А.М. Калмагораў - вялікі вучоны
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
Курсавая праца
А. М. Калмагораў - вялікі вучоны
ЗМЕСТ
Уступленне
Жыццёвы шлях Андрэя Мікалаевіча
А. М. Калмагораў - надзвычайная зява ў навуцы
Поспехі ў педагагічнай дзейнасці
А. М. Калмагораў - рознабаковая асоба
Заключэнне
Бібліяграфія
УСТУП
Уступление
рэфераты мной робіцца спроба расказаць пра адзін з самых вядомых і найталенавітых вучоных XX стагоддзя - Андрэя Мікалаевічы Колмогорова. Я хачу асвятліць не толькі яго сапраўды грандыёзную навуковую дзейнасць, але і як аб таленавітым арганізатары, грамадскім дзеячы і неардынарнай, высокаразвітай асобы.
Вялікі рускі навуковец, адзін з найбуйнейшых матэматыкаў XX стагоддзя, годна прызнаны ці ледзь не ўсімі аўтарытэтнымі сусветнымі супольнасцямі навукоўцаў - член Нацыянальнай Акадэміі навук ЗША і амерыканскай Акадэміі мастацтваў і навук, член Нідэрландскай Каралеўскай акадэміі навук і Акадэміі навук Фінляндыі, член Акадэміі навук Францыі і Германскай акадэміі прыродазнаўцаў "Леопольдина", член Міжнароднай акадэміі гісторыі навук і нацыянальных акадэмій Румыніі, Венгрыі і Польшчы, ганаровы член Каралеўскага статыстычнага грамадства Вялікабрытаніі і Лонданскага матэматычнага грамадства, ганаровы член Міжнароднага статыстычнага інстытута і матэматычнага грамадства Індыі, замежны член Амерыканскага філасофскага і Амерыканскага метэаралагічнага грамадства, лаўрэат самых ганаровых навуковых прэмій: прэміі П.Л.Чебышева і Н.І.Лабачэўскага АН СССР, Міжнароднай прэміі фонду Бальцана і Міжнароднай прэміі фонду Вольфа, а таксама дзяржаўнай і Ленінскай прэміі, узнагароджаны 7-ю ордэнамі Леніна, медалём "Залатая Зорка" Герой Сацыялістычнай працы акадэмік Андрэй Мікалаевіч Калмагораў сам сябе заўсёды называў "проста прафесар Маскоўскага ўніверсітэта".
Жыццёвы шлях Андрэя Мікалаевіча
А. М. Калмагораў нарадзіўся 25 красавіка 1903 году ў Тамбове. Колмогорова пашанцавала: ён пачаў атрымліваць адукацыю яшчэ ў раннім дзяцінстве. Цётачкі Андрэя ў сваім доме арганізавалі школу для дзяцей рознага ўзросту, якія жылі паблізу, займаліся з імі-дзясяткам дзетак-па рэцэптах новей шый педагогікі. Яны любілі дзяцей, само справа выхавання. І хлопцы з любоўю ставіліся да сваіх настаўніца-з імі было так цікава! У кожным хлапчуку і кожнай дзяўчынцы яны знаходзілі здольнасці.
Для хлопчыкаў і дзяўчынак выдаваўся рукапісны часопіс Вясновыя ластаўкі. У ім публікаваліся творчыя работы вучняў-малюнкі, вершы, апавяданні. У ім жа зявіліся першыя навуковыя працы Андрэя-прыдуманыя ім арыфметычныя задачы.
У сем гадоў яго вызначылі ў прыватную гімназію. Яна была арганізавана кружком маскоўскай прагрэсіўнай інтэлігенцыі і ўвесь час знаходзілася пад пагрозай закрыцця.
Яго выключнае і рознабаковае здольнасць выявілася рана:
у сем гадоў ён самастойна переоткрыл ўяўленне квад ратов цэлых лікаў у выглядзе сумы простых, у 12 пачаў вывучаць вышэйшую матэматыку. Некалькі пазней, у сярэдніх класах школы, перамаглі ўжо зусім іншыя захапленні - у прыватнасці, гісторыяй Ноўгарада, дзе ён зрабіў важнае адкры тие. Зварот да матэматыкі адбыўся ў самых апошніх класах сярэдняй школы.
У 1918-1920 гадах жыццё ў Маскве была нялёгкай. У школах сурёзна займаліся толькі самыя настойлівыя. У гэты час Андрэю Мікалаевічу разам са старэйшымі прыйшлося зехаць на пабудову чыгункі Казань-Екацярынбург. Адначасова з працай ён працягваў займацца самастойна, рыхтуючыся здаць іспыты экстэрнам за сярэднюю школу. Па вяртанні ў Маскву ён выпрабаваў некаторае расчараванне: пасведчанне аб заканчэнні школы яму выдалі, нават не паспрабаваўшы праэкзаменаваць.
Калі ў 1920 годзе Андрэй Калмагораў стаў думаць пра паступленне ў інстытут, перад ім паўстаў вечны пытанне: чаму сябе прысвяціць, якой справе? Цягне яго на матэматыч ную аддзяленне універсітэта, але ёсць і сумнеў тут чыстая навука, а тэхніка-справа, мабыць, больш сурёзнае Вось, дапусцім, металургічны факультэт Мендзялееўскай інстытута! Сапраўднае мужчынская справа, акрамя таго, перспектыўнае. Вырашана паступаць і туды і сюды І сямнаццацігадовы юнак выстуквалі драўляных нымі падэшвамі самаробных чаравікаў 2 маршруту па маскоўскіх маставых: ва ўніверсітэт і ў Мендзялееў скі. Паступіўшы на фізіка-матэматычны факультэт Маскоўскага універсітэта ў 1920 годзе, ён канчаткова звязвае сваё жыццё з матэматыкай. У першыя студэнцкія гады, акрамя матэматыкі, Калмагораў займаўся самым сурёзным чынам у семінары па древнерус скай гісторыі прафесара С. Б. Бахрушына. Не кідаў думка аб тэхнічнай кареры, яго захапляла металургія, і, паралельна з універсітэтам, ён паступіў на металургічнае аддзяленне Хіміка-тэхналагічнага інстытута ім.Мендзялеева і некаторы час там правучыўся. Але неўзабаве яму становіцца ясна, што чыстая навука таксама вельмі актуальная. Ніякіх сумневаў-гэта справа яго жыцця. Усё астатняе-лішняе-у бок! У першыя ж месяцы здадзены экзамены за курс. А як студэнт другога курсу, ён атрымлівае права на стыпендыю, 16 кілаграмаў хлеба і кілаграм алею ў месяц-гэта сапраўднае дабрабыт Зараз ёсць і вольны час Яно аддаецца спробам вырашыць ужо пастаўленыя матэ ныя задачы
Як гэта бывае звычайна, першыя працы А. Н. Колмогорова былі прысвечаны вырашэнню асобных ужо раней пастаўленых цяжкіх задач. Больш шырокую дзейнасць па стварэнні новага кірунку даследаванні ён ?/p>