Святы и абрады беларусау
Информация - Культура и искусство
Другие материалы по предмету Культура и искусство
i нявесту. АбяСЮляе iх мужам i жонкай, адзiвае на iх пальцы перiёнкi, жадае жыць доСЮга СЮ каханнi i згодзе. Пасля вянчання пра развод памiж мужам i жонкай нельга было i думаць, так як гэты абрад паходзiСЮ ад бога, i каб развеiiся трэба было зноСЮ звярнуцца да яго.
Калi жанiх разам са сваiм сватам, абвязаным ручнiком, шаферамi i родзiчамi забiралi з сабой нявесту, то трэба было iм плацiць выкуп за падушкi для нявесты на таргах брату або сястрэ нявесты.
Нявесту садзiлi разам жанiхом на СЮпрыгожаныя калёсы - у каней на шыi былi звонкiя бубянцы, якiя далёка былi чутны, калi ехала вяселле. На шляху язды вяселлю перагароджвалi дарогу, каб лепш разглядзець нявесту i патрабаваць выкуп ад жанiха. Звычайна жанiх адкуплiваСЮся гарэлкай i закускай. Нявесту бацькi жанiха сустракалi перад сваiм домам з хлебам i соллю. Пасля чаго запрашалi СЮсiх гаiей збоку нявесты i жанiха за стол, дзе працягвалася вяселле з песнямii гульнямi.
За столом на куцце садзiцца нявеста каля яе шаферкi, кросныя бацька i мацi i СЮсе родзiчы, каб замужам быСЮ дастатак нявесту садзяць на кажух, перавернуты СЮверх поСЮiю. Бацькi нявесты ставяць на стол перад ёй посуд з падарункамi, пасля чаго СЮсе гоii кладуць падарункi ад сябе. Гоii пюць, закусваюць, пяюць вясельныя песнi. Гаiей збоку жанiха абавязкова абвязвалi вышытымi ручнiкамi бацькi нявесты, а збоку нявесты - бацькамi жанiха.
ГалоСЮнай дзеючай асобай i павагай карыстаСЮся СЮ час вяселля сват, якi быСЮ тамадой яе.
У канцы вяселля музыкант iграСЮ марш кожнаму прысутнаму на вяселлi, за што яго адорвалi грашмi, хто колькi мог.
У хаце нявесты пасля яе адезду да жанiха рыхтавалi адпраСЮку прыданага. Звычайна гэта быСЮ сундук з падрыхтаванымi раней трубкамi саматканага палатна або адзенне. Прыданае таксама давалi зямлёй, жывёлай i iншым. Для дастаСЮкi прыданага намячалася па згодзе памiж бацькамi сватоСЮ колькаiь чалавек i падвод.
Звычайна вяселле праходзiла тры днi. Нельга было гуляць вяселле СЮ пасты i пасныя днi згодна закона Божага.
На другi дзень вяселля жанiх прыходзiСЮ да бацькоСЮ нявесты з бутэлькай гарэлкi абвязанай чырвонай стужкай i запрашаСЮ iх да сябе СЮ гоii.
Каб дапамагчы гаспадару правеii вяселле з меньшай стратай для гаспадаркi, бо людзi жылi бедна, некаторыя блiзкiя родзiчы сваёй вёскi запрашалi гаiей з вяселля да сябе СЮ гоii СЮ канцы вяселля. Гэтая дзея называлася перазоСЮкамi.
Калi я браСЮся за гэты рэферат, я ведаСЮ што наша краiна багата на розныя святы i абрады, але я не СЮяСЮляСЮ сабе што iх так шмат. Мне вельмi шкада, што многiя з iх знiклi назаСЮсёды з нашай гiсторыi. Гэта адбывалася па многiм прычынам, але галоСЮнай была знiкненне сялянства, а таксама тое што беларусаСЮ многiя не лiчылi самастойнай нацыяй, СЮ што самi беларусы пачыналi верыць за што i пачалi губляць свае каранi. Але не СЮсё так дрэннна на першы погляд, бо некаторыя святы i абрады пачынаюць аднаСЮляцца i мне прыемна бачыць гэта, але мы нiколi не вароцiм поСЮнаiю тое, што страчвалi вякамi, мы можам толькi СЮ нейкай ступенi лiквiдаваць белыя плямы нашай культуры.
Спiс выкарыстанай лiтаратуры:
Агульная энцыклапедыя.Рэд. кялегiя : I. П. Шамякiн (гал. рэд.) i iнш.-Мн.: БелСЭ, 1989
Этнаграфiя Беларусi.Рэд. калегiя: Б. I. Сачанка (гал. рэд.) i iнш. -Мн.: БэлЭН, 1995
Каiюкавец Л.П. Бларускiя народныя абрады,- Мн.: Беларусь,1994 г.
Кухаронак Т. I. Радзiныя звычаi i абрады беларусаСЮ.-Мн.: Навука i тэхнiка , 1993 г.
Лiцвiнка В. Святы i абрады беларусаСЮ.
СысоСЮ I. М. 3 крынiц спрадвечных.-Мн.: Вышэншая школа , 1997 г.
Хатэнка А. Знiч крыжовых дорог.- Мн.: Полымя , 1992 г.
Паэзiя земляробчага каляндара .; Укладальнiк- Фядосiк А.С.- Мн.: Вышэйшая школа , 1997 г.
Народны каляндар.
Успамiны са слоСЮ.