Падзенне нораваў ў творчасці Анарэ дэ Бальзака (на аснове твораў з "Чалавечай камедыі": "Бацька Горио" і "Гобсека")
Курсовой проект - Литература
Другие курсовые по предмету Литература
паслаць на шыбеніцу і зняць з яе правых і вінаватых. Таму і кажа адзін з персанажаў гэтага рамана:" Калі мяне абвінавацілі ў крадзяжы вежаў сабора Парыжскай Багамаці, я паспрабаваў бы хутчэй знікнуць ". Сапраўды небяспечна трапляць у рукі правасуддзя, таму што закон, кажа ўтрыце ў рамане" Бацька Горио "," гэта павуціна, якую прабіваюць вялікія мухі і ў якой гіне дробязь ".
Адна з галоўных скразных тым "Чалавечай камедыі" - маральнае разлажэнне і дэградацыя грамадства пад уплывам "закона асабістай выгады". У розных аспектах, у незлічонай колькасці жыццёвых варыянтаў паказвае пісьменнік, як сумленнасць і прыстойнасць забіваюцца пануючым ў буржуазным грамадстве "фінансавым пачаткам". Уласна, у гэтым заключаецца маральны сэнс усіх гісторый маладога чалавека ў буржуазным грамадстве, уяўляе Бальзак ў "Чалавечай камедыі". - Эжена Растиньяка і Шарля Грандэ, Рафаэля дэ Валянціна і Люсьена Шардоне, Виктюрьена дьЕгриньйона і іншых.
Тэма маральнай дэградацыі грамадства пастаянна прысутнічае і ў шматлікіх апавяданнях пра жыццё багачоў-банкіраў, ліхвяроў, скупшчыкаў, спекулянтаў і г.д., прычым гэтыя апавяданні набываюць асаблівую выкрывальнага вастрыні. Яшчэ ў 1830г. Бальзак пісаў у газеце "Карыкатура": "Кожны дзень я сустракаю банкрутаў, фальшываманетчыкаў, зладзюга, якія карыстаюцца усеагульным павагай. Чаму ж наша грамадства адмахваецца ад забойцаў?" [12, c.60] У свеце, намаляваным пісьменнікам, жалезная заканамернасць зьдзірства вялікага багацця несумленным шляхам. Яно неаддзельна ад амаральнасці: "Што здарылася з грамадствам, калі б усе пачалі шукаць паходжання таго ці іншага багацця?" - Пытаецца адвакат у аповесці "Чырвоны гатэль", дзе распавядаецца пра тое, як адзін з багачоў "Чалавечай камедыі", Тайфер здзяйсняе крывавае злачынства і тым самым закладвае асновы свайго багацця ("нахабнага багацця, вырасла на злачынстве"). [12, C.61] Таксама пытанне яшчэ больш рэзка і адкрыта ставіцца ў аповядзе "Дараванне Мельмот": "Хто гэтыя разбойнікі, якіх мы дзеля прыстойнасці называем банкірамі? [12, c.61]
У свой час В.Р.Гриб, даследуючы дадзенае пытанне, зрабіў такую ??выснову: "У бясконцай чарадзе намаляваных Бальзакам капіталістычных верхаводаў, і вялікіх, і малых, банкіраў і прамыслоўцаў, немагчыма знайсці ні прывабнай, сумленнай, добрага чалавека. Затое якая калекцыя вобразаў крайняй нізасці, подласці і здрады! "[12, c.61] Пэўныя выключэння ўсё ж можна знайсці ў" Чалавечай камедыі "(успомнім хоць бы" пакутніка камерцыйнай сумленнасці "Сезара Биротто), аднак яны не ставяць пад сумнеў прыведзены выснову, паколькі гэтыя "выключэння" непазбежна становяцца ў Бальзака ахвярамі дзялкоў драпежніцкага тыпу і такім чынам ператвараюцца ў тых выпадках, якія толькі пацвярджаюць правіла.
І ўсё ж з вялікай экспрэсіяй і драматызмам раскрывае Бальзак дзеянне "фінансавага пачатку", "закон выгады" на сямю, роднасныя сувязі і адносіны. Дастаткова тут згадаць пра жорсткай драму ў сямі графа Реста, пра якую распавядаецца ў аповесці "Гобсека", аб няшчасным бацькі Горио, абабраўшы да ніткі і пасля кінутага дочкамі, пра скнара Грандэ, які за грошы калечыць сваёй дачкі Эжэн падобнае.
У рамане Эжэн Грандэ паўстае перад намі драма, спружыны якой - сіла грошай магутны ў грамадстве. Стары Грандэ - гэта увасабленне страшнай сілы грошай, якая ў ім паўстае ва ўсёй сваёй выродлівасьць і нялюдскасці. Ён даводзіць да смерці жонку, пераследуе дачка і здзекуецца над ёй.
З чынам Шарля Грандэ ўваходзіць у раман адна з вядучых тым Чалавечай камедыі - тлятворнага ўплыву буржуазнага грамадства на маладога чалавека.
Эжэн - ахвяра злой сілы грошай, што пазбаўляе яго жыцця, прыносіць пакуты, разбівае жыццё. Эжэн Грандэ - гэта яшчэ адзін з першых рэалістычных малюнкаў працэсу адчужэння чалавека, яго зречевлення ў капіталістычным грамадстве. Далёка абганяючы свой час, Бальзак з дзіўнай дакладнасцю паказвае, як сіла грошай адчужаць чалавека і скажае яе життепроявы.
У рамане Бацька Горио Бальзак імкнецца выявіць драматызм жыцця таго часу і яго схаваныя спружыны, ён адлюстроўвае і тлумачыць знешнюю рэчаіснасць.
У рамане Кузіна Бэці яркае і рознабаковае выраз знайшла тэма распушчанасці вярхоў буржуазнага грамадства, яго маральнай дэградацыі, якой ахопліваюцца розныя сферы жыцця.
У адным творы Бальзак, нават у Бляск і галечы куртызанак, апісанне распусты, маральнага раскладання ў розных яго праявах не цікавіла такога месца, як у Кузін Бэці". Асабліва наглядны ў гэтым плане вобраз барона Юло, кіраўніка дэпартамента ваеннага міністэрства, яго распушчанасць, пагоня за пачуццёвымі асалодамі выніку набываюць маніякальнай характар. На ўтрыманне палюбоўніц яму патрэбныя велізарныя сумы грошай, і барон Юло не спыняецца ні перад спусташэннем сваёй сямі й, ні перад злачынствам. Гэты працэс распаўсюджваецца і на Кревель, спадчынніка Бирато, які разбагацеў і стаў мільянерам. Вобраз Кревель, адзін з самых характэрных і выразна ў рамане, нясе ў сабе вялікае сацыяльнае абагульненне. (12, с.155)
У сістэме вобразаў рамана важнае месца адведзена таксама спадарыня Марнеф. Гераіня пагарджае любы працу і ўяўляе жыццё, як суцэльную асалоду, да таго ж мела даставацца яму без усялякіх намаганняў. Яна ставіцца да прыкаваных, замужніх куртызанак, якія, кідаючыся ў распусту, разлічваюць лёгка, быццам гуляючы, нажыць багацце, адрозніваюцца асаблівай прагнасцю да грошай, прычым а?/p>