Руска-Японская вайна (1904-1905)
Курсовой проект - История
Другие курсовые по предмету История
адру адмірала Камимуры ў складзе шасці браняносны крэйсераў і дробных судоў. У першы баявы паход эскадра выйшла 1 лютага 1904 г але пры нерашучасці Реценштейна атрымалася патапіць толькі адзін японскі транспартны карабель. Пасля прызначэння камандзірам флоту адмірала Макарава, камандзірам брыгады быў прызначаны контр-адмірала Иесена. Прычынай адстаўкі Реценштейна стаў налёт крэйсераў Камимуры на Уладзівасток падчас якога крэйсера брыгады не выйшлі ў моры для бою. Адмірал Иесен вывеў свае крэйсеры ў моры 12 красавіка. У паход выйшлі тры крэйсера: Расея, Волат, Громобой. Іх суправаджала 2 мінаносца, якія ўварваліся ў карэйская порт Гензан дзе патапілі японскі транспарт Гойо-Мару. Пасля гэтага мінаносцы вярнуліся на базу, а крэйсера пайшлі далей. Яны патапілі 2 транспарту, на адным з якіх знаходзіўся полк салдат. Паход скончыўся 15 красавіка і выклікаў вялікую перапалох у Японіі, Таго быў вымушаны ўзмацніць эскадру Камимуры, што аслабіла дзеянні японскага флоту пад Порт-Артурам. Але ў лёсу крэйсераў сваю ролю адыграла фатальнае нешанцаванне. Падчас патрулявання наляцеў на камяні самы моцны крэйсер брыгады - Волат. Рамонт зацягнуўся да канца вайны. Па прыбыцці ва Уладзівасток віцэ-адмірала Скрыдлова, які быў прызначаны камандуючым флотам і контр-адмірала Безобразова, які быў прызначаны камандуючым Першай эскадрай вярхоўнае камандаванне ў горадзе перайшло да Скрыдлова. Першага чэрвеня крэйсера зноў выйшлі ў паход. Вынікам паходу стала патапленне трох караблёў, і захоп брытанскага парахода Алантон, які вёз кантрабанду. Разам з транспартам пайшоў на дно полк японскай пяхоты, 18 цяжкіх гармат прызначаных для захопу Порт-Артуру і спецыяльныя лакаматывы пабудаваныя для расійскіх рэек. Расейскія крэйсера журналісты празвалі нябачнымі. У наступным паходзе, які пачаўся 18 чэрвеня, расійскія крэйсера сутыкнуліся з эскадрай Камимуры і вымушаныя былі адступіць, хоць на зваротным шляху захапілі брытанскі параход з кантрабандай. Дастаўка грузаў у Японію пасля гэтага адбывалася толькі акруговым шляхам з боку Ціхага акіяна, а японцы спалілі дом Камимуры і ў прэсе зявіліся заклікі да яго зрабіць харакіры. Матросы заходніх краін сталі выйсці ў моры нават за вялікія грошы. 28 Чэрвень крэйсера пачалі бункеровку, а 4 ліпеня выйшлі ў мора з задачай абагнуць Японію і тапіць суда ў раёне Токіо. Прайшоўшы Сангарською пралівам паміж выспамі Хакайда і Кюсю крэйсера выйшлі ў акіян дзе патапілі 3 замежныя параходы з вайсковымі грузамі, і вярнуліся зноў Сангарською пралівам. Паход выклікаў гіганцкі міжнародны рэзананс, на японскіх адміралаў пасыпаліся абвінавачванні ў некампетэнтнасці. Калі першая эскадра павінна была ісці на прарыў ва Уладзівасток, адмірал Аляксееў вырашыў выслаць крэйсера ёй на сустрэчу. Праблема складалася ў тым, што дакладная дата выхаду была невядомая. 30 Ліпеня крэйсера выйшлі ў мора і ўзялі курс на Карэйскую праліў. І толькі праз некалькі гадзін пасля выхаду стала вядома, што бой ужо прайграны, але папярэдзіць крэйсера было ўжо позна. 1 жніўня японцы заўважылі рускія крэйсера недалёка ад выспы Цусима. Супраць трох рускіх крэйсераў ішло 4 браняносны (Идзумо, Токива, Адзумо, Ивата) і 12 лёгкіх судоў. У 5.00 раніцы пачаўся няроўны артылерыйскі бой. Бітва ішла да самага вечара, але расейцы дзякуючы ўдаламу манеўраванні змаглі адарвацца і сысці з вялікіх пашкоджанняў ва Уладзівасток. Загінуў толькі стары крэйсер Рурык, які не мог даць хуткага ходу і быў затоплены камандай. Ацалеўшы 2 крэйсера ў моры не выходзілі да канца вайны.
в) Цусимская марская бітва
Незадоўга пасля пачатку вайны вышэйшае кіраўніцтва Расеі вырашыла паслаць на Ціхі акіян караблі Балтыйскага флоту пад назвай Другі Ціхаакіянскай эскадры. У пачатку восені 1904 эскадра выйшла з Кронштадта і вакольным шляхам вакол Афрыкі адправілася на Далёкі Ўсход. У падрыхтоўцы паходу была велізарная колькасць недахопаў. У склад эскадры ўвайшлі чатыры толькі дабудаваны эскадренный браняносцаў: Сувораў, Аляксандр III, Барадзіно, Арол, тры браняносца старых мадэляў: Наварин, Сисой Вялікі, Аслябя; і 13 крэйсераў (з іх пяць переробладнани гандлёвыя параходы) і дзевяць эсмінцаў. Эскадра суправаджала 4 ваенных транспарты, плывучая рамонтная майстэрня, 2 буксіра, два шпітальных судна. На першы погляд гэта была гіганцкая сіла, але шэраг фактараў обесцинювалы баявое значэнне эскадры. Экіпажы шматлікіх судоў былі даўкамплектаваны запаснымі і штрафнікоў, часта не валодалі сучаснай баявой тэхнікай; снарады для артылерыі былі няўдалай канструкцыі (часта не выбухалі) паход не быў падрыхтаваны дыпламатычна (не было дамоўленасці аб прадастаўленні партоў з адным з дзяржаў) самыя судна не былі добра выпрабаваныя ў моры; не была наладжана выведка аб перамяшчэнні японскага флоту.
Пасля выхаду ў мора эскадра выйшла ў Атлантыку праз Дацкая праліў, дзе адбыўся, так званы, Гульск інцыдэнт. Ноччу, падчас плавання праз праліў, эскадра сутыкнулася з флотилилею брытанскіх рыбалоўчых судоў, і пераблытаўшы іх з японскімі мінаносца адкрыла агонь. Прычынамі гэтага стала ілжывыя паведамленні марскога штаба пра тое, што японскія мінаносцы перакінутыя ў Еўропу. У выніку стральбы былі патоплены некалькі рыбалоўных судоў, атрымаў некалькі снарадаў і крэйсер "Аўрора", дзе было двое параненых. Эскадра абмінуўшы Еўропу і Афрыку спынілася ў бухце Носси-Бе на Мадагаскары, які быў у той час французскай калоніяй. Прычынай спынення стала ?/p>