Карл Густаў Эміль фон Маннергейма і яго палітычная кар'ера
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
? 11 наступальныя аперацыі суперніка разгарнуліся па ўсёй шырыні Карэльскага пярэсмыка, але і тут праціўніку не атрымалася цалкам выканаць запланаванае, таму, што ў раёне Сума былі досыць магутныя ўмацаваньні, і таму галоўны ўдар быў перанесены паўночней, на кірунак лехт. Вораг разбіваў адзін за адным апорныя пункты, пакуль не паглыбіў прарыў да аднаго кіламетра. 12 лютага напад было працягнута, але абарончыя лініі выстаялі.
лютага савецкія войскі пачалі новае наступленне на абарончыя ўмацаванні ў раёне лехт. Спачатку атакі былі адбітыя, але пасля таго, як 500 танкаў прарваліся амаль да развілкі дарог, якія вядуць да лехт, дзе сітуацыя была крытычнай. Люты 14 таксама былі страчаныя рэшткі абарончай лініі на мяжы лехт, але ворагу яшчэ не атрымалася пракрасціся ў глыбіню. Пасля гэтага супернік 15 лютага перайшоў у наступ супраць групоўкі войскаў, баронячы дарогу на Кямяря і ўвечары прарваў абарону. А адвод сіл прыбярэжнага флангу палегчыў агонь батарэй з Койвисто. Толькі 21 лютага, калі адвод прыбярэжнага флангу было завершана, быў аддадзены загад аб адступленні сіл з Койвисто.
Адначасова з нападамі на прамежкавую пазіцыю працягваліся упартыя баі і ў раёне Тайпале
Самым горшым следствам адводу войскаў было тое, што ў праціўніка зявілася магчымасць пагражаць фінскім камунікацыях, якія праходзілі праз Выбарскі заліў. Гэта азначала павелічэнне даўжыні нашага фронту на 30 км.
Люты 19 генерал-лейтэнант Эстерман звярнуўся з просьбай аб адпачынку па хваробе і ў пасады камандзіра 3-га армейскага корпуса яго змяніў генерал-маёр Хейнрихс, якому адразу ж было прысвоена званне генерал-лейтэнанта. З пачатку вайны ён паспяхова кіраваў абаронай паўночнай часткі Карэльскага пярэсмыка і праявіў сябе ў самых крытычных момантах чалавекам з дужымі нервамі. Генерал-лейтэнант Хейнрихса змяніў на пасадзе генерал-маёр Тальвель, а камандзірам групы ў Айтойоки прызначылі палкоўніка Паяр. У Зузку са змяненнем гэтых камандзіраў быў ажыццёўлены план перагрупоўкі сілаў на сярэднім участку Карэльскага пярэсмыка.
У сувязі з недастатковым колькасцю сіл адбылася ўсё больш і больш. Неабходна было ўлічваць у якасці дадатковага фактару і добраахвотнікаў з іншых краін.
З Швецыі ў гэты раз прыбыло каля 8 тыс. добраахвотнікаў. З Нарвегіі прыбыло 725 добраахвотнікаў, якія ўліліся ў шведскі батальён. 800 датчан былі ўжо ў Фінляндыі і рыхтаваліся выехаць на фронт.
Венгрыя, дзе адмірал Хорт праявіў ініцыятыву па фарміраванні груп добраахвотнікаў, апынулася наперадзе ўсіх і там запісалася 25 тыс. Чалавек. Венгерскае ўрад у сувязі з небяспечным становішчам краіны палічыла магчымым перадаць толькі 5000 чалавек. Агульная сума добраахвотнікаў, якія прыбылі ў Фінляндыю складала каля 11500 чоловик.1 12 лютым быў выдадзены адпаведны загад, па змене войскаў на фронце Сала, якое пачалося 22 лютага.
Майстэрства фінскага салдата змагацца ва ўмовах вайны з манеўрамі зараз выявіліся ў поўнай меры. Задняя пазіцыя па натуральным умовам была моцнай, і горад Выбарг са сваімі старымі прыгоннымі равамі і інжынернымі ўмацаваннямі зяўлялася моцным апорным пунктам. 2 Сакавік праціўнік пайшоў на сутыкненне з гэтай 3. Лініяй абароны, пры гэтым у акваторыі Выбаргскага заліва абстаноўка была крытычная.
У ноч на 2 сакавіка два палкі атакавалі батарэю. Атаку адбілі але з пачаткам цемры яму ўсё ж удалося завалодаць востравам.
сакавіка ўсе войскі пад Выбаргам абядналі ў Часовую берагавую групу. Сакавік 4 праціўнік пайшоў у агульнае наступленне праз лёд Выбаргскага заліва.
Напады ў перыяд 4/8 сакавіка, былі адбітыя агнём берагавых батарэй, якія наносілі велізарныя страты, асабліва паліцах, якія наступалі суцэльнымі калонамі з выспы Суурсаари (Готланд). Гэтыя напады сталі хваляваць фінаў. Таксама, неабходным стала як мага хутчэй рэарганізаваць абарону ўзбярэжжа. 7 Сакавіка было групоўкі кіраўніцтва войскамі, якое несла назву "група Хамина", кіраваць якім даручылі генералу-маёру Ханнелу.
сакавіка 1940 года пасля бесперапынных 105-дзённых баёў, фінскія ўзброеныя сілы на гэты раз выканалі да канца сваю задачу. У гэты ж дзень Маннергейма падпісаў наступны загад, адрасаваны арміі, але ў рэчаіснасці ён апынуўся зваротам да ўсяго фінскага народа. Загад які перадалі па радыё, паведаміў на сценах ўсіх цэркваў краіны: "Салдаты слаўнай Фінляндыі! ..." 1. Такім чынам этап 3-мисячноит вайны завяршыўся. Ваюючая без саюзнікаў Фінляндыя захавала сваю незалежнасць, перадаўшы Савецкаму Саюзу Карэльскі пярэсмык і шэраг астравоў у Фінскім затоци.2
Такім чынам, з гэтага падзелу мы бачым афіцыйна прызнаную незалежнасць дзвюх дзяржаў. Пачатак разлютаваных войнаў паміж "чырвонымі" і "Белымі", а таксама Маннергейма, які на службе ў Фінляндыі, ідзе на сутыкнення супраць сваіх былых таварышаў па зброі. Аднак трагічных, але разам з тым і гераічных старонак гісторыі Фінляндскага дзяржавы, якое на ўвесь свет, але перш за ўсё Савецкаму Саюзу, прадэманстравала мужнасць і цягавітасць фінскага народа ў барацьбе за сваю незалежнасць.
РАЗДЗЕЛ III. Карл Густаў манер гейм на чале фінскай дзяржавы і завяршэння яго палітычнай кареры
Нягледзячы на мірны дагавор, СССР працягваў ціск на Фінляндыю. Адчуваючы і фінамі страх ўзмацніўся пасля далучэння да СССР краін Балтыі ў жніўні 1940 года. Фінляндыя апынулася цалкам адрэзанай ад заходніх краін, а Швецыя захоўвала нейтралітэт. Менавіта ў гэты час фінскае кіраўніцтва пачынае схіляцца да супрацоўніцтва з Нимеччиною.1
У канцы мая 1941 года в