Лютаўская і Кастрычніцкая рэвалюцыі 1917 года
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
па гарнізону Петраградскага ваеннай акругі. Ствараліся выбарныя салдацкія камітэты. Зброя перадавалася ў іх распараджэнне. Усе воінскія падраздзяленні былі абавязаныя падпарадкоўвацца палітычным патрабаванням Савета. Загад раўняў ў правах салдат і афіцэраў і адмяняў традыцыйныя формы вайсковай дысцыпліны (ўставанне ў фронт, абавязковае адданьне гонару па-за службай, зварот афіцэраў да салдат на "ты").
сакавіка 1917 года была апублікаваная ўзгодненая з Петраградскі Саветам дэкларацыя Часовага ўрада.
З дэкларацыі Часовага ўрада
) Поўная і неадкладная амністыя па ўсіх справах палітычным і рэлігійным, у тым ліку: тэрарыстычным замаху, ваенным паўстанняў і аграрных злачынстваў і г.д.
) Свабода слова, друку, саюзаў, сходаў і стачак з распаўсюджваннем палітычных свабодаў на вайскоўцаў.
) Адмена ўсіх саслоўных, веравызнаўчай і нацыянальных абмежаванняў.
) Неадкладная падрыхтоўка да скліканню на пачатках ўсеагульнага, роўнага, тайнага і прамога галасавання Ўстаноўчага сходу, які ўсталюе форму праўлення і канстытуцыю краіны.
) Выбары ў органы мясцовага самакіравання на аснове ўсеагульнага, прамога, роўнага і тайнага галасавання.
сакавіка ўрад у звароце да грамадзянаў Расеі падкрэсліла: краіна будзе весці вайну да пераможнага канца, і выконваць усе узятыя ёю міжнародныя абавязацельствы. Курс на працяг вайны вызначаў і яго сацыяльна-эканамічную палітыку. Урад лічыла магчымымі толькі такія меры, якія не зніжалі б абараназдольнасці краіны. Менавіта таму быў адхілены праект закона аб увядзенні васьмігадзіннага працоўнага дня. Петраградскім Савету давялося падпісваць ўласнае пагадненне з Петраградскі грамадствам фабрыкантаў і заводчыкаў аб увядзенні на прадпрыемствах горада васьмігадзіннага працоўнага дня.
Па гэтай жа прычыне Часовы ўрад да склікання Устаноўчага сходу адклала вырашэнне пытанняў аб зямлі, аб нацыянальна-дзяржаўным прыладзе краіны. Саветы гэтыя рашэнні падтрымалі. Шырокамаштабны профіль зямлі, лічылі яны, прывядзе да дэзарганізацыі фронту: сяляне, апранутыя ў салдацкія шынялі, не змірацца, што ён пройдзе без іх удзелу.
Для барацьбы з харчовым крызісам у сакавіку 1917 года было выдадзена пастанова аб дзяржаўнай гандлёвай манаполіі на хлеб. У красавіку ўрад ўзаконіла ўзніклі на прадпрыемствах фабрычна-завадскія камітэты, ажыццяўлялыя "працоўны кантроль" над вытворчасцю.
.6 НАЦЫЯНАЛЬНЫ ПЫТАННЕ ПАСЛЯ ЛЮТАГА
Пасля Лютаўскай рэвалюцыі актывізавалі сваю дзейнасць нацыянальныя руху, набывала палітычную вагу нацыянальная эліта. Ва ўмовах свабоды яна імкнулася да палітычнай самастойнасці. Часовы ўрад выступала за захаванне адзінства Расійскага дзяржавы на аснове прадастаўлення ўсім жыхарам краіны роўных грамадзянскіх правоў і свабодаў.
У сакавіку ўрад выпусціла зварот "Да палякам", у якім абяцала ў будучыні падаць Польшчы незалежнасць. Была адноўлена аўтаномія Фінляндыі, але ўрад рэзка асудзіла ўзмацніліся ў краіне настрою да поўнай незалежнасці. Калі ў ліпені 1917 года парламент Фінляндыі прыняў "закон аб уладзе", які абвясціў пераход заканадаўчай і выканаўчай улады на тэрыторыі Фінляндыі да сойму, па загадзе Часовага ўрада мяцежны сойм быў акружаны войскамі і распушчаны. У Кіеве на пасяджэнні прадстаўнікоў шэрагу сацыялістычных партый 4 сакавіку 1917 года было прынята рашэнне ўтварыць уласны орган улады - Цэнтральную раду, якая ў чэрвені 1917 гады абвясціла аўтаномію Украіны. У Мінску на зездзе буржуазных і нацыянальных партый і арганізацый у ліпені была ўтворана Беларуская рада. Яе кіраўнікі сталі дамагацца прадастаўлення Беларусі аўтаноміі ў рамках Расійскай рэспублікі.
Эканамічны і сацыяльна-палітычны крызіс, выкліканы вайной, прывёў Расею да рэвалюцыі. Манархія ўпала. Ва ўлады апынуліся лібералы і умераныя сацыялісты, якія абвясцілі сваімі галоўнымі мэтамі дэмакратызацыю краіны і давядзенне вайны да пераможнага канца. Рашэнне нацыянальнага і асноўных сацыяльна-эканамічных пытанняў было адкладзена да склікання Устаноўчага сходу, якое павінна было заканадаўча зацвердзіць новую сістэму ўлады.
2. РАСІЯ ВЯСНОЙ-ЛЕТАМ 1917 ГОДА
.1 ПАЛІТЫЧНЫЯ ПАРТЫІ ПАСЛЯ ЛЮТАГА
Лютаўская рэвалюцыя многае змяніла ў расстаноўцы палітычных сіл. Пасля адрачэння ад пасаду Мікалая II спынілі сваю дзейнасць манархічныя партыі. Не здолелі знайсці сябе ў новых умовах і акцябрыстаў.
Канстытуцыйна-дэмакратычная партыя з галоўнай апазіцыйнай сілы ператварыліся ў кіруючую партыю. Кадэты сталі прытрымлівацца іншых поглядаў, якія адрозніваліся ад першапачатковых. Вясной 1917 года яны выказаліся за ўсталяванне ў Расіі рэспублікі і нават за супрацоўніцтва з сацыялістычнымі партыямі.
Выйшлі з падполля сацыялістычныя партыі. Іх уплыў ўзрасла. Вясной 1917 года колькасць меньшевистских груп і арганізацый дасягнула 100 тыс. чалавек. Іх лідэры былі ініцыятарамі стварэння Петраградскага Савета. Яны ўзначалілі і яго Выканаўчы камітэт. Яшчэ хутчэй раслі шэрагі партыі сацыялістаў-рэвалюцыянераў (у сакавіку больш за 500 тыс. членаў), яны мелі самую буйную фракцыю ў Петраградскім Савеце. Але эсэры саступілі кіруючую ролю меншавікоў. Яны адмовіліся ад некаторых палажэнняў сваёй праграмы.
Меншавікі і эсэры лічылі, што Расія яшчэ не гатовая да сацыялізму. Краіна, на іх думку, не дасягнула высокага ўзроўню развіцця прамысловай вытворчасці, культурны ўзровень народа нізкі, пралетарыят не складае большасці насельніцтва. Рэвалюцыя заклікана завяршыць бурж