленню новай улады па ўсёй краіне. У шэрагу гарадоў Цэнтральнага прамысловага раёна (Іванава-Вазьнясенск, Арэхава-Зуева, Шуя, Кінешма, Кастрама, Цвер, Бранск, Яраслаўль, Разань, Уладзімір, Дываноў, Коломна, Серпухов, Падольск і інш) мясцовыя Саветы валодалі рэальнай уладай яшчэ да кастрычніцкіх падзей. Яны толькі ўзаконілі і ўмацавалі сваё становішча. У Самары, Царыцына, Сызрані, Сімбірску ўлада Саветаў была ўсталяваная мірным шляхам. У Калузе і Туле працэс яе зацвярджэння зацягнуўся да канца лістапада - сярэдзіны снежня, а ў паветах - да вясны 1918 года. У Цэнтральна-чарназёмнай раёне, дзе вялікім уплывам карысталіся эсэры, гэтак жа як і ў Казані, Саратаве і Астрахані, барацьба працягвалася да канца лістапада, снежня і дзе-нідзе да студзеня. У Заходняй Сібіры Саветы ўзялі ўладу ў пачатку снежня. Да лютага 1918 года ўлада Саветаў зацвердзілася амаль па ўсім Алтаі, у лютым - у Чыце, Верхнеудинске, затым у Забайкалле і да сакавіка - на Далёкім Усходзе.
Працяг вайны, запаволены характар ??рэформаў, адсутнасць цвёрдай дзяржаўнай улады, эканамічны крызіс і зніжэнне ўзроўню жыцця насельніцтва прывялі да росту рэвалюцыйных настрояў. Бальшавікі здолелі выкарыстаць гэтую сітуацыю для захопу ўлады. Імкнучыся пазбегнуць памылак Часовага ўрада, яны адразу ж абвясцілі Дэкрэты аб міры, зямлі і ўлады. Такім чынам, з паўсюдным умацаваннем улады бальшавікоў, выбраннем новага складу УЦВК і стварэннем СНК пачынаецца новы этап у гісторыі Расіі, зараз ужо Савецкай Расіі.
4. ВЕРСІЯ "НЯМЕЦКАГА ФІНАНСАВАННЯ" РЭВАЛЮЦЫІ
Ужо ў 1917 годзе склалася ўяўленне пра тое, што ўрад Германіі, зацікаўленая ў выхадзе Расеі з вайны, мэтанакіравана арганізавала пер