Літаратурная Гомельшчына. Гомельскае абласное аддзяленне грамадскага аб’яднання «Саюз пісьменнікаў Беларусі» (2009-2010)/ Складальнік Т.І. Плешкунова
| Вид материала | Документы |
- Тэма Балцкае I славянскае насельніцтва на тэрыторыі Беларусі. Паходжанне беларусаў, 229.03kb.
- Актуальнасць І неабходнасць вывучэння гісторыі Беларусі. Перыядызацыя гісторыі Беларусі, 36.86kb.
- Роль І месца гісторыі Беларусі ў працэсах грамадска-гістарычнага развіцця, 288.08kb.
- Нацыянальная акадэмія навук Беларусі інстытут гісторыі праграм а міжнароднай навукова-практычнай, 296.57kb.
- Пытанні да ккр па прадмеце "Гісторыя Беларусі", 924.59kb.
- «гісторыя беларусі», 56.29kb.
- План работы метадычнага аб`яднання класных кіраўнікоў, сппс " Гармонія" на 2009-2010, 79.76kb.
- Пытанні да экзамену па курсу “гісторыя беларусі”, 43.15kb.
- Раздзел I. Старажытнае грамадства на тэрыторыі беларусі. Фарміраванне этнічных супольнасцей, 6321.57kb.
- Экзаменацыйныя пытанні па курсу «гісторыя беларусі» для студэнтаў інжынерна-эканамічнага, 46.46kb.
Г
анна АтрошчанкаГ
анна Мікалаеўна Атрошчанка нарадзілася 20 жніўня 1949 года ў п. Чырвоны Рог Добрушскага раёна (зараз на карце вобласці адсутнічае). Закончыла будаўнічае вучылішча, потым будаўнічы тэхнікум, вячэрні ўніверсітэт для пазаштатных аўтараў на базе газеты «Гомельская праўда». Працавала на камсамольскай будоўлі ў Тальяці, у гарадскіх газетах «Вестник района», «Гомельскі веснік», «Советский район», шматтыражцы «Сельмашевец». Прайшла працоўны шлях ад карэспандэнта да намесніка галоўнага рэдактара газеты. Член Беларускага саюза журналістаў.Паэт і празаік. Піша на беларускай і рускай мовах. Аўтар зборнікаў паэзіі і прозы «Сустрэча», «Чырвоны Рог», «Жыццёвая гісторыя», «Летуценніца», «Жытнёвыя каласы», «Ветрагон», «Арыёза жыцця», «Лавровишня» і іншых. Піша для дзяцей (кніга казак і вершаў «Дома і салома ядома»). Друкавалася ў альманахах «Славянские колокола», «Междуречье», часопісах «Вожык», «Алеся», «Планета и семья», газетах. У розныя гады неаднаразова станавілася пераможцай розных конкурсаў, якія праводзіліся рэдакцыямі газет і часопісаў. Так, з’яўляецца пераможцай конкурсу часопіса «Вожык» (1996), паэтычнага конкурсу часопіса «Алеся» (2007).
У 2009 годзе адзначана заахвочвальным дыпломам у абласным літаратурным конкурсе «Пад мірным небам – 65 вёсен!» і лістом падзякі ў III абласным літаратурным конкурсе імя К. Тураўскага за кнігу прозы «Арыёза жыцця».
Некаторыя вершы пакладзены на музыку. Песні, рамансы на словы Ганны Мікалаеўны гучаць на абласным радыё.
Жыве ў Гомелі.
У СПБ з 2006 года.
А
лександр АтрушкевичАлександр Михайлович Атрушкевич родился 21 мая 1948 года в Гомеле. Отец был журналистом: ответственный секретарь газеты «Железнодорожник Белоруссии», затем редактор газеты «На стальных путях» (Узбекистан), позже – партийная работа. Мама работала библиотекарем. Окончив девять классов, Александр пошёл работать токарем на завод, продолжая учёбу в школе рабочей молодёжи. С отличием закончил биологический факультет Гомельского университета. Служил в армии. Работал телеграфистом, землеустроителем, сотрудником НИИ лесного хозяйства.
С 1981 года – инструктор альпинизма, имеет жетон «Спасательный отряд» № 3599. Тренер по альпинизму, мастер спорта, спасатель КСП в Фанских горах Памиро-Аллая (Таджикистан). Серебряная медаль Первенства СССР за первопрохождение маршрута на гору Адамшат (1989 г.).
Поэт, прозаик, драматург. Пишет на русском языке. Первые публикации в областных и республиканских газетах появились с 70-х годов XX века (очерки, юморески, рассказы). Автор книги о гомельском парке «Дорожками старого парка» (1988), книг поэзии «Четыре времени трудов» (2000), «Роза Азора» (2004), «Зори ветра» (2007), книги поэзии и прозы «Мирали» (2009). Написаны пьесы «Волчица», «Пирамида», «Папа вернулся», «Игра».
Лауреат Первого областного литературного конкурса имени Кирилла Туровского (стихотворение «Перо кукушки»).
Публикации в белорусских и российских альманахах и сборниках («Святло шчымлівай памяці», «Магістраль», «Зовут дороги дальние», «Славянские колокола» и др.), периодических изданиях.
Живёт в Гомеле.
В СПБ с 2008 года.
Иван Бисев
Иван Васильевич Бисев родился 7 сентября 1958 года в г. Новозыбкове Брянской области России. Отец – преподаватель, мама – библиотекарь.
Иван Бисев учился в музыкальной школе. Закончил физический факультет Гомельского государственного университета. Служил в армии (Западная Украина). Работал инженером АСУ, главным инженером треста. В настоящее время – директор монтажной организации.
П
оэт. Стихи начал писать в 18 лет. Пишет на русском языке. Автор поэтических сборников «Мгновения и звуки» (2004), «Время странствий» (2009), работает над третьей книгой. Стихи автора публиковались в коллективных сборниках и периодической печати. Совместно с художником А. Гайлевичем в 2004 – 2006 годах в Беларуси и России неоднократно проводил выставки «Художник и поэт». Принимает участие в работе литературной школы на базе Гомельского государственного областного Дворца творчества детей и молодёжи под эгидой русского общества.
Живёт в Гомеле.
В СПБ с 2005 года.
Міхась БолсунМіхаіл Міхайлавіч Болсун нарадзіўся 23 лютага 1942 года ў в. Балсуны Чачэрскага раёна Гомельскай вобласці ў сялянскай сям’і. Скончыў Палескую сярэднюю школу, факультэт педагогікі і методыкі пачатковага навучання Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта і аддзяленне журналістыкі Мінскай ВПШ.
Працаваў рабочым у саўгасе на Украіне, загадчыкам сельскай бібліятэкі, настаўнікам у вёсцы Палессе. Служыў у Савецкай Арміі.
З 1965 года – на журналісцкай працы. Займаў розныя пасады ў рэдакцыі чачэрскай раённай газеты «Трыбуна камунізму», сем гадоў быў галоўным рэдактарам буда-кашалёўскай газеты «Авангард», сямнаццаць – старшым рэдактарам і загадчыкам аддзела Гомельскага абласнога тэлерадыёаб’яднання. Член Беларускага саюза журналістаў.
Паэт. Піша на беларускай мове. Вершы пачаў пісаць яшчэ школьнікам. Друкаваўся ў калектыўных зборніках Расіі, Украіны, Беларусі, шматлікіх газетах і часопісах. Выдаў кнігі паэзіі «Яблыня ў фаце» (2004), «Там, дзе задумлівы Сож» (2006) і «Спатканне з поўняй» (2009). З’яўляецца ўкладальнікам і адным з аўтараў паэтычнага зборніка літаратараў Чачэрскага раёна «Далоні цёплыя зямлі» (2009).
Жыве ў Гомелі.
Член СПБ з 2006 года.
    |
А
лексей БычковАлексей Михайлович Бычков родился 1 августа 1951 года в г. Донецке. Закончил Белорусский государственный театрально-художественный институт. Ведущий актер Гомельского областного драматического театра.
Ж
ивёт в Гомеле. Пишет на белорусском и русском языках. Автор сборника пьес-сказок «Цудоўная казка – прыгожая песня» (2001). По некоторым пьесам поставлены спектакли: «Цудоўная казка – прыгожая песня», «Приключения маленькой Бабы Яги». Идёт работа над пьесой «Не только оружием, или Главное дело графа Румянцева» по роману М.М. Рассолова «Канцлер Румянцев-Гомельский».Алексей Михайлович – куратор, непосредственный участник шведско-белорусского проекта «Театр в тюрьме» (2004 год). По итогам данной работы подготовлена к изданию документально-публицистическая повесть «Дело №…», в основу которой положены письма-откровения осуждённых женщин. Отрывок из данной повести был опубликован в альманахе «Вдохновение».
В СПБ с 2008 года.
Е
лена АгинаЕлена Александровна Вагина (псевдоним Агина) родилась 2 сентября 1960 года в Новозыбкове Брянской области. Окончила Брянское художественное училище, затем институт имени Репина в Ленинграде (Академия Художеств). По профессии художник. Занимается живописью, графикой, экслибрисом. Участник республиканских и международных выставок, в т.ч. XVIII Международного конгресса экслибриса в Бостоне (США) в 2000 году.
П
оэт. Пишет на русском языке. Участница многих коллективных сборников, среди которых «Антология современной русской поэзии Беларуси», «Святло шчымлiвай памяцi», «Натхненне», «Пралеска» и др. Публиковалась в журналах «Немига», «Неман», «Форум» (Москва), «Образование в СНГ» (Москва), многих других. Планируется к изданию авторский сборник «Издалека», в который войдут лучшие произведения, созданные Еленой Александровной.Живёт в д. Старые Дятловичи Гомельского района.
В СПБ с 2007 года.
Лилия Величко
Лилия Иосифовна Величко родилась 8 июня 1972 года в г. Гомеле. Закончила факультет журналистики БГУ. С 1990 по 2004 год работала на Гомельском областном телевидении, с 2004 по 2008 год – корреспондент отдела писем, культуры и экологии областной газеты «Гомельская праўда». В настоящее время – главный редактор районной газеты «Маяк».
П
оэт. Пишет на русском языке. Становилась лауреатом и дипломантом многих поэтических конкурсов. Автор ряда публикаций в областных и республиканских газетах. Произведения публиковались в коллективных сборниках «Ветвь», «Натхненне», «Святло шчымлівай памяцi», «Яблоневый бонсай», «AURORA BOREALIS», альманахах «Литерра», «Дрезден-2007» (Германия), в периодической печати. Стихи переведены на немецкий и испанский языки.Живёт в Гомеле.
Гланый специалист Гомельского областного отделения СПБ. Член СПБ с 2005 года.
Л
ідзіАнаЛідзія Пятроўна Возісава (псеўданім – ЛідзіАна) нарадзілася ў в. Лебядзёўка (да 1934 в. Зэфельд) Добрушскага раёна Гомельскай вобласці 18 красавіка 1949 года. Атрымала спецыяльнасці біёлага-хіміка і псіхолага ў дзяржуніверсітэтах г. Іжэўска і імя Ф. Скарыны г. Гомеля. Доўгі час жыла ў Удмурціі. Працавала адказным сакратаром газеты «Прикамская правда». Акрамя адзначанага псеўданіма ЛідзіАна, друкавалася пад імёнамі Вера Бархатава, Л. Плешкунова, Л. Кралевіч. Пасля вяртання на радзіму працавала ў Гомельскай райарганізацыі «Кніга». Народная лекарка. Маці 3-х дзяцей. Старэйшы сын Сяргей (скульптар) і дачка Кацярына жывуць у Мінску.
Паэт, празаік. Піша на рускай і беларускай мовах. Аўтар паэтычных зборнікаў «Прызнанне», «Касание Перста», «Следы» (прытчы ў вершах), «Выток пачуццяў», «Эхо небес», «Хованкі» і інш. Шэраг апавяданняў і эсэ выйшлі ў перыядычным друку. Удзельнік калектыўных зборнікаў («Святло шчымлівай памяці», «Літаратурная Гомельшчына» і інш.).
Лаўрэат Першага літаратурнага конкурсу імя Кірылы Тураўскага (2007). Адзначана архіерэйскай граматай Турава-Мазырскай епархіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
Жыве ў Гомелі, плануе пераехаць на пастаяннае жыхарства ў Мінск.
У СПБ з 2006 года.
Александр Врубель
Александр Иванович Врубель родился в д. Чернин Паричского района Гомельской области 25 ноября 1956 года. Закончил Белорусский институт инженеров железнодорожного транспорта. Начал трудовой путь слесарем-инструментальщиком на заводе «Центролит» в Гомеле, был на комсомольской, профсоюзной работе. Служил в армии, был десантником. В настоящее время – начальник управления делами Гомельского облисполкома.
Поэт. Пишет на русском языке. Автор трёх поэтических сборников: «С любовью в сердце» (2005), «Отражение души. Азбука жизни» (2006), «Момент истины» (2008).
Автора волнуют такие темы, как гражданский долг, любовь к родине, взаимоотношения человека и природы. Стихи Александра Врубеля — талантливое повествование о красоте родной земли, радости творчества, о порядочности, дружбе, армейской службе, об отношении к близким и, конечно же, о любви. В каждом сборнике есть раздел с афоризмами (всего более 300).
Публиковался в коллективных сборниках, газетах и журналах.
В 2009 году стал победителем конкурса на создание гимна Гомельской области («Сэрцу мiлейшай не знойдзеш зямлi...»). Автор музыки – преподаватель Гомельского педагогического колледжа им. Л.С. Выготского Валерий Копыл.
Живёт в Гомеле.
В СПБ с 2007 года. Член Белорусского союза журналистов.
У
ладзімір ГаўрыловічУ
ладзімір Мікалаевіч Гаўрыловіч – вядомы беларускі празаік і публіцыст. Нарадзіўся 30 жніўня 1967 года ў вёсцы Вятчын Жыткавіцкага раёна Гомельскай вобласці ў шматдзетнай сям’і. Закончыў філалагічны факультэт, аддзяленне журналістыкі факультэта грамадскіх прафесій Мінскага педагагічнага інстытута імя М. Горкага. Працаваў настаўнікам беларускай мовы і літаратуры Вятчынскай сярэдняй школы, дырэктарам Бялёўскай сярэдняй школы Жыткавіцкага раёна Гомельскай вобласці, намеснікам дырэктара па вучэбна-выхаваўчай рабоце сярэдняй школы №2 г. Жыткавічы. З 1997 года ўзначаліў калектыў жыткавіцкай раённай газеты “Новае Палессе”. У снежні 2005 года абраны старшынёй Гомельскага абласнога аддзялення грамадскага аб’яднання “Саюз пісьменнікаў Беларусі”. Выдатнік друку Беларусі.
Член творчых аб’яднанняў – Беларускага саюза журналістаў (1998) і Саюза пісьменнікаў Беларусі (2000). Лаўрэат абласной літаратурнай прэміі імя Івана Мележа (1998), літаратурнага конкурсу Саюза пісьменнікаў Беларусі і газеты “Звязда”(2000), абласнога літаратурнага конкурсу імя асветніка Кірылы Тураўскага (2007). Пераможца рэспубліканскага літаратурнага конкурсу на лепшы твор у галіне прозы за кнігу “Плата за каханне” (Мінск, “Мастацкая літаратура”, 2007). Лаўрэат расійскай літаратурнай прэміі памяці паэта Мікалая Мельнікава (2009, Масква). Лаўрэат абласных публіцыстычных конкурсаў (2009-2010 гады).
У
ладзімір Гаўрыловіч – аўтар кніг: “Споднія яблыкі” (Мазыр, 1999), “Дзе над горадам лунаюць буслы” (Мазыр, 2000), “Забранае шчасце” (Мінск: Вытворча-выдавецкае рэспубліканскае ўнітарнае прадпрыемства “Дом прэсы”, 2001), “Глыбокія карані” (Мазыр, КПУП “Калор”, 2001), “На варце – днём і ноччу” ( Мазыр, КПУП “Калор”, 2001), “На мяжы” ( Мазыр, КПУП “Калор”, 2003), “Плата за каханне” (Мінск, “Мастацкая літаратура”, 2007), “Крокі па роднай зямлі” (Мазыр, КПУП “Калор”, 2005), “Адкрый сваё сэрца” (Мазыр, КПУП “Калор”, 2006), “Запах черемухи” (Мазыр, КПУП “Калор”, 2007), “Запрашэнне. Eingeladen! Приглашение. (Ааргау, Швейцарыя, 2007), “Вяртанне” (Мазыр, КПУП “Калор”, 2008). У 2010 годзе выйшаў з друку першы том выбраных твораў: раманы, аповесці, апавяданні, п’есы (Мазыр, КПУП “Калор”, 640 стар.). Пісьменніка цікавіць гісторыя роднага краю, краязнаўства. У сваіх мастацкіх творах ён звяртаецца да падзей мінулых дзесяцігоддзяў. Так, падзеі вядомага рамана Уладзіміра Гаўрыловіча “Забранае шчасце” адбываюцца на жыткавіцкім Палессі, каля балотнага Князь-возера, у 30-ыя гады ХХ стагоддзя – час карэнных грамадскіх перамен. Як лічыць аўтар, у гэтага часу была свая неаспрэчная праўда, якая вяла да трагічнай, непазбежнай гібелі адных, хто быў не згодны з ломкай жыцця ці не паспеў да яе прыстасавацца, і да неўміручай, не менш страшнай, маральнай пагібелі другіх, хто інакшага выбару, як падпарадкавацца не бачыў.
Уладзімір Гаўрыловіч – ініцыятар правядзення ў Гомелі і вобласці свят “Славянскія літаратурныя дажынкі”
Творы празаіка займальныя, арыгінальныя, напісаныя з пазіцыі сучаснасці. Піша ў розных жанрах – надрукаваў два раманы, некалькі аповесцяў, апавяданняў. Аўтар двух гістарычных п’ес, якія пастаўлены на школьных сцэнах Гомельшчыны.
Рэдагаваў калектыўны зборнік аўтараў Жыткавіцкага краю “Натхненне
(Мазыр, КПУП “Калор”, 2004), пісьменнікаў Гомельшчыны “Натхненне. Вдохновение” (Мазыр, КПУП “Калор”, 2007), укладальнік-рэдактар пяці альманахаў Гомельскага абласнога аддзялення ГА “Саюз пісьменнікаў Беларусі” “Літаратурная Гомельшчына”, рэдактар многіх аўтарскіх прац і кніг.
Узнагароджаны трыма дзяржаўнымі медалямі (за педагагічную, грамадскую і творчую дзейнасць), граматамі Міністэрства інфармацыі Беларусі, а таксама рэспубліканскіх і абласных структур адукацыі і культуры.
Друкуецца ў часопісах “Маладосць”, “Полымя”, “Нёман”, “Беларуская думка”, іншых выданнях, а таксама ў перыядычным друку Расіі, Украіны. Асобныя творы перакладзены на рускую і ўкраінскую мовы.
“Уладзімір Гаўрыловіч – з плеяды пісьменнікаў, што прыйшлі ў літаратуру ў няпросты сённяшні час і пільна ўглядаюцца ў з’явы рэчаіснасці, даследуючы дзеянні і паводзіны чалавека ў канкрэтных жыццёвых сітуацыях. Яго герой – часцей за ўсё просты чалавек, асоба, якая годна нясе ў сабе рысы беларускага характару (такі быў, ёсць, будзе – пра гэта трэба гаварыць адкрыта, не саромячыся). Такія аўтары таму-сяму здаюцца традыцыйнымі, і так званыя “будаўнікі новай культуры” часам паглядаюць на іх творы звысоку… Але, ведаем, такое было нават у нашай недалёкай гісторыі, толькі пустое ніколі не прыжывалася. Прыжывалася, заставалася якраз тое, што пабудавана зямным, чалавечым…”
Уладзімір Саламаха, лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларусі. (Святло роднай зямлі, цяпло добрых людзей. “Чырвоная змена”, красавік, 2002 год).
Г
енадзь ГоварГГенадзь Васільевіч Говар нарадзіўся 23 сакавіка 1945 года ў г. Жлобіне. Сваю працоўную дзейнасць пачаў з 1961 года на Гомельскім «Лесахімкамбінаце» электраманцёрам, сумяшчаючы працу з вучобай у Гомельскай пасменнай сярэдняй школе працоўнай моладзі № 2, якую скончыў у 1961 годзе. У 1963 годзе паступіў на вучобу ў Мінскае мастацкае вучылішча, з якога ў 1964 годзе быў прызваны на вайсковую службу. Пасля дэмабілізацыі прадоўжыў вучобу ў Каўнаскім мастацкім вучылішчы і ў 1970 годзе атрымаў дыплом мастака. Размеркавальнай камісіяй быў накіраваны на працу ў Гомельскі камбінат «Мастацтва» Беларускага саюза мастакоў.
Першыя мастацкія выставы і літаратурныя публікацыі пачынаюць свой адлік з 1967 года.
Паэт. Аўтар кніг: «Мае абпаленыя крылы…», «Незамглёная ўсмешка», «Мой нечаканы вершапад», «Князь-возера» (паэма), «Ты мяне пацалавала» (гумар), «Акунёўская бітва». Удзельнік многіх калектыўных зборнікаў, друкаваўся ў шматлікіх перыядычных выданнях.
Лаўрэат літаратурных прэмій М. Доўнар-Запольскага (Беларусь), Ежы Гедройца (Польшча), Баяна (Расія).
Член Саюза пісьменнікаў Беларусі (2003). Член Саюза мастакоў Беларусі, Міжнароднага саюза пісьменнікаў і журналістаў (Лондан).
Жыве і працуе ў Гомелі.
А
лександр Джад Александр Львович Дейч (литературный псевдоним Александр Джад) родился 10 августа 1952 года в г. Новомосковске Тульской области. Служил в Вооруженных Силах СССР, офицер запаса, пенсионер.
Александр Львович имеет высокие разряды по плаванию и стрельбе, не раз выигрывал соревнования по фигурному вождению автомобиля и морскому пятиборью.
Прозаик. Пишет на русском языке. Первые публикации появились в 1968 году. Автор книг повестей, новелл: «Flаsh» (1999), «Состояние» (2000), «Египетский дневник» (2001), «Как оттуда» (2001), «Несмотря ни на что» (2001), «Как бы не так» (2003), «Зона отчуждения» (2005), «Рецидив» (2007), «Как бы чего не вышло» (2010). Публиковался в белорусских и российских журналах. Член Союза российских писателей.
Живёт в Гомеле с 1985 года.
В СПБ с 2006 года.
В своих книгах Александр Джад настойчиво, в своеобразной манере пытается раскрыть внутренний мир «маленького» человека. Многие критикуют произведения Джада за публицистичность и обилие неологизмов, но поклонников у автора больше, чем оппонентов. Читателей привлекают доступные темы книг Александра Джада.
Л
идия ДолбиковаЛидия Дмитриевна Долбикова родилась 1 марта 1950 года в с. Мичуринское Гомельского района седьмым ребёнком в семье крестьян.
В 1954 году закончила Верхне-Брилёвскую восьмилетнюю школу, затем Гомельский сельскохозяйственный техникум, Минский институт народного хозяйства им. В.В. Куйбышева.
Работала главным экономистом и заместителем председателя бывшего колхоза «Коммунист» Гомельского района, с 1989 года на разных должностях от начальника отдела до заместителя председателя комитета в Гомельском облисполкоме. С 2004 года по велению души перешла работать первым заместителем председателя Лоевского райисполкома и переехала жить из Гомеля в г.п. Лоев.
В литературе проявила себя с 2000 года. Пишет на русском языке. Печаталась в местных периодических изданиях, на страницах газеты «Гомельская праўда», литературном альманахе «Літаратурная Гомельшчына», в других средствах массовой информации.
В 2004 году в издательстве «Сож» вышел первый сборник стихов «С любовью к жизни», в процессе издания два сборника: «Не верю, что звёзды умирают» и «Дорога для судьбы».
Живёт в г.п. Лоеве.
Член СПБ с 2008 года.
А
лесь ДуброўскіАляксандр Сцяпанавіч Дуброўскі нарадзіўся 24 чэрвеня 1948 года ў в. Целяшы Гомельскага раёна. Пасля заканчэння мясцовай сярэдняй школы працаваў будаўніком, служыў у арміі. Скончыў гісторыка-філалагічны факультэт Гомельскага дзяржаўнага ўніверсітэта. Працаваў карэспандэнтам гомельскай раённай газеты «Маяк», намеснікам загадчыка аддзела інфармацыі гомельскага абласнога тэлерадыёаб’яднання. Член Беларускага саюза журналістаў з 1980 года. Даволі шмат вандраваў па свеце.
Першы верш («Вяселле») быў надрукаваны ў раённай газеце «Маяк» у 1967 годзе. Друкаваўся ў газетах «Гомельская праўда», «Знамя юности», «Літаратура і мастацтва», «Чырвоная змена», «Сельская газета», у часопісе «Маладосць», калектыўных зборніках «Магістраль», «Святло шчымлівай памяці» і інш.. Выйшлі ў свет кніга лірыкі «І будзе лета апасля» (2005), зборнік «Непрадказальнасць дня» (2008) – вершы і паэма-рэквіем «Трагедыя Пабужжа», кніга «Дня наступнага святло» (2010).
Живёт в г. Гомеле.
Член СПБ з 2008 года.
Ева Дудорга
Ева Антоновна Дудорга родилась 1 апреля 1958 года в д. Романовичи Гомельского района. Окончила Минский институт культуры. Руководитель литературного объединения «Пралеска», которое действует при центральной библиотеке Гомельского района.
В 2005 году осуществлен авторский проект – создан сайт для женщин «Душегрейка». www.dushgreyka.h14.ru
Фотохудожник. В 2009 году осуществлен авторский проект — издание фотоальбома «Вчера. Сегодня. Навсегда». Член фотоклуба «Отдел кадров».
В ноябре 2009 года в Гомельской областной универсальной библиотеке действовала персональная выставка Евы Дудорги «Светопись лет и зим». Каждая из её фоторабот наполнена солнечным светом и любовью к родному краю, раскрывает всю неповторимость родины автора – деревни Романовичи Гомельского района.
Ева Дудорга так отзывается о своих родных местах: «Зелёные улицы Романовичей, раздолье околиц, курганный могильник бронзового века, своенравная река Ипуть, постоянно прокладывающая себе новый путь, белоснежные облака, любующиеся собой в зеркале воды, ярко-жёлтые кувшинки, голубые незабудки, аисты, кружащие над родной крышей, золотой ковёр из кленовых листьев под ногами, кружево инея на ветвях…Из этих частей мозаики и складывается картина нашей Родины».
Прозаик. Пишет на русском языке. Печаталась в областных и республиканских газетах и журналах. В книгу «Народная духоўная спадчына Гомельскага раёна» (Гомель, Полеспечать, 2007) вошли её рассказы фольклорно-этнографической тематики. Автор повести «Наследница» (Мозырь, 2008). Журнальный вариант повести опубликован в журнале «Нёман», 2007, № 6. Рассказ «Дождливый зал ожидания» вошел в сборник прозы «Самая чароўная кветка» (Мiнск, Мастацкая лiтаратура. 2009).
Ева Дудорга является составителем коллективного сборника «Пралеска» (Гомель, 2010).
Лауреат Третьего областного литературного конкурса имени К. Туровского за книгу «Наследница» (2009 год).
Живёт в г. Гомеле.
Член СПБ с 2008 года.
Мікола Ждановіч
Мікалай Мікалаевіч Ждановіч нарадзіўся 27 верасня 1957 года на Магілёўшчыне – у вёсцы Селішча Асіповіцкага раёна. Пасля службы ў Савецкай Арміі працаваў вадзіцелем на заводзе аўтаагрэгатаў. Закончыў філалагічны факультэт Мінскага педінстытута (цяпер педуніверсітэт імя М.Танка) і факультэт журналістыкі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.
Далейшы лёс звязаў з газетнай справай: працаваў у нараўлянскай райгазеце «Прыпяцкая праўда», «Гомельскай праўдзе», галоўным рэдактарам газеты «Добрушскі край». З 2002 года – уласны карэспандэнт газеты «Рэспубліка» па Гомельскай вобласці.
Літаратурныя творы Міколы Ждановіча друкаваліся ў многіх рэспубліканскіх газетах і часопісах, калектыўных зборніках «Маладыя галасы», «Магістраль», «Літаратурная Гомельшчына», «Святло шчымлівай памяці». Піша на беларускай мове. Аўтар кніг «Прызнанне ціхае «люблю» і «Свята Першага Снегу».
Жыве ў г. Гомелі.
Член СПБ з 2000 года.
В
алянціна КадзетаваВалянціна Мікалаеўна Кадзетава нарадзілася 17 красавіка 1951 года ў в. Мікалаеўка Добрушскага раёна. Вучылася ў Ніўскай васьмігодцы, Церахоўскай СШ. Скончыла Мінскі педагагічны інстытут імя Горкага (цяпер універсітэт імя М.Танка).
Празаік. Піша на беларускай мове. Аўтар кніг прозы «Ад кахання не паміраюць» (1996), «Ля трох пуцявін» (1998), «Шкляная зорка» (2008). За апошнюю кнігу ў верасні 2009 года ў Смаргоні ўручаны дыплом II ступені рэспубліканскага літаратурнага конкурсу на лепшую кнігу года ў галіне прозы. Заслугоўвае ўвагі аповесць «Тэст на першае каханне», якую можна рэкамендаваць для пазакласнага чытання для старшакласнікаў (Зб. «Шкляная зорка», часопіс «Маладосць», № 8 за 2007 год).
Па двух апавяданнях – «Ліст» і «Праверка» – знятыя караткаметражныя фільмы.
Лаўрэат прэміі часопіса «Маладосць» (1996), «Звязда» (2004), двойчы лаўрэат абласнога літаратурнага конкурсу (імя I. Мележа і імя К. Тураўскага). Адзначана Архіерэйскай граматай Тураўскай епархіі Беларускай Праваслаўнай Царквы за ўдзел у Першым абласным літаратурным конкурсе імя Кірылы Тураўскага ў 2007 годзе.
П
ублікацыі ў «Гомельскай праўдзе», «ЛіМе», «Маладосці», «Полымі», «Беларусі», «Нёмане» і інш.. Пра творчасць В. Кадзетавай станоўча адгукаліся ў крытычных артыкулах У. Саламаха, Г. Далідовіч, А. Казлоў, В. Казько і некаторыя інш..Працуе настаўнікам, кіраўніком гуртка ў Лукскай сярэдняй школе Жлобінскага раёна.
У СПБ з 1999 года.Стихотворение в прозе
История знакомства Валентины Кадетовой и Юрия Арестова удивительна. 17-летний Юрий отправляет Валентине письмо, в котором восхищается ее творчеством. Это письмо Валентине пришлось в прямом смысле съесть, так как, будучи замужней женщиной, она не могла показать его ревнивому мужу. Написала в ответ, что очень признательна, и пожелала удачи начинающему поэту. На том и разошлись, так и не познакомившись. Только через 21 год — она за это время дважды побывала замужем, а он два раза женился — встретились на писательском семинаре в Минске. Это случилось в 1999 году. Он ее сразу узнал по фотографиям из книг...
Они вместе, хотя и очень разные. Она — импульсивная и вспыльчивая, он — сдержанный и упрямый. Он витает в облаках, а она — реалистка. Она любит русскую классику, а он предпочитает зарубежное фэнтези. Кадетова пишет на белорусском языке, а Арестов — на русском. Но зато разговаривают они на одном языке — языке любви. Умеют уступать, поддерживают друг друга. Вот уже более десяти лет...
Валентина ЕФИМЕНКО