Вынікі Другой Сусветнай вайны для СССР
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
Увядзенне
Актуальнасць тэмы. Гісторыя Другой сусветнай вайны і яе вынікі для чалавецтва не страцілі сваёй актуальнасці і ў наш час. Застаюцца ўрокі, якія сусветную супольнасць вынялі з падзей больш чым паўвекавой даўніны. Два гады таму ўвесь свет адзначаў 60-годдзе Перамогі і ў многіх краінах разгарнуліся вострыя дыскусіі на гэтую тэму. Прычым часцяком гэта былі не проста спрэчкі аб трактоўцы таго ці іншага падзеі часоў вайны, а зусім супрацьлеглыя маральныя ацэнкі яе вынікаў, якія маюць непасрэднае дачыненне да сучаснай еўрапейскай і сусветнай палітыцы. Бо гісторыя - гэта палітыка, звернутая ў мінулае.
Вось чаму, абмяркоўваючы гэтую тэму, мы нясем немалую маральную адказнасць і перад тымі, хто сваім жыццём заплаціў за разгром нацызму, і перад новымі пакаленнямі, даведаліся пра вайну з падручнікаў, літаратуры і кінафільмаў. Гэта - адказнасць за тое, каб не толькі абараніць гістарычную праўду пра вайну, але і замацаваць у грамадскай свядомасці правільнасць разумення яе ўрокаў з пункту гледжання сучаснага сусветнага развіцця.
Другая сусветная вайна стала глабальным бітвай, якія пераўзыходзілі па сваіх маштабах ўсе папярэднія ўзброеныя канфлікты ў сусветнай гісторыі. У ёй сутыкнуліся не проста розныя інтарэсы дзяржаў і нават не столькі розныя ідэалогіі, колькі дыяметральна супрацьлеглыя падыходы да саміх асновах існавання чалавецтва. Упершыню ў гісторыі стаўкай у гэтай барацьбе было захаванне жыцця цэлых народаў. І тыя, хто сёння ставіць пад сумнеў ролю і значэнне нашай краіны ў ёй, забываюць, што без Расеі гэтых краін і на карце магло б не быць.
Галоўны прапагандысцкі тэзіс, які выкарыстоўваецца пры гэтым, заключаецца ў тым, што з вызваленнем іх краін ад фашызму прыйшла не свабода, а акупацыя, за што цяперашняя Расея павінна папрасіць прабачэння. Цалкам відавочна, што вінаваціць Расею вызнаюць гэты падыход палітычным дзеячам цяпер проста выгадна. Па-першае, яны разлічваюць на размяшчэнне тых, хто ў апошні час неміласэрна крытыкуе Расію па кожнаму нагоды. А па-другое, патрабаванне выбачэнняў, раўназначнае прызнанні віны, цягне за сабой ужо патрабаванне фінансавай кампенсацыі, тэрытарыяльныя прэтэнзіі і гэтак далей.
Сутнасць спробаў скажэнні ваеннай гісторыі заключаецца і ў імкненні прынізіць ролю Савецкага Саюза ў перамозе над фашызмам. Вядома, ніхто ў Расеі не здымае адказнасці за зробленае сталінскім рэжымам, але і хацелася б нагадаць, што менавіта ў СССР і новай Расеі былі выкрытыя злачынства таго перыяду. Галоўны вынік вайны - не проста перамога адной кааліцыі дзяржаў над іншай. Па сутнасці гэта перамога сіл стварэння і цывілізацыі над сіламі разбурэння і варварства, перамога жыцця над смерцю.
Вайна павярнулася найвялікшай трагедыяй для народаў Еўропы і свету, незалежна ад таго, на чыім баку ваявалі іх дзяржавы. Доўг гісторыкаў - сказаць праўду аб гэтай трагедыі, але яна не павінна служыць прадметам палітычных спекуляцый. У ацэнках вынікаў вайны нельга дапусціць зрушэння маральных арыенціраў. Выступаючы 27 студзеня 2005 года ў Асвенцыме, прэзідэнт Уладзімір Пуцін назваў глыбока амаральнымі спробы перапісаць гісторыю вайны, зраўнаваць у правах ахвяраў і катаў, вызваліцеляў і акупантаў. Гісторыю нельга перапісваць ва ўгоду палітыкам.
Мэта працы - у дадзеным даследаванні мы хочам вызначыць, як паўплывала Другая сусветная вайна на далейшае развіццё СССР у пасляваенныя гады; як ва ўмовах велізарных дэмаграфічных і эканамічных страт развівалася ўнутраная і знешняя палітыка дзяржавы. Дадзенае пытанне актуальны і ў наш час, таму што многія праблемы, якія ўзнікаюць сёння ў Расіі ва ўнутранай і знешняй палітыцы сваімі каранямі сыходзяць у пасляваенны перыяд гісторыі СССР.
Задачы - для выканання зададзенай тэмы мы павінны вывучыць наступныя пытанні:
Як склаліся адносіны СССР і краін саюзнікаў пасля вайны;
Высветліць, якія эканамічныя і дэмаграфічныя страты панёс Савецкі Саюз у гэтай вайне;
Як ішоў працэс аднаўлення і развіцця эканомікі і гаспадаркі СССР;
Даведацца, якая была ўнутраная палітыка дзяржавы і партыі;
Як адбілася перамога на жыцці звычайных людзей у СССР.
Кароткая характарыстыка крыніц. Пры напісанні гэтай працы асноўныя дадзеныя я атрымала з кнігі французскага гісторыка і журналіста М. Верць "Гісторыя Савецкай дзяржавы. 1990-1991 . Дадзеная кніга прыцягнула мяне тым, што яна напісана незалежным даследчыкам, які неаднаразова пісаў працы, прысвечаныя гісторыі Расіі. Пры напісанні сваёй кнігі ён выкарыстаў не толькі расійскія крыніцы, але працы ангельскіх, амерыканскіх і французскіх аўтараў. Многія працы расійскіх аўтараў, якімі карыстаўся Н. Верт, былі выдадзеныя ў сучаснае час, таму дадзеныя, якія атрымлівае адтуль, былі нашмат менш скажоныя ідэалогіяй і цэнзурай. Акрамя таго, да моманту выдання кнігі Н. Верць, былі адкрыты архівы і дадзеныя аб рэальных фактах і падзеях, якія адбываліся падчас вайны, таму яны знайшлі адлюстраванне ў яго кнізе.
Вялікую каштоўнасць уяўляюць мемуары маршалаў Савецкага Саюза Жукава Г.К. і Васілеўскага А.М. Адзіным іх недахопам зяўляецца тое, што яны падвяргаліся жорсткай цэнзуры, і таму аўтары не маглі ў іх паказаць рэальныя прамашкі і страты СССР падчас вайны, не маглі голасна ацаніць стратэгію і дзеянні суперніка. Крытыка паводзін Сталіна і савецкага ўрада ў тактыцы вядзення вайны таксама не магла знайсці ў іх мемуарах месцы. Акрамя таго, пры напісанні дадзенай працы мне патрабаваліся статыстычныя дадзеныя і храналогія падзей і перамоваў канца