Карл Густаў Эміль фон Маннергейма і яго палітычная кар'ера
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
°ны да пасёлка Формула, якое знаходзілася перад галоўнай лініяй абароны. Пасля гэтага інфармацыі 2 флангі войскаў прыкрыцця атрымалі загад адысці, войскі прыбярэжнай паласы - на пазіцыі Ууденкиркко, а левы фланг - збольшага з-за Суванто, а часткова на захад ўздоўж пазіцый 2-га армейскага корпуса. Але небяспека апынулася фальшывай.
У сувязі з гэтымі падзеямі Маннергейма быў абураны такой сітуацыяй і па дарозе з Хельсінкі ў Стаўку асабіста пабываў у штабе армейскага корпуса Иматра і зноў звярнуў увагу на важнасць узмацнення актыўнасці перад галоўнай лініяй абароны. У размове пра тое, як палепшыць сітуацыю, зявілася ідэя сфармаваць спецыяльныя супрацьтанкавыя падраздзялення ўзброеныя мінамі. Маннергейма даў загад аб стварэнні такіх падраздзяленняў. Незадоўга яны атрымалі яшчэ адзін просты спосаб зброі - бутэлькі з запальваючым сумессю. Блізкія баі супраць танкаў у зімовай вайне паказалі досыць яркі героизм.5 1 сне за ўсе агнём процітанкавых артилерий і палявых снарадаў, знішчылі і вывелі з ладу 80 танкаў і акрамя гэтага, шмат танкаў падарваліся на минах2.
Завяршальная фаза стрымліваюць баёў была адзначана ростам актыўнасці фінаў. 5 і 6 снежня ў цэнтры Карэльскага пярэсмыка праходзілі жорсткія баі. Усе фінскія падраздзялення паказалі якасць сваіх дзеянняў. Загад савецкіх войскаў, які трапіў у фінскія рукі ў першыя дні, паказаў, што нападаючая бок разлічвала за некалькі тыдняў захапіць усю тэрыторыю Фінляндыі. Але надзея на хуткую перамогу ў разліку на спрэчкі сярод фінскага народа, на сваё перавагу ў сілах і на тэхніку правалілася. Савецкія войскі зразумелі, што наперадзе іх чакае цяжкая барацьба. Але на працягу восені 1939 года савецкія войскі ўсё ж значна павялічылі сетка дарог і працягвалі будаваць чыгуначныя шляхі ад Петразаводска на Соуярвы. Менавіта тут былі сканцэнтраваны ў пачатку вайны толькі сем дывізій а ў ходзе вайны колькасць узрасла да 10-ти.На працягу наступных дзён у штаб галоўнакамандавання з франтоў паступілі дрэнныя навіны. На Карэльскім пярэсмыку праціўнік 6 сьнежня пачаў чаканае наступ на адрэзку Тайбэй, на якім практычна не было рэзерваў. Таксама вялікую трывогу выклікала сітуацыя на кірунку Суоярви - Лаймола, дзе пазіцыі ў Пиитсоноя былі фінам пакінутыя, а новая лінія абароны з велізарнымі высілкамі была арганізавана а коллате. Трэба было неадкладна спыніць наступ суперніка на гэты раён, паколькі з падзеннем коллате запланаваны наступ стане немагчымым. Хвалюючыя чуткі даносіліся таксама з Толвоярвы. Тады ж Снежань 9 падпалкоўнік Паяр вывеў партызанскія падраздзяленні і нанёс ўдары ў тыл праціўніку. Блізкі бой праведзены ў цемры ночы, скончыўся паразай ворага. 10 снежня было атрымана, пераможнае пасланне дзе боем загадваў камандзір групы А палкоўнік Екхольм.У палкоўніка Там вялі, у дадзены момант у распараджэнні было сем батальёнаў і 4-х батарэі. Войскі былі цалкам засяроджаны, і ён вырашыў перайсці ў наступ. Наступленне пачалося 12 снежня і апынуўся для савецкіх войскаў поўнай нечаканасцю. З прычыны гэтага праціўнікі звязалі адзін аднаго ў лясістай мясцовасці паўночней возера Толвоятви.
Наколькі гарачымі былі гэтыя баі паказваюць іх вынікі. Савецкія войскі страцілі на гэтым участку каля 1000 салдат, некалькі сот трапіла ў палон. Знішчаны дзесяткі танкаў, 2 артбатереи і шмат іншай техники.14 снежня ўся тэрыторыя Толваярви была вызвалена, і пачалася новая фаза баёў, якая праходзіла ўжо ў 10-ці км. ад зыходных пазіцый і завяршылася поўным знішчэннем рэшткаў 139-й дывізіі. Пасля разлютаваных баёў, вынік апынуўся бліскучым. 139-ці дывізія праціўніка была выбітая з гульні, а кінутай ёй на дапамогу 75-й дывізіі нанесеныя сурёзныя страты. Амаль 4000 забітых налічылі 600 чал. З ваенных трафеяў варта назваць 59 танкаў, 31 гармат, 220 кулямётаў і велізарная колькасць боепрыпасаў. У сувязі з вялікімі стратамі фінскіх ваенных Маннергейма задумаўся над завяршэннем ваенных дзеянняў, сам пагадзіўся з просьбай камандзіра групы давесці ўсё да канца. У выніку баёў загінула і было паранена 30% кіраўніка складу і 25% радавых салдат. Страты ў раёне Толваярви апынуліся, такім чынам, найбуйнейшымі за час усёй ваеннай кампании.1
Сем стомленых батальёнаў здзейснілі велізарную справа - разбілі 2 варожыя дывізіі і адкінулі іх на 40 км. назад на працягу 10-дзённых баёў. Сутыкненні ць Толваярви азначала шмат як у стратэгічным, так і ў псіхалагічным стаўленні. Таксама стабілізавалася становішча на фронце ў Иломантси.
У канцы 1939-га ў пачатку 1940-га года, пасля поўнага перагрупоўку войскаў, фіны змаглі правесці канчатковы ваенны манеўр. У той час як баі пад Толваярви яшчэ працягваліся, паўночней Суомуссалми, у глухі яго часткі пачалася бойка, якую можна параўнаць з баямі за Толваярви. Адносна канчатковага выніку нападаў праціўніка на пасёлак Суомуссалми не змог прымяніць наступальныя дзеянні.
Баі пад Толваярви і Суомуссалми, сталі найбольш значнымі, і згулялі вырашальную ролю ў падняцці маральнага духу народа ў час вайны.
К.Г. Маннергейм ў сваіх мемуарах адзначае, што на Карэльскім пярэсмыку, фіны выйгралі "першы этап" вайны. Фіны змаглі сканцэнтраваць палявую войска на пазіцыях і весці стрыманыя баі, падчас якіх супернік не змог перашкодзіць фінскай арміі адвесці першы эшалон войскаў на галоўны абарончы рубеж.
"Другі этап" - снежаньскія баі на адлюстраванне наступу, таксама адзначыліся перамогай финив лютага пачалося наступ на Суму. Люты 6 адбыўся сапраўдны генеральскі наступ. Галоўны ўдар наносілі ў напрамку Выбарга, асабліва на ўчастку Сума.
Лют?/p>