Унутраная палiтыка АльгердавiчаСЮ у Великом княжестве Литовском у канцы ХIV - пачатку XV ст.

Информация - История

Другие материалы по предмету История

? СЮ ХРЖУ ст. Яно заключалася СЮ працы па пабудове i СЮтрыманню абарончых збудаванняСЮ, прадуктовай данiне, грашовым падатку i ваеннай павiннаii. Аднак, згодна ягайлавага прывiлея 1387 г., падданыя прыватных феадалаСЮ-католiкаСЮ ужо цадкам аддавалiся у распараджэнне сваiх уладальнiкаСЮ, а на дзяржаву адпрацоСЮвалi толькi замкавыя работы i згодна традыцыi прымалi СЮдзел у "пагонi", якая СЮ ХРЖУ ст. была абавязкавай для усiх жужчын, якiя мелi сiлу насiць зброю.

Наступныя прывiлеi з першых дзесяцiгоддзяу ХУ ст. скрупулёзна СЮдакладнялi тыя павiннаii, ад якiх вызвалялiся прыватнаСЮласнiцкiя сяляне, а якiя павiнны былi выконваць: "селяне i подданные княжатом, рытерам, шляхтiчом, боярам i местычом нашiх земель Велiкого княжества Лiтовского, от всего данья i заплатi, собранья вытяненiя серебшчызны i тех мер, которые же дякла реченыi суть, от воженя каменя, с iных несправедлiвых работ выпушчэный i будуть вольны i выняты, выменуючы работы на будованье городов нашых новых потребных, а старых поправенья; тем княжатом, рытером, шляхтiчем селян данных i подданых i через нас iм дарованных також выiмаючех. А теж iз стародавна зыченые на нас н на нашi будушii уреды поборы, стацыi, мостов новых чiнея, старых поправенья, а городов огправленя, непорушне заховаем, а i хочем всегда iметi неслободных". Падобнае правiла спагнання дзяржаСЮных павiннаiей i падаткаСЮ мела моц на працягу ХУпершай паловы ХУРЖ стст.

Канец ХРЖУ ст. прынёс змены СЮ грамадска-эканамiчнае жыццё гарадоСЮ i яго насельнiцтва, якое называлася мяшчанствам. Менавiта СЮ гэты час мяшчане беларускiх местаСЮ атрымлiваюць свае першыя саслоСЮныя прывiлеi. Так, 15 жнiСЮня 1390 г. жыхары Бераiя атрымалi ад вялiкага князя Ягайлы, прывiлей на права.самакiравання па Магдэбургскаму праву. У наступным годзе такое ж права, верагодна, атрымала Гародня. Грамата на магдэбуругiю, якая выдавалася i пацвярджалася вялiкiм князям, уяСЮляла сабой дакумент, дзе фiксавалiся асноСЮныя прынцыпы гарадскога самакiравання: органы СЮлады, кiравання, суда, адносiны з прадстаСЮнiкамi вярхоСЮнай улады, унутрыгарадскiя стасункi, асобныя прывiлеi ды iльготы, павiннаii i падаткi на карыiь дзяржаве. ГалоСЮным здабыткам гарадоСЮ, якiя атрымлiвалi магдэбургскае права, было самастойнае вырашэнне уласных праблем, вызваленне ад улады i падсуднаii дзяржаСЮных чыноСЮнiкаСЮ (старастаСЮ, намеснiкаСЮ), што давала юрыдычныя гарантыi iх эканамiчнай дзейнаii. Магдэбурскае права садзейнiчала фармiраванню мяшчанскага саслоСЮя, якое канчаткова паСЮстала СЮ ХУРЖ ст.