Удзел беларускага народа СЮ Вялiкай Айчыннай вайне i мiжнародным жыццi пасляваеннага перыяду
Информация - История
Другие материалы по предмету История
В°га насельнiцтва даваеннай БССР загiнуСЮ кожны трэцi. Акупанты разбурылi 209 з 270 гарадоСЮ i пасёлкаСЮ БССР. У лiку 9 200 спаленых вёсак 627 былi знiшчаны разам з жыхарамi. У iх лiку Хатынь, Дальва i iнш.
Акупанты разрабавалi i знiшчылi больш за 10 000 фабрык i заводаСЮ, 96% энергетычных магутнаiей, усе калгасы, саСЮгасы i МТС. Такi ж лёс спаiiг музеi, бiблiятэкi, навуковыя i навучальныя СЮстановы. У грашовым вымярэннi БССР страцiла больш паловы сваiх нацыянальных багаццяСЮ.
Беларусы заплацiлi высокую цану за сваё вызваленне. Як i СЮсе народы СССР яны мужна змагалiся на СЮсiх франтах, ва СЮсiх родах войск. Салдаты i афiцэры, партызаны i падпольшчыкi, байцы перадавых лiнiй i работнiкi тыла, усе яны, мужна змагалiся з ворагам. Толькi СЮ дзеючую армiю было прызвана звыш 1, 3 млн жыхароСЮ Беларусi. Яны СЮдзельнiчалi ва СЮсiх буйнейшых аперацыях Вялiкай Айчыннай. Бессмяротнай славай пакрылi сябе абаронцы Брэiкай крэпаii, Магiлёва, Гомеля. Сярод абаронцаСЮ Ленiнграда вызначыСЮся снайпер Ф. СмалячкоСЮ. У бiтве пад Масквой праславiлiся камандзiр гвардзейскай дывiзii А. ЛюзiкаСЮ i камандзiр кавалерыйскага корпуса генерал Л.Даватар, лётчык А.Катрыч.
За самаадданую абарону Сталiнграда званне Героя Савецкага Саюза было прысвоена нашым землякам лётчыку РЖ. Сержантаву, радыстцы В. СтэмпкоСЮскай, мiнамётчыку Н.Жолудзеву, камандзiру дывiзii А. Пастрэвiчу i iнш. НеСЮмiручы подзвiг на Курскай дузе здзейснiСЮ лётчык-знiшчальнiк А.Гаравец, якi СЮ адным баi цаной уласнага жыцця збiСЮ 9 варожых бамбардзiроСЮшчыкаСЮ. Сотнi тысяч беларусаСЮ бралi СЮдзел у фарсiраваннi Дняпра. Асобныя з iх кулямётчык Дз. ЖмуроСЮскi, связiсты, М. Пiлiпенка i РЖ. КарасёСЮ i iнш. заслужылi званне Героя Савецкага Саюза. Бессмяротнай славай пакрыСЮ сябе радавы Ю. СмiрноСЮ пад час вызвалення Беларусi, якi трапiСЮ у палон, але не выдаСЮ планаСЮ камандавання i загiнуСЮ. Вядомы iмёны 14 беларусаСЮ, якiя паСЮтарылi подзвiг А.Матросава, грудзьмi закрыСЮшых абмразуры варожых агнявых кропак.
Пры штурме Берлiна праславiлiся камандзiр палка А.Жук, камандзiр роты Дз. ПенязькоСЮ, танкiст А. ФiлiмонаСЮ, лётчык П. ГалавачоСЮ. Сiмвалiчным зяСЮляецца факт, што СЮ лiку тых, хто СЮсталяваСЮ iяг Перамогi над рэйхстагам, быСЮ былы партызан М. ЯгораСЮ.
Усяго з 11 693 воiнаСЮ, якiя атрымалi званне Героя Савецкага Саюза, 466 былi беларусамi або выхадцамi з Беларусi. Чацвярым з iх лётчыку П.Галавачову i танкiстам РЖ. ГусакоСЮскаму, С.Шутаву, РЖ. ЯкубоСЮскаму гэта званне было прысвоена двойчы. 67 нашых суайчыннiкаСЮ сталi кавалерамi ордэна Славы трох ступеняСЮ. Ратны СЮклад 400 тыс. воiнаСЮ-беларусаСЮ быСЮ ацэнены баявымi ордэнамi i медалямi.
6. Удзел БССР у заснаваннi i дзейнаii ААН
Пасля разгрому фашыстаСЮ пад Курскам краiны-удзельнiцы антыгiтлераСЮскай каалiцыi (ЗША, Вялiкабрытанiя i СССР) прыйшлi да высновы аб тым, што поСЮная перамога над агрэсарам гэта толькi пытанне часу. Так, на канферэнцыi СЮ Тэгеране (РЖран) (28 лiстапада па 1 снежня 1943г.) РЖ. Сталiн, прэзiдэнт ЗША Ф.Рузвельт i прэмер-мiнiстр Велiкабрытанii РО. Чэрчыль прынялi рашэнне аб стварэннi агульнай арганiзацыi, здольнай вырашаць мiжнародныя праблемы, прадухiляць новыя войны i быць гарантам захавання мiру i бяспекi.
У мэтах атрымання большай палiтычнай вагi СЮ гэтай арганiзацыi, савецкае кiраСЮнiцтва выступiла з прапановай аб уключэннi СЮ яе як мага больш саюзных рэспублiк у якаii самастойных членаСЮ. У прыватнаii, у камiсiю па ваенных злачынствах прапаноСЮвалася СЮключыць сем савецкiх рэспублiк. Аднак такiя захады не атрымалi падтрымкi з боку ЗША i Вялiкабрытанii на той падставе, што рэспублiкi СССР не маюць канстытуцыйнай асновы для асобнага прадстаСЮнiцтва на мiжнароднай арэне.
У такiх умовах кiраСЮнiцтва СССР унесла шэраг дадаткаСЮ у саюзную Кастытуцыю, якiя былi заканадаСЮча аформлены СЮ лютым 1944г. ВярхоСЮным Саветам СССР. Новымi нормамi прадугледжвалася права саюзных рэспублiк уступаць у непасрэдныя зносiны з замежнымi дзяржавамi, заключаць з iмi пагадненнi i абменьвацца дыпламатычнымi прадстаСЮнiцтвамi. З гэтай нагоды СЮ сакавiку 1944г. ВярхоСЮны Савет БССР прыняСЮ Закон аб утварэннi Народнага камiсарыята замежных спраСЮ. Але падобныя змены СЮ становiшчы субектаСЮ Савецкага Саюза не магло канчаткова ператварыць рэспублiкi СЮ субектаСЮ мiжнароднага права. РЖ калi савецкi бок прапанаваСЮ у лiк будучых членаСЮ ААН усе савецкiя рэспублiкi, то прэзiдэнт ЗША СЮ спецыяльным пасланнi РЖ.Сталiну адзначыСЮ, што такiя iнiцыятывы пагражаюць стварэнню арганiзацыi. Гэтая праблема атрымала працяг пад час Ялцiнскай канферэнцыi (411 лютага 1945г.). Пасля напружаных перамоСЮ кiраСЮнiцтва Вялiкабрытанii i ЗША СЮсё ж дало згоду на СЮключэнне СЮ будучую ААН 23 рэспублiк, якiя найбольш пацярпелi ад фашыiкай агрэсii. Па вынiках канферэнцыi было вырашана, што iх будуць прадстаСЮляць УССР i БССР.
27 красавiка 1945г. пасля двух тыдняСЮ працы СЮстаноСЮчай канферэнцыi Арганiзацыi Абяднаных Нацый у Сан-Францыска было прынята рашэнне аб уключэннi РОССР i БССР у лiк членаСЮ арганiзацыi. У склад дэлегацыi ад нашай рэспублiкi СЮвайшлi наркам замежных спраСЮ К. КiсялёСЮ, акадэмiк А.Жэбрак, прафесар У. ПерцаСЮ, дацэнт Ф. ШмыгаСЮ i Г. БайдукоСЮ. Яны ж удзельнiчалi ва СЮстаноСЮчай сесii ААН i 26 чэрвеня 1945г. i падпiсалi Статут Усеагульнай мiжнароднай арганiзацыi (Арганiзацыi абяднаных нацый). Уключэнне БССР у склад краiн-заснавальнiц ААН стала натуральным прызнаннем вялiкага СЮкладу беларускага народа СЮ справу перамогi над фашызмам. Тым не менш яна не СЮспрымалася СЮ свеце незалежнай i суверэннай дзяржавай, а разглядалася неадемнай часткай СССР. Таму знешнепалiтычная дзей