Карл Густаў Эміль фон Маннергейма і яго палітычная кар'ера
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
ня, калі ў нас няма добрых адносін з СССР.
Жданаў працягу 1944-1945 гг утрымліваў финсьих камуністаў ад рэвалюцыйных метадаў барацьбы таксама зацягнуў тэрмін прэзідэнцтва Меннергейма, хоць камуністы скардзіліся, што той перашкаджаў занятку камуністамі ключавых пастоў, напрыклад, у паліцэйскім і абаронным ведамствах.
Пакуль не завяршыўся судовы працэс над зачыншчыкамі вайны, Маннергейма не далі сысці ў адстаўку, хоць ва ўрадзе ўжо даўно гэтага дамагаліся. Асабліва заўзята дзейнічалі Паасикиви і Кекконен, у якіх былі свае планы на будучыню. 4 Сакавік 1946 быў накіраваны ліст ўраду з рашэннем сысці з пасады кіраўніка ўрада ў сувязі з пагаршэннем стану здароўя. Да рашэнні былі дададзеныя паказанні лекара, тлумачэнні аб выкананні пастаўленых задач і парады па правядзенні мироприемств, якія дапамогуць ўраду ў выкананні ўмоў пераміря.
Пра тое, што Маннергейма вырашыў пакінуць пасаду прэзідэнта краіны, фінскім народа паведаміў пра гэта прэмер-Міністэрства Паасикиви, зачытаўшы ліст па радыё, прибавившы ад сябе наступнае: "Імя прэзідэнта Маннергейма глыбока урэзана ў гісторыю нашай краіны. Служачы краіне, ён заўсёды нёс на сваіх плячах вялізны цяжар, ??а ў жніўні 1944 года, вынікаючы адзіна душным жаданні народа Фінляндыі, прыняў на сябе адказную пасаду прэзідэнта республики.
Пад яго кіраўніцтвам і дзякуючы яго аўтарытэту краіна выйшла з вайны. Ніхто іншы не змог бы тады выканаць гэтую задачу, ніхто, акрамя яго, не карыстаўся такім велізарным даверам большасці нашага народа. За гэта, як і за ўсе яго намаганні праца на карысць краіны, фінскі народ глыбока ўдзячны прэзідэнту Маннергейма. Калі зараз, у сувязі з пагаршэннем здароўя, ён вымушаны сысці з пасады прэзідэнта рэспублікі, падзяка народу варта выказаць публічна. Прэзідэнт Маннергейма можа сысці на заслужаны адпачынак, ведаючы пра тое, што народ Фінляндыі ніколі не забудзе тых велізарных паслуг, якія ён зрабіў Айчыне. Лепшыя і самыя цёплыя пажаданні нашага народа заўсёды будуць з імі. У выніку, як вядома, на выбарах 9 сакавіку 1946 года новым прэзідэнтам быў абраны Паўднёва Куст Паасикиви. Прэзідэнт Паасикиви паставіў з ног на галаву стары дэвіз фінскіх змагароў за законныя правы ("Наша права наша лепшая знешняя палітыка") і пачаў казаць пра легітымнага, прадыктаваны мэтамі, абгрунтаваны цікавасць СССР на фінляндскім кірунку.
Такім чынам, усё гэта паўплывала на завяршэнне палітычнай кареры Карла Густава Эміля фон Меннергейма.
Звычайнаму чалавеку, кідаючы погляд назад, у мінулае не цяжка ўбачыць усе тыя факты якія спрыялі фарміраванню яго жыццёвага шляху. Таму няцяжка канстатаваць, дзе і калі Карл Густаў Эміль фон Маннергейма паступаў правільна, а калі памыляўся і наколькі ён быў дойлідам свайго лёсу.
ВЫСНОВЫ
Мемуары Карла-Густава-Эміля фон Маннергейма завяршаюцца такімі словамі:
"Я хачу, каб у свядомасці будучых пакаленняў запомніўся толькі
адзін урок: нязгоду ва ўласных шэрагах зяўляецца смяротныя за варожыя мячы, а ўнутраныя рознагалоссі адчыняюць дзверы іншаземным захопнікам.
народ Фінляндыі паказаў у двух войнах, адзіная нацыя, нават
павінна, наколькі гэта ўвогуле магчыма, здольная вытрымаць
нябачанае ціск і дзякуючы адзінству перажыць самыя страшныя
выпрабаванні, якія толькі можа прынесці лёс ".
Вялізныя намаганні Маннергейма, былі накіраваны на спробы садзейнічаць развіццю абароннай прамысловасці ў Фінляндыі і ўсяляк павышаць баяздольнасць арміі, паляпшаць яе рыштунку, "маральна-палітычнае адзінства арміі і народа". Каханым стварэннем фельдмаршала стала сістэма доўга часовых фартыфікацыйных збудаванняў на Карэльскім пярэсмыку, якая атрымала назву "Лінія Маннергейма".
Зімовая вайна 1939-1940 гадоў у якой Маннергейма адстойваў незалежнасць сваёй краіны ад Сталіна, мела наступствы не толькі для Фінляндыі. Яна вызначыла палітыку фашысцкай Германіі, у дачыненні да Савецкага Саюза які на думку кіраўніцтва не быў звышдзяржавай, а "калос на гліняных нагах".
Улетку 1944 года, на чарговых прэзідэнцкіх выбарах, маршал атрымаў паўнамоцтвы прэзідэнта. Менавіта Маннергейма і яго камандзе атрымалася вывесці краіну з вайны без акупацыі яе савецкімі войскамі. Хоць краіна і страціла заваяваныя Савецкім Саюзам тэрыторыі, але яна не ператварылася ў сатэліта Савецкага Саюза.
Такім чынам, з усяго вышэй выкладзенага мы можам заключыць, што сваёй незалежнасцю Фінляндыя абавязаны выдатнаму палітычнаму і таленавітаму ваеннаму тонкім дыпламату і чалавеку з аналітычным складам розуму - Карлу-Густаву Эмілю фон Маннергейма.
Спіс ДЖЕРЕЛ І ЛІТАРАТУРЫ:
- Сусветная гісторыя ХХ стагоддзя., 1995.
- Вахавайнен Т. Сталін і фини.-СПб., 2000
- Грэн вілаў Д. Гісторыя ХХ века.-М., 1999.
- Грант Н.Конфликты ХХ века.-М., 1995.
- Джонсан П. Сучаснасць. Свет з 20 па 90 годы.-М., 1995. I-II Том.
- Дэвіс Н. Еўропа. История.-К., 2000.
- Дюпюи Т.М., Дюпюи Р.Е. Сусветная гісторыя войнаў. Том 4:1925-1997. -С.-Пб.-М., 2000.
- Дюразель Ж.-Б. Гісторыя дыпламатыі 1919 году ў нашых днив.-К., 1995.
- Зімовая вайна 1939-1940. Кніга першая. Палітычная история.-М., 1999.
- Зімовая вайна 1939-1940. Кніга вторая.И.В.Сталин і фінская кампания.-М., 1999.
- Егер А. Сусветная история.-т.IV. С.-Пб., 1999.
- Гісторыя Фінляндыі.-м., 1997.
- Кісінджэр Г. Дипломатия.-М., 1999.
- Клинг Маці. Нарыс гісторыі Фінляндыі.-Хельсынки.-2-е издание.-1995.
- Лялін М.А. Нарысы гісторыі Фінляндыі отъ древнейшъхъ временъ да пачатку ХХ столетия.-З-Пб., 1908.
- Маннергейма К.Г. Мемуа